واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: تشخیص هویت با صدا، امضا و حالت تایپ! شک نکنید، درست خواندید. حتی حالت تایپ کردن های ما هم متفاوت است. این روزها که سرعت تایپ از داشتن خط خوب مهم تر است عجیب نیست که تایپ ما مانند دست خطمان منحصر به فرد باشد. تشخیص از روی صدا
در روش شناسایی از روی صدا، نخست آن را تغییر داده و سپس با یک داده مرجع مقایسه میکنند. روشهای شناسایی از روی صدا در حال گسترشاند تا وابستگی آن به یک متن مشخص از بین برود. برای کاستن از پارازیتها و عوامل مزاحم، به عنوان ابزار ورودی از یک میکروفن با کیفیت خوب استفاده میشود. سپس سیستم، صدا را بر پایه زمان و ارتفاع (amplitude) ضبط میکند. پس از استاندارد کردن مقیاس زمانی، بسامدها و ارتفاع صوت با دادههای مرجع مقایسه میشود.از آنجا که سخن گفتن عملی پویا و قابل تغییر است حتی کوچکترین عوامل مانند سرماخوردگی میتواند باعث تغییر صدا و پایین آمدن وضوح آن بشود. اما اینگونه عوامل روی چیزهایی مانند لهجه، تاکید روی کلمات یا سرعت کلام تقریباً تاثیری ندارند. تشخیص از روی امضاءروش شناسایی از روی امضاء، حالت نوشتن کاربر را تحلیل میکند. در این روش حالت حرکت قلم در جهتهای x و y و همچنین چگونگی تغییر فشار قلم بررسی میشود.برای اینکار از حسگرهای حرکت و فشار استفاده میشود که یا زیر کاغذ و یا درون قلم هستند.
همانگونه که گفتیم این حسگر، فشار، جهت حرکت و سرعت را به دست میآورند. سپس دادهها پردازش شده و یک بردار از روی آنها ساخته میشود و دادههای این بردار با دادههای اصلی مقایسه میشوند. شناسایی از روی حالت تایپ کلیدها
شناسایی از روی چگونگی تایپ کلیدها یکی از تازهترین روشهای شناسایی بیومتریک است و همانگونه که از نام آن بر میآید این روش حالت تایپ کلیدها را تحلیل میکند. برای این کار از کاربر خواسته میشود که یک گذر واژه یا یک متن مشخص را تایپ کند. سیستم با تحلیل فاصلههای زمانی هر کلید و میان کلیدها، به دادههایی میرسد و آنها را به عنوان دادههای مرجع ذخیره میکند. برای کار این سیستم، ورود دست کم هشت کاراکتر لازم است که البته ورود 12 کاراکتر و بیشتر توصیه میشود. این کاراکترها میتوانند در یک تا شش رشته متفاوت مانند گذر واژه، نام کاربری یا آدرس Email باشند. برای بالاتر بردن دقت، این روش را با فناوریهای فراگیرنده ترکیب میکنند. یعنی هر چه کاربر بیشتر به سیستم وارد شود سیستم با دقت بیشتری او را شناسایی میکند. به طور متوسط میزان خطای این روش سه درصد است. همچنین میتوان با چند پرسش کمکی، ایمنی را باز هم بالاتر برد. از آنجا که تنها، کاربر مورد نظر ما پاسخ این پرسشها را میداند و چگونگی ورود اطلاعات از سوی او منحصر بخود اوست، امنیت باز هم افزایش مییابد. برگرفته از ماهنامه رایانه، شماره 191تنظیم برای تبیان: فاطمه مجدآبادی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1575]