واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آثار نا شناخته خویشتن داری
کارشناسان علوم رفتاری و همچنین کارشناسان علوم دینی همواره افراد را برای مقابله با غرایز جنسی به خویشتنداری دعوت می کنند و آن را بعد از گزینه ازدواج کارا ترین روش مقابله معرفی می کنند. اما علاوه بر معنای خویشتنداری در زمینه ی غرایز جنسی این واژه یک معنای عام تر نیز دارد و آن صبر ، کنترل خویش، بازداری احساسات و تکانه ها در مواقع لزوم، به حاشیه بردن خواسته های بی منطق و برجسته ساختن عقل و راهنمای درونی است. حال این سئوال مطرح است که خویشتنداری چه آثار و عواقبی می تواند بر افراد داشته باشد که تا این حد مورد تایید و سفارش قرار می گیرد. خویشتنداری دارای آثار و فواید فراوانی است که از مهمترین آنها میتوان به این موارد اشاره کرد: 1- کم هزینه بودن: خویشتنداری در مقایسه با نظارتهای بیرونی،بسیار کم هزینه است. شاید تنها هزینه ی آن مربوط به کار فرهنگی برای نهادینه کردن این فضیلت در متن جامعه باشد. 2- امكان اصلاح سریع اشتباهات و جبران آن: افرادی که از خویشتنداری بالایی برخوردارند به محض رخدادن اشتباهی و یا نمایان شدن انحرافی در کار، بی درنگ در صدد اصلاح آن برمیآیند و تلاش میکنند مشکل به وجود آمده را برطرف و جبران كنند.خویشتنداری در زمینه غرایز جنسی این واژه یک معنای عام تر نیز دارد و آن صبر ، کنترل خویش، بازداری احساسات و تکانه ها در مواقع لزوم، به حاشیه بردن خواسته های بی منطق و برجسته ساختن عقل و راهنمای درونی است. 3- افزایش بهرهوری: گسترش فرهنگ خویشتنداری در جامعه موجب میشود از تمامی امکانات و ابزارها بیشترین بهرهبرداری به عمل آید و از اسراف و هدر رفتن منابع جلوگیری شود. 4- گسترش عدالت اجتماعی: در محیطی که فرهنگ خویشتنداری در آن نهادینه شده و در جایجای آن حاکم است معمولاً افراد بدون انجام دادن کار چشمداشتی ندارند و حاضر نیستند حقوق دیگران را پایمال کنند. آنها به خود اجازه نمیدهند به امکانات و منافع جمعی صدمهای وارد آورند و یا در كارهای خود کوتاهی كنند. نتیجه چنین حالتی ایجاد و گسترش عدالت اجتماعی است. 5- تقویت ایمان و تقوا: اگر خویشتنداری با قصد و انگیزه معنوی همراه باشد و برای پیروی از دستورهای الهی انجام گیرد (مانند روزه گرفتن یا صبح زود برای اقامه ی نماز از خواب برخاستن)، سبب افزایش ایمان و تقوای فرد خواهد شد. امام علی علیه السلام فرمودند: َلعَفافُ زِینَهُ الفَقرِ، وَ الشُّکرُ زِینَهُ الغِنَی. خویشتن داری، زینت فقر است و سپاس گزاری زینت غنا و توانگری. لذا گمان آنکه خویشتنداری به اغنیاء اختصاص دارد چون از توان و بهره بیشتری برخوردارند ، گمانی اشتباه است. و انسان در هر شرایطی موظف است، از قوای تعقل و اراده استفاده نماید تا مسیر ارتقاء را بپیماید. پی نوشت حدیث: تحف العقول ص 75 مطالعه کتاب " ایمان و تأثیر آن بر مبادی رفتار " را به شما عزیزان پیشنهاد می کنیم. سپیده دانایی/ همراه با اضافاتتنظیم برای تبیان: کهتری مخالفان خویشتن داری، بخوانند! مهار غرایز از نوع آگاهانه صبر کنید، خدا خودش وعده داده حد ومرزی برای خواسته ها ز غوره حلوا سازید
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2615]