واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: تاریخ انتشار چهارشنبه 2 بهمن 1387 تعداد مشاهده : 90 صادقي: نثر حقشناس به سبك متون ادبي است خبرگزاري فارس: علياشرف صادقي گفت علاقهمندي حقشناس به ادبيات، نثر كتاب «تاريخ زبانشناسي» را دشوار كرده و در اين كتاب تعبيرهاي بسياري وجود دارد كه به سبك اين كتاب نميخورند. به گزارش خبرنگار فارس مراسم نقد كتاب «تاريخ زبانشناسي» اثر پيتر سورن كه به تازگي انتشارات سمت ترجمه عليمحمد حقشناس از آن را منتشر كرده است با حضور مترجم، علياشرف صادقي زبانشناس و عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسي و همچنين محمد دبيرمقدم زبانشناس و استاد دانشگاه برگزار شد. علي اشرف صادقي زبانشناس در اين مراسم بيان داشت: مولف اين كتاب يعني سورن، در اين كتاب به سنت زبانشناسي در شرق توجه نكرده است. از نظر من اين توجيه خوبي نيست كه بگويد سنت شرقي چون بر مبناي زبانشناسي ديني است، بايد مغفول بماند. همه ميدانيم زبانشناسي غرب وقتي با سنت هندي آشنا شد دگرگون گشت، يعني نوشتههاي هندي تأثير زيادي بر زبانشناسي اروپا گذاشت تا آن حد كه اصطلاحات زبانشناسي تاريخي يا سانسكريت است يا از سانسكريت ترجمه شده است. وي ادامه داد: بسياري از زبانشناسان غربي اعتراف ميكنند كه زبانشناسي غرب در برابر زبانشناسي هندي و چيني مثل يك كودك است. حال چرا در اين كتاب سنت شرقي مغفول گذاشته شده، نميدانم. نقص اين كتاب اين است كه مؤلف بسياري از ارجاعات را در كتابنامه نياورده است. اين زبانشناس در ادامه درباره زبان ترجمه اين كتاب بيان داشت: من نوشتههاي حقشناس و مخصوصاً آنچه را كه او در مورد ادبيات مينويسد خيلي دوست دارم. خود حقشناس جايي گفت كه من در نوشتههاي علميام گاهي از زبان علمي عدول كرده و زبان ادبي بكار ميگيرم. در اين كتاب تعبيرهاي بسياري وجود دارد به سبك اين كتاب نميخورند. خود من سعي ميكنم زبانم بدون سبك باشد و معيارگون بنويسم تا دانشجو آن را بفهمد اما آنچه را كه حقشناس دل در گروش دارد، يعني ادبيات نثر اين كتاب را دشوار كرده است. اين زبانشناس ادامه داد: حق شناس علاقه و اهتمام تمامي به مسأله واژهسازي و وضع لغت دارد. هر چند كه دوستان بازنشسته ما مثل ميلانيان و باطني لغتسازيهاي بسياري در زبانشناسي كردند اما در دو سه دهه اخير حقشناس يكهتاز بوده است. گاهاً در اين كتاب ميشد كه از گير نحو زبان انگليسي فرار كرد اما متأسفانه اين كار صورت نپذيرفته است. محمد دبير مقدم استاد دانشگاه و زبانشناس نيز در اين مراسم بيان داشت: تأليف اين كتاب اقدامي است ستودني كه سورن با آن به مردم زمان ما آگاهي بسياري داد و به آنان فهماند كه بايد ارتباطشان را با گذشته حفظ كنند و از سوي ديگر هم ترجمه اين اثر به همين ميزان قابل ستايش است. متن اصلي اين كتاب بهيچوجه متن آساني نيست و متني كه مترجم ارائه كرده حاكي از تسلطش بر زبان مبدا و مقصد است. وي درباره محتواي متن اين كتاب بيان داشت: چامسكي در كتاب زبانشناسي دكارتي به تفصيل درباره زبانشناسي زايشي صحبت كرده است. حق با سورن است كه چامسكي در مرحلهاي متوقف ميشود اما تفاوت اين است. تفاوت اين دو تن اين است كه سورن اين مسائل را با عمق بيشتري پيگيري كرده است.پيوند زبانشناسي غربي با دين خيلي كمتر از پيوند زبانشناسي شرق با مسأله دين است و از همين جهت زبانشناسيشان «اين جهاني» است. وي تصريح كرد: زبانشناسي در غرب هميشه در گستره فلسفه مطرح بوده است، اما در هند فيالنفسه ما سنت دستور نويسي را داريم. در كتاب تاريخ جهاني زبانشناسي مكاتب و سنتهاي چين، هند، جهان اسلام و غرب به ترتيب مطرح ميشوند. نويسنده همين كتاب بيان ميدارد كه الكتاب سيبويه تا قرن بيستم و زمان فردينان دوسوسور همتايي ندارد. بنابراين استدلال سورن براي كنار گذاشتن سنت زبانشناسي در شرق قابل دفاع نيست. اگر من جاي حقشناس بودم عنوان كتاب را تاريخ زبانشناسي در غرب ميگذاشتم. انتهاي پيام/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 582]