تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1838011273
اسلام هراسي درآلباني پس از كمونيسم
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: تاریخ انتشار جمعه 25 مرداد 1387 تعداد مشاهده : 90 جام جم آنلاين: اسلامهراسي چنان كه امروزه درك ميشود گفتمان و رفتار مدرن ضداسلامي است كه به طور مداوم پس از 11 سپتامبر در غرب تشديد ميشود. اصطلاح اسلامهراسي از آنجا كه به نحو مبهمي براي پديده‌هاي مختلفي از تبعيض‌نژادي تا ضدتروريسم استفاده شده، از سوي نويسندگان چندي به كار گرفته شده است. چنان كه مارسل ماوسن مي‌نويسد: «واژه اسلامهراسي، گفتمان‌هاي متفاوتي را گردهم مي‌آورد. گفتار و عمل با افاده اين معني كه همه آنها از هسته واحد ايدئولوژيكي سرچشمه گرفته‌اند كه آن هم ترسي غيرعقلاني از اسلام است». نويسنده اين مقاله اسلامهراسي را تنها مرتبط به هراس نمي‌داند، بلكه آن را مربوط به نفرتي غيرعقلاني از اسلام و آنچه مسلمانان هواخواه آنند، مي‌داند. اسلامهراسي در آلباني ميراثي است كه اكنون از هنر، ادبيات، رسانه‌ها و مباحث اجتماعي دوران كمونيست بر جاي مانده است. آنجا كه اسلام و مسلمانان چون بيگانه و دشمن تمدن خوانده مي‌شدند. در آلباني اسلامهراسي اغلب با تبليغات منفي دوران كمونيسم عليه دين (در موضوع ما فقط اسلام)، مسيحيت مدرن و بويژه تبليغات ديني كاتوليك، ترك‌هراسي و عرب‌هراسي درهم آميخته ميشود. نبرد كنوني عليه تروريسم و دشمني ديرينه با ميراث عثماني‌ها اكنون بيشتر براي توليد احساسات ضداسلامي درهم آميخته ميشود. با اين كه اسلامهراسي اصطلاحي جديد است؛ اما رد پاي پيش‌فرض‌هاي منفي درخصوص اسلام و مسلمانان را مي‌توان در تاريخ اروپا يافت. از جنگهاي صليبي تا دوران استعمار، از انقلاب اسلامي ايران تا جنگ كنوني عراق، اسلام و پيروانش عادتا در اروپا و مناطق ديگر التقاط اسلام و مسيحيت بد جلوه داده شده‌اند. چنان كه كارل آرمسترانگ نشان مي‌دهد، با ظهور اسلام در غرب و ابداع جنگهاي صليبي، اسلام و پيامبر آن به عنوان بزرگ‌ترين دشمنان تمدن غربي شدند و همه اصطلاحات گزنده و نفرت‌انگيز به كار گرفته شد تا تهديد مفروض آن تشريح شود. در جنوب شرقي اروپا، نگاه‌هاي تند به اسلام و مسلمانان با توسعه نفوذ عثماني‌ها در قرون 14 و 15 وارد شد. كليساهاي محلي اسلام را همچون شرارت محض ديدند و پيروزي عثمانيان در اروپا را تهديدي عليه خود و قدرتشان نگريستند. با اين وجود، اسلامهراسي در بالكان طي قرن 19 و اوايل قرن بيستم آن‌گاه كه حكومت عثماني از سوي ملي‌گرايان جديدالولاده بالكان و حاميان اروپايي‌شان مورد هجوم رواني و تبليغاتي قرار گرفت، ضربه شديد را به خود احساس كرد. تقريبا تمام مورخان ملي بالكان، ترك‌ها و دين آنان را به مثابه بيگانگان بي‌رحم و سلطه‌گر خواندند. با اين كه بيشتر آلبانيان مسلمانند، اسلامهراسي و ترك‌هراسي از سال 1912 كه دولت مدرن آلباني شكل گرفت، به بخشي از فرهنگ آنان تبديل شد. چرا كه اسلام در بالكان وابسته به تركان بود و با عقب‌نشيني آنان، ملي‌گرايان آلباني، (اصولا شامل مسيحيان و بكتاشيان) كه پس از سقوط امپراتوري به قدرت رسيدند، روايتي ملي را تصوير كردند كه در آن نفرت از ترك‌ها و به طور مستقيم يا غيرمستقيم مسلمانان سني به عنوان همكاران آنها معرفي شدند. روحيه اسلامهراسي در آلباني در دوران كمونيسم گسترده‌تر و رسمي‌تر شد. كمونيست‌ها با معرفي خود به عنوان پيشروان مدرن‌سازي، ضديت افراطي با ترك‌ها و اسلامهراسي را از نسل ملي‌گرايان و ديگر مورخان ملي بالكان به ارث بردند. در نتيجه، كمونيست‌ها 500 سال حكومت ترك‌ها در آلباني را چون سال‌هاي سياه قرون وسطي كه آلباني را از مادر اروپايي و تمدن روشنفكرانه‌اش جدا كرد، تصوير كردند. در متون درسي آلباني مدرن، امپراتوري عثماني دليل عقب‌افتادگي آلباني بود (و هنوز هم هست) و مقامات رسمي عثماني مانند بيگ‌ها، پاشاها و آقاها كه مديران حكومت بودند، همراه با مقامات ديني مسلمان چون خوجه‌ها و دراويش و مفتي‌ها بيشتر به عنوان ريشه اصلي مصيبت‌هاي اجتماعي آلبانياييان بودند. حاكميت كمونيست با نشريات، فيلم، كتاب، عكس و شعر مقامات رسمي حاكميت عثماني در آلباني را ترك غيرآلباني خواندند. در حقيقت حاكمان محلي عثماني در آلباني بندرت ترك بودند. با زدن برچسب «ستمكاران» همكار متجاوزان آسيايي به سرزمين اروپا، مورخان كمونيست براحتي توانستند نظر توده‌ها را براحتي به ضديت با سنت و ميراثشان برانگيزانند. اسلامهراسي همچنين از طريق كاربرد موضوعات شرق‌شناسي مسلمانان را به عنوان همكاران و فرصت‌طلباني معرفي كرد كه در عقب‌افتادگي آلباني از طبيعت پيشرو اروپا دست داشتند. جنگي كه نظام كمونيست عليه اسلام سازماندهي كرد، به نام جنگ با آداب متحجرانه خوانده شد. اين جنگ سنت‌هاي اسلامي همچون جامه‌هاي اسلامي، پرهيز از نوشيدن الكل و گوشت خوك و نيز ايمان به خدا و روز رستاخيز را ريشه‌كن كرد. در هنر و رسانه‌هاي آلباني كمونيست، مسلمانان و مقامات ترك به طور مشترك، عقب‌مانده، مرتد، ديوانه، تركچه، همجنس‌باز، آسيايي، متعصب، قمارباز، متجاوز و وحشي خوانده مي‌شدند. درباره آنان چنين تبليغ مي‌شد كه ماموريتي شيطاني براي جدا كردن آلباني از اروپا دارند و مي‌خواهند آن را با فرآيند اسلامي كردن بخشي از آسيا كنند. چنان كه انيس سولستروا مي‌نماياند، اسماعيل كاداره، معمار اصلي ادبيات ملي آلباني در دوران كمونيست و در حال حاضر، در گذشته و اكنون يكي از محركان اصلي اسلامهراسي فرهنگي و خاورشناسي بوده است. اسلامهراسي پس از كمونيسم با گشايش درهاي آلباني به روي غرب در سال 1990 احياي دين ازجمله اسلام پا به عرصه وجود گذاشت. در نخستين سال‌هاي دموكراسي، مسلمانان آلباني تصميم به تاسيس چند مسجد و بازگشايي چند مدرسه ديني گرفتند. فعاليت ديني آنها از سوي كميته مسلمانان آلباني سازماندهي شد، مركز جهاني بكتاشيه و چند طريقت كوچك‌تر ديگر با كمك نهادهاي اسلامي خارجي براي بازگشايي و سازماندهي مجدد تشكيلات خود تا حد ممكن كوشيدند. با گشايش درهاي آلباني به سوي غرب، تعدادي از مناديان پيشين كمونيست در دوران انور خوجه كه وسيله مخالفت با هر گونه اعتقاد ديني بودند، نسبت به آنچه آن را باز اسلامي‌سازي آلباني مي‌خواندند، معترض شدند. يكي از معروف‌ترين مخالفان احساسات ديني در دوران كمونيسم اسماعيل كاداره بود كه رهبر مبارزات عليه هر گونه احياي اسلام در ميان آلبانيان بود. دشمني او با اسلام اكنون از دفاع جنگجويانه از الحاد به آرزوي معلوم و مشهود در بازگرداندن آلبانيان به مسيحيت شده است. اين مساله از سال 1991 روشن شد، وقتي كه وي اظهار كرد: آينده آلبانيان ره به سوي مسيحيت دارد؛ چراكه خاطرات كهن و نوستالژي پيشاتركي آن به نحو فرهنگي وابسته به آن است. اسلامي كه به وسيله ترك‌هاي عثماني وارد آلباني شد، بايد با گذشت زمان (نخست در آلباني و بعد در كوزوو) از ميان برود و با مسيحيت يا به طور واضح‌تر با فرهنگ مسيحيت جايگزين شود. بنابراين از يك شر (ممنوعيت دين در سال 1967) خير برخواهد آمد. ملت آلباني دست به يك تصحيح بزرگ تاريخي خواهد زد كه آن عبارت از تسريع در اتحادش با قاره مادري‌اش يعني اروپا خواهد بود. چنان كه از عبارت بالا فهم ميشود، تغيير كيش آلبانيان به اسلام، از سوي كاداره به گناهي تاريخي تعبير شده است. كاداره كه در دوران كمونيست و آلباني امروز تا حدي به مثابه پدر ملي آلباني و چهره مردمي آلباني در غرب خوانده ميشود، بي‌هيچ شك بايد به عنوان مهم‌ترين معمار اسلامهراسي و ترك‌هراسي آلباني امروز ناميده شود. حرمتي كه انورخوجه بر وي نهاد و موقعيت بالاي سياسي كه امروزه كاداره به يمن لابي قدرتمند فرانسه در آلباني از آن بهره‌ور است و نيز تقديس عمومي سالي بريشا از وي، كاداره را تبديل به كشيش زنده تفكر پساكمونيست آلباني كرد، اما نگاه نژادپرستانه وي نسبت به اسلام، آسيا، ترك‌ها و عرب‌ها كه اغلب در كتاب‌هاي درسي آلباني آمده است، موجب بروز مباحثاتي در آلباني و كوزوو شده است؛ چراكه بسياري از مردم چنان ايده‌هايي را مملو از نژادپرستي و اسلامهراسي يافته‌اند. اسلامي كه عثمانيان به آلباني آوردند، از نظر كاداره نوع خاصي از اسلام بود. چنان كه او مدعي است، عثمانيان اسلامي را وارد آلباني كردند كه داراي كيفيتي پايين‌تر از مسيحيت كاتوليك بود. او بي‌كيفيتي اين اسلام را در همجنس‌بازي و ناهنجاري‌هاي جنسي مي‌بيند. او اسلام عثماني را مرتجع، ساده‌لوحانه و عقب‌مانده مي‌داند. او مي‌گويد برخلاف مسيحيت، به دليل همين طبيعت عقب‌مانده است كه اسلام به سنت پناه مي‌دهد و امروزه نيز تروريسم را در دامان خود مي‌پروراند. انديشه‌اي كه در آن اسلام در مقابل اروپا، تمدن و دليل نخستين عقب‌ماندگي آلبانيان است، هماره در 70 سال گذشته از سوي بسياري از روشنفكران كمونيست پيشين تكرار شده است. اين ايده امروزه در انديشه سياسي آلباني نيز انعكاس يافته است. حزب سوسياليست آلباني طلايه‌دار اظهارات ضداسلامي در آلباني است. مقامات رسمي حزب سوسياليست كه بيشتر اهالي جنوب آلباني هستند، در طول نبردهاي انتخاباتي خود عليه سالي بريشا در ميان دهه 1990 دائما او را بدان متهم مي‌كردند كه او نه‌تنها در پي اسلامي كردن آلباني بلكه در پي مسلمان كردن اروپاست. وقتي آنها در سال 1997 قدرت را به دست گرفتند، نبرد ضداسلامي تاريخي‌اي را در مقابل كشورهاي خارجي مسلمان، عضويت آلباني در سازمان كنفرانس اسلامي و بازسازي مساجد و مدارس قديمي كه 3 دهه پيش توسط سوسياليست‌ها بسته يا ويران شده بودند، به راه انداختند. سران حزب سوسياليست در آلباني مدام اسلام را به عنوان يكي از دلايلي دانسته‌اند كه به واسطه آن آلباني توسط اروپاي مسيحي پذيرفته نشد. نشاط توزاي يكي از رهبران سوسياليست در سال 1995 اظهار داشت كه: «در حالي كه آلباني بر در اروپا مي‌كوبد، اتحاديه مسلمانان وارد آن ميشود، تكفير اسلامي بودن برگرد آلباني مي‌گردد، تكفيري كه ما آن را با سرب داغ بر پيشاني مهر كرده‌ايم... در حالي‌كه [اسكندربيگ ما] براي 25 سال در مقابل امپراتوري عثماني جنگيد و موفق شد نه‌تنها آلباني را حفظ كند بلكه همزمان حصاري در مقابل اروپاي مسيحي باشد». اظهارات خصمانه توزاي عليه سازمان كنفرانس اسلامي در واقع پاسخ به مقاله‌اي بود كه در پاريس منتشر شده و آلباني را جايگاه بنيادگرايي اسلامي دانسته بود. از آنجا كه وي اسلام را خصم دنيا مي‌بيند، توزاي پيشنهاد برگزاري انتخابات ملي داده است تا اثبات كند مسلمانان آلباني تنها اقليتي محدود و بي‌اهميتند. پرحرفترين سياستمدار حزب سوسياليست كه به هويت اسلامي در آلباني حمله كرده است، فاتوس نانوست كه به طور متناوب از سال 1997 تا 2005 نخست‌وزير آلباني بوده است. وقتي حزب وي قدرت را در سال 1997 از بريشا تحويل گرفت، اعلام كرد كه دولتمردان وي تاثيرات 555 سال را وارونه خواهند كرد. او بروشني به دوران حاكميت عثماني در آلباني اشاره مي‌كرد. يك سال بعد او اعلام كرد كه دولتمردان وي جنايتگري اسلامي عادي و سياسي را لگدمال خواهند كرد. او رك و راست اسلام را با جنايت يكي دانست. وقتي در سال 2003 مسلمانان الباسان نسبت به تصرف نمازگاهشان توسط دولت نانو اعتراض كردند، وي فتنه جويانه به مردم الباسان گفت كه در مقابل اين اعتراض ايستادگي كنند. در سال 1998 وقتي آمريكايي‌ها چند تبعه عرب را به اتهام دست داشتن در اعمال تروريستي در آلباني مسترد كردند، اسلامهراسي سياسي به نقطه اوج خود رسيد زيرا سوسياليست‌ها از اين مساله براي متهم كردن سالي بريشا در ارتباط با بنيادگرايي بينالمللي استفاده كردند. مديريت آمريكا در جنگ با تروريسم موجب افزايش مباحث اسلامهراسي نه‌تنها از سوي حزب سوسياليست بلكه از سوي برخي نهادهاي وابسته به آمريكا و سوروس در رسانه‌ها شد. نمونه‌اي از اين مباحث را مي‌توان در مقاله «سياست خارجي آلباني در ميانه تاريخ و جغرافي» نوشته رمزي لاني يافت. لاني كه مدير موسسه رسانه‌هاي آلباني و مدير شوراي موسسه جامعه باز است در اين مقاله گفت كه دولت بريشا با ورود به سازمان كنفرانس اسلامي ضدآمريكا و اروپاست. نقش نهادهاي مورد حمايت سوروس در تشديد اسلامهراسي در آلباني در نمونه‌هاي ديگري نيز قابل مشاهده است. در اين خصوص مي‌توان به موسسه ميافت اشاره كرد كه كاريكاتورهاي موهن به حضرت محمد ص را در شماره نوامبر 2006 خود منتشر كرد. با اين حال روشن‌ترين و مخرب‌ترين شخص مورد حمايت سوروس كه اسلامهراسي را پس از كمونيسم در آلباني تشديد كرده است، آقاي پيرو ميشا بوده است. ميشا پس از اين كه مدتي طولاني مدير شوراي موسسه جامعه باز آلباني بود و موسسه خود وي نيز با نام «موسسه گفتگوي عمومي و ارتباطات» با سرمايه سوروس حركت مي‌كند، مباحث متعددي را با اظهارات خشن ضداسلامي خود طي 10 سال گذشته در رسانه‌هاي آلباني گسترانده است. او پيوسته به عضويت آلباني در سازمان كنفرانس اسلامي حمله كرده است. از نظر ميشا، زنان محجبه حجاب را نه با هدفي ديني، بلكه به قصدي سياسي انتخاب كرده‌اند. به نظر او اين همان روشي است كه گاندي با كنار نهادن لباس انگليسي و استفاده از لباس سنتي يا مائو با ممنوع كردن لباس اروپايي و نيز امام خميني در باب حجاب زنان براي نهضت استقلالي خود در پيش گرفتند. ميشا بدين دلايل گمان مي‌برد كه ريش مردان و حجاب زنان به معني جدايي از اروپاست. طبق گفته ميشا حجاب زنان محجبه، ضد اروپايي و ضد غربي است و به تعبير وي استفاده از دين براي بسيج سياسي است. به همين دليل او پيشنهاد مي‌كند دولت بايد مديريت اسلام را در آلباني به دست بگيرد تا اسلام آلبانيايي را از منحرف شدن به سوي اسلام عربي نجات دهد. بهره‌برداري سياسي‌اي كه موجب ترس غرب از مشاهده اسلام خارجي به جاي اسلام ما شده است موضوعي است كه طي 10 سال حاكميت حزب سوسياليست در آلباني بر فضاي رسانه‌ها غالب بوده است. افرادي چون پيروميشا، ايليركولا، مصطفي نانو، پاسكال ميلو، فاتوس نانو، فاتوس تاريفا و دامين جيكنوري كساني هستند كه پيش قراول اظهارات اسلامهراسي و بويژه تقسيم اسلام به اسلام ما و اسلام عربي در آلباني بوده‌اند. اين نظريه كه آلباني نبايد عضوي از سازمان كنفرانس اسلامي باشد، از سوي مقامات عالي حزب سوسياليست آلباني همچون فاتوس تريفا كه سفير آلباني در هلند و آمريكا بود، بيان شده است، اما سوسياليست‌هايي چون جيكنوري، حتي مدعي آنند كه كميته مسلمانان آلباني از جنگ داخلي ميان حاميان اسلام عربي و اسلام آلبانيايي رنج مي‌برد. در نظريه‌اي كه در بالا از او نقل شد، وي مدعي آن است كه دولت بايد با دخالت در كميته مسلمانان آلباني، تفسير درست اسلام را وارد كميته مسلمانان آلباني نمايد. هرچند اسلامي كه افرادي چون كاداره، جيكنوري و سوسياليست‌ها مي‌خواهند، اساسا اسلام نيست. ابداع اسلام آلبانيايي ابداع اسلام آلبانيايي به جاي اسلام خارجي اختراعي است كه بخصوص از سوي مسيحيان ارتدوكسي صادر ميشود كه امروزه حزب سوسياليست آلباني را رهبري مي‌كنند. اسلام آلبانيايي كه اسلام‌هراسان مي‌خواهند آلباني داشته باشد، اساسا اسلام نيست. چنان كه فاتوس تاريفا در مصاحبه‌اي كه در سال 2006 در آن از حمله كاداره به اسلام دفاع مي‌كرد، اسلام آلبانيايي را به «اسلام اسكاچ و ويسكي» تعريف كرد. اغواگري براي آفريدن اسلام آلبانيايي صحيح سياسي، موجب آن شد كه ايلير كولا كه در زمان نخست‌وزيري نانو در سال 2005 مدير كميته اديان آلباني بود، به آشكارگي در برنامه‌هاي مختلف اشتياق دولت خود را براي جدا كردن مسلمانان آلباني از ديگر مسلمانان جهان اعلام كند. وي از دولت خواست تا مديريت كميته مسلمانان آلباني را خود به دست بگيرد، هرچند كه كليساها در مديريت موسساتشان خودمختار بودند. در حالي كه اسلام‌هراسان فوق‌الذكر با «مشكل مسلمانان آلباني» چنين معاملت مي‌كردند كه بايد در مقابل اسلام خارجي، اسلام آلبانيايي آفريد، مصطفي نانو، از حاميان سوسياليست‌ها و عضو شوراي جامعه باز در سال 2002 پيشنهاد ديگري را مطرح كرد. وي در مقاله‌اي كه در ماه جون 2002 منتشر شد اعلام كرد كه اساسا مسلماني در آلباني وجود نداشته است و حتي اسلام باقي‌مانده در اين كشور دير يا زود با غلبه غرب از بين خواهد رفت.«حاكمان غربي ما با كمي تلاش‌هاي راهبردي و برخي اعانه‌هاي فني مي‌توانند آلبانيان را به دين قبلي خود بازگردانند. امروزه نيازي به واكنش غرب نيست. فرآيند غيراسلامي شدن به طور طبيعي به پيش مي‌رود و اين پيشرفت نه‌تنها به دليل اشتياق نخبگان در حذف هويت ديني و بازيابي خود (در اروپا)، بلكه به دليل فشار دوست داشتني و قدرتمند غرب حاصل ميشود. اين حس را كه اسلام بشدت بد نهاد است مي‌توان در توليدات رسانه‌ها و احزاب سياسي آلباني پس از 11 سپتامبر يافت. روزنامه زري پاپولي، سخنگوي حزب سوسياليست، بارها رهبر حزب دموكرات اين كشور، يعني سالي بريشا را با عنوان «بريشاي مسلمان» مورد هجمه قرار داده است. اسلامهراسي روشنفكران كاتوليك آلباني اسلامهراسي، حتي از سوي روشنفكران كاتوليك شمال آلباني و رسانه‌هاي آنها نيز دنبال شده است. آنها مسلمان بودن اكثر جمعيت آلباني را بزرگ‌ترين تراژدي ملي و ديني آلباني دانسته‌اند. آنها بعد از سال 1991 اسلامي شدن و عضويت آلباني در سازمان كنفرانس اسلامي را همواره مورد هجوم قرار داده‌اند. شدت هراس كاتوليك‌ها از اسلام آنجا معلوم ميشود كه آنها اسلام را با كمونيسم و عضويت در سازمان كنفرانس اسلامي را برابر شدن با بن‌لادن و القاعده مي‌دانند. اتهامي كه اغلب كاتوليك‌ها به مسلمانان آلباني مي‌زنند اين است كه آنها مسلمان نيستند بلكه قرباني گفتمان خشن اسلامي ترك‌هايند و بنابراين مدعي آن مي‌شوند كه هويت فرهنگي آلبانيان در واقع مسيحي است. برابري اسلام با شر، مي‌تواند در عنوان مقالاتي كه در رسانه‌هاي آلباني منتشر شده اند نيز مشاهده شود. عناويني چون: «خطر اسلام براي آلباني»، «اسلام با ترور و خشونت در آلباني گسترده شد»، «آلباني مخزن مهمات اسلامي»، «مسلمانان آلباني اولاد حرمسراي سلطانند»، «الله كليساها را نابود مي‌كند»، «پسران خدا تقسيم شده‌اند»، مي‌تواند فهم و بينش بيشتري از سطح جاهليت و نفرت كمونيست‌هاي پيشين و مسيحيان نسبت به اسلام در آلباني كه ريشه در آلباني پساكمونيسم دارد، به ما بدهد. نويسنده : السي يازيجي(از مسلمانان فعال آلباني، دانشجوي دكتري در دانشگاه اتحاديه اروپا، ايتاليا) مترجم : سيداميرحسين اصغري (رئيس كالج اسلامي سعدي در آلباني)
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 145]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها