تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836813471
-تجربه‌های جهانی مبارزه با حاشیه‌نشینی
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
تجربه‌های جهانی مبارزه با حاشیه‌نشینی حاشیه‌نشینی مترادف و جایگزینی برای زاغه‌نشینی است که به ساخت و سازهای غیرقانونی و غیر استاندارد در حواشی شهرهای بزرگ گفته می‌شود و بیشتر آنها از خدمات شهری همچون آب و برق و موارد بهداشتی محروم هستند.
حاشیه نشینی پیش از آغاز قرن بیستم در سراسر جهان، آمریکا، اروپا و آسیا مرسوم شد. کارشناسان معتقدند پدیده حاشیه نشینی اولین بار در آمریکا و اطراف نیویورک سیتی به وجود آمد. بعد از جنگ جهانی دوم که نرخ مهاجرت و کرایه خانه ها بسرعت افزایش یافت، حاشیه نشینی نیز گسترده شد. دلایل متفاوتی از جمله مسائل اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فقر، مهاجرت و بیکاری در ایجاد پدیده حاشیه نشینی دخیل است. یکی از دلایل مهم و عمده تشکیل حاشیه نشینی و گسترش زاغه ها، مهاجرت روستاییان به شهرهاست. در واقع از دهه 1950، جمعیت جهان بسرعت رو به افزایش گذاشت و نسبت مردم به زمین های قابل کشت بسیار بیشتر شد و روز به روز از تعداد افرادی که می توانستند روی زمین کار کرده و از این طریق امرار معاش کنند، کم شد. بسیاری از روستاییان برای به دست آوردن فرصت های شغلی بهتر و درآمد بیشتر و مدارس مناسب تر برای فرزندان شان، روستاهای خود را رها کرده و به شهرها مهاجرت کردند. اما بیشتر این روستاییان به دلیل نداشتن تخصص کافی و وجود رقابت بالا در بازار کار نمی توانستند بسرعت شغل مناسبی بیابند و دچار بی پولی می شدند. از طرفی بسیاری از شهرها توانایی ساخت خانه هایی مناسب اقشار کم درآمد را نداشتند و نمی توانستند منازلی با قیمت مناسب در اختیار این مهاجران بگذارند. در واقع کارگرانی که از روستاهایشان به شهرها مهاجرت کرده بودند، قدرت خرید خانه نداشته و در نهایت در حاشیه های این شهرها مجبور به سکونت در زاغه های ارزان قیمت می شدند. این روند در این دوران نیز وجود دارد و از آنجا که روستاییان برای کسب درآمد بیشتر به شهرها می آیند، این مهاجرت متوقف نمی شود و به تبع حاشیه نشینی در اطراف شهرهای بزرگ نیز روز به روز افزایش می یابد. شهرسازی، تقویت حاشیه نشینی حاشیه نشینی ارتباط مستقیمی با شهرسازی دارد. شهرنشینی معمولا بر اقتصاد و محیط زیست یک منطقه تاثیر زیادی دارد و شهرنشینی بی رویه در بسیاری از کشورها موجب به وجود آمدن پدیده حاشیه و زاغه نشینی شده است. بیشتر مواقع هنگام شهرسازی زمین های کشاورزی زیادی از بین می رود و آنها به فعالیت های شهری اختصاص داده شده و روستاییان بیشتری را به سمت حاشیه نشینی سوق می دهد. مشکل دیگری که شهرسازی بی رویه و کنترل نشده به وجود می آورد رکود اقتصادی است که مردم بیشتری را حاشیه نشین می کند. به طور مثال در برخی کشورهای آفریقایی و آسیایی، شهرسازی های برنامه ریزی نشده، موجب افزایش نرخ بیکاری، نبود منابع مالی کافی و بی ثباتی در برنامه ریزی شهری شده است. به دلیل ناتوانی یا بی توجهی دولت به ساخت خانه های ارزان قیمت، بسیاری از مردم توانایی خرید خانه را در شهر نداشته و به اجبار به سمت حاشیه های شهر روی می آورند. رکود اقتصادی و زیرساخت های ضعیف شهری زیرساخت های ضعیف و شرایط بد اقتصادی معمولا فقرا را گرفتار مشکلاتی خارج از کنترل شان می کند. خانواده های کم درآمد و فقیر که نمی توانند از عهده مخارج سیستم حمل و نقل برآیند یا اساسا چنین سیستمی در دسترس ندارند، مجبور می شوند در مکان هایی باقی بمانند که بتوانند پیاده خود را به محل کار رسمی یا غیررسمی شان برسانند. از طرفی رشد اقتصادی یک جامعه که مشاغل گوناگونی را موجب می شود باید سریع تر از رشد جمعیت آن جامعه صورت پذیرد و مردم فرصت های درآمدی مناسبی داشته باشند تا بتوانند برای خود خانه و سرپناه مناسبی فراهم کنند. وجود رکود اقتصادی در یک جامعه و همزمان افزایش جمعیت موجب کاهش درآمد افراد و فقر بیشتر شده و در نهایت حاشیه نشینی افزایش می یابد. اقتصاد غیررسمی بسیاری از حاشیه نشینی ها به دلیل رشد اقتصاد غیررسمی گسترش می یابد. اقتصاد غیر رسمی به آن بخش از اقتصادی گفته می شود که نه به صورت یک کسب و کار رسمی ثبت شده و نه مجوز فعالیت دارد و به همین دلیل مالیاتی پرداخت نمی کند و از سوی دولت کنترل نمی شود، اما کارگران بسیاری را به کار می گیرد. زمانی که قوانین کار از سوی دولت به درستی بیان نمی شود و شفاف نیست یا دولت دچار فساد شده باشد، اقتصاد غیر رسمی رونق بیشتری پیدا می کند. کارگرانی که در این واحدها مشغول به کار می شوند، عمدتا دستمزدهای بسیار پایینی داشته و شرایط اشتغالشان نامناسب است و همچنان با فقر دست و پنجه نرم می کنند و گاهی راهی غیر از حاشیه نشینی برایشان باقی نمی ماند. جنگ های داخلی وقتی در کشوری جنگ های داخلی رخ دهد، فقر و حاشیه نشینی گسترش می یابد. به طور مثال از زمان حمله طالبان به مناطق مختلف افغانستان، اطراف کابل حاشیه نشینی بشدت افزایش یافته است. همچنین کشورهایی که فقیر و مبتلا به ضعف اقتصادی هستند، یک فاجعه و بلای طبیعی می تواند زندگی افراد بسیاری را فلج کند. خانواده های کم درآمد معمولا نمی توانند از عهده این بلاهای طبیعی برآیند و گاهی مجبور می شوند به مناطق امن رفته و با بناکردن چادرهای موقت، در آنها ساکن شوند و برخی از آنها ممکن است نتوانند بدون کمک دولت بسرعت به وضع خود سرو سامان دهند و به اجبار در آن چادرها باقی می مانند. غیر رسمی بودن تصرف زمین یکی از اصلی ترین مشکلات خانه های حاشیه های شهرهاست. اکثر این خانه ها روی زمین هایی بنا شده که یا متعلق به دولت است یا صاحبان خصوصی دارد که بنا به دلایلی زمین شان دست نخورده باقی مانده است و احتمال این که این افراد همین زمین ها را نیز از دست بدهند بسیار زیاد است. این خانه ها معمولا با مواد نامناسب ساخته می شود و اغلب در برابر باران های سنگین و شرایط بد آب و هوایی آسیب پذیر است. شلوغی و جمعیت زیاد این مناطق نیز معضل دیگر حاشیه نشینی است. در بسیاری از خانه ها، واحدهای تک اتاقی با تعداد بسیاری ساکن است. درحقیقت گاه هر زاغه چند خانواده را در خود جای می دهد. خشونت و بیماری جرم و جنایت یکی از مهم ترین مشکلات این نواحی است. در برخی کشورها مانند ونزوئلا، مقامات با اعزام ارتش به این مناطق، خشونت و اعمال مجرمانه مانند رد و بدل مواد مخدر و حمل سلاح را کنترل می کنند. تجاوز به عنف نیز مشکل دیگر این زاغه هاست. در زاغه های نایروبی، پایتخت کنیا، هرساله یک چهارم دختران نوجوان مورد تعرض قرار می گیرند. کارشناسان با بررسی جرایم و مجرمان این مناطق به این نتیجه رسیده اند که زاغه نشین ها بیشتر از این که مجرم باشند، خود قربانی جنایات می شوند. به دلیل شرایط بد محیط زندگی و نبود خدمات شهری و بهداشتی در این مناطق احتمال بروز بیماری های متفاوت که گاه همه گیر می شود، بسیار زیاد است. بیماری هایی از جمله اسهال، ایدز، سل، حصبه و تب استخوان شکن به وفور دیده می شود. بیشترین صدمه نیز متوجه کودکان است که اکثرا به سوء تغذیه مبتلا هستند. اقدامات دولت ها برای حل این معضل در سال های اخیر در بیشتر کشورهای دنیا بویژه کشورهای در حال توسعه حاشیه نشینی رشد داشته است. البته این وضعیت به دلیل بحران های اقتصادی در کشورهای پیشرفته ای مانند آمریکا نیز دیده می شود. سازمان ملل برای داشتن شهرهایی بدون زاغه نشینی برنامه های مختلفی از جمله از بین بردن دلایل ایجاد حاشیه نشینی، سازماندهی حاشیه نشین ها یا بهبود خانه های آنها پیشنهاد داده است و دولت های سراسر دنیا برای حل مشکل حاشیه نشینی شهرهای خود اقداماتی صورت داده اند که برخی از آنها مناسب و اما متاسفانه برخی از آنها سرشار از بی انصافی بوده است. چین: چین هنگام آماده شدن برای بازی های المپیک 2008، دست به اقدامی ناعادلانه زد و برای این که چهره شهر پکن را زیبا و عاری از هر نوع فقری نشان دهد، با بولدوزر به جان میلیون ها خانه مردم حاشیه نشین افتاد و آنها را خراب کرد. برخی از خانه ها و حتی مکان های کسب فقرا را نیز با ساخت دیوار به دور آنها مخفی ساخت. دولت چین به دلیل این اقدام مورد سرزنش سازمان حقوق بشر قرار گرفت. هند: سال 2009 دولت هند یک برنامه غیرواقعی و وحشیانه برای رها کردن کشور از حاشیه نشینی طی مدت پنج سال اعلام کرد و به موجب این طرح آنها به زاغه های فقرا حمله کرده و خانه هایشان را ویران کردند. شهر بمبئی بیشترین مناطق حاشیه نشین را دارد. تایلند: اما در تایلند، دولت برنامه ای در دستور کار قرار داد که به موجب آن وضع مردم حاشیه نشین را بهبود می بخشید. طبق این برنامه به ساکنان این مناطق یارانه و وام هایی جهت تعمیر و سروسامان دادن خانه هایشان پرداخت می شد. این پروژه همچنان در حال اجراست و مسئولانش معتقدند اگر این روند ادامه داشته باشد، وضع این مناطق تغییر خواهد کرد و سبک زندگی مردم عوض خواهد شد. کلمبیا: دولت کلمبیا با بهبود بخشیدن سیستم حمل و نقل در مدلین، دومین شهر بزرگ خود و زیرساخت های آن توانست وضع مناطق حاشیه نشین را بهبود بخشد. اگرچه کارهای زیادی مانده که باید انجام دهد اما همین اقدام توانسته از نرخ قتل و جنایت در این مناطق به طور چشمگیری بکاهد. کنیا: دولت کنیا هم به کمک مردم حاشیه نشین خود رفته و برای آنها آپارتمان هایی در مناطقی دیگر ساخته و از طریق برنامه های حمایتی به قیمتی بسیار ارزان در اختیار این مردم قرار داد. اما مشکلی که این میان وجود داشت این بود که مردم حاشیه نشین، این آپارتمان ها را نوعی فرصت کسب و کار دیدند و آنها را به افراد طبقه متوسط جامعه با نرخ های چهار تا پنج برابر یارانه شان اجاره دادند و این بار با جیب پر پول به همان زاغه های خود برگشتند. البته مشکلاتی از قبیل نبود خدمات شهری مناسب جلوی رونق این مناطق را گرفت. به طور مثال گاهی اوقات برخی آپارتمان ها تا سه هفته آب نداشت و عجب این که این مردم برای داشتن بهداشت بهتر و آب مجبور می شدند به زاغه های خود بازگردند. متاسفانه دولت کنیا بارها نتوانسته است برنامه های کمک رسانی اش را بدرستی اجرا کند. موفقیت نسبی در تایلند اما در تایلند پروژه ها موفقیت آمیزتر بوده است. در واقع تایلند به جای جابه جا کردن مردم حاشیه نشین، وضعیت آنها را بهبود بخشیده است و در حقیقت در همان مکان ها برایشان خانه ساخته است و افرادی که در این جامعه کوچک و جدا افتاده خود زندگی می کردند با احساس همبستگی که نسبت به یکدیگر داشتند در حفظ و نگهداری خانه شان تلاش کردند و اوضاع این مناطق تا حدی بهتر شد. مسئولان این نوع پروژه ها معتقدند که برای بهبود وضع حاشیه نشینی، این کار بهتر از جابه جایی مردم به مناطق دیگر است. البته برنامه های کمک رسانی تاحدی کند پیش می رود. seattleglobalist / مترجم: نادیا زکالوند
سه شنبه 1 اردیبهشت 1394 ساعت 06:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 100]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها