محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826061721
28 سال بی خبری از 4 دیپلمات ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: 28 سال بی خبری از 4 دیپلمات ایرانیبیست وهشت سال از ربوده شدن چهار شهروند جمهوری اسلامی «احمد متوسلیان ،كاظم اخوان ،سید احمد موسوی و تقی رستگار مقدم» سپری شده است. متاسفانه علی رغم گذشت بیش از ربع قرن سرنوشت آنان همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد كه یك روند خیلی طولانی را طی كرده و نمونه های تاریخی نداشته است ركود و انفعال در گذشته كاملا مشهود است تا فضای پیگیری از هیجانی به عقلانی تغییر پیدا نكند و پرونده در روندی پیش رود كه منجر به كشف حقیقت شود به جایی نمی رسیم.
پنج سال پیش در اولین دیداری كه با دبیر كمیته پرونده 4دیپلمات به عنوان نماینده خانواده اخوان داشتم ایشان گفتند ما ظرف 6 ماه وضعیت پرونده رامشخص می كنیم ابتدا تصورمان این بود مواضع دولت آقای احمدی نژاد با دولت های گذشته متفاوت است. سبك و سیاق سیاست اعلامی كمی تغییر كرد اما این تغییرات كوچك شگفتی مرا برنمی‌انگیزد اما مواضع دولت نهم و دهم را ادامه سیاست‌های دولت های قبلی می‌دانم در این رابطه گام‌هایی برداشته شده است اما واقعیت این است كه تغییر اساسی در روند پیگیری رخ نداده است چرا كه پرونده به جای روشنی نرسیده است به نتایجی هم دست پیدا نكردیم هر آدم منصفی قبول دارد كه خانواد ه ها حق دارند از سرنوشت عزیزانشان پس از بیست وهشت سال آگاه شوند. بزرگترین مانع برای این كار افراد ذی‌نفوذ در عرصه این پرونده هستند كه متاسفانه در گذشته نقش و تاثیرگذاری بیشتری نسبت به مسئولین داشته اند. در مجلس هفتم وزیر امور خارجه و اطلاعات در ارتباط با این موضوع در كمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی حضور یافتند و این موضوع مورد بررسی قرار گرفت اما نتیجه چه بود؟ ضمن اینكه در دولت نهم ودهم مسئولین پرونده در چند مرحله تغییر كرده اند به عنوان مثال آخرین مسئول پرونده آقای سعید لو بودند كه ایشان به سازمان تربیت بدنی رفتند كه هم اكنون ارتباط چندانی با نوع مسئولیت ایشان ندارد. راه‌حل این است كه با صداقت در مورد سرنوشت این عزیزان حرف بزنند و دولت مردان با اتخاذ مواضع مبهم خانواده ها را در برزخ نگه ندارند. موضوع اصلی این است كه سرنوشت آنان بایست روشن شود، چه شهادت باشد و چه انتقال به اسرائیل. دولت لبنان هم شاید برای پیگیری تلاش‌هایی كرده اما در واقع فكر نمی‌كنم كه تمایل چندانی به آن داشته باشد دراینكه این چهار شهروند جمهوری اسلامی توسط نیرو های فالانژ ربوده شدند هیچ ابهامی وجود ندارد چرا كه رهبران آنان در طول سالیان گذشته مكرر به این موضوع اعتراف كرده اند.اقرار «سمیر جعجع» در سال 85 مبنی بر كشته شدن چهار شهروند جمهوری اسلامی به دست نیروهای فالانژ گذشته، از صحت و سقم آن به عنوان یكی از مقام‌های بلند پایه این نیروها، بازتاب گسترده‌یی در رسانه‌های خارجی و داخلی داشت. اگرچه این اقرار مسبوق بی سابقه بود و پیش از این نیز توسط بعضی نیروهای فالانژ مانند روبیر حاتم و راجی عبده تكرار شده بود اما اعلام آن بطور علنی و آشكار برای اولین بار توسط فرمانده پیشین این نیروها را نمی‌توان نادیده گرفت. در سال 1369 ایلی حبیقه فرمانده بخش امنیتی نیروهای فالانژ در زمان اسارت دیپلمات های ایرانی طی یك بیانیه رسمی اعلام كرد این چهار تن به دستور جعجع به شهادت رسیده اند و جعجع نیز مدعی است مسوولیت كشته شدن آنها متوجه حبیقه است به هر حال با ترور و عدم اخذ اطلاعات حبیقه بطور رسمی پرونده بیشتر در محاق فرو رفت آنچه مسلم است جعجع در سال 1982 از رهبران اصلی و تصمیم گیرنده و با نفوذ شبه نظامان فالانژ بوده و با حبیقه در قالب یك گروه واحد عمل می‌كردند و عملیات‌های تروریستی بسیاری در سابقه خود دارند فالانژها پیوندهای تاریخی مستحكمی با رژیم صهیونیستی دارند و جعجع یك مهره قدیمی آنهاست قضیه ربودن این چهار تن از ابتدا یك توطئه مشترك بین فالانژها و اسراییلی‌ها بوده است لذا در واكنش به هر حركتی در این پرونده 28ساله باید هوشمندانه عمل كرد تا برخی از جریانات دخیل در پرونده نتوانند ما را از مسیر كشف حقیقت منحرف سازند. برای كشف حقیقت سرنوشت دیپلمات‌های ایرانی باید اجزای متعدد پازل در كنار یكدیگر قرار گیرند و موضع بر اساس مستندات در یك طرح جامع حقیقت یابی شود. هویت افراد شاخص نیروهای فالانژ كه در این آدم‌ربایی و مراحل بعدی آن نقش داشته اند مشخص است باید دقت كنیم جای آدم ها عوض نشود و به سراغ آدم های اصلی برویم. دیپلمات‌ها در سراسر دنیا از مصونیت سیاسی برخوردارند . عدم توجه اسراییل و عوامل آن به مقرارت بین المللی و زیر پا گذاشت آن یك رویه شناخته شده از سوی آنان است. جنگ طلبی، آدم ربایی و تروریسم دولتی صهیونیست‌ها را باید بر اساس رویكردهای روانشناختی مورد پردازش قرار داد، اقدامات جنایت كارانه و جنگ طلبی صهیونیست‌ها ناشی از ناكامی آنهاست. چرا كه با مقاومت مردم فلسطین نتوانسته اند به اهداف مورد نظر خود دست یابند و نظریه ناكامی پر خاشگری در مورد این رژیم مصداق دارد و لذا زمینه‌های شكل گیری رفتارهای ویرانگر توسط این رژیم همواره وجود دارد، شما با رژیمی روبرو هستید كه موجودیت آن از ابتدا با منازعه شكل گرفته است و به دلیل ساختار خود بدون مقاومت و فشارهای بین المللی هرگز از این فضا خارج نمی‌شود. این رژیم در عین حال كه خود را برتر می‌داند سعی می‌كند خود را مظلوم و صلح جو نشان دهد در حالی كه خود عامل اصلی جنگ طلبی، فریب ، منازعه در منطقه بوده و دارای خصلتهای غیر انسانی است. در سال 1369 ایلی حبیقه فرمانده بخش امنیتی نیروهای فالانژ در زمان اسارت دیپلمات های ایرانی طی یك بیانیه رسمی اعلام كرد این چهار تن به دستور جعجع به شهادت رسیده اند و جعجع نیز مدعی است مسوولیت كشته شدن آنها متوجه حبیقه است البته نباید فراموش كرد كه بسیاری از اقدامات تروریستی صهیونیست‌ها با چتر حمایتی امریكا صورت می‌گیرد و متاسفانه سازمان‌های بین المللی از جمله سازمان ملل نیز ابزاری جهت تحقق اهداف امنیتی و استراتژیك غرب است. جعجع با سوابق وابستگی به صهیونیست‌ها در راستای اهداف آنان گام بر می‌دارد..در جریان تبادل گروگان‌های غربی در لبنان در سال 69 ابتدا قرار بود در روند آزادسازی كه با كمك و مساعدت جمهوری اسلامی و وساطت سازمان ملل صورت گرفت سرنوشت دیپلمات‌های ایرانی روشن شود اما بر اساس اطلاعاتی كه اسراییل به خاویر پرز دكوئیار ارایه كرد بدون اخذ ضمانت كافی در خصوص روشن شدن سرنوشت اتباع ایرانی تمامی گروگان‌های غربی در لبنان آزاد شدند در 28سال گذشته هیچ نشانه‌ای نمی‌بینم كه مجامع بین المللی حتی كمترین علاقه‌ای به پیگیری موضوع داشته باشند وهمیتی نمی‌دهند این یك تراژدی در دنیای مدرن برای مدعیان دروغین دفاع از حقوق بشر است رژیم صهیونیستی در دنیا خیلی رسمی و در كمال پررویی تروریسم دولتی را آشكارا به كار می‌برد سكوت درباره‌ی چنین وقایعی تنها به این معنا است كه غرب چشممانش را بر روی تاریخ بسته است آمریكا در طول سالیان گذشته به‌طور ناعادلانه‌ای از گسترش اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی حمایت كرده است. نه تنها جهان بلكه خود اسرائیل و ایالات متحده هم می‌دانند كه این حمایت و جنایت‌های اسرائیل بر خلاف قوانین بین‌المللی است. آمریكا همچنین از خشونت‌طلبی‌ها و جنگ‌طلبی‌های اسرائیل در كشورهای دیگر هم حمایت كرده است، مثل حمله اسرائیل به لبنان كه قربانی حملات اسرائیل بوده است. آمریكا حمله‌ی اسرائیل به غزه را نیزمورد حمایت قرار داده است، حمله‌ای كه قتل به تمام معنا بود. اما اینكه چه چیزی سازمانها ی بین المللی را در مقابل این سیاست‌ها ساكت نگه داشته، نمی‌دانم. اسرائیل كماكان فجایعش را در كرانه‌ی غربی ادامه می‌دهد محدودة سیاست با فضیلت‌های اخلاقی غرابتی ندارد چنین اندیشة تلخی راجهان سیاست از خود نشان داده است مشكل این است كه سیاست فضایی برای جولان احساسات و عواطف باقی نمی‌گذارد به سیاست از منظر مصلحت‌ها و چه باشدها و چه نباشدها نگاه می‌كنند ما در این پرونده با توجه به شواهد و قرائن موجود با دو فرضیه روبرو هستیم. فرضیه اول به شهادت رسیدن این عزیزان و فرضیه دوم انتقال آنان به فلسطین اشغالی است. در هر دو صورت شما نمی‌توانید به یك فرضیه به رغم وجود شواهد قوی مخالف استناد كنید. فقدان خط مرز مشخص بین این دو فرضیه، علاوه بر پیچیدگی، باعث سردرگمی و از دست دادن انگیزه می‌شود. اگر چه معتقدم این معضل یعنی اثبات یا رد هر یك از دو فرضیه از مسئولیت كسی نمی‌كاهد. گاهی اوقات هم با داستان های ساختگی مواجه ایم این مسئله عادی شدن اتفاقی‌است كه 28سال پیش رخ داده و بسیاری از روی تكرار آن را ملال‌آور می‌پندارند به عنوان مثال به مصاحبه ای كه توسط حجت‌الاسلام‌والمسلمین اختری، سفیرسابق جمهوری‌اسلامی‌ایران درسوریه، كه از قدیمی‌ترین سفرای كشورهای‌خارجی در این‌كشور بوده كه در زمستان‌سال1375در محل سفارت‌ایران دردمشق انجام‌دادند، درباره وضعیت گروگان‌های‌ایرانی درلبنان، سخنانی اظهارداشته‌اند كه جای بسی‌تأمل‌دارد . سفیرایران دردمشق، همواره یكی از بانفوذترین شخصیت‌های‌ایرانی درلبنان وسوریه بوده‌است و به‌همین‌لحاظ نمی‌شود به صحبت‌های‌ایشان به‌چشم اظهارنظری ساده‌وگذرا نگاه‌كرد: « من برحسب اطلاعاتی كه دارم وچیزهایی كه از سوری‌ها مسئولان كشورسوریه و دیگران‌شنیدم، معتقدم كه آنها حیات‌ندارند؛ برای اینكه بالاخره اگراینها حیات‌داشتند، هركسی كه آنها را دراختیار داره، اینها یا درقدرت یا درضعف، می‌خواهدازش استفاده‌بكند وهمه این‌مراحل كه درلبنان‌گذشته الان. آنهایی‌كه‌گروگان‌های‌ایرانی را دراختیار داشتند، فالانژها بودند، آنهایی‌كه می‌گویند كه اینها درضمن به‌دست‌اسرائیلی‌هاتحویل‌شده‌اند. اسرائیلی‌ها بالاخره اهل‌معامله هستند می‌خواهند معامله‌كنند. اگر كسی‌داشته، تاحالا آورده‌بود. بعدهم با حمله دولت لبنان به مناطق‌فالانژها وگرفتن سمیر جعجع و به‌هم‌خوردن اوضاع، بازهم اگر چیزی‌بود، آنهاهم آشكار می‌شد. مابرحسب همان‌اطلاعاتی كه ازبعضی ازمناطق‌غربی ـ‌كشورهای‌غربی‌‌ـ ازهمین گروه‌سمیر جعجع اینها آوردند، البته‌اینها جایی راهم آوردند كه اعلام‌كردند كه گفتن اینجا محل‌دفن اینها گروگان ها است. البته یك‌قبری، چیزی نیست. آنها می‌گویند كه اینها گروه‌زیادی بودند ظاهراً تعدادزیادی از اهالی‌بومی بیروت نیز آنجابوده‌اند كه همگی توسط جنایتكاران‌فالانژ به‌شهادت رسیده‌اند اینها را زدند، یعنی افرادمختلفی بودند، اینها راكشتند. اینها را ریختند توی یك گودالی ودفن‌كردند.» ما به لحاظ حقوقی به دادستان كل شكایت كردیم اما نتیجه ای در بر نداشت شكایت ما براین اساس بود كه ربودن، شكنجه و منع ارتباط افراد با خارج، براساس اساسنامه كیفری محكمه بین‌المللی یوگسلاوی سابق (رواندا) و مسئله پنهان كردن اتباع یك كشور بر اساس اساسنامه كیفری رم جرم بین‌المللی محسوب می‌گردد و نقض ماده 25 كنوانسیون وین راجع به مصونیت دیپلماتیك است. همچنین به موجب قوانین كشور ماده 621 قانون مجازات اسلامی قانون تشدید مقابله با اقدامات تروریستی مصوب 10/8/68 در خصوص ربودن اتباع ایرانی توسط خارجیانl آراء شماره 46-824/1351 و 41173/1348 هیئت عمومی دیوان عالی كشور در ارتباط با آدم‌ربایی قانون صلاحیت دادگستری جمهوری اسلامی برای رسیدگی به دعاوی مدنی علیه دولت‌های خارجی مصوب 1378و مصوبه مورخ 26/3/81 مجلس شورای اسلامی كه به قوه قضاییه اجازه داده تا شعبه یا شعبی را برای رسیدگی به شكایات مربوط به جنایات جنگی، كشتار جمعی و تعدیات ناشی از نژاد پرستی و ضد بشری اختصاص دهد، خواهشمند است دستور فرمایید برای پیگیری دائم و جستجوی مستمر تا مشخص شدن همه ابعاد و جوانب مسئله و رفع ابهامات،اقدام لازم به عمل آمده و عاملان، مسببان و مباشران جنایت ربودن و سلب آزادی برادرمان كاظم اخوان علاف تحت تعقیب و مجازات قرار گیرند. نتوانسته ایم در 28 سال گذشته از این پرونده رمز گشایی كنیم. به هر حال آنچه كه اتفاق افتاده در خلاء وقوع نیافته و كشف حقیقت این ماجرا غیر ممكن نیست به شرط اینكه به دنبال حقیقت باشیم اما اطلاعات ناكافی، غیرقابل اتكاء و دسته‌بندی نشده و حتی خارج از دسترس، بر مشكلات پرونده افزوده است و مادامی كه ابعاد این مسئله به همین شكل در ابعاد مختلف ناشناخته بماند، پیگیری وضعیت 4 نفر مورد اقبال مسئولین و رسانه‌ها قرار نمی‌گیرد. بنابراین اگر خواسته باشیم موضوع را مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم، الگوی رفتاری مسئولین پرونده یكی از شاخصه‌ها و نشانه‌های پیگیری پرونده محسوب می‌شود و علاوه بر آن باید به افراد تاثیرگذار و فضای حاكم توجه داشت راه برون‌رفت از مشكل مربوط به پیگیری وضعیت این عزیزان تشكیل كمیته یا كمیسیون حقیقت‌یاب و یا كمیته تحقیق است چه كسانی مانع از تشكیل كمیته حقیقت یاب شده اند و از آن چه سودی برده و می برند؟ دولتها آمده اند و رفته اند پدران و مادران این عزیزان در سالهای چشم انتظاری پر كشیدند و رفتند اما بدانید كه فراموش شدگان ، فراموش كنندگان را هرگز فراموش نمی كنند. شاهرخ سلطان احمدی- نماینده خانواده كاظم اخوان در پیگیری چهار دیپلمات بخش هنرمردان خدا - سیفی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 357]
-
گوناگون
پربازدیدترینها