محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853560274
رنجواره زندگي در عصر ماشيني
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: گرماي طاقت فرساي خرما پزان خوزستان در راه رسيدن به كوه و دشت است اگر در در دشت هاي بالا دست يعني بازفت، همه سبزه ها از بن كوه بيرون دميده مي شود و دشت با همه خاطرات خوشش در پايين كوه پير با قله هاي تيزش خود را به رخ كوچندگان مي كشاند. كوچ آيين تاريخي و ديرين عشاير بختياري است، كه به لحظه حركت از دياري به ديار ديگر گفته مي شود و در آن عشاير از مال خويش به سرزميني ديگر در حركت هستند. آنان بانگ بنگ بكنين همه مال ( فرياد زنيد همه مردمان ايل را كه هنگامه كوچ و رحيل فرارسيده است) را سر مي دهند و فرياد زنان جرس كوچ در كوه مي پيچد و زنان عشاير بنه بر استر و اسب مي نشانند و حركت آغاز مي شود. حالا ايل از دهانه دره هاي برنده و تيز كوه تازار و در پهنه تنگ تنگه دولنبار و دشت زري و شيرين بهار در بالاترين ارتفاع زاگرس عبور مي كند و كوه از بلندترين قله رها شده در بادها و آبها، ميانه اين جدايي قرار مي گيرد. ايلراه دژپارت و پل خداآفرين نشان از تاريخي كهن از كوچ عشاير بختياري در فلات مركزي ايران دارد و حفظ اين سنت شايد حفظ تاريخ يك سرزمين باشد. از كناره هاي رودخانه كارون و شوشتر و رامهرمز تا انديكا و مسجد سليمان لالي و شيرين بهار (شيمبار) و دهستان چلو و تا دشت بهاري و دزفول ، كاروانيان عبور مي كنند و كوچ همچنان ادامه مي يابد. زنان بختياري كه بنه بسته اند و براي حركت پيش قراول ايل هستند، راه را مي شناسند و كوه را چونان اسب هاي لگام گسيخته زير گام هاي خود رام مي كنند و همچنان تاراز ستيغ كوه بلنداست، كه در پس آن برف و سنگ به سازش نشسته اند و پشت آن بلوط و گون آرميده و اكنون كوچ ايل بختياري جاري است. زن در كوچ ايل بختياري، از هر تشي كه باشد، تحرك مي زايد و كار، صخره مي پيمايد و كوه رام مي كند، تا نظم كوچ برآشفته نباشد و كودك در آغوش خويش خفته دارد و پشته اي هيزم بر شانه و چوب چوپانان به دست تا رمه را كه محصول اقتصادي يك چند خانواراست از گردنه ها ي بلند كوه به دشت برساند، تا چرخه زندگي بچرخد و چه نيكو و بي منت سنگ و صخره و كوه را زير پا مي گذارد. زنان بختياري به هنگام كوچ چنان شيفته كارند و كوه را مانند فرزند خود نوازش مي كنند، كه فراموش شان مي شود، دستان رنج كشيده شان نيازمند استراحت است. رمه آرام از كوه رام شده سرازير و چرخه كوچ تندتر و تندتر مي شود و بنه بر دوش از زمين دل مي كنند، زنان بختياري همچنان نگران سلامت ايلند و آنها هنوز دل نگران مردان مانده در سردسيرند. مي گويد: ما به كوچ زنده ايم و كوچ به ما، پس بايد زندگي كرد و چه زندگي زيبايي كه در هر كوچ دفتر نقاشي طبيعت عصيانگر را ورق مي زنند و كوچ براي عشاير به ويژه در قوم بختياري، تحرك و زندگي است. عشاير بختياري بر محور دامداري و كشاورزي در سال دوبار به صورت كوچ برون استاني و منطقه اي و كوچ درون استاني محل زندگي خود را تغيير مي دهند و در ابتداي بهار از مناطق گرمسيري يا قشلاقي به طرف مناطق سردسيري و ييلاقي به كوچ مي روند. ايل بزرگ بختياري در مناطق چهارمحال و بختياري، اصفهان، خوزستان و لرستان ساكن هستند و در اين بين كوچ بزرگ و كوچ كوچك را انجام مي دهند. كوچ بزرگ همان ييلاق و قشلاق عشاير است و كوچ كوچك، كوچ درون منطقه اي است، كه عشاير براي يافتن چراگاه ها و مراتع مناسب دست به تغيير مكان خود مي زنند. در مسير راه زنان، كودكان خود را سوار بر اسب و استر مي كنند و از دره ها و پرتگاه هاي زاگرس مركزي به مسافت 250 كيلومتر براي رسيدن به مناطق خوش آب و هوا راه مي پيمايند. زمان كوچ را پيران ايل بر اساس تقويم نجومي تعيين مي كنند و اگر ماه در عقرب باشد از جلوي مسيري كه در آن ستاره اي نمايان باشد، عبور نمي كنند و زنان هنگامي كه از ايل جدا مي شوند و براي رفتن به ييلاق و قشلاق خود را آماده مي كنند، نواي غمگنانه سر ميدهند و باوه رو يا همان اشعار برزگري مي خوانند. به هنگام كوچ چندين خانوار از يك ايل با هم كوچ مي كنند، تا بر مشكلات پيشروي خود غلبه كنند و اين تعاون و همكاري بزرگ در ايل بختياري است. كوچ بهاري از سمت خوزستان از طريق كوه هاي برنده به سمت چهارمحال وبختياري انجام مي شود و با سختي و طاقت فرسايي خاص و ويژه اي همراه است و عده اي از مردان براي آماده كردن بارگه به سرزمين زمستاني كوهرنگ مي زنند و مابقي با بستن بار و بنه ايل و طايفه بر چارپايان رهسپار سرزمين خوزستان مي شوند. شواهد تاريخي نشان از باستاني بودن كوچ عشايري بختياري دارد و در برخي از تحقيقات محققان و پژوهشگران داخلي و خارجي اين كوچ را به 10 هزار سال پيش از ميلاد حضرت مسيح (ص) نسبت مي دهند. عشاير چهارمحال و بختياري براي كوچ خود از پنج ايلراه اصلي عبور مي كنند تا به خوزستان برسند و عشاير اين استان از پنج طايفه بزرگ، 24 زيرطايفه، 32 تيره و دو هراز و 940 تش تشكيل شده اند. اكنون جمعيت عشايري چهارمحال و بختياري 132 هزار و 321 نفر در قالب 19 هزار و 561 خانوار است كه داراي يك ميليون و 500 هزار واحد دامي هستند. به گزارش ايرنا،چهارمحال وبختياري از نظر جمعيتي پس از استان فارس دومين جمعيت عشايري كشور را در اختيار دارد و دو ايل بزرگ هفت لنگ و چهارلنگ مهمترين و اصلي ترين عشاير استان هستند.گزارش از محمود رييسي 7359/671
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 383]
-
گوناگون
پربازدیدترینها