تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1865864354
شبها وقت خواب است نه رستورانگردی
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: شبها وقت خواب است نه رستورانگردي
تيتر اين مطلب نظر معاون اجتماعي نيروي انتظامي تهران بزرگ در باره فعاليت رستوران ها و فست فودها است.گفتند اماکن زير نظر پليس امنيت فعاليت مي کند و مصاحبه به اين راحتي ها جور نمي شود. ما هم که مي خواستيم حتما نيروي انتظامي در اين پرونده کوچک حضور داشته باشد، پافشاري کرديم تا معاون اجتماعي نيروي انتظامي تهران بزرگ(مخفقش مي شود فاتب) رو به رويمان نشست و خيلي صريح و راحت به سوالهاي مان جواب داد. سرهنگ رضا غني لو تقريبا مخالف جدي فعاليت غذاخوري هاي 24 ساعته است. دلايل مخالفتش را با چند سوال مطرح مي کند؛ معتقد است که اگر شبگردي براي بعضي جوان ها يک تفنن و تفريح است، براي عده بيشتري تنها مزاحمت ايجاد مي کند و...چرا همه حرف ها را اينجا بخوانيد؟ مصاحبه، نظرات اين مسوول پليس را بيشتر و بهتر نشان مي دهد؛ بخوانيد!جناب سرهنگ، همين ابتدا مي خواهيم تکليف مان را مشخص کنيد. اصلا ضرورتي براي وجود رستوران ها، قسمت فودها يا غذاخوري هاي شبانه روزي در تهران احساس مي کنيد يا اين که معتقديد چنين نيازي وجود ندارد؟بايد به همه جوانب نگاه کنيم و همه ابعاد را در نظر بگيريم. قانون هيچ صنفي را از ارائه خدمات شبانه روزي محروم نمي کند اما قانون مي گويد که در برابر هر حقي، تکليفي هم وجود دارد نمي توانيم براي برآورده شدن حاجات شاغلان يک صنف، منافع بزرگ تري را که منافع جامعه است به خطر بيندازيم يا حقوق عمومي را زير پا بگذاريم. شايد فردي هوس کند که در ساعت سه نصفه شب برود هويج بستني بخورد، آيا اين يک ضرورت است؟ اگر کسي سه نصفه شب بستني نخورد، اتفاق خاصي مي افتد؟پس مخالف باز بودن اين مراکز در شب هستيد. ولي شايد يک مسافر که اتفاقا گرسنه است. وارد اين ابرشهر شود؛ بايد از گرسنگي تا صبح بميرد؟!آن مسافري که نصفه شب وارد يک شهر مي شود و گرسنه هم هست، يک استثنا به حساب مي آيد. متاسفانه به تجربه ديدهايم که هر جا مجوز شبانه روزي براي رستوران ها: اغذيه فروشي ها و... صادر مي شود، در ساعت سه نصفه شب با تعداد زيادي جوان که الگوي زندگي شان را تغيير دادهاند، مواجه مي شويم؛ کساني که با خودشان برنامه هفتگي گذاشته اند که مثلا دوشنبه ها ساعت سه نصفه شب بروند فلان رستوران يا فست فود. اين شايد براي آن جوانان يک تفنن و تفريح باشد ولي براي اهالي اطراف رستوران، طبق آمار و گزارش هايي که داريم يک مزاحمت است. مردم مي خواهند طي شب استراحت کنند ولي تا صبح بايد صداي ترمز کردن ماشين ها، فرياد کشيدن ها، بوق زدنها، شوخي هاي نسل جوان و ... را بشنوند چون جوانان مي خواهند يک تفريح غيرضروري داشته باشند. استثنائات مثل مسافر گرسنه بسيار کم پيش مي آيد آن مسافر هم مي تواند با رفتن به يک سوپرمارکت در يک خيابان غيراصلي، با خريدن يک بيسکويت يا کيک تا صبح صبر کند ما مجبوريم اين عوارض استثنايي را به نحوي مديريت کنيم که عوارض هاي بزرگ تر به وجود نيايد. فعاليت شبانه روزي يک رستوران شايد يک نياز باشد ولي پاسخ دادن به اين نياز باعث به وجود آمدن فضاهايي مي شود که عوارضش بيشتر از آن نياز است. پس بيشتر نگران حضور جوانان در اين رستوران ها يا فست فودهاي شبانه روزي هستيد، اين طور نيست؟متاسفانه حضور شبانه جوانان در اين مراکز، يک الگوي غلط است که مي تواند از بيکاري نسل جوان، از تغيير ارزشها در آن ها، از الگوگيري غلط زندگي به سبک غربي و... به وجود آمده باشد. نبايد راه را هموار کنيم براي تغيير الگوهاي زندگي.مي شود دقيقاً بگوييد که از کجا به اين نتيجه رسيدهايد که رستوران رفتن در شب، يک الگوي غلط است براي جوانان؟در تمام طول تاريخ بشر، اين تثبيت شده که ضربان قلب و خون انسان از ساعت 10 تا 11 شب افت مي کند و بدن خودش را آماده مي کند براي استراحت کردن. ما مي توانيم بگوييم که تمام هزاران سال گذشته انسان ها اشتباه مي کردند و بهتر است که ساعت بيولوژيک را با تمرين تغيير دهيم؛ صبح ها بخوابيم و شب ها با دوستان مان راه بيفتيم در خيابان ها؟ جوانان مي توانند صحت گفته هايم را از پزشکان بپرسند که فکر نکنند دلايلم صحبت هاي کليشه اي يا نصيحت هاي پدرانه خسته کننده است. انسان همواره شب ها خواب بوده و روزها کار کرده است. ساعت بيولوژيک بدن هم همين موضوع را تاييد مي کند. تمام کساني که به خاطر شغل شان مجبور بوده اند شب ها کار کنند و روزها بخوابند، تجربه علم پزشکي نشان داده که هم موهاي شان زودتر سفيد شده و هم صورت شان زودتر چين و چروک پيدا کرده است. در ضمن، طول عمرشان هم نسبت به ديگران کوتاه بوده. مي خواهم بگويم که اين شبگردي جوانان هيچ سازگاري فطري اي ندارد.شما که مسوول سلامت جوانان نيستيد! هزار راه وجود دارد براي آسيب رساندن به بدن، شما جلوي همه آن ها را مي گيريد؟خب، اين يک طرف ماجراست. بحث ديگر به مساله انتظامات شهر اختصاص دارد که وظيفه خاص ماست اگر در يک جزيره زندگي کنيم و تنها ساکن آن جزيره ما باشيم، آزاد هستيم که هر کاري که مي خواهيم انجام دهيم؛ هر وقت که خواستيم بخوابيم و هر وقت که خواستيم بيدار شويم چون فرد ديگري در برابر ما قرار نگرفته که تکليفي بر عهده ما قرار بگيرد. انسان ها وقتي تجمع پيدا مي کنند در برابر حقوقي که دارند، چيزي به عنوان تکليف هم خواهند داشت. شايد من دوست داشته باشم که شب ها با دوستانم بگردم. اين يک حق است براي من ولي اين حق نبايد رفع کننده مسووليتم در برابر تکليفي بشود که مي گويد شب وقت استراحت اکثريت مطلق شهرونداني است که از صداي گاز دادن هاي خودروها يا خنده هاي بلند يا شوخي هاي دوستانه در نصفه شب، احساس آزار و اذيت يا حتي در بعضي از موارد احساس تهديد مي کنند.ولي بپذيريد که شب هاي تهران بسيار زيباست و خلوتي شهر هم مي تواند فرصت خوبي براي گشت و گذار در اين کلانشهر باشد. فکر نمي کنيد به نوعي داريد اين حق را از جوانان مي گيريد؟جوانان شب ها مي توانند پياده روي بکنند، مي توانند تورهايي تشکيل بدهند و به ارتفاعات اطراف تهران بروند. اين ها مشکلي از نظر ما ندارد اما ما جلوي فعاليت هر جايي را که شب ها باعث تجمع بشود، مي گيريم. توسعه و ترويج روش هاي غلط در زندگي که نه تاييد بهداشتي دارد و نه تاييد اخلاقي و در ضمن ممکن است باعث ايجاد مزاحمت هم بشود در دستور کار پليس نيست. به هر حال پياده روي هيچ مشکلي ندارد به شرط آن که با آواز خواني و عربده کشي همراه نباشد. ورزش کردن هم هيچ مشکلي ندارد. نشستن در پارک و مطالعه هم همين طور. همه اين ها به شرط اين که جوانان قانون شکني نکنند و مقدمه جرمي هم فراهم نشود.قانون چه مي گويد؟ رستوران ها و فست فودها براي فعاليت شبانه روزي منع قانوني هم دارند؟قانون سرفصل ها را براي اداره يک جامعه مشخص مي کند. هيچ وقت قانون به شکل مصداقي و جزء به جزء وارد يک مساله نمي شود. آيين نامههايي که خروجي قوانين هستند، الزامات را مشخص مي کنند. هر شهري، شورايي دارد که رئيس آن شورا فرماندار آن شهر است. اين شورا اگر در خصوص مسائل اداري تصميم بگيرد مي شود شوراي اداري شهر، اگر در خصوص مسائل انتظامي و امنيتي تصميم بگيرد، مي شود شوراي تامين شهر، اين که از ساعت 12 شب به بعد اماکن تفريحي و تغذيهاي بايد تعطيل باشند، مصوبه شوراي تامين شهرستان تهران است. اداره اماکن عمومي نيروي انتظامي هم مجري اين مصوبه است.ولي ما الان در دنيا شهرهايي داريم که به نام "شهرهاي بيدار" معروفند؛ يعني نه تنها رستوران ها و غذاخوري ها، بلکه مشاغل ديگر به شکل 24 ساعته به شهروندان آن شهر خدمات مي دهند. تهران با آن شهرها چه تفاوتي دارد که ما براي باز بودن يک رستوران هم مشکل داريم؟اولا ما اصلا به دنبال شبيه سازي و الگوگيري از کشورهاي غربي يا حتي شرقي نيستيم. ما آن کاري را در کشور خودمان انجام مي دهيم که توجيه عقلاني و شرعي داشته باشد. پس ما به دنبال اين نيستيم که چون فلان کار در دوبي انجام مي شود حتما ما هم بايد همين راه را برويم. نکته دوم اينجاست که اگر براساس عقلانيت بخواهيم بعضي تجربيات کشورهاي ديگر را در کشور خودمان امتحان کنيم، زيرساختها براي انجام اين کار در کشورما فراهم و هموار نيست. در کشورهاي غربي براي اينکه بتوانند زندگي کنند، تمام اعضاي خانواده در حال کار کردن هستند؛ اول کار است و بعد زندگي. اگر عدهاي در آن کشورها در شب به تفريح بروند به خاطر اين بوده که تمام روز سرکار بوده اند و وقت نداشته اند. اما تجرب هاي که ما در تهران داشته ايم اين است که بيشتر از 80 درصد کساني که نيمه شب در قهوهخانهها قليان مي کشند يا در پارک ها قدم مي زنند يا به رستوران مي روند، کار مشخصي طي روز انجام نمي دهند؛ يا کاري نيست که انجام بدهند يا نيازي به کار کردن و اشتغال ندارند جوانان ما اگر در شب قدم مي زنند يا به رستوران مي روند به اين دليل نيست که روز وقتش را نداشتهاند، به خاطر اين است که تمام روز را از بيکاري استراحت کردهاند و شب خوابشان نمي آيد. به هر حال نبايد فکر کنيم که هميشه کاري که ديگران انجام مي دهند، عالي است و بايد مثل آن ها شويم. چرا ما نبايد الگوي ديگران شويم؟ همواره ما نبايد پيرو باشيم، بياييم در بعضي از جاها ما الگو شويم.همشهري جوانبراي شرکت در بحث هاي انجمن سايت مرتبط با بهداشت و سلامت، اينجا را کليک کنيد. *مطالب مرتبط:خواب ناکافي، روان را بيمار مي کند بي‌خوابي و کاهش سلول هاي مغزي کم خوابي شديد منجر به افزايش وزن مي شودبي خوابي را با غذاها کم کنيدمشکلات خوابچکاوک صبحيد يا جغد شب؟درباره غذاهاي آماده بيشتر بدانيدغذا خوردن سالم در رستورانتاريخچه پيدايش فست فودچرا فست فود اين قدر مغضوب است؟اثرات مضر غذاهاي آمادهغذاهاي آماده و فوري را کم بخوريد (Fast Foods)تلاش براي رفع اتهام از پيتزاسالم‌سازي ساندويچ؛ چرا و چگونه؟ چربي هاي مضر در غذاهاي مضربخش تغذيه و سلامت تبيان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 209]
-
گوناگون
پربازدیدترینها