واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مسئول بیكاری سینماگران چه نهادی است؟
سی سال از انقلاب شكوهمند اسلامی ایران گذشته ولی متاسفانه هنوز كه هنوز است مشكل «بیكاری» سینماگران ایران كه یكی از مهمترین و ماقبل قرون وسطایی ترین مشكلات آنها است، حل نشده است.چرا هیچ وزارتخانه و معاونت و سازمان و خانه ای به فكر هنرمندان، خصوصا سینماگران كشور نیست. مسئول بیكاری سینماگران چه نهادی است؟ چرا سینماگران خوابند و هیچ حرفی نمی زنند؟ رسانه ها چرا سكوت كردهاند؟ مگر با سكوت، مشكل مردم و هنرمندان و سینماگران حل میشود؟ بچه اگر گریه نكند كه مادر به او شیر نمیدهد. آیا بچه اگر گریه كند ضد مادر است؟ یا با اشك و آه و درد و گرسنگی، عشق جاودانی خودش را به مادر اعلام می كند و مشكلی از میان میرود... به نظر میآید كه نهادهای مسئول یا خوابند یا خودشان را به خواب زده اند. در طول سال هایی كه «خانه سینمای ایران» تشكیل شده است، تك و توك مدیران و اعضای هیات مدیره این خانه، به این موضوع پرداخته اند و گهگاه صدای مظلومانه این قشر از هنرمندان كشور را به گوش مسئولان بلندپایه كشور رساندهاند و خواهان حل مشكلات سینماگران شده اند. عده كثیری از مدیران و اعضای هیات مدیره هم، انگار نه انگار كه برای حل مشكلات صنفی به این خانه آمده اند. جالب است كه این دسته از مدیران و اعضای هیات مدیره طوری وانمود كرده اند كه گویی حل مشكلات صنفی، هیچ محل اعرابی در اساسنامه خانه سینما ندارد و خیلی صریح اعلام كرده اند كه بنگاه كاریابی نیستند و حل مشكل بیكاری و غیره به آنها برنمیگردد... در طول این سالها، وزرای ارشاد و معاونتهای سینمایی هم تعطیل بودهاند. اگر عده بسیار كمی از مدیران و اعضای هیات مدیره خانه سینما، حداقل نامههایی نوشته و مكاتباتی انجام داده و احتمالا مصاحبههای كوتاهی كرده و خواهان حل مشكل بیكاری سینماگران شدهاند، وزرا و معاونتهای سینمایی در طول سی سال گذشته به شدت خواب بودهاند و كوچكترین حركت مثبتی در این زمینه نكردهاند. جالب است كه هر وقت از هر نهادی سئوال میشود كه بالاخره كدام یك از شما وظیفه دارید كه طبق قانون اساسی پیشرفته كشور، مشكلات سینماگران را حل كنید متأسفانه هیچ نهادی پاسخگو نیست. نمایندگان محترم كشور در مجلس شورای اسلامی هم متاسفانه كیلومترها عقبتر از مدیران و اعضای هیات مدیره و وزرا و معاونت های سینمایی هستند و اصلا خبر ندارند كه سینماگری در كشور وجود دارد، چه برسد به این كه بدانند سینماگران مشكل بیكاری و بی خانمانی و غیره دارند. خانه سینمای ایران 29 صنف و حدود 4500 نفر عضو دارد. بیكاری اعضای این خانه، لكه ننگ است. من به عنوان یك سینماگر عضو این خانه از جناب آقای دكتر محمود احمدینژاد كه افتخارش حل مشكل كشور و مردم و خصوصا هنرمندان و سینماگران است میخواهم كه خیلی فوری و اورژانسی به این موضوع ورود یابد و هر چه سریع تر مشكلات بیكاری و بیخانمانی سینماگران را حل كند و اجازه ندهد كه زندگی خانوادگی سینماگران به خاطر مشكلات ماقبل قرون وسطایی از هم بپاشد. مطلب مهم دیگری كه ذكرش واجب است این است كه گریه كردن و جیغ زدن و شیون كردن و اعلام گرسنگی نمودن به این معنا نیست كه سینماگران، مادرشان را دوست ندارند. نه خیر. سینماگران و هنرمندان، وطن و دین و مادر را به شدت دوست دارند و با اشك و آه و ناله و جیغ و فریاد، عشق جاودانه خودشان را به مادر اعلام میكنند. نویسنده: داوود توحیدپرست تنظیم برای تبیان: مسعود عجمی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 238]