واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: عید نوروز، ماه مبارك رمضان، محرم و ایام سالگرد انقلاب مناسبتهایی هستند كه هم تلویزیون خودش را مقید میداند فیلمها و مخصوصا سریالهایی را با توجه به حال و هوا و مفاهیم آن روزها تولید كند و هم... حالا دیگر تهیه و تولید برنامههای داستانی و نمایشی برای پخش در مناسبتهای خاص ملی یا مذهبی به یك سنت در تلویزیون تبدیل شده و ما مخاطبان هم به تماشای آنها عادت كردهایم.عید نوروز، ماه مبارك رمضان، محرم و ایام سالگرد انقلاب مناسبتهایی هستند كه هم تلویزیون خودش را مقید میداند فیلمها و مخصوصا سریالهایی را با توجه به حال و هوا و مفاهیم آن روزها تولید كند و هم ما به تماشای آثاری با این مفاهیم عادت كردهایم ولی حالا بعد از چند سال بد نیست این سوال را مطرح كنیم كه این برنامههای نمایشی مناسبتی چقدر در طرح موضوع و انتقال پیام به مخاطب موفق بودهاند.● مساله این است:اعتقاد مهمتر است یا تكنیك؟علیرضا افخمی هم عقیده دارد كه مردم باید به سوال اصلی این گزارش جواب بدهند: «رفتار و كار ما به عكسالعمل مردم بستگی دارد و همین عاملی است كه روی تلاش ما تاثیر میگذارد.»این نویسنده و كارگردان كه آخرین كارش نوشتن سریال «روز حسرت» برای ماه رمضان شبكه یك سیما بود، در ادامه به۲ فاكتور موثر در آمارهای مركز تحقیقات صداوسیما یعنی میزان بیننده و میزان رضایت اشاره میكند و میگوید: امسال سال متفاوتی بود. چون بزنگاه بیننده زیادی داشت ولی میزان رضایت از آن پایین بود و رتبه سوم یا چهارم را كسب كرد.این سریال با این كه مردم را خنداند ولی نشان داد باید تلاش كنیم در تولیداتمان فاكتور «رضایت بیننده» را بیشتر مورد توجه قرار بدهیم؛ اما آیا میزان رضایت را میشود همان میزان تاثیرگذاری بر مخاطب هم دانست؟ افخمی عقیده دارد با كمی اغماض میشود این كار را كرد: «تماشاچی ما فقط قصد ندارد سرگرم بشود و اگر كاری هیچ تغییری در نگرشش به وجود نیاورد، نمیتواند رضایتش را جلب كند.»او ادامه میدهد: به نظرم تلویزیون در ۴ سال اخیر هم از نظر تاثیرگذاری و هم میزان جلب رضایت در كارهای مناسبتیاش خیلی خوب و موفق عمل كرده است؛ مخصوصا با تقسیم كاری كه بین شبكهها اتفاق افتاده و كم و بیش هم رعایت شده و همچنین پایهگذاری ژانر ماورایی كه جایش خیلی خالی بود و استقبال مردم هم این را نشان میدهد.دیگر این كه كسانی وارد عرصه تولید برای مناسبتهای مذهبی بشوند كه به ارزشها و مفاهیم آنها اعتقاد قلبی داشته باشند: «كسی كه خودش به ماه رمضان و بازسازی معنوی در این ماه اعتقادی ندارد، نمیتواند برایش سریال موفقی بسازد. اگر كسی درد محرم و نهضت حسینی را نداشته باشد، نمیتواند مردم را با سریالش همراه كند و رویشان اثر هم بگذارد. اگر اعتقاد قلبی وجود داشته باشد، حتی اگر تكنیك هم ضعیف باشد، نتیجه خیلی شیرینتر و بهتر و دلنشینتر از كار درمیآید.»افخمی كه طرح جدیدی را درباره تاریخ معاصر با رویكردی مفرح برای نوشتن، تهیهكنندگی و شاید هم كارگردانی به شبكه ۳ ارائه كرده، ادامه میدهد: «افراد جدیدی كه تعدادشان هم كم نیست باید وارد عرصه بشوند و كارهای پر و پیمان بكنند تا این عرصه به من و سیروس مقدم و چند نفر دیگر محدود نباشد. اگر این اتفاق بیفتد ما هم از این فضا دور میشویم و كتاب میخوانیم و تحقیق میكنیم تا با دست پر برگردیم و حرف جدیدی برای گفتن داشته باشیم.»● بهانهای برای ساخت فیلم و سریال اسماعیل عفیفه، تهیهكننده تلویزیون كه سال گذشته با سریال «میوه ممنوعه» بیشتر برای مخاطب شناخته شد و رمضان امسال هم «مامور بدرقه» را روی آنتن داشت، این سوال را خیلی سخت میداند و میگوید: مناسبتها یكجور بهانهاند برای ساخته شدن بعضی فیلمها و سریالها كه البته همیشه هم نمیتوانند آنجور كه باید و شاید با مخاطب ارتباط برقرار كنند. چون گاهی خیلی سطحی هستند و در حقیقت طرح بعضی چیزها در آنها هم ترفندی برای تولید و پخش آنهاست.او تاكید میكند: این موضوع به تحقیق و كارشناسی بیشتری نیاز دارد؛ مخصوصا با توجه به اقبال مردم از كارهای ماورایی در ماه رمضان و حساسیتهایی كه حول آنها وجود دارد. خیلی خوب است كه برای این موضوع سمینارها و همایشهای جدی برگزار شود و افرادی غیر از اصحاب رسانه هم نقاط قوت و ضعف این موضوع را موشكافی كنند. پس به همین سادگی نمیشود گفت با كلیت ماجرا مخالفم یا موافق.عفیفه این روش برنامهسازی را اقتضای رسانه در همه دنیا میداند. البته به شرط این كه ویژگیهای فنی و هنری استاندارد و قابل قبولی داشته باشد: خیلی از كارهایی كه در این زمینه ساخته شده نقض غرض بوده و درست خلاف آن مناسبت خاص تاثیر گذاشته. مشكل اصلی اینجاست كه اجرای كارها عجولانه است و مخصوصا برای مرحله نوشتن فیلمنامه وقت زیادی صرف نمیشود.این تهیهكننده كه با آخرین كارش «مامور بدرقه» در ماه رمضان امسال نتوانست موفقیت سال قبلش را تكرار كند، خودش هم «میوه ممنوعه» را موفقتر ارزیابی میكند و ضمن اشاره به دلایل این اتفاق، تصریح میكند كه به هر حال باید به عنوان تهیهكننده مسوولیت كارش را كه از خیلی جهات هم قابل دفاع است ، بپذیرد: ما هم دوست داریم همه كارهایمان جذاب و قوی باشد و خیلی از آدمهای گروهمان هم توانایی انجام این كار را دارند. در این ۱۴ ۱۵ سال حدودا ۳۱۰ قسمت سریال ساختهام كه در هیچ جای دنیا ممكن نیست. اگر هزینههایمان تامین بشود، هر ۳۴ سال یك سریال جذاب میسازیم. نه این كه به خاطر هزینهها بلافاصله كار بعدی را شروع كنیم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 310]