تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820763761
متن كامل بيانيه ايران در شوراي حكام آژانس بينالمللي انرژي اتمي
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: متن كامل بيانيه ايران در شوراي حكام آژانس بينالمللي انرژي اتمي نخستين پيامد خطاي تاريخي ارسال پرونده هسته‌اي [ايران] به شوراي امنيت سازمان ملل، خاتمه يافتن اجراي داوطلبانه پروتكل الحاقي بود كه ايران آن را به مدت سه سال به گونه‌اي اجرا كرد كه گويي آن را به تصويب رسانده است. نماينده دائم كشورمان در آژانس بينالمللي انرژي اتمي با صدور بيانيه‌اي در نشست ديروز شوراي حكام آژانس، از اين كه پرونده ايران به عوض اين نهاد در شوراي امنيت سازمان ملل مطرح شده ابراز تاسف كرد و خواستار رسيدگي به مسئله ايران در چارچوب آژانس شد. به گزارش فارس، بيانيه "علي‌اصغر سلطانيه" كه متن آن به دست فارس رسيده است: آقاي رئيس، در ابتدا تمايل دارم مراتب همبستگي خود را با بيانيه‌اي اعلام كنم كه توسط سفير محترم كوبا به نمايندگي از اكثريت كشورهاي عضو ارائه شده كه همان جنبش عدم تعهد هستند، اعلام دارم. من بر خود مي‌دانم مراتب تشكر دولت خود را از حمايت‌هاي ارزشمند آنها اعلام دارم. يك بار ديگر موضوع اجراي توافقنامه پادمان در جمهوري اسلامي ايران در شوراي حكام مورد بحث قرار گرفت. جاي تاسف است اين موضوع بخاطر انگيزه‌هاي سياسي عده اندكي از نمايندگان كشورها در دستور كار شوراي حكام باقي ماده است. همچنين جاي بسي نااميدي عميق است كه شوراي امنيت سازمان ملل متحد در موردي صرفاً فني مداخله كرده كه كاملاً به آژانس بينالمللي انرژي اتمي كه تنها نهاد داراي صلاحيت رسيدگي به مسئله پادمان‌ها است، مربوط مي‌شود. چنين مداخله‌اي توسط نهادي كه وظيفه رسيدگي به موضوعات امنيتي و سياسي را برعهده دارد، اعتبار، يكپارچگي و استقلال آژانس را به آنگونه كه در اساسنامه آن آمده، به خطر مي‌اندازد. نخستين پيامد خطاي تاريخي ارسال پرونده هسته‌اي [ايران] به شوراي امنيت سازمان ملل، خاتمه يافتن اجراي داوطلبانه پروتكل الحاقي بود كه ايران آن را به مدت سه سال به گونه‌اي اجرا كرد كه گويي آن را به تصويب رسانده است. بطور مرتب هشدارهايي ارايه شده كه سياست "چماق و هويج" نتيجه‌اي غيرسازنده دارد و جمهوري اسلامي ايران در برابر فشارها و زبان تهديد سر خم نخواهد كرد. ما به اطلاع رسانده بوديم كه مجلس ايران آماده تصويب لايحه‌اي است كه اگر مسئله هسته‌اي ايران به شوراي امنيت سازمان ملل ارجاع شود، دولت ملزم خواهد بود به اجراي داوطلبانه پروتكل الحاقي خاتمه دهد. مقصر آن دسته از كساني هستند كه اين امر را باور نكردند و گمان مي‌كردند فشار سياسي كارساز خواهد بود. آقاي رئيس، اكنون اوضاع مشابه است. پيشنويس لايحه‌اي از سوي برخي از اعضاي مجلس كشورمان ارايه شده كه اگر شوراي امنيت قطعنامهاي را بر اساس بند 52 منشور سازمان ملل تصويب كند آن گاه تعامل و همكاري با آژانس مورد بازبيني قرار خواهد گرفت. همانگونه كه از سوي شوراي حكام مورد تصويب قرار گرفته، موضوعاتي كه به تعهدات قانوني مرتبط مي‌شود را بايد با اقدامات و تدابير داوطلبانه و اعتمادساز و شفافيت‌ساز مجزا كرد. جمهوري اسلامي ايران به تعهدات خود بر اساس توافقنامه جامع هسته‌اي كاملاً پايبند است. به هر حال، همانگونه كه در گزارش مدير كل آژانس ذكر شده، ايران آماده است كه به مسايل باقيمانده رسيدگي كند در صورتي كه پرونده هسته‌اي آن كاملاً از شوراي امنيت به آژانس بازگردد و در چارچوب آژانس مورد بررسي قرار گيرد. من همچنين توجه شما را به اين واقعيت جلب مي‌كنم صحت تاكيد‌هاي ايران بر اين امر كه هيچگونه فعاليتي در زمينه بازفرآوري نداشته است بار ديگر مورد تاييد قرار گرفت. چرا كه مدير كل در پاراگراف 7 از گزارش خود آورده است: «نشانه‌اي دال بر وجود فعاليت‌هاي بازفرآوري در اين تأسيسات و يا در ديگر مراكزي وجود ندارد كه از سوي ايران اعلام شده است.» بنابراين، مبناي قانوني براي قطعنامه‌هاي شوراي حكام و شوراي امنيت سازمان ملل وجود ندارد. در ارتباط با گزارش مدير كل، من تمايل دارم اعلام دارم هيچگونه مانعي در همكاري در اجراي پادمان جامع در رابطه با توافقنامه 214/INFCIRC به وجود نيامده است. در ارتباط با دو موضوعي كه در گزارش مديركل ذكر شده و توسط دبيرخانه به عنوان موضوعات مربوط به توافق پادمان ذكر شده، پاسخ‌هاي زير به درخواست مدير كل ارايه شده است: «بر اساس دستورات دولت متبوع، من تمايل دارم كه در پاسخ به درخواست شما اينگونه به اطلاع برسانم كه نمونه‌برداري محيطي بيشتر از تجهيزات دانشگاه فني كه از آنجا پيش از اين نيز نمونه‌برداري محيطي صورت گرفته مي‌تواند بار ديگر انجام شود. اين تصميم به منظور نشان دادن عزم مربوط به همكاري بيشتر با آژانس و بخصوص جنابعالي، در تسهيل و رفع ابهامات، اتخاذ شده است.(نامه به تاريخ 22 نوامبر 2006)» «متعاقب درخواست شما براي دسترسي به سوابق فعاليت مربوط به مركز PFEP، من افتخار دارم كه به اطلاع برسانم كه رئيس سازمان انرژي اتمي ايران موافقت كرده كه به كاربران راهنمايي لازم را براي انجام اين كار ارايه كند. اگر چه سازمان انرژي اتمي ايران هم‌اكنون سوابق فعاليت‌ها را ارايه كرده است. ايران دسترسي آژانس به اين اطلاعات را به عنوان تعهد خود نمي‌داند اما اين تصميم در راستاي روح همكاري با آژانس و خصوصاً جنابعالي و در راستاي تسهيل فعاليت‌هاي آژانس در ايران اتخاذ شده است.(نامه 23 نوامبر 2006)» آقاي رئيس، تهديد حمله نظامي عليه تاسيسات هسته‌اي ايران از سوي آمريكا و رژيم اسرائيل شدت گرفته است. دولت من در تماس‌هايي كه با دبير كل سازمان ملل متحد و همچنين مدير كل آژانس بين المللي انرژي اتمي داشته نگراني عميق خود را ابراز كرده است. با يادآوري حمله نظامي تاريخي عليه راكتور هسته‌اي عراق كه در قطعنامه كنفرانس عمومي آژانس محكوم شد، پتانسيل تهديد [عليه ايران] وجود دارد و اين امر مستلزم توجه كامل و اقدام فوري كشورهاي عضو آژانس بينالمللي انرژي اتمي و در كل، جامعه جهاني است. 1- بدين وسيله پاراگراف‌هاي قطعنامه مصوب كنفرانس عمومي آژانس با شماره GC(XXXIV)-RES-533 يادآور مي‌شود: «هر گونه حمله نظامي به يا تهديد عليه تاسيسات هسته‌اي مرتبط با اهداف صلح‌اميز هسته اي نقض مباني منشور سازمان ملل متحد، قوانين بين‌الملل و اعتبار آژانس خواهد بود.» در كنفرانس عمومي آژانس همچنين نگراني جدي در قطعنامه GC(XXXI)-RES-475 به اين ترتيب اعلام شد: «حمله نظامي به تاسيسات هسته‌اي مي‌تواند به انتظار مواد راديواكتيو منجر شود كه پيامدهاي عميقي در مرزها و يا فراتر از مرزهاي كشوري كه هدف حمله قرار مي‌گيرد، ايجاد كند.» آقاي رئيس، دست آخر اين واقعيت كه كنفرانس عمومي آژانس در قطعنامه GC(XXXIV)-RES-533 اين گونه مطرح كرده است كه حمله نظامي به تاسيسات هسته‌اي تحت توافقنامه پادمان و يا تاسيسات فعال يا در دست ساخت، شرايطي را ايجاد خواهد كرد كه شوراي امنيت سازمان ملل بايد بنا بر مفاد منشور سازمان ملل بلافاصله نسبت به آن واكنش نشان دهد. انتظار مي‌رود كه كشورهاي عضو آژانس تدابير فوري را در رسيدگي به اين موارد فوري و اساسي اتخاذ كنند كه تخطي از قطعنامه و اساسنامه آژانس بينالمللي انرژي اتمي است. آقاي رئيس، كشور من بعلاوه همه اعضاي جنبش عدم تعهد و حتي ديگر كشورهاي عضو در موارد متعددي نگراني عميق خود را از انتشار اطلاعات محرمانه آژانس بخصوص آن دسته از اطلاعاتي كه به بازرسان آژانس تحويل داده شده، اعلام كرده‌اند. با توجه به تهديد‌هاي فوق‌الذكر عليه تاسيسات هسته‌اي صلح‌آميز ايران و نبود حفاظت‌هاي كارآمد و محرمانه‌بودن اطلاعات جزئي ارايه شده به آژانس، نگراني‌ها به شدت بالا است و از اين رو اتخاذ تدابير فوري توسط كشورهاي عضو و مدير كل آژانس در رفع اين امر ضروري است. آقاي رئيس، در نتيجه‌گيري اين بحث، من تمايل دارم كه اعلام دارم جمهوري اسلامي ايران هم‌اكنون به مباني خلع سلاح هسته‌اي و جلوگيري از گسترش هسته‌اي پايبند بوده است. در عين حال در اجرا و تحقق حقوق حقه خود بر اساس اساسنامه ان‌پي‌‌تي، مصمم است كه بدون هيچگونه وقفه‌اي به فعاليت‌هاي هسته‌اي صلح‌اميز خود در زمينه سوخت هسته‌اي به صورت كلي و غني‌سازي اورانيوم به طور خاص، بر اساس توافقنامه جامع پادمان هسته‌اي ادامه دهد. (INFCIRC/214) از توجه شما متشكرم واكنش به برخي از مداخله‌ها در شوراي حكام 1- در مورد مداخله هيات آمريكايي: عجيب نيست كه هيات آمريكايي بارها استفاده از زور و تحريم را ديپلماسي مي‌نامد. اين در راستاي سياست يكجانبه آمريكا قرار دارد كه امكان اشغالگري نظامي يكجانبه و قتل عام هزاران انسان بي‌گناه را در عراق و افغانستان فراهم مي‌كند و خود، آن را سياست و ديپلماسي چندجانبه مي‌نامد. باعث تاسف است دولت آمريكا هنوز حتي بعد از شكست اخير، متوجه واقعيت نشده است و حاضر نيست اعتراف كند كه مردم جهان و آمريكا ديگر نمي‌توانند فريب و تحقير را تحمل كنند زيرا آمريكا آنها را براي درك حقايق، ناشنوا و به لحاظ ذهني عقب‌افتاده مي‌دانند. دولت آمريكا بايد بداند كه طبق اصل فيزيك، اعمال فشار به نقطه اشباع و بعد انفجار منتهي مي‌شود. مردم جهان به اين سياست خصمانه آمريكا اعتراض خواهند كرد و سپس عليه آن خواهند شوريد. 2- در مورد بيانيه سه كشور اروپايي فقط كافيست تاريخ مذاكره بين اروپا و ايران را به خاطر آورد. سه كشور اروپايي به صورت مكتوب خواستار تعليق موقت غني‌سازي شدند و بر روي آن توافق كردند اما در عمل منظورشان توقف همه فعاليت‌هاي اتمي بود. براي همين است كه عدم اعتماد به نفس از جانب سه كشور اروپايي مشاهده مي‌شود. بعد از توافق پاريس سه كشور اروپايي پيشنهاد تحقيرآميزي به ايران دادند. هر قطعنامه سختي كه عليه ايران صادر شد، ايران آن را اجرا كرد. در پاسخ به پيشنهاد گروه موسوم به 1+5 نيز ايران در 31 آگوست 2006 طبق موعد قبلي پاسخ داد در حالي كه اين گروه در يك اقدام توجيه ناپذير برنامه اتمي ايران را به شوراي امنيت ارجاع داد. 3- من همچنين از دبيرخانه خواسته‌‌ام تا به اطلاع شوراي حكام و افكار جهانيان برساند كه فقط در مورد برخي كشورهاي معدود از نبود فعاليت‌هاي اعلام نشده اطمينان هست، از اين رو ايران نبايد به خاطر اين مساله سرزنش شود. مديركل اعلام كرده است كه اكنون در يك فرايند زماني قرار داريم كه مثلا اين فرايند در مورد ژاپن 30 سال طول كشيد. 4- ايران قرباني بي توجهي شده است. در بسياري از موارد قبل از تكميل ارزيابي، بررسي و تحليل آزمايشگاهي، دبيرخانه يك گزارش ناقص ارائه كرد كه باعث تشديد سردرگمي سياسي شد. من دو سال قبل را به خاطر مي‌آورم كه در آن دبيرخانه گزارش داد كه فقط در يكي از اتاق‌ها، بازرسان آژانس ذرات اتمي يافته‌اند كه حاوي 36 درصد اورانيوم غني سازي شده بود. هيات آمريكايي اقدامات سياسي فراواني كرد و برخي مطبوعات غرب افكار عمومي را فريب دادند و اين تصور را در ميان آنها ايجاد كردند كه ايران سرگرم فريب دادن آژانس است. اين اتفاقات در حالي مي‌افتاد كه بسياري از نمونه‌هاي هنوز تحليل نشده بودند. در گزارش بعدي به شوراي حكام، مدير كل اعلام كرد كه در بسياري از اتاق ها و حتي ساختمان هاي ديگر نيز ذرات مشابهي كشف شده است. بنابراين من تاكيد مي‌كنم كه دبيرخانه نبايد زير فشار شوراي حكام يك گزارش را قبل از تكميل تحقيقات منتشر كند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 560]
-
گوناگون
پربازدیدترینها