واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
چالش هاي پيش روي ما نويسنده: سيد محمد حسين عادلي امروزه ما با دو چالش در جهان روبه رو هستيم؛ نخست روندهاي کنوني و دوم چالش هايي که عامل تغييرات در ميان مدت و درازمدت خواهند بود. در بين روندهاي کنوني انتخابات رياست جمهوري در امريکا وجود دارد و اين پرسش مطرح است که آيا اين انتخابات به سلطه نومحافظه کاران پايان مي دهد؟ آيا به اين ماموريت امريکا با هزينه هاي اقتصادي- اجتماعي- سياسي و خارجي پايان مي دهد؟ هم اکنون رکود اقتصادي امريکا تاثير خود را بر ساير کشورهاي پيشرفته تسري مي دهد. افزايش بسيار زياد قيمت نفت و نگراني که در خصوص امنيت نفت وجود دارد و رقابت کشورها در درآمد و آسيب پذيري بازارهاي مالي بر رفاه جهان تاثير گذاشته است. جهان شاهد رشد کشورهاي بريکس (برزيل، روسيه، هند و چين) است که تقريباً عرضه دنيا را در اختيار دارند و دنيا شاهد تولد رهبران جديد و اتحادهاي احتمالي در اروپا است که بر اوضاع دنيا تاثير خواهد داشت. تغييرات آب و هوايي که علائم نگران کننده آن خود را نشان داده است به عنوان يک چالش جديد مطرح است. دومين چالش موج تغييرات در حال وقوع است که در سراسر دنيا ديده مي شود که مراکز قدرت اقتصادي را تغيير مي دهد و توازن قدرت را به هم مي زند و کشورهايي در تلاشند نقش آينده خود را پيدا کنند. رقابت در حد اعلاي خود است و کشورها امکانات خود را در اختيار مي گيرند که جاي خود را در جهان پيدا کنند و بازيگران جديد به صحنه وارد مي شوند. اين امر نيازمند تغيير دنيا است. اين روندها بازي را به هم مي زند و تاثير بر وزن بازيگران دارد. در چنين شرايطي اينجا جمع شده ايم که درباره برخي از مسائل اقتصادي و بين المللي گفت وگو کنيم. تعدادي از موضوعات اقتصادي- منطقه يي و جهاني که اين تحولات را شکل مي دهند مورد توجه قرار داده ايم. اين موضوع که چگونه مي تواند امنيت انرژي برقرار باشد و براي توسعه آتي مورد استفاده قرار گيرد؟ چگونه از درآمدهاي منابع نفت و گاز در امر سرمايه گذاري استفاده کنيم؟ چگونه روسيه، اروپا و اوپک و چين بازي را انجام مي دهند؟ عراق چگونه به ثبات دست مي يابد؟ وضعيت آتي سياسي لبنان چگونه خواهد بود؟ آيا بلوک اقتصادي سياسي محکمي بين کشورهاي عرب خليج فارس به وجود مي آيد؟ آيا پاکستان به رقابت سنتي خود با هند ادامه مي دهد؟ آيا رشد اقتصادي پاکستان ادامه خواهد يافت يا کشور ورشکسته يي خواهد شد که افراطي ها بر آن مسلط خواهند شد. رقابت در آسياي ميانه توسط کشورهاي بيرون چه سرنوشتي مي يابد؟ نشست شانگهاي چه خواهد کرد؟ آيا مجمع و اتحاديه يي که وحدت منطقه را حفظ مي کند، باقي مي ماند؟ تنها راهي که مي توان به اين روندها توجه کرد اين است که منافع مشترک خود را تعيين کنيم و بشناسيم و رويه يي را انتخاب کنيم که رفاه و امنيت همه بازيگران مدنظر باشد. ما معتقديم بايد يک برنامه و شيوه را اتخاذ کرد که به ما اجازه بدهد منافع و دستاوردهاي آتي خود را براساس برد- برد تقسيم کنيم. در دنيا امروزه انحصارطلبي رويه يي کهنه است و منجر به شکست و عدم توفيق است. شيوه بازي، مشارکت و همکاري است که در آن هر بازيگري يک سهم داشته باشد. همه سهيم هستند البته با نفوذ و قدرت متفاوت. آنچه هم در اختيار يکي باشد قابل دوام نيست. تعامل، قانون قرن حاضر است. همکاري در زمينه بازرگاني و سرمايه گذاري يک نياز فوري براي اعمال اين رويه ها است و اين امر بايد به گونه يي باشد که استراتژي آينده تامين شود. اين مجمع هدفش اين است که همه چالش هاي در معرض وقوع را مورد بررسي قرار دهد. امسال موسسه روند دست به ابتکاري زده و يک پانل را به گفت وگوي ايران و اعراب اختصاص داده است. ما معتقديم در چارچوب اين تحولات چنين گفتماني مفيد خواهد بود، که شيوه هاي همکاري اقتصادي و رفع شکاف و اختلاف براي اين سياست مفيد است. در آستانه اين وقايع متغير جمع شديم تا تعريف جديدي از منافع مشترک براساس منافع ملي و منطقه يي داشته باشيم، نه براساس شيوه هاي گذشته. منبع: اعتمادتصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 169]