واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
وقـتـی گـوشهـا شـنـوامـیشـود... نويسنده: پروانهالسادات حسینیان در زندگی روزمره خود صداهای مختلفی را میشنویم مثل صدای بوق ماشین، موتور، وزش باد، قارقار کلاغها، صحبت آدمهایی که از کنارمان میگذرند و بسیاری از صداهای دیگر که گوشهای ما را مینوازد یا میآزارد. ولی آیا به همه آنها به صورت فعال گوش میدهیم؟ آیا نیاز است همه صداهایی را که میشنویم، گوش کنیم؟ گوش دادن با شنیدن فرق میکند چرا که شنیدن عملی غیرارادی و شامل تمام صداهایی است که از محیط به ما میرسد، ولی گوش دادن عملی است فعال که تنها با خواست و اراده ما انجام میپذیرد. گوش دادن فعال، هنر و مهارتی است که جلب اعتماد و درک طرف مقابل را به همراه دارد و به ما کمک میکند تا پیچیدگیهای شخصیتی و روانی فرد را بهتر تشخیص داده و از بسیاری سوءتفاهمها جلوگیری کنیم. در واقع گوش دادن، پایه برقراری ارتباط است. ارتباط خوب و مؤثر با دیگران نیازمند «بودن» در کنار آنهاست و لیکن تنها «بودن» به صورت فیزیکی و جسمی در کنار آنها کافی نیست، چون که ارتباط از یکسو رساندن پیام به شخص دیگر است ولی از سوی دیگر درک آن چیزی است که دیگری میکوشد به ما بگوید. گاهی در فرآیند ارتباطی، اختلالی به وجود میآید که از سوی گوینده نیست بلکه از شنونده است. مهمترین مهارتی که به ما کمک میکند تا بتوانیم درک درست و منطقی از کلام و احساس دیگری داشته باشیم، «گوش دادن فعال» است. گوش دادن فعال را بایستی آموخت و تمرین کرد، کسانی که توانستهاند مهارت خوب گوش دادن را بیاموزند، از ارتباط بهتری برخوردار گشتهاند که موفقیت آنها را در زندگی تضمین کرده است، از اینرو در این مقاله میخواهیم به راهکارهای گوش دادن فعال بپردازیم. گوش دادن فعال یافتن معنای گفتار دیگران در ذهن خود، گوش دادن است. با این تعریف، شنیدن با گوش دادن متفاوت است، شنیدن، فعالیتی جسمی است و نیاز به یادگیری ندارد، ولی گوش دادن فعالیتی ذهنی است که نیازمند یادگیری است و تا به آن توجه نکنیم، ادراک نمیشود. ما با گوشهای خود میشنویم اما با مغزمان گوش میدهیم. فواید و کارکردها ۱) تمرکز بر پیامهای دیگران ۲) برداشت کامل و درک مناسبتر منظور دیگران ۳) ابراز علاقه، نگرانی و توجه به دیگران ۴) تشویق دیگران به بیان و ابزار آزادانه و صادقانه مسائل خود ۵) تقویت ارتباط و تعامل خود با دیگران ۶) افزایش تفاهم ما با دیگران ۷) جلوگیری از سوءتفاهمها ۸) افزایش قدرت یادگیری ۹) کمک به خودآگاهی و گسترش شناخت از خود و دیگران ۱۰) افزایش روحیه مشارکتجویی و کارگروهی مهارتهای اساسی ۱) مهارت توجه: یعنی توجه جسمی و غیرکلامی به طرف مقابل که به او نشان دهد دقیقاً به صحبت های او گوش میدهیم، ضمن پرهیز از رفتارهای حواسپرتکن سعی کنیم شنوندهای خشک و بیحرکت نباشیم و محیط گفتگو را از عوامل مزاحم و ترسآور دور کنیم. ۲) مهارت پیگیری: گاهی گوینده نگران و هیجان زده است که در حالتهای چهره، تن صدا و رفتارهای او نمایان میشود، در این صورت باید بدون زورگویی او را به صحبت کردن دعوت کنیم. ۳) مهارت انعکاسی: یعنی انعکاس توضیحات و احساسات و معانی درک شده از گوینده به خود او که نشان دهنده درک و فهم و پذیرش او نزد شنونده است. راههای عملی گوش دادن فعال ۱) برای درک بیشتر گوینده، به علایم غیرکلامی (زبان بدن) او توجه کنیم. ۲) خود را به جای گوینده قرار دهیم و سعی کنیم دنیا را از دیدگاه او ببینیم و درک کنیم. ۳) با طرح سؤالاتی از خود، حساسیت گیرندگیمان را افزایش دهیم مثلاً، منظور او چیست؟ نکات اصلی حرف او چیست؟ و.... ۴) به یاد داشته باشیم که سرعت متوسط تکلم انسان بین ۱۲۵ تا ۱۷۵ کلمه در دقیقه است. در صورتی ک سرعت متوسط تفکر انسان بین ۴۰۰ تا ۸۰۰ کلمه در دقیقه است، از این فرصت برای پردازش اطلاعات گوینده، خوب استفاده کنیم. ۵) عوامل حواسپرتی را به حداقل برسانیم از جمله: بازی کردن با کلید و سکه و... تکان خوردن با حالت عصبی ضرب گرفتن روی میز با انگشتان جا به جا شدن مکرر تماشای تلویزیون سر تکان دادن به عابران روزنامه خواندن و... ۶) ارتباط جسمی مناسب برقرار کنیم نه آن قدر خیره شویم که گوینده را معذب کنیم و نه آن قدربه او نگاه نکنیم که تصور کند به ارتباط با او علاقهای نداریم. ۷) موانع فیزیکی را از بین ببریم. مثلاً در دفتر کار خود، از پشت میز بیرون آمده و در کنار او بنشینیم و صحبت کنیم. ۸) بهتر است به گونهای بنشینیم که بدن ما کمی متمایل به جلو و به طرف گوینده باشد. ۹) احساسات درک شدهاش را به او انعکاس دهیم مثلاً، گویا موضوعی باعث خوشحالیت شده؟! غمگین به نظر میرسی! و.... ۱۰) با بیان عباراتی، گوینده را به ادامه صحبت تشویق کنیم مثلاً (بعد چی شد؟ ـ جدّی؟! ـ واقعاً؟! و...) ۱۱) گوینده را با سؤالات پی در پی بمباران نکنیم که احساس کند مورد بازجویی قرار گرفته است. ۱۲) در گوش دادن به مطالب مهم، از یادداشتبرداری نکات کلیدی غفلت نکنیم. ۱۳) درک خود را از احساسات گوینده بیان کنیم. مثلاً به نظرم این موضوع شما را ناراحت کرده! ۱۴) گاهی موضوعات مهم مطرح شده را به گوینده یادآور شویم تا میزان درک خود را مورد ارزیابی قرار دهیم. مثلاً چند دقیقه اجازه دهید ببینیم درباره چه چیزهایی صحبت کردیم، اول...). ۱۵) منظور گوینده را با کلمات خودش به او انعکاس دهیم. ۱۶) برای خوب گوش دادن و درک بهتر گوینده، ضروری است تلاش کنیم برخی خصوصیات و تواناییها را در خود افزایش دهیم. برای مثال تحقیقات نشان داده است که: کسانی که خزانه واژگان غنیتری دارند، شنوندگان بهتری هستند. کسانی که پیشرفت تحصیلی بهتری دارند، توانایی گوش دادن آنها نیز بیشتر است. زنان در تفسیر و تشخیص پیامهای غیرکلامی از مردان کارآمدترند. معمولاً افراد درونگرا، شنوندگان بهتری هستند. ۱۷) تا وقتی که گوینده مطلب خود را تمام نکرده و یا منتظر پاسخ نیست، سخن او را قطع نکنیم. ۱۸) موقع شنیدن سخنانی که خوشایند ما نیست و یا مخالف خواستهها و تمایلات و افکار ما هستند، صبر و شکیبایی از خود نشان دهیم و با علایم کلامی و غیرکلامی نامناسب از خود عکسالعمل نشان ندهیم. ۱۹) عوامل مزاحم را از محل گفتگو دور کنیم مانند: خاموش کردن رادیو، تلویزیون، ضبط صوت، در صورت ضرورت قطع تلفن و یا نصب کاغذی روی در اتاق با عنوان «لطفاً مزاحم نشوید» ۲۰) از سدها و موانع ارتباطی پرهیز کنیم از جمله: دستور دادن، تهدید کردن و ترساندن موعظه، نصیحت و سخنرانی کردن قضاوت و انتقاد کردن ارائه دلایل منطقی و یا راهحل تحقیر، توهین و ناسزا ۲۱) در پرسش، از سؤالهای کوتاه و باز استفاده کنیم.
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 300]