تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1848729716
با فیلم 300 میلیونی نمیشود جهانی شد
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: با فيلم 300 ميليوني نميشود جهاني شد
گفت و گو با مجتبي فرآورده، تهيهكننده« ملك سليمان» نقش، تأثير و اهميت تهيهکننده در توليدات عظيم و فاخر بيشتر از فيلم‌هاي معمول و متعارف سينماست.«ملک سليمان» به عنوان پرهزينه‌ترين فيلم تاريخ سينماي ايران پروژه‌اي دشوار بوده که از مرحله پيش توليد تا اکرانش بيش از 6سال به طول انجاميده است. بخش قابل توجهي از دشواري‌هاي کار به تجربيات اندک و اغلب ناکام سينماي ايران در توليدات عظيم بازمي‌گردد.با اين همه پروژه ميلياردي ملک سليمان به عنوان نمونه شاخص و مثالي بسيار فاخر کليد خورد و با وجود مشکلات و موانع در حالي روي پرده آمد که از نظر تکنيکي قابل مقايسه با استانداردهاي جهاني است. در حالي که بودجه و منابع مالي فيلم حرف و حديث‌هايي به راه افتاد و صحبت از هزينه کردن 11ميليارد تومان به ميان آمد، مجتبي فرآورده، تهيهکننده ملک سليمان مي‌گويد کل بودجه‌اي که صرف توليد فيلم شده 5ميليارد تومان بوده است. به اعتقاد فرآورده اگر قصد جهاني‌کردن سينماي ايران را داريم با بودجه‌هاي محدود و توليدات ارزان نمي‌توانيم به اين هدف دست پيدا کنيم.ماجراي تهيه و توليد فيلم ملک سليمان حاشيه‌ها و حرف‌وحديث‌هاي زيادي را به همراه داشت. اگر موافقيد گفت‌وگو را از دلايل طولاني‌شدن زمان ساخت فيلم آغاز کنيم. به گمان من ملک سليمان، نجات‌بخش سينماي ايران است. براي اينکه بدانيد چرا، بايد تعريفي از سينماي ايران ارائه بدهم. سينماي ايران يک سينماي بسيار نحيف، ضعيف و مضمحل است؛ چه از جهت محتوا، چه از جهت بعد و چه از جهت سوژه و توان اين را ندارد که از جغرافياي ايران خارج شود. حتي توان ندارد به کشورهاي همسايه راه پيدا کند. دليلش چيست؟ 1- سينماي ايران سوژه‌هاي جهاني ندارد. مردم جهان چرا بايد به دعواهاي زن و شوهر و مادرشوهر و عروس و عشق‌هاي مثلثي و مربعي و مستطيلي توجه کنند؟2- بودجه سينما بايد درخور سينما باشد با فيلم 300ميليوني نميشود عرصه‌هاي جهاني را فتح کرد. آنتن صداوسيما را هم به اين راحتي نميشود تحت تاثير قرار داد.3- تکنيک فيلم هم مسئله ديگر است. فيلم خوب بايد حداقل صدا و تصوير خوبي داشته باشد. بنابراين ملک سليمان تلاش کرده اين ضعف‌ها را به نوعي پوشش دهد و مرتفع کند. حالا اميدواريم اين اتفاق افتاده باشد که شواهد امر اينگونه نشان مي‌دهد.يعني مدت‌زماني که صرف ساخت فيلم شد به جهت اين حساسيت‌ها براي جهاني‌شدن بود؟!
چند دليل داشت. يکي اينکه اساسا در فرهنگ کشور ما اين‌طور است که يک پروژه عمراني 3ساله 15 سال طول مي‌کشد. چرا؟ چون اعتبارش تأمين نميشود. زماني بوده که ما اين فيلم را با بودجه ماهانه 50 ميليون تومان پيش برده‌ايم. گاهي براي مدت 6ماه به خاطر عدم تأمين اعتبار متوقف شده. مطلب ديگر اين که ما به عرصه‌اي ورود کرده بوديم که هيچ‌کدام از ملزوماتش در ايران وجود نداشته. ما فيلمبرداري مي‌کرديم، بعد مي‌رفت خارج از ايران اسکن مي‌شد، برمي‌گشت، يک کارهايي روي آن انجام مي‌شد، دوباره مي‌رفت و هربار مي‌خواستيم هرچيزي را وارد ايران کنيم 16 قطعنامه سازمان ملل و تحريم برايمان آمد. جدي مي‌گويم! که آيا صدور اين اقلام به ايران مجاز است يا نه. اين مواد قابل استفاده در انرژي هسته اي هست يا نه. در بخش‌هاي ديگر خب اين يک فيلم سينمايي بود ولي حدود 18هزار مترمربع دکور ساختيم براي آن. نزديک به هزار دست لباس دوختيم.اينها زمان مي‌برد. در حادثه‌اي يکي از ماشين‌هاي حمل لباس‌مان چپ کرد و حدود 400دست از لباس‌هايمان يک هفته مانده به فيلمبرداري سوخت و نابود شد. يک بخش هم تحقيقات بود؛ تحقيقات در زمينه مباني قرآني و روايي و تاريخي فيلم که زمان قابل توجهي صرف آن شد. و ديگر اينکه خود ما بدانيم داريم وارد چه عرصه‌اي مي‌شويم. ما براي اولين بار داشتيم وارد عرصه فيلمسازي ديجيتال مي‌شديم. بايد آن فن را خوب مي‌شناختيم و بعد به آن ورود مي‌کرديم. بنابراين شايد زمان زيادي صرف نشده باشد؛ ضمن اينکه اين فيلم عملا پايان 87 آماده شد ولي چون مديران ترجيح دادند فيلم در جشنواره نمايش داده شود؛ نمايش جشنواره افتاد به سال 88 و به اکران سال 89 رسيد.در صحبت‌هايتان گفتيد فيلم ميلياردي، اما در مورد اينکه دقيقا چند ميليارد بابت اين فيلم هزينه شده روشنگري نميشود. عده‌اي مي‌گويند 11ميليارد، شما چه مي‌گوييد؟ البته من يک‌سال و نيم است که هزينه ساخت فيلم را اعلام مي کنم ولي ذهن‌هاي بيمار شفا پيدا نکرده‌اند. اولا من خوشحالم که ما يک فيلم 5ميلياردي ساختيم و کسي نمي‌پذيرد که 5ميلياردي است. همه از 8ميليارد به بالا ارزيابي مي‌کنند ولي ماجرا از اين قرار است که بعضي از افراد که ناکام ماندند در دوره معاونت قبل براي توليد آثار موسوم به فاخر براي اينکه از اين فيلم انتقام بگيرند جوسازي را شروع کردند. در جامعه ما آدم‌هايي هستند که وقتي دو تا پاسبان مي‌بينند مي‌پرند وسط و مدعي مي شوند که «ما رو کجا مي‌برين؟». از اين آدم‌ها در سينما هم زيادند. اما ما کارمان را مي‌کنيم. زياد به حرف ديگران توجه نمي‌کنيم.اولا من خوشحالم که ما يک فيلم 5ميلياردي ساختيم و کسي نمي‌پذيرد که 5ميلياردي است. همه از 8ميليارد به بالا ارزيابي مي‌کنند ولي ماجرا از اين قرار است که بعضي از افراد که ناکام ماندند در دوره معاونت قبل براي توليد آثار موسوم به فاخر براي اينکه از اين فيلم انتقام بگيرند جوسازي را شروع کردند. مي‌گويند قطار وقتي حرکت مي‌کند عده اي با سروصدا به سمتش سنگ پرت مي کنند اما به هر حال قطار راه خودش را مي‌رود. واقعيت اين است که ملک سليمان با 5ميليارد هزينه ساخته شده. در مصاحبه هاي تلويزيون و در نشست مطبوعاتي جشنواره اعلام کردم. حالا ديگر مشکل بقيه است که باور نمي‌کنند. من براي 5ميليارد استدلال و ادله دارم. حالا هرکس توان اثبات استدلالش را مبني‌بر هزينه‌اي بيش از اين دارد مدارکش را رو کند. بالاخره مدعي بايد با ادله حرف بزند. ضمنا دوستان تصور مي‌کنند 5ميليارد، پول زيادي است. 5ميليارد در سينما پولي نيست. اين دوستان تصور مي‌کنند سينماي گنجشک‌روزي توسعه پيدا مي‌کند. سينما يک صنعت پرهزينه است که هزينه‌کردن براي آن شيوه دارد. بنا دارم بخشي از بودجه فيلم را اعلام کنم که از کجا آمد. بعد ببينم اين دوستان ادعاهايشان را چطور اثبات مي‌کنند. همين الان فيلم را با «ارباب حلقه‌ها» مقايسه مي‌کنند. ما 5درصد ارباب حلقه‌ها هزينه کرديم. در فيلم «اسپايدرمن» فقط 5ميليون دلار دستمزد نويسنده فيلمنامه بوده. يعني ما با پول يک فيلمنامه هاليوودي فيلم با استانداردهاي بين‌المللي ساختيم . حالا اين دوستان کم‌کم دارند جان مي‌گيرند، راه مي‌افتند فيلم فاخر توليد کنند. ان‌شا‌ءالله فيلم فاخرشان را توليد کنند ما هم ياد مي‌گيريم!
شما از آغاز، تا امروز که ملک سليمان اکران شده، 3دوره متفاوت مديريتي را با نگاه و سياست متفاوت از هم، از سرگذرانده‌ايد و در هر دوره‌اي به نوعي فيلم مورد حمايت قرار داشته. اين براي بسياري جاي سؤال است که چطور فيلم‌تان مورد لطف نگاه‌هاي متفاوت و شايد بهتر باشد بگوييم متناقض بوده. از دوره آقاي حيدريان در دولت هشتم شروع شد، در دولت نهم (آقاي جعفري‌جلوه) هنوز در حال ساخت بود و حالا در دولت دهم به پايان کار و اکران رسيد. دليل ساده‌اي دارد. به دليل اينکه ما خيلي سياسي هستيم. چون سياسي هستيم نه سياست‌زده و نه وابسته سياسي لذا دولت جمهوري اسلامي براي ما محترم است و چون وابسته سياسي نيستيم با هر دولتي کار مي‌کنيم. همه ما را مي‌شناسند. نه به آن گروه وابسته‌ايم، نه اين و نه آن ديگري. در استقلال کامل به سر مي‌بريم و تفکر سياسي خودمان را داريم که برگرفته از تفکر انقلاب اسلامي و نظام جمهوري اسلامي است. گروه‌هاي سياسي مي‌آيند و مي‌روند؛ اينها مهمان هستند؛ صاحبخانه ما هستيم. صاحبخانه بلد است چطور با ميهمانانش رفتار کند. اين يک بحث است. بحث ديگر اين است که حداقل در مورد مديران هشتم و نهم مي‌توانم اظهارنظر کنم. چون دوستاني که جديدا آمده‌اند فعلا غيرقابل اظهارنظر هستند.آنها تکليف‌شان براي من روشن بود. آقاي حيدريان شديدا پافشاري داشتند که سينماي ايران بايد استخوان بترکاند؛ بايد به عرصه‌هاي جديد واردشود و بر تکنولوژي روز دنيا مسلط باشد و به همين دليل هم يک لايحه از هيات دولت به مجلس رفت و مجلس يک بودجه جديد خارج از بودجه سينما براي فيلم‌هاي فاخر مصوب کرد. خوشبختانه هنوز هم با اين عزيزان ارتباط دارم و هميشه از آنها به نيکي ياد مي‌کنم چون اين فيلم مديون اعتماد 4 مدير است؛ آقاي حيدريان، آقاي جعفري‌جلوه، آقاي رضاداد و آقاي شاه‌حسيني.اين اعتقاد که از آن حرف زدم در حيدريان واقعا وجود داشت و اين خط را ابداع کرد و تلاش کرد اين رديف بودجه در سينما رسميت پيدا کند و اين اتفاق هم افتاد. امروز به مدد توليد فيلم ملک سليمان بودجه فيلم‌هاي فاخر که در مجلس ثابت شد، چندين برابر بودجه قبل شده. آقاي جلوه و تيمشان هم باز به همين مقوله معتقد بودند و حمايت آنها از اين فيلم حمايت از ما نيست، حمايت از حيات سينماست وگرنه ما نسبت خويشاوندي با هيچ‌کدام از اين دوستان نداريم. در يک نگرش با هم مشترکيم که اين اشتراک در هدف و نگرش باعث مي‌شود پيوندها مستحکم‌تر شود. گذشته از همه اينها ملک سليمان يک فيلم قرآني است؛ خارج از خط و خطوط سياسي است. مديران ما چه خوشمان بيايد، چه بدمان بيايد بچه مسلمان‌اند. همه دلباخته قرآن هستند.
زماني که آقاي شاه‌حسيني هم از ملک سليمان حمايت کرد عده‌اي از سينماگران معترض شدند که چرا آقاي شاه‌حسيني که از هيچ فيلمي حمايت نمي‌کند به اين فيلم روي خوش نشان داده و مساعدت کرده و بودجه‌اي که متعلق به کل سينماست به اين يک فيلم داده مي‌شود. البته کساني که اين اعتقاد را داشتند، خيلي نبودند. آن بعضي‌ها هم دروغ مي‌گفتند. براي اينکه بودجه اين فيلم از يک رديف بودجه ديگري آمده که اصلا ربطي به بودجه سينما ندارد؛ پس اينکه از گلوي سينما بودجه بريده شده باشد و هزينه ملک سليمان شود کذب محض است. استدلال، مهم است؛ ادعا فايده ندارد. يکي از اين دوستان که يک فيلم ساخته، خوشبختانه يا بدبختانه در همه دولت‌ها اين فيلم توقيف است و از همان آدم‌هاي وسط پاسبان‌هاست که گفتم؛ هر روز هم در مورد اين فيلم اظهارنظر مي‌کند؛ هر روز رقمي ارزيابي مي‌کند براي هزينه فيلم که همينطور تصاعدي بالا مي‌رود. آقاي شاه‌حسيني هم قبل از اينکه مديريت فارابي را برعهده بگيرند يکي از مشاوران ما در پروژه ملک سليمان بودند. ايشان الان مدير فارابي نيستند ولي همچنان از مشاوران و دوستان ما محسوب مي‌شوند. حمايت ايشان از فيلم به واسطه مديريتشان نيست، به واسطه نگرششان است.در رابطه با اکران خارجي فيلم و برنامه‌ريزي در اين باره بگوييد. واقعا قرار است چه اتفاقي براي فيلم در خارج از مرزها بيفتد؟ در آمريکا مثلا چند سالن به فيلم اختصاص مي‌دهند در حالي‌که فيلم، يک فيلم جشنواره‌اي هم نيست؟ اکران خارجي اين فيلم هم مثل خود فيلم براي اولين‌بار است که اتفاق مي‌افتد. تا به حال فقط خبرهايي مي‌شنيديد که فلان فيلم در تورنتو در واشنگتن و... اکران شد و مورد استقبال گسترده‌اي قرارگرفت. هيچ‌وقت هم معلوم نميشود در چند سينما بودند، چند نفر، چقدر فروخته. ما بنا داريم که به اکران معقول در خارج از کشور دست پيدا کنيم؛ رويکردمان هم آمريکا و کشورهاي خاورميانه است. مقدمات را هم فراهم کرديم. يک بخشي هم پيش رفتيم اما به جهت عدم سازوکارهاي موجود، ما هم حد تواني داريم و لازم است اکران ايران را به پايان برسانيم، قدري فراغ بال پيدا کنيم تا اکران بين‌المللي را عملياتي کنيم. قرار هم نيست در يکي دو تا سينما اکران کنيم. سعي مي‌کنيم تا جايي که مي‌شود اين اکران گسترده باشد اما نه سينماي آمريکا که اساسا رسانه دست صهيونيست است. سينماي ترکيه با اينکه کشور اسلامي است دست يهودي‌هاست.
خود ترک‌ها نمي‌توانند در کشور خودشان فيلم اکران کنند. پس ما در يک جاده آسفالت قدم نمي‌گذاريم. در يک جاده سنگلاخ هم قدم نمي‌گذاريم که قبلا سينماگران يا مديران سينماي ما مقداري آن را هموار کرده باشند. ما وارد مسيري مي‌شويم که داراي شيب بسيار تندي است و تلاش مي‌کنيم هرقدر که بتوانيم در اين زمينه پيش برويم. رفلکس‌هايي که گرفته‌ايم خوب بوده. ما فيلم را به زبان انگليسي دوبله کرده‌ايم؛ در کشورهاي عربي هم به زبان عربي دوبله و پخش مي‌شود. رايزني‌هاي مختلفي هم با تعدادي از تهيه‌کنندگان آمريکا، با پخش‌کنندگان و افرادي که مثمر ثمر هستند در اين زمينه انجام داديم و به نتايجي هم رسيديم. اميدوارم همانطور که توليد ملک‌سليمان توانست تحولي را در فيلمسازي ايران به وجود بياورد برنامه اکران خارجي‌اش هم بتواند اين حرکت را ادامه دهد.فکر مي‌کنيد بتواند هزينه‌اي که براي آن شده بازگرداند؟ قطعا برمي‌گرداند اما اگر هم برنگردد اهميتي ندارد. دو تا بحث وجود دارد؛ يکي بحث اقتصادي و يکي بحث فرهنگي. سينما از ديد صنعت و اقتصاد، اگر مبتني بر اقتصاد نباشد، نبودش بهتر از بودنش است. سينما قطعا بايد جوابگوي اقتصاد باشد چون اساسا مبتني بر اقتصاد است و اگر وجهه اقتصادي سينما تامين نشود آن سينما نابود است. اينکه ما مي‌بينيم سينماي آمريکا امروز دنيا را تسخير کرده و توان اين را دارد که فيلم 200ميليون دلاري و اخيرا 500ميليون‌دلاري بسازد به خاطر اين است که قبلا بنيه و زيرساخت هايش را محکم کرده که امروز مي‌تواند دست به چنين حرکت‌هايي بزند؛ به اين خاطر مي‌گويم در مورد بودجه اين فيلم عده‌اي آدم‌هاي سبک‌مغز با ذهن بيمار ورود مي‌کنند و در حالي‌که اطلاعات و دانش کافي ندارند، در حوزه‌اي وارد مي‌شوند که حوزه آنها نيست. اين کار خيلي علمي‌تر از آن است که اين دوستان به آن وارد شوند.سينما قطعا بايد اقتصادي باشد و سينماي اقتصادي فقط با توليد اقتصادي به وجود مي‌آيد و توليد اقتصادي فقط در گستره جغرافيا پديدار مي شود. تا وقتي ما فيلم مي‌سازيم، در محدوده ايران اکران مي‌کنيم و از محدوده ايران يک درصد مخاطب را هم بيشتر نمي‌توانيم جذب کنيم، طبيعي است که شکست مي‌خوريم. مي توانم فهرست بسياري از فيلم‌ها را به شما نشان مي‌دهم که در اکران آمريکا شکست خوردند ولي پول خودشان را در خارج از کشور کسب کردند. سينما يک وجه ديگر دارد به نام وجه فرهنگي. مثل بچه‌اي مي‌ماند که تا زماني که نتوانسته روي پاي خودش بايستد بايد حمايتش کرد.اما تا يک زماني بايد حمايت کنيم. اگر اين بچه 25سالش بشود و هنوز حمايتش کني ننر و لوس مي‌شود؛ مثل همين سينماي کنوني ما که هم ننر است و هم لوس. اين سينما براي حمايت و سرمايه‌گذاري فرهنگي به مدت زماني نياز دارد. دولت‌ها چه در ايران و چه در همه‌جاي دنيا سالانه ميلياردها هزينه آموزش و پرورش مي‌کنند. اين پول‌ها سوخت مي‌شود؟ نه، آدم تربيت مي‌شود. در فرهنگ، متر، مبنا نيست. اين نيست که امروز بکاري فردا درو کني. 10 سال و 15سال ديگر بايد درو کرد. اگر سينماي آمريکا امروز قدرتمند است چون 100سال پيش سرمايه‌گذاري کردند. ما فکرهاي بسيار نو و جذاب و به‌روزي براي دنيا داريم؛ بلد نيستيم خوب اين را عرضه کنيم؛ اجراي خوب نداريم. در جشنواره به بعضي دوستان که مي‌گفتند «فکر نمي‌کنيد اين پول براي اين فيلم زياد است» مي‌گفتم اين سؤال را اصلا نبايد اينگونه بپرسيد؛ بايد برويد به دولت بگوييد: شما به چه حقي فقط يک فيلم در شرايط سينماي تکنولوژيک و با تکنيک روز دنيا ساخته‌ايد؟ شما بايد الان 10تا فيلم 5ميلياردي داشته باشيد.
چرا يکي است؟ نه اينکه آن يکي را هم زيرآبش را بزنيد. فضاي فرهنگي که ما در ايران ايجاد کرده‌ايم فضاي مسمومي است. سينماي ما مدام درحال صدور نسخه براي معضلات اجتماعي است در حالي که در حل ابتدايي‌ترين معضلات سينما وامانده. اينها گيرهاي ماست، که مردم را به اين سمت هدايت مي‌کنيم. الان ملک‌سليمان اکران شده. مي‌بينم آدم‌هايي مي‌آيند که 15-10سال است که سينما نيامده‌اند. چرا؟ چون درصد اندکي را مبنا مي‌کنند و روي آن درصد اندک سرمايه‌گذاري مي‌کنند که هميشه از نظر فرهنگي و فکري پايين‌تر هستند؛ حداقل‌هاي جامعه‌اند؛ قشر دانشجو و فرهيخته اصلا حاضر نيست به اين فيلم‌ها که اکران مي‌شود تن بدهد.حالا جالب است در مورد فيلم شما اين اعتقاد وجود دارد که فقط يک قشر خاصي مي‌روند به ديدن آن؛ به اين‌ترتيب که مثلا بعضي ارگان‌ها براي حمايت از فيلم درصدي از بليت‌‌هاي سينما را خريداري کردند. يعني اگر بخواهيد رک بگوييد مثل بعضي از فيلم‌ها بسيجي صورت گرفته که فيلم بفروشد؟ بله، فيلم‌هايي بودند که عالم و آدم بسيج شدند تا بفروشد؛ اما در مورد ملک‌سليمان. ما بخاطر نگرشي که عرض کردم نيازي به اين نداريم اگرچه از فروش فيلم راضي نيستم. بايد بيش از اين بفروشد. اما الان فصل حراجي سينماست. ديده‌ايد دم عيد که مي‌شود هرکس در انبار هر چه دارد مي‌ريزد بيرون مي‌گويد: «آقا ببريد، حراج کردم»؟ نزديک به 80 سينما داريم، 11فيلم اکران شده و اساسا يک نهضت فيلم‌سوزي شکل گرفته و قرار است اين فيلم‌ها را زودتر از گردونه خارج کنند که شرش کنده شود. ما در اين فضا فيلم اکران کرديم و در شرايط موجود به تعبيري راضي هستيم. ما با اين نسبت سينمايي که 16 سالن نمايش داريم، فروشمان خيلي خوب است و هفته به هفته دوبرابر مي شود.در هفته سوم اکران، جمع کل فروش روزانه تمام فيلم هاي اکران به اندازه فروش يک روز ملک سليمان نمي شود. ضمنا به مخاطبي که به سينما مي‌رود ملک‌سليمان را ببيند قشر ديگري افزوده شده که قبلا با سينما قهر کرده بود؛ قشر فرهيخته، مذهبي و دانشجو مي‌گويند به ما با ساخت اين فيلم احترام گذاشتيد. مردم به نوعي خودشان مبلغ فيلم شدند. اما گذشته از اين ما با کسي در مسابقه نيستيم که بخواهيم همه را براي فروش فيلم، بسيج کنيم. شأن ما بالاتر از اين حرف‌هاست. ما بايد يک تحول در سينماي امروز ايران به‌وجود مي‌آورديم که انجام داديم و بايد يک تحول در نگرش به قرآن و قصه‌هاي انبيا به‌وجود مي‌آورديم که انجام شد اما حوزه اکران خيلي گسترده‌تر از اينهاست و به خيلي چيز‌ها ارتباط پيدا مي‌کند که خارج از حوزه ماست.حمايت همه جانبه از فيلم فاخر در حالي که «ملک سليمان» در روزهاي اول اکران، فروش چندان جالب توجهي نداشت، از آغاز هفته دوم اکران با افزايش چشمگير تيزرهاي تلويزيوني شاهد استقبال قابل قبول مخاطب شديم؛ نکته‌اي که بار ديگر اهميت تبليغات را در توفيق آثار سينمايي نمايان کرد. هرچند برخي اعتقاد دارند در سينماي ايران همچنان سنتي‌ترين شيوه تبليغ يعني تبليغ دهان به دهان بيشترين تاثير را در فروش فيلم‌ها دارد اما نمي‌توان از سهم قابل‌ملاحظه پخش تيزر در رسانه ملي غافل شد؛ موهبتي که اين روزها ملک سليمان از آن بهره‌مند است و در اين زمينه سياست درستي اتخاذ شده است. وقتي فيلمي با بودجه‌اي کلان ساخته شده و در مراحل مختلف توليد مورد حمايت قرارمي‌گيرد، اين حمايت بايد در مرحله اکران نيز ادامه يابد. سنت غلطي در سينماي ايران وجود دارد که بر مبناي آن اغلب فيلم‌هايي که با سرمايه دولت ساخته شده‌اند در مرحله اکران کاملا به حال خود رها مي‌شوند؛ اتفاقي که خوشبختانه در مورد ملک‌سليمان رخ نداده. فيلمي که گرچه با فروش داخلي نمي‌تواند سرمايه‌اي که صرف توليدش شده را باز گرداند (براي اين کار فيلم بايد حداقل 10ميلياردتومان بفروشد) ولي رسيدن به رقمي قابل قبول مي‌تواند اميدبخش باشد، ضمن اينکه سازندگان فيلم وعده اکران جهاني آن را نيز داده‌اند.ندا رجبي - همشهري تنظيم براي تبيان : مسعود عجمي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 286]
-
گوناگون
پربازدیدترینها