واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: درباره رادیواکتیو بیشتر بدانیم(2)رادیواکتیویته مصنوعیدر سال 1298 خورشیدی، با کشف رادیواکتیویته مصنوعی توسط رادرفورد، به کوشش بی ثمر شیمیدان های باستان، یعنی تبدیل یک عنصر به عنصر دیگر، جامه عمل پوشانده شد. رادرفورد، گاز نیتروژن را توسط رگباری از ذرات آلفا بمباران کرد. برخی از ذرات آلفا توسط نیتروژن جذب شدند و عنصری متفاوت به نام اکسیژن شکل گرفت. فیزیکدانان از زبان نمادین برای نشان دادن این استحاله به صورت زیر مدد جستند: 24He+714N==>817 O +11Hاعداد بالای نشانه عناصر، مبین تعداد نوکلئون است. دقت کنید که جمع اعداد سمت چپ پیکان با جمع اعداد سمت راست آن مطابقت و برابری دارد. همین وضعیت برای اعداد پاین عناصر صادق است. این برابری نمایانگر پایستگی اعداد پروتون و نوترون به طور جداگانه است. این کشف اولیه با ساخت ماشین های غول پیکری جهت شتابدادن ذرات باردار مانند پروتون ها و ذرات آلفا به انرژی های بالاتر و بمباران هسته ها ادامه یافت. از میان ابن ماشین می توان از مولد واندوگراف، سیلکوترون، بتاترون ، شتابدهنده خطی و غیره نام برد. و همچنین از این طریق باریکه نوترون های پر انرژِی را نیز می توان تولید کرد. از آنجا که نوترون از لحاظ الکتریکی، بی بار است لذا بین نوترون های بمباران کننده و هسته های هدف هیچگونه پس زنی الکترواستاتیکی به وجود نمی آید. حتی از نوترون های گرمایی نیز می توان جهت مطالعه واکنش های هسته ای بهره جست.
(نوترون های گرمایی انرژی هایی مطابق با محتمل ترین انرژِی گروه نوترون ها در 68 درجه فانهایت را دارا هستند و این انرژی در حدود 0.025 الکترون ولت می باشد.)واحدهای رادیواکتیویتهبه افتخار هنری بکرل تعداد واپاشی ها در هر ثانیه از یک نمونه هسته رادیواکتیو را بر حسب بکرل(Bq) اندازه می گیرند. یک واپاشی در هر ثانیه برابر با یک بکرل است.
واحد قدیمی تر، کوری است که به یاد پیر و ماری کوری نامگذاری شده است. یک کوری تقریبا برابر با اکتیویته یا فعالیت، یک گرم رادیوم و معادل با 3.7 * 10^10 بکرل می باشد. اکتیویته تنها به تعداد واپاشی ها در یک ثانیه مربوط است و به نوع واپاشی، انرژی فرآورده های محصول واپاشی و یا تاثیرات بیولوژیکی تابش بستگی پیدا نمی کند.واحدهای پرتوگیریرونگتن واحد اندازه گیری کمیت پرتوایکس یا پرتو گاما توسط اندازه گیری میزان یونش حاصل در هواست. یک رونگتن برابر است با میزان پرتوایکس یا گامایی که یون با بار 2.58* 10^-4 کولن بر کیلوگرم در هوا تولید می کند. پرتوگیری به میزان یک رونگتن در صورت جذب کامل، 89.6 ارگ انرژی در هر گرم از هوا بدست می دهد. چناچه بافت انسانی، یک رونگتن تابش جذب کند، در هر گرم از آن بافت، 96 ارگ انرژِی ذخیره می شود.راد و رم دو واحد اساسی تابش برای ارزیابی میزان پرتوگیری هستند. راد(دز جذب شده تابش) واحد دز جذب شده است و مربوط به جذب انرژی حاصل از هر نوع تابش در هر نوع ماده ای است.(واحد بین المللی برای دز جذبی "گری" است که طوری تعریف شده است که دقیقا برابر با 100 راد باشد). یک راد برابر است با انرژِی جذب شده 100 ارگ در هر گرم از ماده جاذب."رم" واحد پرتوگیری انسان است که مقدار آن برابر است با واحد دز یا دز معادل.(واحد بین المللی SI برای پرتوگیری انسانی، سیورت است که برابر است با 100 رم). این واحد، در مورد تاثیرات زیست شناختی انواع مختلف تابش مورد توجه قرار می گیرد. اندام هدف در هنگام ارزیابی پرتوگیری اهمیت پیدا می کند و همچنین ضریب اصلاحی برای تصحیح نسبی تاثیرات بیولوژیکی در حفاظت در برابر اشعه، مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین شکل شیمیایی تولید تابش دز در هنگام ارزیابی دزهای داخلی اهمیت ویژه ای می یابد. زیرا مواد شیمیایی مختلف با سلول ها یا اندام های مختلف قسمت گیرنده، بستگی یا پیوند برقرار می کنند. تهیه کننده: محسن مرادی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 838]