واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آسمان شب ده ساله
آسمان شب را می توان یكی از پایدارترین برنامه های تلویزیون دانست. پخش این مجموعه تلویزیونی از 16 اردیبهشت 1380 در شبكه چهار سیما آغاز شد و شب یلدای سال 1386پخش پانصدمین قسمت این مجموعه تلویزیونی جشن گرفته شد. راز ماندگاری آسمان شب را باید در میزان جذب بینندگان پرشمار آن جستجو كرد. اطلاع رسانی اخبار و وقایع نجومی و خصوصاً بیان مفاهیم پیچیده ستاره شناسی به زبان ساده رویكرد ویژه این مجموعه تلویزیونی در طول این سالها بوده است. طیف مخاطبان این برنامه تلویزیونی دامنه ای وسیع دارد و شامل دانش آموزان و محصلان تا چهره های برجسته فرهنگی و اجتماعی ایران و در عین حال عامه مردم می باشد. در طول دوران ساخت و تولید برنامه تلویزیونی آسمان شب كوشیده شده است تا با وفاداری به مفاهیم علمی، این دانش به زبان ساده به جامعه عرضه شود، تا در میان انبوه علاقه مندان علوم ستاره شناسی و فضا، كالایی مفید، جذاب و در دسترس از سوی رسانه ملی به پیشگاه مردم ایران تقدیم شود.
پنج شنبه شب گذشته، برنامه تلویزیونی آسمان شب در ویژه برنامه ای 10 سالگی خود را در مرکز علوم و ستاره شناسی تهران جشن گرفت. 10 سال عمر زیادی برای ثبات یک برنامه در تلویزیون است. به خصوص اگر این برنامه، علمی و محدود به زمینه ای مانند ستاره شناسی باشد. سازندگان «آسمان شب» در جشن ده سالگی برنامهشان با دعوت از میهمانان مختلف به مرور سالهای گذشته و افقهای پیش روی این برنامه پرداختند.پوریا ناظمی، یکی از منجمان باسابقه کشور که از کارشناسان این برنامه نیز هست درباره برنامه آسمان شب در وبلاگش نوشته:مطمئنم سیاوش صفاریان پور برای این برنامه تلاش های فراوانی به خرج داد و شاید گزافه نباشد اگر ادعا کنیم به واسطه این برنامه - و برنامه های وابسته به آن مانند پخش زنده کسوف کامل از سراسر ایران، ویژه برنامه مقابله مریخ با زمین و ویژه برنامه گذر زهره - نوع جدیدی از ارایه برنامه های تلویزیونی با موضوع علم در کشور ما تجربه شد.
کارشناسان این برنامه حداقل در بازه ای از زمان سعی می کردند بر خلاف روند عادی موجود در آن دوره که کارشناس باید آدمی مسن، خشک و کت و شلواری باشد، با ظاهری معمولی و با بیانی معمولی جلوی دوربین ظاهر شدند و سعی کردند ارتباط راحت تری بین مخاطب و برنامه برقرار کنند.گام مهم دیگری که در این برنامه وجود دارد این واقعیت بود که شاید برای معدود دفعاتی در تاریخ برنامه های ایران یک برنامه علمی سعی کرد به جای آنکه مترجم و روایت کننده رویداد باشد خود در تولید خبر مشارکت کند. گزارش های زنده از مراکز شهرستان ها، گروه های فعال پوشش رویدادهای خاص مانند روز نجوم و اطلاع رسانی مستند در برنامه های داخلی، و از سویی سعی در ارایه خبر های تحلیلی از رویدادهای خارجی بخشی از این تلاش بوده است. البته اوج این اتفاق زمانی افتاد که آسمان شب به سراغ افراد موثر در حوزه های مختلف نجوم و فضا رفت و آنها را به برنامه آورد. گفتگوهای زنده یا ضبط شده با دکتر فیروز نادری، مخاطب ایرانی را گاه با اطلاعاتی مواجه می ساخت که هنوز در جایی منتشر نشده بود، انوشه انصاری ساعاتی پیش از پروازش در یکی از معدود مصاحبه های اختصاصی اش از جزییات برنامه های خود و سفرش به فضا گفت و زمانی که تصویر فراژرف هابل منتشر شد آسمان شب دکتر بهرام مبشر که در تهیه این عکس مشارکت داشت را به استودیوی خود آورد تا او توضیح دهنده رازهای این عکس باشد.
پوشش خبری کامل از رویدادهای مهم ( مانند اعلام چشم انداز برنامه فضایی ناسا) یا ویژه برنامه موجودات فضایی، زمانی که زهره با بشقاب های پرنده اشتباه گرفته شد، نمونه هایی از این فعالیتند.البته این برنامه حتما ضعف هایی هم داشته است. اما حفظ آن برای 10 سال به هر حال تجربه ای قابل ستایش است. امیدوارم اگر این برنامه به فعالیت خود ادامه می دهد بر محتوای خود و احترام به مخاطبش تاکید دوباره ای داشته باشد و امیدوارم نه تنها عمرش دراز باد که محتوایش غنی و حضورش مانند گذشته دلپذیر باشد. تنظیم برای تبیان: م.ح.اربابی فر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 371]