محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803965239
مشکلات جهان اسلام در سودان و سومالي
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
مشکلات جهان اسلام در سودان و سومالي سودان آتش جنگ داخليسودان به عنوان وسيع ترين كشور آفريقا و بزرگ ترين سرزمين در جهان اسلام، در شمال غربى آفريقا است. از معضلات بزرگ اين كشور جنگ داخلى و موضع شورشيان جنوب به رهبرى جان گارانگ بود. اختلافات ناراضيان جنوب ريشه در مسائل مذهبى، سياسى و اقتصادى دارد زيرا آنان حاكميت دولت مركزى را بر نمى تابند چرا كه مسيحى هستند و دولت مركزى در دست مسلمانان است. منابع نفتى اين كشور اسلامى در نواحى جنوبى است و شورشيان بخشى از منابع رودخانه نيل را كه از جنوب سودان به سوى شمال جارى است در اختيار گرفته بودند و در صورت اعطاى خود مختارى به معترضين جنوب، چنين انفكاك و تجزيه اي به دولت سودان ضربه هاى سنگينى وارد مى نمود.سرانجام در سال 2005 م (1384 هـ ش) پس از سالها درگيري و نزاع داخلى، دولت مركزى با شورشيان جنوب موافقت نامه صلح امضاء كرد و جان گارانگ به عنوان معاون رئيس جمهورى سودان برگزيده و اين كشور صاحب قانون اساسى جديد شد اما با كشته شدن گارانگ در يك سانحه هوايى اين آرامش از سودان رخت بربست و خشونت هاى خونين ناراضيان جنوب سبب كشته شدن عده اي از مسلمانان گرديد. گرجه رئيس جمهور وقت سودان، سرهنگ عمرالبشير، سالواگاير، معاون گارانگ، را به عنوان جانشين خود انتخاب كرد ولى هنوز نا آرامى در نقاط گوناگون سودان ادامه دارد كه فرهنگ، امنيت و اقتصاد اين سرزمين را مورد تهديد جدى قرار داده است.مشكل ديگر در سودان بحران دارفور است كه فاجعه نسل كشى آن در حال گسترش مى باشد. دارفور در غرب سودان قرار دارد و با ليبى، چاد و آفريقاي مركزى همسايه است و حدود نيم ميليون كيلومتر مربع مساحت دارد. دولت سودان براى اداره ي بهتر آن، دارفور را به سه بخش يا منطقه تقسيم نمود.اما تحريكات قدرت هاي استكبارى، موقع جغرافيايى، گستردگى، منطقه و برخى مسايل قومى و فرهنگى باعث شده تا تأمين امنيت اين ناحيه با دشوارى مواجه گردد.در اثر درگيريهاي شديد شورشيان دارفور با نيروهاي دولت مركزى هزاران نفر كشته و قريب يك ميليون نفر آواره گشته اند. دو جنبش آزاى بخش يكى به نام سودان و ديگر جنبش عدالت و برابري كه رهبري شورش هاى دارفور را عهده دارند خواستار توسعه اقتصادي و اجتماعى اين منطقه و توزيع بهتر منابع آن هستند. دارفور از فوريه سال 2003 م تاكنون دستخوش درگيرى هاي مسلحانه و خونين بر عليه دولت مركزى مى باشد.(1)آمريكا تلاش مى كند در قالب استقرار نيروهاى بين المللى در دارفور، بر اين كشور سلطه داشته باشد، اين كشور قصد ايجاد صلح و بازگشت آرامش به اين منطقه را ندارد و مى خواهد كشورى را كه اولين بار در آفريقا از استعمار، اعلام استقلال نموده، دوباره، مستعمره ي خود كند. دولت سودان براى جلوگيرى از شكل گيري اين توطئه با طرح مزبور مخالفت كرده و تأكيد دارد نيروهاي حافظ صلح اتحاديه آفريقا همچون گذشته براى برقرارى ثبات و امنيت در سودان تلاش كنند.از آن سوى در حالى كه جامعه جهانى درحال چانه زدن بر سر چگونگى رسيدگى به وضع آوارگان دارفور است، شهروندان غير نظامى در معرض تهاجم روزانه شبه نظاميان جنجاويد و نيروهاى دولتى هستند كه به دهكده هاي شورشيان يورش مى برند و افراد غير نظامى با زور، ناگزير به ترك خانه و كاشانه خود مى شوند و بدين گونه تعداد آوارگان و ساكنان كمپ ها به سرعت افزايش مى يابد. غير نظاميان استقرار يافته در اين كمپ ها تقريبا زندانى هستند و نيروهاي جنجاويد كنترل اين مناطق را در دست دارند و كسانى كه بخواهند اين كمپ ها را ترك كنند مورد حمله قرار مى دهند و گهگاه با داخل شدن به كمپ ها به ضرب و جرح ساكنين آنان مى پردازند و در صورتى كه به زنان دست يابند آنان را مورد آزار شديد و تجاوز جنسى قرار مى دهند، مردانى كه اسير مى كنند، بر پشتشان زين مى گذارند و چون مركب باركش، از آنان استفاده مى كنند! دستهاي جوانان را بسته و به دنبال شترى بر روي زمين مى كشند و تخته سنگهايى روي سينه هاي آنان مى گذارند. زندگى در داخل كمپ ها بسيار دشوار و فرساينده است نيروهاى اتحاديه آفريقا هم صرفا هنگامى كه مردم در طول راهها و فضاهاي باز رفت و آمد دارند منطقه را تحت پوشش قرار مى دهند و بر كمپ ها نظارتى ندارند و نسبت به آوارگان توجه جدى نمى كنند.(2)سومالى، اختلافات خونينكشور سومالى در مناطق استراتژيك شاخ آفريقا قرار دارد كه اغلب سكنه ده ميليونى آن مسلمان هستند. اين سرزمين با بحران هاي اقتصادي - اجتماعى گسترده اي روبروست كه ريشه ي آن را بايد در نظاميگري، ملى گرايى، اختلافات مرزي با كشورهاي همسايه، كشمكش منطقه اى و رقابت ميان وابستگان به قبايل براي كسب قدرت جستجو نمود. يكى از مشكلاتى كه پس از استقلال همواره پيش روى دولت هاى سومالى قرار داشته است، علاوه بر قحطى و خشك سالى موضوع استان اوگادن مى باشد كه در تصرف اتيوپى بوده و از همان آغاز مورد نزاع اين دو سرزمين قرارگرفته است. زد و خوردهاى مرزى ميان سومالى و اتيوپى كه در سالهاي 1970 تا 1978 م روى داد منجر به كشته و مجروح شدن و آوارگى 000 / 300 / 1 نفر سوماليايى گرديد و قيام هايى عليه حكومت ژنرال زياد باره (كه در سال 1969 م از طريق كودتا روى كار آمد) پى ريزى كرده است. در سال 1991 م مخالفان، زياد باره را از مقام خود عزل كردند و على مهدى محمد را به جاى او به رياست جمهورى برگزيدند، اين برنامه جنگ داخلى را در سومالى به وجود آورد و ژنرال محمد عيديد فرمانده ى نظاميان انقلابى، كنترل موگاديشو (مركز سومالى) را در دست گرفت، طى اين اختلافات كه جنگ داخلى را برافروخت سيصد هزار كودك سوماليايى جان باختند و حدود 25% سكنه ى كشور، وطن خويش را ترك نمودند و به نواحى ديگر پناه بردند.در سال 1994 سومالى به دو قسمت تقسيم گرديد، جمهورى نو بنياد سومالند كه 30% سرزمين سومالى را به خود اختصاص مى داد، اعلام موجوديت كرد و بندر بربره واقع در ساحل خليج عدن را به پايتختى برگزيد و به دنبال آن حدود يك ميليون نفر سوماليايى را از جنوب به سوى شمال كوچانيد، چهار سال بعد روساى قبايل در شهر گوواره اجتماع نمودند و موجوديت سرزمين جديدي تحت عنوان پونتلند را به عنوان ناحيه اى مستقل به مركزيت گوواره اعلام كردند، در حال حاضر هيچ كدام از بخشهاى جدا شده از سومالى، از شناسايى بين المللى برخوردار نشده اند. و اين تقسيم بندي رسمى نمى باشد و اين در حالى است كه دولت مركزي از اداره ي موگاديشو هم ناتوان است. نيروهاي سازمان ملل هم كه مدتى در اين كشور مستقر بودند، در برپايى آرامش و پايان دادن به بحران هاى مرگبار سومالى عاجز شدند و مذاكرات صلح بين رهبران شورشى كه در نايروبى مركز كينا برگزار گرديد ناكام ماند.در وضع كنونى بر اثر دخالت ابر قدرت ها دو گروه به نام هاى «محاكم» و «اتحاد براى صلح» با يكديگر درگيرند و از هفدهم ارديبهشت سال 1385، نزاع بين آنان سخت تر گرديده و منجر به كشته و آواره شدن مسلمانان زيادى شده است. گروه «اتحاد براى صلح» تحت حمايت آمريكاست و اين ابرقدرت ادعا دارد به دليل مبارزه با شبكه القاعده و جلوگيرى از نفوذ آن در سومالى، در مسايل داخلى اين كشور دخالت مى كند ولى رئيس جمهور وقت، عبدالله يوسف احمد، آمريكا را متهم به آشوبگرى و ايجاد نا امنى در موگاديشو و ديگر شهرهاى سومالى نموده است.شوراى امنيت خواستار آتش بس و خاتمه درگيرى ها مى باشد و تحريم هايى را هم به مرحله اجرا گذاشته است ولى براي ايجاد صلح و آرامش موفق نبوده است.سازمان وحدت آفريقا و برخى مجامع آفريقايى نيز در اين راستا، موفق نگرديده اند.(3)از زمان سرنگونى محمد زياد باره (رئيس جمهور) در سال 1991 م، سومالى فاقد دولت مركزى بوده، جنگ ميان طرفداران و مخالفان وي در دوره اي پانزده ساله موجب هرج و مرج و آشوب گرديده است. در سال 2000 م بزرگان قبايل و ديگر شخصيت هاي بلندپايه كشور در كنفرانسى در جيبوتى عبدالقاسم صلات حسن را به عنوان رئيس جمهور منصوب كردند و دولت انتقالى تشكيل شد. اما اين دولت هم نتوانست گروههاي مخالف و رقيب را با هم متحد كند.در سال 2004 ميلادي بعد از چند دور مذاكره در كنيا جنگ سالاران و سياستمداران پيمانى براى تشكيل پارلمان جديد امضا كردند كه اين پارلمان رئيس جمهور جديد را انتخاب كرد اما دولت جديد كه براي چهاردهمين بار از سال 1991 م شكل مى گرفت هيچ كارمند و ساختار اجرايى و حكومتى نداشت. شبه نظاميان اتحاد دادگاههاي اسلامى اخيرا بعد از ماهها درگيري با جنگ سالاران سكولار (اتحاد براى صلح) كه مورد حمايت آمريكا هستند، كنترل موگاديشو را در دست گرفتند. شيخ شريف احمد رهبر اتحاديه دادگاههاى اسلامى به عنوان رهبر جديد سومالى خاطر نشان ساخته است براى برقراري جمهوري اسلامى و ريشه كن نمودن تروريست ها به نبرد و مقاومت خود ادامه مى دهيم.اتحاديه مذكور در نامه اي خطاب به سازمان ملل، اتحاديه عرب، اتحاديه آفريقا، اتحاديه اروپا و برخى سفارتخانه هاى اروپايى و آفريقايى تأكيد نمود برخلاف اتهام آمريكا مبنى بر ايجاد پناهگاهى امن براى تروريست ها در سومالى، خواستار پايان دادن به هرج و مرج خونريزي در كشور و بازسازى و برقرارى روابط دوستانه با جوامع بين الملل مى باشيم و هر گونه همكارى با تروريستها را رد كرد و افزود هيچ عامل خارجى در ائتلاف ما حضور ندارد. از آن سوى برخلاف تبليغات منفى جنگ سالاران سكولار كه از سوى آمريكا تقويت و حمايت مى گردند نفوذ و اقتدار اسلامگرايان در ميان مردم سومالى، به دليل مبارزه با جرم و جنايت، احداث مدرسه و درمانگاه افزايش يافته است.اين گروه كه كنترل موگاديشو را در دست گرفته و اعلام حكومت اسلامى نموده اند؛ با استقرار در دادگاههايى براى محاكمه مجرمان، سعى در برقرارى نظم و قانون در اين كشور بدون دولت داشته اند.يازده دادگاه خودمختار كه در مركز حكومت مستقر هستند بر اساس قوانين اسلامى فعاليت مى كنند و وابستگى هاى قومى در كارشان اثرى ندارد.با اين حال دو طرف درگير هنوز بر سر چندين موضوع مهم به شدت اختلاف نظر دارند و يكديگر را به نقض مکرر توافق نامه هايى متهم مى نمايند كه با ميانجى گرى اتحاديه عرب تنظيم نموده اند.دولت ضعيف اين كشور نيروهاى اسلام گرا را متهم مى كند كه پيوسته در حال گسترش قلمرو خود مى باشند و مشروعيت نظام سياسى اداري را به چالش وا مى دارند و اسلام گراها هم دولت را به دعوت از نيروهاى نظامى اتيوپى براى حمايت از خود متهم مى كنند، به علاوه اين گروه در دولتى كه قبلا در كينا تشكيل شده و بر اثر درگيرى هاى داخلى درهم شكسته گرديد، نماينده اى ندارند اين در حالى است كه دو ميليون نفر در سومالى با خطر مرگ ناشى از گرسنگى، جنگ و خشكسالى روبرويند و اگر اتيوپى ها بخواهند حضور نظامى خود را در اين سرزمين ادامه دهد، شاخ آفريقا دچار بحرانى تازه مى گردد. اين كه آمريكا به بهانه مبارزه با تروريسم در مسايل سومالى دخالت مى كند اوضاع منطقه را وخيم تر مى نمايد.(4)سرانجام با مداخله نيروهاى نظامى اتيوپى و قواى دولت انتقالى سومالى طى دو هفته پايگاههاى شبه نظاميان اسلامگراي دادگاههاي اسلامى كه تا دسامبر 2006 م كنترل مركز و جنوب اين سرزمين را به عهده داشتند، تصرف گرديد. آمريكا نيز به بهانه ى جلوگيرى از متوارى شدن رهبران دادگاههاى شرعى رزمناوهاى نيروى دريايى خود را در سواحل سومالى مستقر نموده و دولت كنيا براى ممانعت از ورود شبه نظاميان به اين قلمرو، نيرهاى خود را در مرز دو كشور تقويت نموده است.اگرچه اتحاديه عرب و برخى كشورهاي آفريقايى تمايل دارند گفتگوهاى صلح بين دولت انتقالى و رهبران دادگاههاى شرعى به عمل آيد و صلح بانان اتحاديه آفريقا از عبدالله يوسف احمد رئيس جمهور سومالى حمايت كرده اند و تلاش هاى مجامع جهانى و منطقه اى براى برقرارى ثبات و امنيت در سومالى ادامه دارد و دولت انتقالى از عفو شبه نظاميان سخن مى گويد ولى نيروهاي دادگاههاى اسلامى اعلام كرده اند تسليم نظاميان اتيوپى و حكومت كنونى سومالى نمى گردند و طرح عفو را نپذيرفته و به مبارزات خويش ادامه مى دهند.هم زمان با اين تحولات هيجده حزب و جنبش سياسى سومالى براي معرفى نامزد واحد در انتخابات رياست جمهورى آينده اين كشور ائتلاف تشكيل داده اند.در چنين ائتلافى حزب جمهوري خواه براي دموكراسى كه قبلا در سومالى قدرت را در دست داشت نيز عضويت دارد، احزاب مخالف رژيم معاويه ولدطه رئيس جمهور سابق سومالى نيز ائتلاف «نيروهاى تغييرات دموكراتيك» را تشكيل داده اند.(5)نيروهاى اشغالگر اتيوپى كه از دسامبر 2006 م براى براندازي اتحاديه محاكم اسلامى و حمايت از دولت فدرال انتقالى به سومالى هجوم برده اند، از تشكيلاتى پشتيبانى مى نمايد كه مردم سومالي از آنان دل خوشى ندارند. اين قوا براي اشغال سومالى از ژنرال آمريكايى چراغ سبزگرفته اند.در تهاجم به سومالى كشتى جنگى آمريكايى 130 AC به مهاجمان پيوست و تمامى روستاهاى جنوب اين كشور را به ويرانى كشانيد، نيروهاي آمريكايى با كمك نظاميان اتيوپى بر اوضاع سومالى نظارت دارند و قواى اوگاندايى هم به بهانه حفظ صلح به اشغالگران ملحق شده اند و به كشتارهاي خونين و آواره نمودن مردم مى پردازند.اما بايد متوجه ى اين واقعيت بود كه يورش آمريكا به اين سرزمين اسلامى براى بدست آوردن كنترل سومالى توسط دولت انتقالى (TFG) و رژيم هاى دست نشانده ى اوگاندا و اتيوپى نمى باشد و اين ابر قدرت مى خواهد مقاومت اسلامى را در منطقه سركوب كند.راستى چرا جهان اسلام اجازه ي چنين تجاوز و جنايتى را مى دهد چراكشورى نه ميليون نفرى با اميد زندگى 49 سال و نرخ با سوادى كم تر از 40% و ويرانى هاى ناشى از جنگ داخلى و خشك سالى هاى مداوم براي آمريكا چنين اهميتى دارد. زيرا سومالى در گذرگاه تجارى بين خاورميانه و آسيا قرار گرفته و بخش عظيمى از نفتكش هاي جهان از كرانه ى سومالى مى گذرند.ناکام گذاشتن رقيبان براى دست يابى به منابع نفتى تازه كشف شده ي، آفريقا از ديگر هدف هاى مهم آمريكاست.پيش از اين و در سال 1992 م ارتش آمريكا به بهانه ى «ماموريت انسان دوستانه» سومالى را مورد تجاوز قرار داد اما نيروهاى آمريكايى از سوى جنگجويان سومالى متحمل تلفات زيادي شدند و در نتيجه شكست خوردند و ناگزير به عقب نشينى شدند.گويى هر كشورى كمترين استقلالى نسبت به نقشه هاى آمريكا نشان دهد هدفى براى تجاوز آمريكا مى شود. در سومالى مانند ديگر مناطق جهان اسلام آمريكا از جنبش هاى مذهبى كه مردم را بر اساس ارزش هاى دينى و استقلال طلبى متحد و مجتمع مى نمايد هراس دارد.پي نوشت : (1). روزنامه ي اطلاعات، شما ره ي 23336 و 23386، روزنامه ايران، شماره 3189، نامه ي جامعه، سال اول، شماره نه، خرداد 1384، ص 54 - 53.(2). روزنامه اطلاعات، شماره 23748، 18 مهر 1385، روزنامه جمهوري اسلامى، 25 شهريور 1385، شماره 7868 و نيز شبكه ى اينترنت.(3). فرهنگ جغرافيايى جهان، ص 95 - 94، روزنامه ايران، شماره 2223 و 2226، گيتاشناسى نوين كشورها، شبكه خبر سيماى جمهوري اسلامى ايران، ساعت 18 ، 2 خرداد 1385.(4). همشهري، 18 خرداد 1385، شما ره 404؛ اطلاعات 26 شهريور 1385، شماره 23728 و همان 19 مهر 1385، شماره 23749.(5). روزنامه اطلاعات، شماره هاي 23816، 23817، 23819، 23820./س
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 452]
-
گوناگون
پربازدیدترینها