واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
ارتباط طول انگشتان و رفتارهاي اجتماعي نويسنده:محمدرضا ميرغلامي تحقيقات و بررسيهايي که روي گونههاي مختلف ميمون انجام شده ، نشان داده است که بين نسبت طول انگشتان و برخي رفتارهاي اجتماعي ارتباط وجود دارد. تحقيقات پژوهشگران دانشگاه هاي ليورپول و آکسفورد درباره طول انگشتان گونه هاي نخستين پستانداران نشان داده است که رفتارهاي اجتماعي با وجود نوعي هورمون در دوران جنيني ارتباط دارد. ميزان هورمون هاي آندروژن ( هورمون مردانه ) در دوران جنيني بر رشد و ميزان طول انگشتان تاثير دارد و مقادير بالاي آندروژن هايي مانند تستوسترون موجب افزايش طول انگشت چهارم و بلندتر شدن آن در مقايسه با انگشت دوم ميشود. دانشمندان در تحقيقات خود از نسبت انگشتان به عنوان شاخصي براي تماس با ميزان مختلف هورمون استفاده کرده و اين اطلاعات را با رفتارهاي اجتماعي پستانداران اوليه مقايسه کردهاند.بررسيهاي انگشتياين گروه محققان دريافتند که در ميمونهاي قديميمانند عنترها و بوزينههاي دمکوتاه طول انگشت چهارم نسبت به طول انگشت دوم بيشتر است، به عقيده آنها، علت اين موضوع وجود مقادير بالاي هورمونهاي آندروژن در دوران جنيني است. به گفته محققان، اين گونه از ميمونها در مقايسه با ساير گونهها بسيار رقابتجو و پرخاشگر هستند و تماس با مقادير بالاي آندروژن در دروان جنيني و زمان پيش از تولد ميتواند با اين رفتارها ارتباط داشته باشد. نسبت انگشتان در ساير گونهها مانند ميمونهاي دست دراز و گونههاي ديگر به شکلي است که تماس با مقادير کم آندروژن در دوران جنيني را نشان ميدهد. رفتارهايي مانند رقابت جويي و پرخاشگري در اين گونهها در مقايسه با ميمونهاي قديمي کمتر هستند. همچنين نتايج اين بررسيها نشان داد که نسبت انگشتان در ميمونهاي بزرگ مانند اورانگوتانها و شامپانزهها نيز متفاوت است و ميزان آندروژن در دوران جنيني در اين گروه در مقايسه با ميمون هاي قديميکمتر است. اين مقدار کم آندروژن ميتواند با رفتارهايي مانند سطح بالاي همکاري و انعطاف پذيري اين ميمونها ارتباط داشته باشد. هورمون ، ژن و رفتاراِما نلسون، استاد باستانشناسي دانشگاه ليورپول در اينباره ميگويد: «به نظر ميرسد که ميزان آندروژن در دوران جنيني بر ژنهاي مسؤول رشد انگشتان تاثير داشته باشد. مقادير بالاي آندروژن جنين يا مادر در دوران بارداري ممکن است عملکرد ژنها را تغيير داده و منجر به تغييرات جزيي در نسبت طول انگشتان شود. نسبت انگشتان پس از تولد چندان تعيير نميکند. نتايج به دست آمده از اين بررسيها به ما نشان ميدهد که ميزان آندروژن در دوران پيش از تولد چه طور ميتواند بر رفتارهاي بزرگسالي به ويژه رفتارهايي مانند انعطافپذيري و همکاري و هماهنگي گروهي تاثير بگذارد.» دکتر سوزان شولتز، استاد انسانشناسي دانشگاه آکسفورد نيز در اين باره ميگويد: « انسانها از نظر اينکه در جامعه بزرگي زندگي ميکنند و در رفتارهاي اجتماعي محدوديتهايي دارند، منحصر به فرد هستند و نميتوان اين يافتهها را به جامعه انساني تعميم داد. در انسانها رفتارهاي اجتماعي در جنسهاي مختلف نيز تفاوتهاي زيادي ديده ميشود، مثلا در بسياري نژادها در بين مردان رفتار اجتماعي رقابت بيشتر از همکاري ديده ميشود. با اين وجود، نسبت طول انگشتان در انسانها نيز ممکن است با برخي رفتارهاي اجنماعي ارتباط داشته باشد اما براي رسيدن به پاسخ قطعي لازم است تحقيقات بيشتري در اين زمينه انجام شود.» شرح کامل اين تحقيق در مجله انسان شناسي فيزيکي آمريکا به چاپ رسيده است.منبع: http://salamat.com
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 247]