محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804014278
وحشت در جنگل
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
وحشت در جنگل نويسنده:مازيار فکري ارشاد نگاهي به فيلم «حريم» و بازي هاي آن«حريم» از جمله معدود تجربه هاي سينماي ايران در ژانر و حشت به شمار مي رود. ژانري که عليرغم ظرفيت ها و جذابيت هاي گوناگون به دلايل عديده فرهنگي، اعتقادي و اقتصادي در سينماي ما مورد غفلت واقع شده است. بخش عمده اي از مولفه هاي ژانر وحشت در سينماي غرب ( و اين روزها خاور دور) ريشه در اعتقادات و گاه خرافه هاي مذهبي دارد. از اين منظر و با توجه به شرايط موجود، فرصت براي فيلمسازان ايراني که تمايل به تجربه اين ژانر را داشته باشند. اندک است. از سوي ديگر گويا در فرهنگ ايراني «ترسيدن» کسر شأن محسوب مي شود! و بر خلاف سنت رايج در اروپا و آمريکا، در ايران کمتر کسي براي ترسيدن و يا لذت بردن از يک فيلم دلهره آوار پا به سالن هاي سينما مي گذارد. به همين دليل است که بسياري از تماشاگران فيلم هايي از اين دست در مواجهه با فيلم هاي منتسب به ژانر وحشت و در زمان نمايش صحنه هاي ترسناک، قهقهه خنده سر مي دهند يا همه چيز را به مسخره مي گيرند. دليل ديگر، کمبود امکانات سخت افزاري سينماي ايران است. آنچه به عنوان نمونه هاي موفق سينماي وحشت در غرب يا شرق جهان مي بينيم. وابستگي شديدي به امکانات گوناگوني چون چهره پردازي، جلوه هاي ويژه رايانه اي و صوتي و بصري، فيلمنامه هايي قرص و محکم، نورپردازي و فيلمبرداري دارد. مجموعه دلايل ذکر شده در بالا باعث شده که در سينماي ايران ژانر وحشت مورد توجه قرار نگيرد و معدود تلاش ها و تجربه گرايي هاي صورت گرفته در اين ژانر هم با توفيق چنداني روبرو نشود. با چنين پيش فرضي «رضا خطيبي سرابي» فيلمسازي تازه کار که سال ها در فرانسه به تحصيل در رشته تئاتر مشغول بوده. در دومين فيلم بلند سينمايي خود (پس از فيلم در شهر خبري نيست، هست) کار دشواري پيش رو داشته است. ژانر وحشت اساساً ژانري به شدت متکي بر کليشه هاست. کليشه هايي چون وحشت از امور مبهم، ترس از تاريکي و تنهايي و دور افتادگي موسيقي ويژه و القاء کننده وحشت در فيلم هايي از اين دست و يا جلوه هاي صوتي که «خطيبي» در اين فيلم خود از تمامي اين کليشه ها گاه بدون توجه به اصل باور پذيري و يا جغرافياي رخ دادن اين اتفاقات و هم آلود، بهره گرفته است. فيلم «حريم» مجموعه اي از قواعد و کليشه هاي سينماي وحشت در غرب و شرق جهان را درون خود دارد. عناصر ژانر وحشت سينماي غرب چون راز آلودگي برخي عقايد مسيحي، استفاده از مولفه هايي چون لوح هاي باستاني و طلسم هاي ويژه آنها گشت و گذار در کتاب هاي کهنه تصويرسازي شده و همين طور حضور آدم هايي نيمه مرده - نيمه زنده ( که به شدت يادآور زامبي ها در فيلم هاي آمريکايي و اروپايي هستند) از مولفه هايي هستند که فيلمساز در «حريم» از آنها بهره گرفته است. از سوي ديگر مولفه هاي سينماي وحشت رايج در ژاپن و کره (که طي يک دهه اخير صاحب سنتي ويژه و فراگير در ژانر وحشت شده اند) در فيلم به چشم مي خورد. حضور ناگهاني و مکرر اشباحي با موهاي صاف و بلند ريخته روي صورت، نور سفيد لامپ هاي فلورسنت نيم سوز که دائم چشمک مي زنند و حضور موجوداتي پيدا و پنهان که تنها در عکس هاي چاپ شده، ديده مي شوند از عناصر سنتي ژانر وحشت در سينماي شرق دور هستند که به کرات در اين فيلم ديده مي شوند. به اين ترتيب «حريم» کوشيده تا ازهر عنصري که در سينماي وحشت جهان جا افتاده در چارچوب روايت خود بهره گيرد. بي آنکه نظري به عناصر وحشت زاي ايراني و پرورش آن مايه ها در فيلم خود بيفکند. عليرغم همه اين نکات هنوز هم مي توان ساخته شدن فيلمي با رويکرد هراس آور را در سينماي ايران به فال نيک گرفت و منتظر اکران فيلم هاي ديگري از اين دست بود که در يک سال، آينده فرصت اکران عمومي را به دست خواهند آورد ( مثل فيلم «کلبه» ساخته جواد افشار و «سايه وحشت» به کارگرداني عماد اسدي که رفته رفته جايگاهي نو و هويتي تازه براي ژانر سينماي وحشت را در سينماي ايران تعريف مي کنند.)علاوه بر همه اينها «حريم» همان قدر وابسته به سينماي وحشت است که به ژانر پليسي - معمايي هم تعلق دارد. سرگرد محبي از افسران ارشد پليس (با بازي حميد فرخ نژاد) براي کشب راز ناپديد شدن چند توريست انگليسي در جنگل هاي شمال به منطقه اعزام مي شود و به تدريج با وقايعي عجيب و غير قابل توجيه روبرو مي شود. به اين ترتيب فيلم روي مرز باريک ميان دلهره آفريني و طرح معما و رمزگشايي از آن گام بر مي دارد. «حميد فرخ نژاد » از جمله بازيگران توانمند سينماي ايران است که به رغم اثبات استعداد خود در آثاري متفاوت چون عروس آتش، ارتفاع پست، چهارشنبه سوري يا مجموعه تلويزيوني حلقه سبز، گاه قدر خود و توانايي هايش را نمي داند و با نقش آفريني در آثاري نازل چون پوست موز به وجه اعتبار خود لطمه مي زند اما نقش آفريني او در فيلم « حريم» را مي توان از نقاط عطف کارنامه بازيگري او دانست « فرخ نژاد» با درکي صحيح از مختصات نقش سرگرد محبي و ويژگي هاي فيملي ترسناک چون «حريم»، بازي به شدت کنترل شده و سنجيده اي ارائه مي دهد. او بر خلاف بسياري از همتايانش که در معدود تجربه هاي ژانر وحشت در سينماي ايران به ايفاي نقش پرداخته اند و همين طور همبازيانش در همين فيلم از اغراق و بازي برون گرا خودداري مي کند. برخورد او با وقايع غريب و موهوم فيلم «حريم» بيش از آنکه نشاني از هراس و وحشت باور ناپذير را داشته باشد. رنگي از تعجب و حيرت را با خود دارد. به ويژه در صحنه هايي که با دستيارانش در جنگل همراه است، بازي روان و کنترل شده فرخ نژاد در تضاد کامل با اغراق ها و درشت نمايي هاي بازيگران ديگر قرار دارد. در صحنه هايي که قرار است وحشت آفرين باشد چشم هاي دريده و کاملاً هراس آلوده بازيگران ديگر در برابر چشمان متحير فرخ نژاد کنتراستي شديد ايجاد کرده و ضمن نمايش «بازي کردن» ديگران «زندگي» فرخ نژاد در قالب شخصيت و پرهيز از «بازي» او را بازتاب مي دهد و نقش و نقش آفريني او را جلوه اي باورپذير و برجسته مي بخشد. ديگر شخصيت اصلي ماجرا سروان اسماعيلي، دستيار محلي سرگرد محبي است که نقش او را «عنايت الله شفيعي» بازيگر کهنه کار سينما و تلويزيون ايران بر عهده دارد. او که طي سال هاي اخير کم کار شده و گه گداري در تله فيلم ها و سريال هاي تلويزيوني ايفاي نقش مي کند. در دهه شصت و اوايل دهه هفتاد چند نقش آفريني برجسته و قابل تامل داشت که به خوبي در يادها مانده اند. «شفيعي» در مجموعه تلويزيوني کوچک جنگلي، نقش يکي از ياران نزديک ميرزاکوچک خان به نام «شيخ علي شيشه بر» را با مهارت تمام بازي کرد. پس از آن نيز نقش شخصيت «جندب» در سريال امام علي (ع) را به ياد مي آوريم که «شفيعي» در آن نقش نيز بازي تامل برانگيزي ارائه کرده بود.ويژگي هر دو اين نقش ها، رنگ و بويي از صلابت و مردانگي بود که «شفيعي » با توجه به ويژگي هاي چهره، ميميک صورت و صداي خش دار و گرفته خود به خوبي از پس آن بر مي آمد. او اما، در «حريم» اندکي در ويژگي هاي نقش و شيوه بازي اغراق مي کند. اين اغراق به ويژه در نماهاي مشترک او با فرخ نژاد بيش از پيش به چشم مي آيد. «شفيعي» در برخورد با حوادث ماورايي و وهم آلود فيلم چشم ها را مي دراند. صدايش به لرزه مي افتد و رفتاري کاملا منفعل از خود به نمايش مي گذارد ضمن آنکه جنس بازي و شيوه حرکات بدني او در طول فيلم يکدست نيست. او در دفتر اداره پليس، رستوران، جاده، پشت فرمان و هر صحنه اي که در جنگل نمي گذارد به يک شکل بازي مي کند. اما با ورود به جنگل که بخش عمده اي از وقايع فيلم ( به ويژه صحنه هاي دلهره آور) در آن مي گذرد جنس و لحن بازي اش تغيير مي کند و اين عدم يکدستي در ارائه بازي، شايد به نقش آفريني شفيعي در فيلم لطمه زده است. اما بازي او در يکي دو صحنه، از جمله حضور در سردخانه پزشکي قانوني بربالين يکي از کشته شدگان خارجي و همين طور در سکانسي در جنگل که در نماهايي از بالا فيلمبرداري مي شود و او و سرگرد محبي به دنبال دليل از کار افتادن تلفن هاي همراه و بي سيم هاي پليس در نقاطي از جنگل هستند چشمگير است. «چکامه چمن ماه» ديگر بازيگري است که در فيلم «حريم» نقش شبهي پيدا و پنهان را دارد. او نقش زني اثيري را بر عهده گرفته که وجود خارجي ندارد. اما گاه در اوهام سرگرد محبي (فرخ نژاد) و در پس زمينه برخي عکس هاي گرفته شده به چشم مي خورد. شايد بتوان گفت که نقش او در «حريم» ويژگي خاصي ندارد و جاي پرداخت زيادي هم نداشته است. اما در جنس بازي و رفتار او نوعي آرامش و هم آلود و طمأنينه و کنترل شدگي تعمدي (برعکس کنترل شدگي غير عمدي بازي فرخ نژاد) ديده مي شود که اتفاقا با ويژگي هاي اين نقش هماهنگي مناسبي دارد. از اين منظر بازي کوتاه و ملايم «چمن ماه» را مي توان در رديف بازي هاي قابل قبول فيلم «حريم» دانست. در نهايت به رغم پاره اي کاستي ها که در اين يادداشت تنها به برخي از آنها اشاره شد. اين فيلم و مجموعه بازي هاي آن را مي توان قابل قبول دانست و ساخته شدن چنين آثاري را در جامعه اي که ژانر وحشت را چندان به رسميت نمي شناسد. به فال نيک گرفت. منبع:ماهنامه نقش آفرينان 54/خ
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2082]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها