تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850073365
سینما، قربانی سیاست
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: وقتی تهیهكننده فیلم، آرزو كرد كه تكلیف انتخابات در همان مرحله اول روشن شود، تصور نمیكرد كه در این صورت هم كمتر كسی به تماشای الی خواهد نشست... در روزهایی كه تهران شرایط خاصی دارد، طبیعی است كه سینما نادیده گرفته شود. این هم شاید از بداقبالی اصغر فرهادی بود كه فیلمش در روزهای انتخابات به نمایش درآمد؛ قراری كه از همان ابتدای سال گذاشته شده بود تا «درباره الی» به جای نوروز در نیمه دوم خرداد اكران شود؛ در روزهایی كه با توجه به انتخابات ریاست‌جمهوری، حساسیتی متوجه فیلم نشود و سایه سنگین سیاست چنان در جامعه پررنگ شود كه دیگر كسی به یاد جنجال‌های درباره الی نباشد. روزهای اول اكران فیلم مصادف شد با اوج‌گرفتن رقابت‌های انتخاباتی؛ روزهایی كه در خیابان‌ها هواداران نامزدها، حضور می‌یافتند و شب‌ها نیز این فیلم‌های تبلیغاتی و مناظره‌ها بود كه همه را پای جعبه جادو می‌نشاند. یك هفته اول اكران درباره الی در چنین شرایطی سپری شد.وقتی تهیهكننده فیلم، آرزو كرد كه تكلیف انتخابات در همان مرحله اول روشن شود، تصور نمیكرد كه در این صورت هم كمتر كسی به تماشای الی خواهد نشست. انتخابات به پایان‌رسید، ولی التهابات سیاسی، نه تنها پایین نیامد كه تبش تندتر و تندتر هم شد و به تعطیل‌شدن بسیاری از سینماها انجامید و فروش فیلم پایین‌تر از روزهای اول اكرانش شد. شاید به همین دلیل بود كه اصغر فرهادی به انتقاد شدید از معاونت سینمایی پرداخت كه فیلمش را در ایام انتخابات اكران كرد. هر چند معاونت هم در مقام پاسخگویی برآمد و همین اكران را هم حاصل تلاش خود دانست. دیگر فیلم‌های روی پرده هم اغلب كمدی‌هایی هستند كه در چنین شرایطی طبیعی است كه تماشاگر چندانی نداشته باشند. از خروس جنگی مسعود اطیابی گرفته تا هر چی تو بخوای، كار محمد متوسلانی كه پس از نزدیك به 2دهه به سینما بازگشته بود. همین شرایط نامطلوب بود كه باعث شد پسر تهرانی كه قرار بود جایگزین پاتو زمین نذار شود، به بهانه آماده‌نشدن كپی‌ها، سر موعد اكران نشود. چه كسی دوست دارد فیلمش را در شرایطی اكران كند كه همه چیز تحت‌الشعاع سیاست قرار گرفته و حتی سالن‌های سرگروه هم در اغلب سئانس‌ها، تعطیل هستند؟ركود حاكم بر گیشه سینماها، فقط بخشی از بحران را نمایان میكند. در عرصه تولید هم وضعیت قابل قبولی نیست. از ابتدای امسال تعداد انگشت‌شماری فیلم جلوی دوربین رفته بودند كه تولید برخی از آنها هم در روزهای پرتب و تاب تهران، متوقف شد.روزهایی كه خبر یكی دو پروژه كه قرار است برای نمایش در جشنواره كودك، آماده نمایش شوند، فیلم چندانی مقابل دوربین نرفت. ركود تولید البته پیشینه‌ای طولانی‌تر دارد و نمی‌توان آن را صرفا به همین روزهای اخیر و وقایع سیاسی مرتبطش كرد. سینماگران اغلب ترجیح دادند در چندماه پایانی دولت نهم، دست نگه دارند، چون واضح بود كه حتی با تداوم دولت احمدی‌نژاد هم احتمال تغییر مدیریت فرهنگی وجود دارد و این تغییر احتمالا با تحولاتی در عرصه سیاستگذاری‌های سینمایی همراه است.به این ترتیب بسیاری از پروژه‌هایی كه پروانه ساخت دریافت كرده‌بود، در این دوران گذار و بلاتكلیفی، همچنان منتظر ماندند و جلوی دوربین نرفتند. سینماگران در خرداد پرتب و تاب امسال، بیشتر از اینكه به فكر فیلمسازی باشند، در صحنه سیاست حاضر بودند. آنها از نامزدهای مورد علاقه‌شان حمایت كردند، بیانیه امضا كردند و به اظهارنظر پرداختند و خلاصه هر كاری كردند جز فیلمسازی. سایه سیاست در آسمان ایران چنان سنگین شده كه حتی غیرسیاسی‌ترین فیلمسازان سینمای ایران را هم دربرگرفته است. فروش روزانه فیلم‌ها هر روز كه گذشت، پایین‌تر آمد.معدود پروژه‌های در حال ساخت كه تعدادشان كمتر از انگشتان دست است، با وقفه‌ای فراوان روبه‌رو شدند؛ كسی به سادگی حاضر به اكران فیلمش نمی‌شود و كسی هم سراغی از سینماها نمی‌گیرد. در چنین شرایطی طبیعی است آنچه بر پرده نقره‌ای می‌افتد، میزبانش بیشتر صندلی‌های خالی باشد تا تماشاگرانی كه بخواهند یك بعد ازظهر داغ تابستانی را با خنكای سینما سپری كنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 576]
-
گوناگون
پربازدیدترینها