واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۱ اردیبهشت ۱۳۹۴ - ۰۹:۱۱
«ولادیمیر ناباکوف» را با رمان و ادبیات پستمدرن به یاد میآورند، اما او از طراحان بزرگ سیستمهای پیچیده بازی شطرنج و مجموعهدار تخصصی پروانه و شبپره هم بود. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ناباکوف نویسندهای روس بود که اغلب آثارش را به زبان مادریاش به نگارش درآورد اما یکی از چهرههای شاخص نثر نگلیسی محسوب میشود. به مناسب فرارسیدن دویستوششمین سالروز تولد او نگاهی اجمالی داریم به نکات خواندنی از زندگی این رماننویس مطرح روس: کودکی شگفتانگیز و نبوغ در عرصههای متعدد «ولادیمیر ولادیمیرویچ ناباکوف» روز 22 آوریل 1899 در سنپترزبورگ روسیه و در خانوادهای متمول به دنیا آمد. این رماننویس روسی آمریکایی 9 اثر نخستش را به زبان مادری خلق کرد اما پس از نگارش چند رمان به انگلیسی، به چهرهای بینالمللی در عرصه نثر انگلیسی تبدیل شد. نبوغ ناباکوف تنها به حوزه ادب محدود نمیشد؛ او را از طراحان بزرگ سیستمهای پیچیده بازی شطرنج و مجموعهدار پروانه و شبپره میدانند. دوران کودکی او که خود آن را فوقالعاده توصیف کرده، برایش بسیار جالب بود. در خانواده ناباکوف به سه زبان فرانسوی، انگلیسی و روسی صحبت میشد و همین امر موجب شد تا او از کودکی با سه زبان دنیا آشنا شود. او در واقع خواندن و نوشتن را پیش از آنکه به زبان روسی بیاموزد، ابتدا به زبان انگلیسی فراگرفت. زندگی خانوادگی اعضای خانواده ناباکوف با آغاز انقلاب فوریه در سال 1917، روسیه را ترک و بعد از مدتی در سال 1919 به انگلیس مهاجرت کردند. او در این سال وارد دانشگاه کمبریج شد و به مطالعه زبانهای رومی و اسلواکی پرداخت. پس از آن که در سال 1923 فارغالتحصیل شد، به برلین رفت و توانست بهعنوان یک شاعر و نویسنده نامی برای خود دست و پا کند. ناباکوف در سال 1925 با «ورا اسلومین» در برلین ازدواج کرد و در سال 1937 بههمراه خانوادهاش آلمان را به مقصد پاریس ترک کردند. سه سال بعد از آن، با «ادموند ویلسون» آشنا شد؛ کسی که آثار ناباکوف را به ناشران آمریکایی معرفی کرد تا زمینه شهرت جهانی این جوان روسی فراهم شود.
ولادیمیر ناباکوف
شکوفایی در دنیای کاغذی ناباکوف رمان معروف «لولیتا» را در جریان مسافرت خود در غرب آمریکا نوشت و در سال 1953 توانست آن را به پایان رساند و نگارش کتاب «پنین» را آغاز کند. اگرچه اولین آثار ناباکوف به زبان روسی بودند، اما او شهرتش را به واسطه آثار انگلیسی خود بهدست آورد. او به خاطر آثارش با «جوزف کنراد» مقایسه میشد. ناباکوف بسیاری از آثارش را خود به انگلیس ترجمه میکرد که در این راه گاهی پسرش نیز با او همکاری میکرد. تسلط او به سه زبان، کار ترجمه را برایش آسان میساخت. از نگاه ناباکوف، ترجمه، "حرکت از یک روستا به یک روستای دیگر در شب و تنها با استفاده از یک شمع" بود. بیماری عجیب رماننویس مشهور روسی به نوعی وسواس روانی به نام «همرنجی» (Synesthesia) دچار بود. بیماران همرنج همواره درگیر احساس تقارن هستند و برانگیخته شدن یک حس در آنها موجب انگیزش احساسی دیگر در فکر یا ذهنشان میشود. در مورد ناباکوف این روانرنجوری در ارتباط بین رنگها و حروف بروز میکرد. به طور مثال وی معتقد بود رنگ عدد پنج قرمز است و یا اینکه هر حرفی از الفبا یک رنگ مختص خود را دارد. مرگ و مجموعه آثار ناباکوف روز دوم جولای 1977 در مونترو آمریکا درگذشت. او تا زمان مرگش 18 رمان، 8 مجموعه داستان کوتاه، 7 کتاب شعر و 9 نمایشنامه منتشر کرده بود. از جمله آثار او که به زبان روسی نوشته و بعدها به انگلیسی ترجمه شدند، میتوان به «ماری» (1926)، «دفاع لوژین» (1930)، «چشم» (1930)، «افتخار» (1932)، «خنده در تاریکی» (1932)، «یاس» (1936)، «دعوت به اعدام» (1938)، «هدیه» (1938) و «افسونگر» (1939) اشاره کرد. ناباکوف همچنین آثاری را به زبان انگلیسی نوشته است: «زندگی واقعی سباستین نایت» (1941)، «پیچ شوم» (1947)، «لولیتا» (1955)، «پنین» (1957)، «آتش رنگباخته» (1962)، «آدا» (1969) و «اشیای آشکار» (1972). انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]