واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: نماز را در چند نوبت بخوانیم؟!
در نامه 52 نهج البلاغه، امام علی علیه السلام می فرماید: نمازهای پنج گانه را در وقت خود به جا آورید، حال چرا ما نمازها را در 3 وقت به جا می آوریم؟نمازهای یومیه دارای اوقات مخصوص و اوقات مشترک و اوقات فضیلت هستند که مشروح این مبحث در رساله های عملیه به تفصیل بیان شده است . در فقه ما بنابر ادله ای که از روایات پیامبر اکرم (ص) و اهل البیت علیهم السلام داریم ، با اینکه خواندن نمازها در اوقات پنج گانه مستحب است و بهتر است که نمازها را در وقت فضیلت خود به جا آوریم اما جمع کردن بین آنان جایز و بدون اشکال می باشد .شیعه معتقد است نمازهای پنجگانه را در پنج وقت خواندن مستحب ، و ثواب زیادی دارد . در این زمینه روایات زیادی داریم .امام باقر علیه السلام ، می فرماید :“مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ إِذَا زَالَتِ الشَّمْسُ دَخَلَ الْوَقْتَانِ الظُّهْرُ وَ الْعَصْرُ فَإِذَا غَابَتِ الشَّمْسُ دَخَلَ الْوَقْتَانِ الْمَغْرِبُ وَ الْعِشَاءُ الْآخِرَةُ ؛ یعنی آنگاه که خورشید به وسط آسمان رسید ، وقت انجام دادن نماز ظهر و عصر فرا می رسد و آنگاه که خورشید غروب کرد هنگام انجام نماز مغرب و عشاء خواهد بود ."1امام صادق علیه السلام در حدیث دیگری می فرماید : "هنگامی که خورشید به حد زوال رسید ، وقت نماز ظهر و عصر فرا می رسد جز آنکه نماز ظهر قبل از نماز عصر انجام می گیرد آنگاه تو اختیار داری که آن دو را هر وقت خواستی بخوانی تا زمانی که خورشید غروب کند".2 ولی این تفکیک واجب نیست.در روایات شیعه واهل سنت آمده است که گاهی پیامبر اکرم (ص) بدون هیچ عذری بین دو نمازشان جمع می کردند (آنها را پشت سر هم به جا می آورند).ولذا خواندن نمازها در پنج وقت مستحب است و با هم خواندن نمازهای ظهر و عصر و مغرب و عشاء هم جایز استقرآن کریم می فرماید: « أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلی غَسَقِ اللَّیْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کانَ مَشْهُودًا ؛ نماز را از زوال خورشید (هنگام ظهر) تا نهایت تاریکی شب (نیمه شب) برپا دار؛ و همچنین قرآن فجر (نماز صبح) را؛ چرا که قرآن فجر، مشهود (فرشتگان شب و روز) است »3
بسیاری از فقهاء اهل سنت نیز جمع بین نمازها را در سفر جایز می دانند و خود پیامبر اکرم (ص) بنابر آنچه صحیح مسلم نقل کرده است ، گاهی بدون وجود خوف و یا سفری ، جمع بین نماز ظهر و عصر و جمع بین نماز مغرب و عشاء می کرد.4حکمت این مسئله و جواز جمع بین نمازها به خاطر آسایش مسلمین و سخت نگرفتن به آنان بوده است . در روایتی از اهل سنت آمده است که پیامبر اکرم (ص) جمع بین نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء کرد ، به آن حضرت عرض شد که چرا چنین کردید ؟ فرمود : اینگونه عمل کردم تا حرجی بر امتم نباشد .5در روایات شیعه واهل سنت آمده است که گاهی پیامبر اکرم (ص) بدون هیچ عذری بین دو نمازشان جمع می کردند (آنها را پشت سر هم به جا می آورند) .6ولذا خواندن نمازها در پنج وقت مستحب است و با هم خواندن نمازهای ظهر و عصر و مغرب و عشاء هم جایز است . روایاتی که از اهل سنت ، درباره اقدام رسول خدا (ص) به جمع بین دو نماز وارد شده است ، متجاوز از بیست روایت است که بخشی از آنها مربوط به سفر و بخش دیگر در غیر سفر و مرض و وقت باران است که در برخی از آنها به حکمت جمع میان نمازها که همان آسان شدن امر بر مسلمانان می باشد ، اشاره شده است . و فقهای شیعه ، از جهت جمع بین دو نماز را همیشه و در همه جا جایز می دانند .در یک نتیجه ی کلی می توان گفت : کلام حضرت امام علی بن ابیطالب (ع) در نامه 52 نهج البلاغه که به تبیین اوقات فضیلت نمازهای یومیه می پردازد ، تأکید بر امری مستحب و یکی از سنن پیامبر اکرم (ص) دارد و دلالت بر وجوب و الزام و حتمیت ندارد. فرآوری: زهرا اجلال – گروه دین و اندیشه تبیانپی نوشت ها :1- وسائل الشیعه / ج 3 / ابواب المواقیت / باب 4 / روایت 12- صحیح مسلم / ج 2، /ص 15 / باب جمع بین الصلاتین فی الحضر3- اسراء / 784- صحیح مسلم / ج 2 / ص 151 باب الجمع بین الصلوتین فی الحضر5- شرح الزرقانی علی موطأ مالک / ج 1 /باب الجمع بین الصلاتین فی الحضر ص 2946- وسائل الشیعه / ج 3/ ابواب مواقیت / باب 4 /روایت 604
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 487]