واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
دزدان دریایی سومالی (2) : معرفی تهیه کننده: محمود کریمیمنبع : راسخون ماهيت راهزني دريايي راهزني دريايي به لحاظ تاريخي، جرمي است كه بر فرصتها استوار است. امروز در تمام كره زمين نقطهاي را كه همچون سومالي در واقع فاقد دولت باشد، مشكل بتوان يافت. در اين مملكت هابزی(اشاره است به تامس هابز فيلسوف سياسي كه گفته است: انسان گرگ انسان است. ) همه اقسام آدمهای گردن کلفت اقتصادی و سياسي در راهزني دريايي داراي سهام هستند. تاجران ثروتمند سوماليايي پول خود را صرف خريد كشتيهاي بزرگ (كشتيهاي مادر) براي دزدان دريايي و اجير كردن افراد براي عمليات راهزني در درياها ميكنند. اما همه اين افراد فقط در درياها به كار گرفته نميشوند. عدهاي از آنها موظف ميشوند در بندرها مستقر شده در باره كشتيها، تجهيزات دفاعي و نفرات آن، نوع بار آن، و ديگر مسائل مربوطه خبرگيري كنند( البته اخیرا معلوم شد منبع اخبار لندن است.). اين خبرها وارد شبكه راهزنان ميشود و آنان براساس خبرهاي رسيده درباره عمليات راهزني تصميم ميگيرند، هدف خود را انتخاب ميكنند و مسير مناسب براي راهزني را هم انتخاب كرده وارد عمليات ميشوند. مثلاً كشتي آمريكايي «مرسك آلاباما» بندر جيبوتي را به سوي «مومباسا» در كنيا ترك كرد. همين يك خبر كافي بود تا راهزنان را به دنبال اين كشتي به راه اندازد. سامانههاي ناوبري الكترونيك خود كشتي، رادار، و ديگر تجهيزات داراي فناوري پيشرفته مستقر در كشتي، خود بهترين راهنماي راهزنان است. هر بار كه راهزنان موفق به ربودن يك كشتي ميشوند ابتدا آن را به يكي از پايگاههاي خود هدايت ميكنند. آنگاه مذاكره بين ربايندگان با نمايندگان مالك و بيمهكننده كشتي آغاز ميگردد. در نهايت باج مورد نظر كه در اين روزها نوعاً يك ميليون دلار است بايد مستقيم و توسط واسطهاي كه مورد توافق قرار گرفته به كشتي ربوده شده رسانده شود. مبلغ باج البته استثنائاتي هم دارد. مثلا راهزنان از دو كشتي اوكرايني كه در ماههاي اخير ربوده شد به ترتيب 2/3 ميليون و 3 ميليون دلار باج گرفتند. اين هردو كشتي حامل سلاح و مهمات بود. از يك نفتكش غولپيكر سعودي هم 3 ميليون دلار اخذ كردند. فراگرد عمليات در فراگرد راهزني دريايي، عده زيادي دست به دست هم داده ايفاي نقش ميكنند. بازرگانان ثروتمند كشتيهاي بزرگ را ميخرند، راهزن و ديگر عوامل لازم را استخدام ميكنند، افرادي مامور خريد و انتقال و تامين سوخت كشتيها هستند، مخبرين زيادي در خشكي و دريا، شبانهروز سرگرم گرد آوردن خبرها و اطلاعات هستند، شبكهاي از افراد و تجهيزات ارتباطي، خبرها را به راهزنان ميرساند، به افرادي كه در كشتيها و روي آب مستقر هستند هم بايد توسط قايقها و افراد ديگر تداركات لازم رسانده شود.( متوجه شدید که کار شریف و پر زحمتی است!!!!)همه عناصر اين شبكه گسترده و عظيم در صورتي كه به چنگ پليس در هر كشوري بيفتند، ميتوانند اطلاعات زيادي از ساز وكار راهزني دريايي به ماموران بدهند، اما همه اين عناصر به يك اندازه متهم و مجرم نيستند. مثلاً حاميان مالي راهزنان دريايي در صورتي كه اسناد و مدارك كافي درباره فعاليتهايشان گردآوري شود از متهمان اصلي ميباشند. مالكان كشتيهاي ربوده شده و بيمهگران هم به علت باجي كه ميپردازند در اين فراگرد متهم شناخته ميشوند. پرداخت باج سبب ميشود كه در سومالي هر روز افراد جديدي رغبت كرده به سوي راهزنان دريايي كشيده شوند. وقتي باج گرفته شده تقسيم ميشود همه آنان كه از آن سهمي ميبرند هم در مظان اتهام قرار دارند. مقامات سياسي در دو منطقه ايل و خاراردير سومالي، و برخي از اعضاي گروه «شباب» كه ارتباطاتي با شبكه عظيم راهزنان دريايي پيدا كردهاند، از ديگر متهمان ميباشند. مقامات سياسي دو منطقه فوقالذكر از آن جهت متهم شناخته ميشوند كه بخشهايي از شبكه راهزنان، آزادانه در قلمرو اداري و سياسي آنان فعاليت ميكند. حال آن كه اين مقامات ميتوانند اين بخشها از شبكه را دستگير و قلع و قمع نمايند. پرداخت و دريافت باج در قوانين بينالمللي ممنوع شناخته شد. و بر اين مبنا ميتوان از اين زوايه هم طرح دعوا كرد. اما راهزني دريايي در سومالي كسب و كاري است كه هنوز عليرغم دشواريهايش رو به شكوفايي ميرود. راهزني دريايي در جوامعي كه محل استقرار خلافكاران است آثار مالي به سزايي دارد و به همين علت، قلع و قمع آن، مادام كه سامانه سياسي و امنيتي مناسب براي اداره امور و ازاله بيقانوني مستقر نشده، امكانپذير نخواهد بود. امروز بساط راهزنان دريايي در سومالي به جايي رسيده كه جمع كردن آن جز با همياري سازمانهاي بينالمللي از قبيل سازمان ملل متحد، اتحاديه افريقا، و اشتراك مساعي نهادهاي ملي و فراملي، ممكن تصور نميشود. ريشهكني راهزني دريايي از خاك سومالي به چيزهاي ديگري بيش از زور نيازمند است. دزدان دریایی در شهر ایل سومالیشهر ایل مقر دزدان مدل جدید دریایی که با ان قصه هایی که در فیلمهای مربوط به قرن 17 میلادی دیده ایم که فرمانده دزدان یک چشم ندارد و یک پایش نیز چوبی اس و یک طوطی بر کتف راستش با او صحبت می کند تفاوت های بسیار دارد. ولی این دزدان حکایتی دگر دارند.شهر ایل در 800 کیلومتری شمال موگادیشو پایتخت قرار دارد.شباهنگام دزدان در یک قهوه خانه با کشیدن قلیان به تعریف اعمال روزانه خود می پردازند. این دزدان میلیون ها دلار ثروت دارند و برعکس مردم بسیار فقیر ایل در خانه هایی شاهانه زندگی می کنند. مردم ایل از دست دزدان بسیار ناراضی هستند شاید این دزدان رویهم 1000نفر هم نباشند که دنیایی را به هم ریخته اند.ولی مردم ایل گاهی اوقات غذای روزانه هم ندارند بخورند. نکته جالب این است که ایل با تمام سومالی فرق دراد.تمامی خاک سومالی ویرانه است حتی پایتخت ان موگادیشو از هر 4 خانه یکی خمپاره خورده است. ولی ایل به دلیل اینکه کاملا محصور بین دریا و کوهستان است از دسترس خارج است و انواع و اقسام آپارتمان سازیها و اتومبیل های مدرن..لپ تاپ ها..لنکروز ها..چی پی اس ها از این دزدان افراد پیشرفته ای ساخته است. این دزدان اخیرا برای خرید موشکهای ضدکشتی با قاچاقچیان بین المللی سلح وارد مذاکره شده اند. تصور کنید جنگ دریایی در خلیج عدن با موشک های ضدناو از سوی دزدان با ناوگان جنگی غربی ها!!!! البته کار اگر به آنجا برسد، کل منطقه دچار تحول می شود و جای پای آمریکا باز می شود.اتفاقی بی نظیر و تاریخی است.این دزدان در دسته های 6 نفره با تاکتیکی خاص وسریع خود را به کشتی هدف رسانده و تمامی پرسنل نگون بخت ان را اسیر می کنند. زنان دزدان پیش از حمله های انان به کشتی برایشان مراسم دعا برگزار میکنند و به رسم محلی بز قربانی می کنند. دختران سومالی آرزوی ازدواج با دزدان را دارند.چون زن دزد بودن یعنی رفاه یعنی آسایش و از نظر آنها اینان مردان شریفی هستند.
دزدان دریایی سومالی یک کشتی چینی را تصرف کردندتيم سازماندهي شده از دزدان دريايي در آبهاي سومالي (تنگه عدن) با تقسيم پول به دست آورده از آزادسازي گروگانهاي كشورهاي مختلف بين قبيلههاي بسيار فقير سومالي توانستهاند پايگاه مردمي در اين منطقه درست كنند كه به ناگاه داستان رابينهود را به اذهان متبادر ميكند.اقدام بی پروای دزدان دریایی علیرغم وجود تکنولوژی پیشرفته در قرن ۲۱ام شورای امنیت سازمان ملل متحد را به حرکت درآورده و این سازمان ۵ قطعنامه به شماره های ۱۸۱۶-۱۸۳۸-۱۸۴۴-۱۸۴۶و ۱۸۵۱ صادر نمود. در چهارچوب ماده ۱۰ام قطعنامه شماره ۱۸۴۶ شورای امنیت، که در دوم دسامبر سال میلادی گذشته صادر گردید، جهت مقابله با دزدی دریایی و سرقت مسلحانه، به کشورهای عضو سازمان ملل متحد اجازه داده شد که تا دوم دسامبر سال ۲۰۰۹ یعنی برای مدت یکسال ضمن اشتراک مساعی با حکومت فدرال موقت سومالی در اینگونه حوادث مداخله نمایند. در چهارچوب قطعنامه شماره ۱۸۵۱ نیز که در شانزدهم ماه دسامبر میلادی گذشته صادر گردید، یک گروه تماس متشکل از ۲۴ کشور با پیشگامی ایالات متحده آمریکا تشکیل یافت. اولین اجلاس گروه تماس در روزهای سیزدهم و چهاردهم ماه ژانویه سال میلادی جاری در نیویورک ترتیب یافته و در این اجلاس به همراه کشورهای عضو این گروه، ناظرانی از سازمان ملل متحد، تشکیلات بین المللی دریانوردی، پیمان دفاعی ناتو، اتحادیه اروپا و اتحادیه آفریقا نیز شرکت جستند. مهمترین عنصری که می تواند از نظر حقوق بین المللی و دیپلماسی مسائلی به همراه بیاورد، این مطلب است که دزدان دریایی در کدامین کشورها و دادگاهها محاکمه شده و در کدامین ممالک زندانی خواهند گردید. /س
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 635]