واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: مروري بر وقايع سياسي هفته
سياست - گروه سياسي:
هفتهاي كه گذشت همانند بسياري از هفتههاي چند سال اخير، محملي بود تا پاي مباحث پرحاشيه سياسي به جرايد و خبرگزاريها و به تبع آن به فضاي عمومي جامعه باز شود.
اين بار نيز سخنان برخي مقامات ارشد دولت نهم و پاسخهاي متقابل برخي منتقدان و حتي همفكران رئيسجمهور به سوژه جذابي براي طرح گمانهزنيها و تحليلهاي مختلف شد. مجلس نيز بهدليل اعلام وصول طرح استيضاح وزير بازرگاني و نزديك شدن به پايان عمر اين دوره، در معرض توجه قرار داشت.
سياست خارجي و فعاليتهاي احزاب و گروههاي سياسي نيز خبرهاي فراواني داشت كه مروربرخي از آنها در يك گزارش كه داراي اهميت بيشتري هستند البته بهصورت اجمالي خالي از لطف نيست.
روسيه حكم تحريم ايران را امضا كرد!
صدورحكم مربوط به اتخاذ تدابير درباره قطعنامه 1803 شوراي امنيت سازمان ملل - كه تحريمهاي اقتصادي را عليه ايران وضع ميكند - از سوي رئيسجمهور سابق روسيه، ابهامات درخصوص دلايل تكيه بيش از حد معمول ايران به اين كشور را افزايش داد و مورد توجه نشريات و خبرگزاريها قرار گرفت.
شوراي امنيت در 13 اسفندماه سال گذشته، براي سومين بار قطعنامهاي را بر ضدفعاليتهاي هستهاي ايران با 14 راي موافق از 15 راي، از تصويب خود گذراند كه نسبت به قطعنامههاي قبلي، محدوديتهاي بيشتري را عليه ايران به مرحله اجرا ميگذارد. همانند موارد گذشته گروه 1+5 يعني 5 عضو دائم شوراي امنيت به اضافه آلمان، ارائهكننده پيشنويس اين قطعنامه به اعضاي غيردائم شوراي امنيت بودند.
نكته جالب توجه و نگرانكننده اما به نقش روسيه و چين در تدوين و توزيع اين پيشنويس باز ميگردد. اين دو كشور در ديپلماسي «نگاه به شرق» دولت نهم، نقش بيبديل يافته و اكثر قريب به اتفاق طرحهاي كلان اقتصادي را با مبالغي كمتر از استاندارد جهاني به نفع خود منعقد ساختهاند.
با وجود اين مسئله اما كارشناسان و حتي برخي نمايندگان عضو كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس همواره نسبت به اتكاي غيرديپلماتيك به اين دو كشور هشدار داده و يادآوري كرده بودند كه «در مراودات بينالمللي نه دوست دائمي داريم و نه دشمن دائمي، اين اصل مشهور «منافع» است كه اين دوستان و دشمنان را تعيين ميكند.»
در چنين شرايطي بود كه ولاديميرپوتين تنها 2 روز مانده به پايان عمر رياستجمهوري خود و خداحافظي با كرسي خود در «كرملين» همانند رئيسجمهور ايالات متحده، حكم ابلاغ تحريمهاي ذكر شده در قطعنامه 1803 به دستگاههاي ذيربط فدراسيون روسيه را امضا كرد.
اين اقدام پوتين از آنجا از سوي صاحبنظران قابل تأمل ارزيابي شد كه وي امضاي اين تحريمها را به صاحبخانه جديد كرملين يعني ديميتري مدودف واگذار نكرد. اصل موضوع ابلاغ اين تحريمها اما چندان تعجبآور نبود؛ چه همواره اين قدرتهاي بزرگ با اختلاف سليقهها يا تضاد منافعي كه بعضا با يكديگر دارند هيچگاه «تعهدات» ميان خود را با حمايت از برخي كشورهاي «پيراموني» عوض نميكنند.
«بازي» چندباره روسيه درخصوص نحوه تكميل ساخت نيروگاه بوشهر، تأخير سهساله تحويل آن و همچنين اما و اگرهاي بسيار در ارسال سوخت اين نيروگاه نيز در سالهاي اخير همواره باعث «تلخكامي» ايرانيان شده است. اين كشور پهناور، در حافظه تاريخي مردم ايران نيز داراي پيشينه مثبتي نبوده و بارها معاهدات يكطرفهاي كه با ايران منعقد ساخته را در مواقع بحراني نقض كرده است.
اينكه چرا مسئولان ديپلماسي دولت نهم پس از انتقادات فراوان از سياست خارجي دولتهاي گذشته، ارتباطات مرسوم ميان قدرتهاي بزرگ را ناديده انگاشته و بيش از حد معمول روي روسيه و چين حساب باز كردهاند موضوعي است كه همچنان در انتظار پاسخ روشن باقي مانده است.
تأييد انفجار شيراز و كار اطلاعاتي نهادهاي مسئول
مصطفي پورمحمدي وزير كشور دولت نهم كه احتمالا طي روزهاي آتي از اين منصب خداحافظي خواهد كرد در كسوت رئيس شوراي امنيت كشور ماموريت رسيدگي به حادثه حسينيه ثارالله شيراز را برعهده دارد. وي روز چهارشنبه در جمع خانوادههاي شهدا و جانبازان اين حادثه حضور يافت و «تروريستي» بودن انفجار فروردينماه را تاييد كرد و در عين حال از دستگيري عوامل بمبگذاري خبر داد.
به گفته وزير كشور اين افراد هنگامي كه قصد بمبگذاري در يكي ديگر از استانها را داشتند، دستگير شده و به بمبگذاري در حسينيه شيراز اعتراف كردند. پورمحمدي عاملان اين انفجار را اينگونه معرفي كرد: «به اسم سلطنتطلبي به حمايت از كشورهايي كه داعيه حقوق بشر و دفاع از حقوق ملتها و ضدتروريسم را دارند دست به اين اقدام زدهاند.»
پورمحمدي در شرايطي «تروريستي» بودن انفجار شيراز را به تاييد رساند كه شوراي امنيت كشور كه تحت امر وي هدايت ميشود، چند روز پس از انفجار، احتمال هرگونه خرابكاري در اين حادثه را رد كرده بود. اين شورا در اطلاعيهاي كه در روز 28 فروردين صادر شد، عامل انفجار را مهمات جنگي موجود در اين محل اعلام كرد و «انفجار هرگونه بمب يا انتقال مواد انفجاري از بيرون توسط عوامل و عناصرمعاند اعم از داخلي و خارجي در اين حادثه» را منتفي دانست.
اطلاعيه شوراي امنيت كشور در حالي منتشر شد كه اعضاي ارشد كانون ره پويان وصال از همان ابتداي وقوع حادثه بر «تروريستي» بودن انفجار تاكيد داشتند. پورمحمدي اما با اشاره به اطلاعيه دبيرخانه شوراي امنيت كشور گفت؛ گفتيم در انتهاي اطلاعيـهاي كه توسط شوراي امنيت كشور منتشر شد، اين جمله ذكر شود كه ما هـمچنان در حال بررسي هستيم و نتيجه بررسيها را در موعد خودش اعلام خواهيم كرد.
محسنياژهاي وزير اطلاعات دولت نهم نيزسخنان پورمحمدي را تاييد كرد و گفت؛ وزارت اطلاعات و نيروي انتظامي از لحظه اول كار تحقيقات در اين خصوص را به جد شروع كردند، اما در صحنه حادثه تيم فني آنچه به دست آورد بيانگر آن بود كه اين مسائل حاكي از اقدامي عمدي نبوده ولي تحقيقات ادامه يافت.
وي خاطرنشان كرد؛ يكي از مشكلات اطلاعرساني و اينكه اطلاعرساني درخصوص علت اين حادثه با تاخير صورت گرفت، تلاش براي دستگيري متهمان بود. وي افزود؛ با فعال شدن ادارات كل اطلاعات چند استان از جمله فارس، تهران و مازندران عوامل اصلي بمبگذاري شناسايي و رابط و سرپل خارجي آنها هم دستگير شد. وزير اطلاعات خاطرنشان كرد؛ هنگام دستگيري متهمان 8 كيلو مواد منفجره، مقداري سلاح، مهمات و سيانور از آنها كشف شد.
نامه به الهام براي بازگشت به دولت
مرد چند شغله دولت نهم اين روزها كمتر در انظار عمومي ظاهر ميشود چه اينكه آغاز سال جديد براي الهام اصلا خوش يمن نبود. وي در اولين جلسه خبري خود با خبرنگاران خبر تغيير وزراي كشور و اقتصاد را شايعه خواند اما دو روز بعد رئيسجمهور آن را تاييد كرد.
پس از آن نيز مجلس با تصويب يك طرح، حضور حقوقدانهاي شوراي نگهبان در يك يا چند شغل ديگر را ممنوع كرد. الهام اما در واكنش به اين اقدام در يك نامه گلايهآميز - كه در آن بهطور تلويحي هم به دولت و هم به مجلس انتقاداتي مطرح شده بود - آمادگي خود را براي كنارهگيري از مشاغل دولتي خود اعلام كرد.
احمدينژاد نيز پس از حدود يك ماه از انتشار نامه الهام اينگونه به وي پاسخ گفت: «نامه شفاف و گوياي شما را دريافت كردم، يك بار ديگر شما را به عهدي كه بستهايم توجه ميدهم. قرار بود در راه خدمت به مردم و اصلاح اساسي امور و پيگيري اهداف بلند، مقاوم و صبور باشيم. بديهي است هر چه جلوتر ميرويم فشارها و بيانصافيهاي برخي بيشتر ميشود و شما بايد تحمل كنيد.»
در بخش ديگري از اين نامه آمده بود: «اينجانب به اخلاص و فداكاري و اهتمام شما در راه خدمت بيمنت به ملت بزرگ ايران واقفم و شما را برادري دلسوز و پرتلاش ميدانم كه در راه خدمتگزاري شب از روز و سر از پا نميشناسيد. ملت بزرگ نيز نشان دادهاند قدردان و قدرشناساند و صد البته اگر جمعي را كمربسته خدمت صادقانه بيابند، از اشتباهات اندك آنان درميگذرند و از آنان حمايت خواهند كرد. پس اي برادر توكل كن و تحمل.»
استيضاح پر ماجرا
اعلام وصول استيضاح وزير بازرگاني از همان ابتدا با اما و اگرهايي همراه بود. موافقان گرانيهاي اخير را به عملكرد مير كاظمي هم نسبت ميدادند و مخالفان استيضاح، سياستهاي كلان دولت نهم را عامل اين امر دانسته و وزرا را چندان اثرگذار ندانستند. هم از اينرو هنگامي كه روز چهارشنبه اعلام شد استيضاح از دستور كار خارج شده و نمايندگان امضاهاي خود را پس گرفتهاند چندان عجيب بهنظر نميرسيد.
در اين راستا محمد خوش چهره استيضاح را «يك اقدام انحرافي» خواند. وليالله شجاع پوريان هم استيضاح را نجات دولت از مخمصه كنوني توصيف كرد. حتي برخي نمايندگان مدافع ميركاظمي اعلام ميكردند كه احمدينژاد عنوان كرده نميخواهد براي دفاع از وزير بازرگاني به مجلس بيايد تا تلويحاً اعلام كند دليلي ندارد از عامل گراني دفاع كند.
البته اين احتمال كه وزير بازرگاني هم مانند دانش جعفري دست به افشاگري زده و ناگفتههايي از سياستهاي اقتصادي دولت احمدينژاد و تاثير آن در تورمهاي اخير بگويد، زياد است. چنانچه نادران هم اين پيشبيني را كرد، البته با اين توضيح كه حرفهاي دانش جعفري را قبلاً هم شنيده بودند و به دولت هم انتقال داده بودند اما دولت توجهي به اين هشدارها نداشته است.
با اين حال با تنش ايجاد شده در مجلس، تعدادي ديگر از نمايندگان هم نام خود را به فهرست استيضاحكنندگان اضافه كردند تا اعلام شود كه وزير بازرگاني ميبايست روز يكشنبه در مجلس حاضر شود. ناظران سياسي اين اتفاق را واكنش دير هنگام و بيفايده مجلس هفتم در آخرين روزهاي عمر خود دانستند.
تاريخ درج: 26 ارديبهشت 1387 ساعت 13:38 تاريخ تاييد: 26 ارديبهشت 1387 ساعت 14:04 تاريخ به روز رساني: 26 ارديبهشت 1387 ساعت 14:03
پنجشنبه 26 ارديبهشت 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 298]