واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: تاریخ انتشار پنجشنبه 20 فروردین 1388 تعداد مشاهده : 85 بزرگداشت علامه سيد غفران در دهلينو برگزار شد خبرگزاري فارس: دومين همايش بزرگداشت مشاهير شيعه با عنوان بزرگداشت خدمات علمي علامه «سيد دلدار علي غفران مآب» به همت رايزني فرهنگي ايران در دهلي نو و با همكاري بخش شيعه شناسي دانشكده الهيات دانشگاه اسلامي عليگر برگزار شد. به گزارش خبرگزاري فارس، به نقل از اداره كل روابط عمومي و اطلاع رساني سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي،در دومين همايش بزرگداشت مشاهير شيعه از كتابچه هاي زندگي نامه علامه سيد دلدار علي غفران مآب كه به همت رايزني فرهنگي كشورمان به سه زبان فارسي، اردو و انگليسي تهيه گرديد، رونمايي شد. همچنين از تمثال علامه سيد دلدار علي غفران مآب و خاندان وي پرده برداري گرديد و به بخش شيعه شناسي دانشگاه اهداء شد. اين همايش با حضور كريم نجفي رايزن فرهنگي ايران، غلامرضا مهدوي نماينده جامعةالمصطفي در هند، عبدالعزيز رئيس دانشگاه اسلامي عليگر، سعود عالم رئيس دانشكده الهيات دانشگاه اسلامي عليگر، فرمان حسين رئيس بخش شيعه شناسي دانشگاه اسلامي عليگر، علي محمد نقوي از استادان دانشگاه اسلامي عليگر و جمعي از استادان و دانشجويان برگزار شد. نجفي رايزن فرهنگي سفارت جمهوري اسلامي ايران طي سخناني گفت: انديشمندان و فرهيختگان دو كشور ايران و هند همواره نقشي ارزنده در روابط فرهنگي و علمي ميان دو كشور داشته اند و تاريخ روابط 3 هزار ساله ايران و هند حاكي از اين موضوع داشته است. وي افزود:روابط ايران و هند قبل از اسلام در دوره ساسانيان كه هيأتي از ايران همراه برزويه طبيب به دربار پلاكسين دوم آمدند اگرچه براي يافتن گياهي كه انسان را جاودانگي ببخشد كتاب ارزشمند پانچاتانترا يا كليله و دمنه به هيأت ايراني اهداء شد كه در آشنايي با فرهنگ هند و رشد فرهنگي ايران اثربخش بود اين كتاب از سانسكريت به پهلوي و سپس به عربي و فارسي ترجمه شد و از طرف ديگر آثار دانشمندان ايراني همچون ماللهند بيروني سهم ويژه اي در معرفي انعكاس فرهنگ هنديان به جهانيان نقش آفرين بود. نقش شخصيتهاي بزرگي چون ميرسيد علي همداني، حافظ و سعدي و اميرخسرو، غالب، اقبال لاهوري و علمايي چون علامه سيد دلدارعلي و علامه مفتي محمد عباس شوشتري در ايران و هند هيچگاه فراموش نخواهد شد شخصيتي مثل علامه سيد دلدارعلي كه او و خاندانش به خاندان اجتهاد اشتهار دارند سهم ويژه اي در توسعه علوم ديني و فرهنگي داشته اند. نجفي در ادامه سخنان خود اظهار داشت: مولانا سيد دلدار علي فرزند محمد معين بن عبدالهادي نقوي رضوي سبزواري در هند متولد شد و از نوادگان دهمين امام شيعيان است.اجداد وي در يكي از مهمترين شهرهاي خراسان به نام سبزوار زندكي مي كردند. پس از هجوم مغولان به ايران كه قتل و غارت و ويراني را به همراه داشت، بسياري از بزرگان و فرهيختگان از جمله خاندان سيد ايران را ترك كردند و برخي از آنان به هندوستان مهاجرت كردند، خانواده سيد دلدار علي براي ساليان دراز ساكن روستاي جائس در منطقه نصيرآباد بودند. وي خاطرنشان كرد:سيد دلدار علي در سال 1752 ميلادي برابر با سنه 1166 هجري قمري در اين روستا متولد شد. تحصيلات ابتدايي را نزد بزرگان منطقه نصيرآباد گذراند و سپس براي تحصيلات عاليه راهي شهرهاي فيض آباد، اعظم گر، لكهنو و دهلي شد.براي تكميل علوم حوزوي، مرحوم سيد دلدار علي در سال 1193 هجري راهي شهر مقدس كربلا شد و از دروس علماي بزرگي چون آقا محمد باقر بهبهاني، سيد علي طباطبايي، سيد ميرزا محمد مهدي موسوي شهرستاني همچنين در نجف اشرف از محضر مرحوم سيد مهدي كسب فيض كرد.او همچنين در سال 1194 هجري به شهر مشهد مقدس عزيمت كرد و تحصيلات حوزوي خود را در محضر يكي از بزرگترين استادان آن زمان شهيد رابع، سيد محمد مهدي بن سيد هدايت الله اصفهاني خراساني به اتمام رساند، سيد دلدار علي بعنوان شاگرد شهيد رابع در مشهد اقامت جست و سپس درجة اجتهاد را از شهيد رابع اخذ نمود.پس از كسب اين عنوان، وي در شهر نصيرآباد اقامت كرد و به امور تحقيقات و نگارش كتاب دربارة موضوعات ديني پرداخت، با پيشنهاد ملا كشميري سيد دلدار علي به سمت امام جمعه اين منطقه منصوب شد. نجفي ادامه داد: در سال 1200 هجري ايشان بعنوان امام جمعه شيعيان لكهنو به اين شهر عزيمت كرد و همين باعث شد تا براي هميشه در اين شهر اقامت نمايد و در طول ساليان متمادي به امور تدريس، تحقيق و نشر آثار ارزشمند پرداخت و در گسترش تفكر شيعه در منطقه نقش اساسي داشت.علاوه بر خدمات ارزندهاش در علوم آموزشي و تربيتي، با تشويق وي، حاكم سلسلة آوت يك كانال بزرگ آب رساني را در شهر كربلا احداث كرد، خود وي نيز چند حسينيه بزرگ در مناطق مختلف از جمله فيض آباد تاسيس نمود. وي افزود: سيد دلدار علي در سال 1235 هجري در شهر لكهنو وفات يافت و در كنار حسينيه بزرگ غفران مآب كه خود باني آن بود مدفون شد.از شاگردان معروف وي مي توان به مفتي سيد محمد قلي خان موسوي نيشابوري، مولوي سيد علي نقوي نصيرآبادي، ميرزا فخرالدين احمدخان و ملا علي نقوي اشاره كرد. يكي از مهمترين موضوعات دربارة مرحوم سيد دلدار علي و خاندان او اشتهار آنها به خاندان اجتهاد است. دكتر نجفي در پايان به تلاشهاي اساسي انديشمندان و فرهيختگان در بهبود فرهنگ جوامع اشاره كرد و گفت: در شرايط ناهنجار و بحراني امروزي انديشمندان و حكيمان جوامع نقش ارزنده اي در بهبود وضعيت فرهنگي و معنوي مردم دارند. عبدالعزيز رئيس دانشگاه اسلامي عليگر گفت: ارزش علم و عالم از نظر اسلام و قرآن بسيار مهم است و برگزاري اينگونه همايش ها در حقيقت تجليل از مقام علم و دانش و آگاهي است. از اينكه شخصيت هاي شيعه و سني در كنار هم حضور دارند بسيار خوشحالم. همه ما يك هدف واحد داريم و آن خدمت به اسلام است. در نشست دوم به رياست مولانا صلاح الدين رئيس اداره پژوهش و تحقيقات دانشگاه آغاز شد. وي بر ضرورت شناسايي و معرفي عالمان ديني به جامعه تاكيد كرد و افزود: يكي از ضروريترين امور، تحكيم وحدت بين شيعه و سني است، با توجه به اشتراكات فراواني كه وجود دارد، بايد تلاش كنيم تا اين گونه ارتباطات گسترش يابد. در ادامه عزيزالدين حسين از اساتيد دانشگاه جامعه مليه اسلاميه دهلي نو مقاله خود را در بيان خدمات علمي علامه سيد دلدار علي غفران مـآب قرائت كرد. غلامرضا مهدوي نماينده جامعة المصطفي العالميه گفت: علامه سيد دلدار علي غفران مآب از افتخارات جامعه اسلامي هند است.اين خاندان بنام خاندان اجتهاد معروف شدند. اجتهاد يكي از شيوه هاي مهم برداشت احكام در دين اسلام است، اجتهاد به معناي روشنگري است يعني استنباط احكام دين براساس شرايط و مقتضيات زمان و مكان و براساس كتاب، سنت و حديث، بدون شك در اسلام اصول ثابتي وجود دارد كه با فطرت همه انسانها سازگار است و با گذشت زمان تغيير نمي يابند. اما اين اصول محدود و كلي هستند، زمان و مكان نقشي در تغيير آنها ندارد، ولي بيشترين مسائل دين كه احكام است در حوزه اجتهاد هستند. مهدوي به نقش اجتهاد در عرصه هاي گوناگون زندگي اشاره كرد و افزود:اجتهاد براصول عقل، سنت و حديث اتكاء دارد كه در هر دوره اي دريچهاي را مي گشايد؛اجتهاد مدعي آخرين برداشت از دين نيست، راه را براي هرگونه تحقيق و پويايي باز گذاشته است؛ اجتهاد به دليل عقلاني و وحياني بودن از دخالت دادن هرگونه نظريات فردي كه پايه علمي ندارند جلوگيري مي كنند؛اجتهاد با سياست و جامعه مدني و انسان سازي كاملا همراه است؛ اجتهاد مختص به يك گروه از مسلمانان نيست، بلكه همه علماي اسلام به آن اعتقاد دارند و همچنين اجتهاد رمز تمدن سازي و احياي تمدن اسلامي در جهان اسلام است. وي در پايان سخنان خود گفت: پيام او احياء شدن اجتهاد در مدارس، حوزه هاي علمي و دانشگاههاست. فرمان حسين رئيس بخش شيعه شناسي دانشگاه اسلامي عليگر طي سخناني گفت: يكي از پيامهاي اين سمينار پيام اتحاد به ملت مسلمان است. اسلام دين وحدت و يكپارچگي است و مسلمانان را دعوت مي كنند تا در همه زمينه هاي علمي، فرهنگي، اقتصادي و سياسي اين وحدت را حفظ كنند. وي افزود: شيعه و سني اشتراكات زيادي دارند كه با استناد به آنها و تلاش زياد ميتوان آنها را احياء كرد، افتراق و جدايي زيبنده امت مسلمان نيست و نبايد شاهد تفرقه بين كشورهاي اسلامي باشيم. درپايان تعداد 17 نفر از استادان و شخصيت هاي علمي، فرهنگي، ديني و ادبي مقالات خود را در بيان مقام علمي اين عالم گرانقدر شيعي قرائت كردند. انتهاي پيام/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 231]