واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: اسرائيل فقط زبان مقاومت را میفهمد علي منتظري در گفتوگو با علي منتظري كارشناس مسائل خاورميانه به بحث درباره بررسي روند تحولات منطقه خاورميانه و آينده ناوگان آزادي دو كه قرار است در روزهاي آينده عازم غزه شود پرداختهايم. وي بر اين باور است كه موافقت مقامات رژيم صهيونيستي با تشكيل كميته تحقيق بينالمللي براي بررسي ابعاد حمله نيروهاي دريايي اين رژيم به ناوگان آزادي كه منجر به كشته شدن 9 شهروند ترك شد ميتواند در جلوگيري از قطع روابط سياسي تركيه با اسرائيل موثر واقع شود. گروهها و فعالان صلح اعلام كردند كه به منظور مخالفت با محاصره غزه درصدد اعزام كاروان آزادي دو به اين منطقه هستند. آيا ممكن است ناوگان آزادي دو به همان سرنوشتي دچار شود كه ناوگان آزادي يك و كشتي ايرلندي راشل كوري دچار شده بودند؟در ابتدا بايد به اين موضوع اشاره كنم كه نگاه مقامات رژيم صهيونيستي به مسائل پيراموني خودشان يك نگاه صد درصد امنيتي است. نگاه امنيتي مقامات اسرائيل به مسائل غزه موجب شده اين رژيم سعي كند با محاصره غزه به آن اهداف امنيتي خود دست پيدا كند. بنابراين هر احتمالي در رابطه با ناوگان آزادي دو وجود دارد. البته با توجه به فشار افكار عمومي جهان درباره جناياتي كه نيروهاي اسرائيل درخصوص ناوگان آزادي يك مرتكب شدند، احتمال برخورد نظامي مستقيم اسرائيل با فعالان صلح ناوگان آزادي دو را كاهش داده است. تصور ميشود كه نيروهاي نظامي اسرائيل بار ديگر مانع ورود ناوگان آزادي دو به غزه شوند. درواقع ما بايد تمام اقداماتي كه اسرائيل درباره غزه انجام ميدهد را بايد با يك ديد امنيتي مورد بررسي قرار دهيم. زيرا اسرائيليها داخل رژيم خود با كمك شهروندان خود يك پادگان نظامي بزرگ در منطقه خاورميانه تشكيل دادهاند كه تمام امور اين منطقه را با يك نگاه صد درصد امنيتي براي تامين امنيت اسرائيل مورد ارزيابي قرار ميدهند. لذا ما بايد با توجه به نوع نگاه مقامات اسرائيل هرگونه احتمال واكنش اسرائيل در آينده را مورد بررسي قرار دهيم. آيا فشار افكار عمومي جهان نسبت به اقدام اخير اسرائيل موجب نخواهد شد سركردگان رژيم نسبت به محاصره غزه تجديد نظر كنند و اجازه ورود ناوگان حامل كمكهاي بشردوستانه به مردم غزه را بدهند؟اقدامي كه نيروهاي اسرائيل درخصوص ناوگان آزادي يك انجام دادند يك نمونه خيلي كوچك از برخوردهايي كه طي بيش از 60 سال اخير دولت اسرائيل در اين منطقه انجام دادهاند، بود. حتي در چارچوب شوراي امنيت قطعنامههاي فراواني مانند قطعنامه 242 درباره اشغال مناطق فلسطيني در كرانه غربي رود اردن، بلنديهاي جولان و در نوار غزه به تصويب رسيده است كه حتي توسط متحدين رژيم صهيونيستي به رسميت شناخته شدهاند، اما اين قطعنامهها هم باعث نشده تا مقامات اسرائيل از آنها تبعيت و آن قطعنامهها را اجرا كنند. اسرائيليها آنچنان خوي ددمنشانهاي نسبت به مردمان فلسطين و هر مسالهاي كه مربوط به اين منطقه باشد، دارند كه بعيد به نظر ميرسد سركردگان آنها، سياسيون و حتي نظاميان رژيم صهيونيستي نسبت به اعمالي كه درخصوص مردم فلسطين مرتكب ميشوند تجديد نظر كنند. تنها مقاومت در خاورميانه ميتواند اسرائيليها را به واكنش وادارد تا نسبت به مواضع خودشان عقبنشيني كنند. زيرا تصويب مصوبات يا فشار افكار عمومي جهان از پشتوانه لازم براي وادار كردن اسرائيل به عقبنشيني برخوردار نيست و اين اقدامات نميتواند موجب تغيير در رويكرد مقامات اسرائيل درخصوص مردم فلسطين شود. فشار افكار عمومي جهان موجب نخواهد شد بسياري از سياستمداران غرب و كشورهايي كه با اسرائيل رابطه دارند در نوع روابطي كه با اسرائيل دارند تجديدنظر كنند؟كشورهاي كه با اسرائيل ارتباط دارند را بايد به سه گروه تقسيم كرد؛ گروه اول شامل آمريكا و اتحاديه اروپا كه بهعنوان همپيمانهاي اصلي رژيم صهيونيستي هستند. گروه دوم كشورهاي مستقل جهان كه در مجموعه غيرمتعهدها وجود دارند و گروه سوم شامل كشورهاي عربي ميشود. درخصوص گروه اول بايد گفت، با توجه به نوع روابط اسرائيل كه با اين گروه دارد، تصور نميشود كه آنها در روابط خود با تلآويو تجديدنظر كنند اما تا حدودي با افكار عمومي جهان عليه اسرائيل پيش ميروند و سعي ميكنند با تشكيل كميته تحقيق بينالمللي افكار عمومي جهان را همراهي كنند، ولي هيچگونه اقدام وضعي يا عملي عليه اسرائيل انجام نخواهند داد. در رابطه با كشورهاي مستقل و مجموعه كشورهايي كه خارج از حيطه نفوذ آمريكا و اتحاديه اروپا هستند ممكن است، با اقدامات اسرائيل برخورد كنند حتي برخي از كشورها ممكن است تا سطح فراخواندن سفير پيش بروند، ولي اين كشورها از ابزارهاي كافي بينالمللي ازجمله ادواتي كه در شوراي امنيت وجود دارد برخوردار نيستند؛ يعني هرگاه اين كشورها تصميم بگيرند اقدامي را عليه نقض حقوق بشر و جنايات اسرائيل عليه مردم فلسطين انجام دهند در شوراي امنيت با مشكل مواجه خواهند شد، زيرا اسرائيل از طريق متحداني كه در شوراي امنيت دارد مانع به نتيجه رسيدن اين اقدامات خواهد شد. اين در حالي است كه گروه دوم از بعد سياسي ميتواند در جهت تنوير افكار عمومي بهتر عمل كند. در رابطه با كشورهاي عربي بايد گفت كه اين كشورها با مطرح كردن طرحي تحت عنوان بيانيه سران عرب كه در سال 2002 در كنفرانس سران عرب در بيروت مطرح كردند، نوعي تعامل را درباره مذاكرات و گفتوگو با اسرائيل برقرار كردند. از مجموعه اين كشورها شاهد هستيم كه مصر و اردن روابط سياسي تنگاتنگي با اسرائيل دارند و اين كشورها به دليل نوع روابطي كه با آمريكا دارند واكنشهاي عملي را درباره اسرائيل اتخاذ نميكنند. با توجه به اينكه 9 شهيد ناوگان آزادي از شهروندان تركيه بودند، آينده روابط تركيه بهعنوان مهمترين شريك استراتژيك اسرائيل در منطقه را چگونه ارزيابي ميكنيد؟در درون تركيه دو مجموعه تاثيرگذار بر سياستهاي اين كشور وجود دارد؛ يكي از اين موارد حاكميت سياسي تركيه را شامل ميشود و بهرغم اينكه تركيه يكي از اعضاي ناتو است و روابط نظامي بسيار نزديكي با اسرائيل دارد، سعي ميكند در چارچوب منافع ملي شهروندان ترك اقدام كند و يك نوع استقلالگرايي را در رابطه با اسرائيل و آمريكا نشان دهد. آنها در برخورد خود با اسرائيل سعي خواهند كرد در يك چارچوب بينالمللي عمل كنند. مجموعه دوم كه ميتوان نام آن را مجموعه پنهان گذاشت، شامل همان ژنرالهاي قديمي تركيه كه پيش از اين قدرت را در تركيه برعهد داشتند، ميشود. اين گروه روابط بسيار حسنهاي با اسرائيل و آمريكا دارد، لذا سعي خواهد كرد حد مشخصي را درباره رابطه كشورشان با اسرائيل داشته باشند. اما اگر دولت اسلامگراي تركيه بتواند به نوعي خود را با شرايط داخل كشور و همچنين روابط با آمريكا سازماندهي كند كه از زير فشار جريان پنهان داخل تركيه خارج شود، اين امكان وجود دارد كه اين كشور روابط سياسي خود را با اسرائيل قطع كند. البته درصورتي كه مقامات رژيم صهيونيستي با تشكيل كميته تحقيق بينالمللي موافقت كند، قطع روابط اسرائيل و تركيه منتفي خواهد شد.گفت و گو از: صادق حمزهمنبع: فرهیختگان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 225]