محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853123791
تفسیر اجمالی پیرامون تسبیحات اربعه
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: چهار ذکر و چهار حقیقت پیرامون خداوند
سبحان الله- پاک و منزه است خدا ، و الحمد لله- و ستایش و سپاس مخصوص خداست ، و لا اله الا الله- و معبودى بجز خدا نیست ،و الله اکبر- و خدا بزرگترین است .دانستن این چهار خصوصیت در شکل گرفتن یک تلقى درست و کامل از توحید داراى تأثیرى عمیق است . زیرا هر یک از این چهار خصوصیت یک بدنه و یک نما از عقیده توحید را نشان مىدهند .تکرار این جملات فقط بدان خاطر نیست که بر معرفت ذهنى انسان و آگاهى و اطلاع او افزوده شود ، بلکه دانستن صفات و خصوصیات خدا و تکرار ذکر او، بزرگترین فایدهاش باید این باشد که در انسان حرکت و مسئولیتى پدید آید و وظیفه و تکلیفى فراخور آن حقیقتى که بدان معرفتیافته بر دوش او گزارده شود . سبحان اللهخدا پیراسته و پاک است ، از داشتن شریک، از ظلم، از مخلوق بودن ، از انجام کارى بر خلاف حکمت و مصلحت ، از همه نقایص و کمبودها و پلیدی هایى که در موجودات هست و از همه صفاتى که لازمه مخلوق بودن و« ممکن »بودن می باشند .با گفتن این جمله و یادآورى این خصوصیت براى خدا نمازگزار به یاد مىآورد که در مقابل چه موجود و چه ذات قابل ستایشى به کرنش و تعظیم برخاسته است . احساس مىکند تعظیم و تواضع او در برابر نیکى و کمال مطلق انجام شده است ، ذکر سبحان الله ، پاکى و نزاهتخدا را به ما مىآموزد. و الحمد للهبشر در سراسر تاریخ پر ملال زندگىاش همواره به خاطر برخورداری هاى گوناگون ، به خاطر گرفتن امتیازهاى کوچک و بزرگ ، به خاطر چند روزى بیشتر زیستن و حتى در موارد بسیار، به خاطر نان بخور و نمیرش در برابر کسانى که در خلقت با او برابر بوده و هیچ مایه اصیلى را از او بیشتر و سرشارتر نداشتهاند ، زبان به ستایش و سپاس گشوده و تن و جان خود را تسلیم صاحب نعمتان کرده است. به یاد آوردن اینکه « همه سپاسها و ستایشها از آن خداست» مىفهماند که نعمتها همه از آن خداست ، پس هیچ کس به حقیقت ، مالک چیزى نیست تا از آن راه بتواند ، و حق داشته باشد کسى را اسیر و مطیع و بنده خویش سازد. تسبیح (سبحان الله) به معنای اعلام انزجار از طرز فكر مشركان است : «سبحان الله عما یشركون»(حشر/23 ) و «سبحان الله عَما یصفون» (صافات/159 ) ؛ در حقیقت ، « سبحان الله » تبرّی عمومی از همه كسانی است كه نسبت به خدای سبحان دارای بینش شرک آلودند و لا اله الا اللهاین ، شعار اسلام که نمودارى از جهان بینى و ایدئولوژى را به تصویر کشیده است . در این شعار یک « نفى » و یک « اثبات » وجود دارد .نخست ، همه قدرتهاى طاغوتى و غیر خدایى را نفى مىکند . خود را از بردگى هر نیروى اهریمنى نجات مىدهد . هر دست و بازویى را که به شکلى او را به راهى مىکشاند ، قطع مىکند ،هر قدرتمندى جز خدا و هر نظامى جز نظام الهى و هر انگیزهاى جزانگیزههاى خداپسند را به دور مىریزد و خود را از همه زبونیها و ذلتها و اسارتها ، بندها و بندگیها مىرهاند . و الله اکبر
پس از آن ، یک انسان عادى که هنوز با واقعیت هاى جاهلى دست به گریبان است ، احساس غربت و وحشت مىکند و خود را تنها مىیابد . در این لحظه ی غربت است که نیازمند قدرتی مافوق بشری به سراغ او می آید : الله اکبر-خدا بزرگتر است: از همه چیز، از همه کس ، از همه قدرتها و قدرتمندیها ، از آنکه بتوان او را به وصف آورد . طراح سنتها و قانونهاى تکوینى جهان ، چه در طبیعت و چه در تاریخ ، اوست . پس پیروزى نهایى که در گرو سازگارى با این قوانین و سنتهاست ، تنها در پایبندى به فرمان او میسر است و بندگان و فرمانبران او تنها جبهه پیروزمند در کشمکش تاریخى بشریتاند.کسى که در برابر قدرت گونههاى بشرى خود را کوچک و ضعیف و بىاراده مىیابد ، اگر بفهمد و بداند که برترین قدرتها خداست دلش اطمینان و آرامش مىیابد و در باطنش نیرویى بی سابقه شعله مىکشد ، و همین است که او را برترین و نیرومندترین از همه مىسازد. چهار ذکر تسبیحات اربعه چه ارتباطی با هم دارند؟تسبیح (سبحان الله) به معنای اعلام انزجار از طرز فكر مشركان است : «سبحان الله عما یشركون»(حشر/23 ) و «سبحان الله عَما یصفون» (صافات/159 ) ؛ در حقیقت ، « سبحان الله » تبرّی عمومی از همه كسانی است كه نسبت به خدای سبحان دارای بینش شرک آلودند . تحمید « الحمد لله » یعنی حمد مخصوص خداوند است و چون خدا میدانست كه بندگان ، شكر او را به طور شایسته ادا نمی كنند ، خودش بر خود ، حمد روا داشت . یعنی او خود را چنین حمد كرده است ، تا دیگران آگاه شوند . اما تهلیل (لا اله الاّ الله) برای نفی هر گونه الهه باطل و اثبات الوهیت خداوند هستی است ، (لا اله الاّ الله) كلمه توحید است و هیچ عملی بدون آن مقبول نیست : « لایَقبل اللهُ الأَعمال اِلا بَها و هی كَلِمة التقوی» (بحار/ج 9 /ص 294) حتی خیرات كافر نیز مورد قبول نیست ، زیرا اگر كسی اهل «لا اله الاّ الله » نبود ، ترازوی اعمالش سبک است و كسی كه میزان اعمال او سبک و تهی باشد ، اهل دوزخ است : « و أَما مَن خَفّت مَوازینه فأُمه هاویة و ما أَدریك ماهیة نار حامیة »(قارعه/ 8-11) از این رو تهلیل ، كلمه تقواست و كلمهای است كه ترازوی اعمال انسان را سنگین میكند: « یَثقل لله بها المَوازین یَوم القیامة» (بحار/ج 9 /ص294) و وقتی ترازو سنگین شد ، صاحب عمل در « عیشة راضیة » به سر میبرد: « فأما مَن ثَقلت مَوازینه فهو فی عیشةٍ راضیة » ( قارعه/ 6-7 ) آنگاه در تفسیر تكبیر (الله اكبر) فرمود: « فهی كلمة أَعلی الكَلمات و أحبها الی الله عزّ و جلّ »(بحارالانوار / ج9 /294) ؛ كلمه تكبیر از سایر كلمات ، برجسته تر و نزد خداوند محبوبتر است . امام صادق علیه السلام مى فرماید: یكى از سخت ترین و مهم ترین امورى كه خداوند بر خلق خود لازم كرده ، ذكر كثیر است ، آنگاه فرمود: منظورم ذكرِ ((سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمدُ لِلّهِ وَ لااِلهَ اِلا اللّهُ وَ اللّهُ اَكْبَر)) نیست ، گرچه این هم جزء آن است ، لكن مرادم ((ذِكْرُ اللّهِ عِنْدَ ما اَحَلَّ وَ حَرَّمَ)) یاد خدا بهنگام كارهاست جایگاه تسبیح
تسبیح و تنزیه خدا، ریشه تمام عقاید و تفكرات صحیح اسلامى است :توحید ، یعنى منزّه دانستن خدا از شریك ؛ « سُبْحانَ اللّهِ عَمّا یُشْرِكوُنَ» (طور/ 43)عدل ، یعنى منزّه دانستن خدا از ظلم ؛ « سُبْحانَ اللّهِ اِنّا كُنّا ظالِمینَ » (قلم / 29 )نبوت و امامت ، یعنى منزه دانستن خدا از بى هدفى ، بى برنامگى و رهاكردن مردم در دریاى هوس ها و سلیقه ها ؛ « وَ ما قَدَروُا اللّهَ حَقَّ قَدْرِهِ اِذْ قالُوا ما اَنْزَلَ اللّهُ عَلى بَشَرٍ مِنْ شَئ ؛ آنها مى گویند خداوند پیامبرى نفرستاده ، در حقیقت خدا را درست نشناخته اند.»(انعام / 91 )معاد، یعنى منزه دانستن خدا از اینكه آفرینش را پوچ و باطل ، و پایان جهان را نابودى قرار دهد؛ « رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَك »(آل عمران / 191) ، « اَفَحَسِبْتُمْ اَنَّما خَلَقْناكُمْ عَبَثاً وَ اَنَكُمْ اِلَیْنا لا تُرْجَعُونَ ؛ آیا گمان كردید ما شما را بیهوده آفریدیم و بازگشت شما بسوى ما نیست ؟»(مؤمنون / 115) آرى خدا از این كار عبث و بیهوده منزّه است .تسبیح خدا، نه فقط سرچشمه عقاید اسلامى ، بلكه مایه بسیارى از كمالات روحى و معنوى است :سبحان اللّه ، سرچشمه رضاست . اگر او را از هر نقصى منزّه بدانیم ، به مقدّرات او رضا مى دهیم و تسلیم مشیّت حكیمانه او مى شویم .سبحان اللّه ، سرچشمه توكل است . كسى كه از هر نیازى بدور و از هر ضعف و عجزى منزّه است ، چرا بر او تكیه و توكل نكنیم ؛ « سُبْحانَهُ هُوَ الْغَنِّىُ »(یونس / 68)سبحان اللّه ، مایه عشق به خداست . ذاتى كه از هر عیب و نقص پاك باشد ، محبوب انسان است و به او عشق مى ورزد.سبحان اللّه ، مقدمه حمد و ستایش خداست . ستایش از ذاتى كه هیچ زشتى و ناپسندى در او راه ندارد . لذا در تسبیحات اربعه ، سبحان اللّه مقدم بر الحمدلِلّه آمده است .سبحان اللّه ، كلید نجات از همه خرافات و بافته هاى بشرى است ؛ « فَسُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمّا یَصِفُونَ » (انبیاء /22)به فرموده على علیه السلام ذكر حضرت ابراهیم بهنگام ساختن خانه كعبه، ((سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَ لااِلهَ اِلا اللّهُ وَاللّهُ اَكْبَر)) بوده است پاداش تسبیح امام صادق علیه السلام از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله نقل مى كند كه وقتى بنده اى (( سُبْحانَ اللّهِ )) مى گوید ، هرچه زیر عرش الهى است همراه او تسبیح مى گوید و به گوینده این كلمه ده برابر پاداش مى دهند و وقتى (( اَلْحَمْدُ لِلّهِ)) مى گوید ، خداوند نعمت هاى دنیا را بر او ارزانى مى دارد تا با خدا ملاقات كند و بر نعمت هاى آخرت وارد شود .(وسائل الشیعه / ج 7 / ص 187)
تسبیح عملىامام صادق علیه السلام مى فرماید: یكى از سخت ترین و مهم ترین امورى كه خداوند بر خلق خود لازم كرده ، ذكر كثیر است ، آنگاه فرمود: منظورم ذكرِ ((سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمدُ لِلّهِ وَ لااِلهَ اِلا اللّهُ وَ اللّهُ اَكْبَر)) نیست ، گرچه این هم جزء آن است ، لكن مرادم ((ذِكْرُ اللّهِ عِنْدَ ما اَحَلَّ وَ حَرَّمَ)) یاد خدا بهنگام كارهاست ، اگر كارى اطاعتِ خداست ، انجام دهد و اگر معصیت اوست ترك كند.(کافی / ج 2 / ص 80) تكرار تسبیح شخصى وارد خانه امام صادق شد. آن حضرت را در حال ركوع دید كه به تسبیح خدا مشغول است و تا 60 مرتبه تسبیح را تكرار كرد و در سجده تا 500 مرتبه .(وافی / ج 2 / ص 107)تكرار تسبیح ، نه فقط در نماز، بلكه در مناسك حج مطرح است . هنگام نظر به حجرالاسود، بهنگام سعى بین صفا و مروه و موارد دیگر تكرار تسبیح سفارش شده است .چنانكه در نماز، علاوه بر ذكر ركوع و سجود، در ركعت سوّم و چهارم نیز تكرار تسبیحات اربعه آمده است كه طبق روایات شیعه و سنّى مراد از باقیات الصالحات در آیه 46 سوره كهف ، همین تسبیحات اربعه است .(المیزان / ج 13 / ص 540) چنانكه به فرموده على علیه السلام ذكر حضرت ابراهیم بهنگام ساختن خانه كعبه ، ((سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَ لااِلهَ اِلا اللّهُ وَاللّهُ اَكْبَر)) بوده است .(وسائل الشیعه / ج 4 / ص 1207 ) فرآوری : زهرا اجلال – گروه دین واندیشه تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 447]
-
گوناگون
پربازدیدترینها