واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
بر جاي گذاردن خاطره اي ماندگار نويسنده: ليلا فرزانه کارشناس هنر زماني كه كدبانوي خانه غذا را مي پزد، چيدن ميز بيشتر اوقات در لحظات آخر و با سرعت و عجله و شايد بي دقت انجام مي گيرد. ممكن است آماده كردن يك غذا چند ساعت از روز را بگيرد اما، بدون لحظه اي تأمل بنا به عادت هميشه، هر چيز دم دست داريم را بدون دقت و به هر وضعي كه ممكن است روي ميز مي چينيم و به همان قناعت مي كنيم؛ البته به جز مواردي كه مهمان داريم.آيا واقعاً چيدن ميز صرفاً گذاشتن بشقاب و قاشق روي ميز يا سفره است؟چيدن ميز، انتقال يك حس صميمي است. توانايي ايجاد حال و هوايي كه حتي پس از خوردن غذا افراد، با حسي دوستانه دور ميز به گفت و گو ادامه دهند. ايجاد اين حس چگونه ميسر مي شود؟چرا عادت كرده ايم فقط زماني كه ميهمان داريم از بهترين وسايل خود استفاده كنيم، ولي نسبت به خانواده ي خود كم توجهي مي كنيم. يك دليل اين ماجرا، ريشه در مهمان نوازي ايرانيان دارد كه خود به تنهايي مشكلي نيست، اما، دليل ديگر آن كه غير قابل قبول است بي اهميت بودن به خود و خانواده است. ما آماده كردن غذا را صرفاً كافي مي دانيم! آيا مقدس ترين مكان، خانه اي نيست كه تمام افراد خانواده بعد از فراغت از كار به آنجا قدم مي گذارند. آيا نبايد فضايي مهيا كنيم تا عزيزانمان كه به دنبال احياي انرژي از دست رفته ي خود هستند فضاي امني داشته باشند! آيا فقط سير كردن جسم افراد كافي است؟ممكن است شما تصور كنيد كه تنها در حال چيدن ميز غذا هستيد اما، وقتي اين كار با خلاقيت همراه باشد مي توانيد فضاي زيبايي به وجود بياوريد كه روزمره ترين كار تبديل به يك اثر هنري شود.خاطره اي كه از سرو غذا هميشه به جا مي ماند تنها مزه ي غذا نيست بلکه صحنه اي است که در ذهن بر جا مي ماند. لذيذ ترين غذا اگر بي اهميت به شرايط به سرو آن ارائه شود جز سير كردن جسم كار ديگري انجام نداده است، ولي آنچه ما و خانواده مان به آن احتياج داريم تغذيه و پرورش روح است.امروزه سبك پذيرايي ما در مقايسه با گذشته بسيار فرق كرده است اما، عطش ميزي ديدني و هوس انگيز تغيير نيافته است. شايد در برخي موارد عطش ما براي هماهنگي، خيلي بيش از ولعي است كه به خوردن غذا داريم. احتياجي نيست كه براي داشتن يك ميز زيبا از وسايل تجملي استفاده كنيم، تنها بايد بتوانيم حس هماهنگي را ايجاد کنيم. انتخاب آگاهانه يک اصل است که مي تواند زندگي را از درون روشن کند. استفاده ي آگاهانه از وسايلي كه حس و روح داشته باشند، شادي و سرزندگي به ارمغان مي آورد و مي تواند روح خسته و افسرده را از اسارت خمودگي آزاد كند.استفاده از روميزي كتاني به عنوان سفره، گذاردن شمع و دسته اي كوچك از گل همراه با بشقاب هاي سراميكي، سفره اي ساده را سرشار از احساس مثبت، تا حد لذت بردن پيش مي برد.وقتي لحظات بيشتري را صرف آماده كردن يك ميز ديدني و هوس انگيز مي كنيد در واقع دست به يك خلاقيت هنري زده ايد. بسياري از ما از اين كه خود را هنرمند بپنداريم احساس ناراحتي مي كنيم، ولي شما هنرمنديد با هر انتخاب به يك كار هنري دست مي زنيد.ترجيح دادن خلاقيت به جاي صرفاً خوردن غذا قدم چشمگيري است به سوي پرورش خود كه اثر آن تا زماني كه زنده هستيم باقي خواهد ماند.در اغلب مواقع ايجاد يك فضاي دلنشين ميسر خواهد بود به ويژه اگر آن را محلي براي نشان دادن هنر خود بدانيد و آن را در چرخه فعاليت هاي خود بگنجانيد. تمام كوشش خود را براي ساده بودن، قابل اجرا بودن و هماهنگ بودن آن به كار گيريد. از امروز شروع به استفاده از وسايلي زيبا كنيد كه در زندگي شما وجود دارد و هميشه تنها به عنوان دكور به آن نگاه كرديد.از امروز به دنبال راه هايي بگرديد كه دنيايتان را به گونه اي متفاوت ببينيد. در وقت صرف غذا بگذاريد چشم هايتان در زيبايي هايي كه شما را در برگرفته است، غرق شود. شور و شوق زندگي در همين جزئيات نهفته است.منبع: ماهنامه هنر آشپزي شماره 36/خ
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 219]