تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815561390
دیر انجام دادن بهتر از هرگز انجام ندادن است!
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
دیر انجام دادن بهتر از هرگز انجام ندادن است! مترجم: پگاه امیردیوانی در بسیاری از آنها رشد، خیلی سریع آغاز میشود و بعد سرعت آن کاهش مییابد، در حالی که در بقیه، رشد با سرعت زیادی شروع شده و با همان روال ادامه مییابد. در این حالت هر مادری نگران اعمال فرزندش است که چه وقت شروع به نشستن، سینهخیز رفتن یا راه رفتن میکند.خانم سارا کاستین، احساساتش در باره اولین فرزندش «الیور» را به یاد میآورد: «الیور کودک شادی بود. از اینکه روی زمین دراز بکشد و خودش را سرگرم کند، بسیار راضی بود. اما همزمان با اینکه کودکان همسن و سالش مینشستند، او تازه غلتیدن از یک سو به سوی دیگر را آغاز کرده بود. او حتی سینهخیز رفتن و راه رفتن را دیرتر از دیگران شروع کرد. من واقعا نگران فرزندم بود. اما اکنون او به کودکستان میرود و مثل کودکان دیگر رفتار میکند و من در این فکرم که چرا این قدر نگران بودم!»کریستین بیدمر، روانشناس کودک بر این حقیقت تأکید دارد که تمام کودکان به اندازه خودشان رشد میکنند. او خاطرنشان میکند: «مادران باید از هر مرحله زندگی فرزندانشان لذت ببرند پس از آن، تا سه سالگی کودک، این حقیقت که کودک چند هفته دیرتر از همبازیهایش راه افتاده، نباید مادر را نگران کند.» اما باید یادآوری کرد که مادر میتواند کارهای مفیدی انجام دهد تا کودکش را تشویق نماید به نقطه عطف دیگری در رشدش برسد و کودکان به فرصت احتیاج دارند تا پیشرفت کنند. ضمن آنکه لفظی تحت عنوان «کودک متوسط» وجود ندارد، اکثر کودکان تا یک میزان طبیعی رشد میکنند و فقط تعداد کمی از کودکان در رشدشان با مشکلات عدیده روبهرو هستند.در ذیل ما به نقاط عطف کودکان در رشدشان نظری میافکنیم و روشهایی را پیشنهاد میکنیم که ضمن آنها شما میتوانید به کودکتان یاری رسانید.نشستنکودک شما از حدود 6 ماهگی شروع به نشستن میکند، اگر چه بسیاری از کودکان دیرتر این کار را انجام میدهند. در ابتدا، او برای نشستن نیاز به یک بالش یا متکا دارد و اغلب تا یک ماه نمیتواند بدون حمایت والدین و به اتکا خودش بنشیند. برای شروع، او از دستانش به عنوان تکیهگاه استفاده میکند و اغلب ممکن است هنگام خم شدن یا چرخیدن، بیفتد. اگر او یک ماه یا بیشتر این کار را انجام دهد، قادر است بچرخد و به هر طرف خم شود.چه کار باید بکنید؟با کودکتان تمرین نشستن کنید. اگر شما دستانتان را حایل او قرار دهید از اینکه خودش را هنگام نشستن بالا بکشد، لذت میبرد، حتی دوست دارد که به حالت نشسته روی زانوی شما قرار گیرد. این دو تمرین، ماهیچههای پشت کودک را تقویت میکند و به او آمادگی بیشتری میدهد تا بدون کمک دیگران بنشیند.سینهخیز رفتنکودک شما ممکن است از 7 ماهگی چهار دست و پا رفتن را شروع کند، اگر چه بسیاری از بچهها تا نه ماهگی و حتی دیرتر این کار را انجام نمیدهند. اغلب کودکان یک ماه یا بیشتر را صرف آماده شدن برای سینهخیز رفتن میکنند.(مثل تکان خوردن روی چهار دست و پا) اما قدرت حرکت دادن بدن یا دست و پای خود را ندارند. اطفالی که در سینهخیز رفتن کُند هستند، ممکن است در کنترل ماهیچههای بدن و پاهایشان تأخیر داشته باشند. اگر کودک شما علاقهای به این کار ندارد، ممکن است جزء 10 درصد کودکانی باشد که یکمرتبه به راه میافتند.چه کار باید بکنید؟به کودک فرصت زیادی برای سینهخیز رفتن بدهید. برای این کار، اسباببازیهای مورد علاقهاش را کمی دور از دسترسش بگذارید. بنابراین مجبور میشود برای به دست آوردن آنها سینهخیز برود و سپس او را تشویق کنید که سینهخیز به سوی شما برگردد.راه رفتنکودک شما ایستادن را از حدود 10 ماهگی شروع میکند. تا 12 ماهگی، اکثر کودکان میتوانند به تنهایی بایستند و احتمالاً در 13 ـ 12 ماهگی اولین قدمهایشان را بدون کمک بردارند، اگر چه بعضی از اطفال حتی تا 17 ـ 16 ماهگی نیز قادر نیستند به تنهایی بایستند. عجیب نیست اگر کودک تا دو سالگی و حتی دیرتر نیز راه نیفتد و حتی جای نگرانی وجود ندارد اگر نوپای شما دوباره شروع به چهار دست و پا راه رفتن کند.چه کار باید بکنید؟کودک را با ایستاده نگه داشتن روی زانوی خود برای راه رفتن آماده کنید. کنجکاوی عجایب زیادی به همراه دارد. به عقیده کریستین بیدمر: «کودکان کنجکاو با ایستادن سعی میکنند محیط اطراف خود را کشف کنند.» او همچنین پیشنهاد میکند که اسباب و اثاثیه محکم را در دسترس کودک قرار دهید تا کودک بتواند دور آنها بگردد یا یک چرخ دستی برایش مهیا کنید تا آن را راه ببرد.خوردنهماهنگی پیچیدهای بین حرکات چشم و دست کودک باید وجود داشته باشد تا بتواند به تنهایی غذا بخورد. کودک شما در 12 ماهگی قادر است از قاشق استفاده کند. اما ممکن است غذا را بریزد. بنابراین هنوز برای غذا خوردن به شما نیاز دارد. بین 18 ـ 15 ماهگی این مهارت افزایش مییابد ولی تا زمانی که کودک به طور کامل وارد دو سالگی نشده، مهارتش کامل نمیشود. اگر کودک در غذا خوردنش تأخیر دارد، بدان معناست که او باید تمرین بیشتری بکند تا حرکاتش را برای گرفتن قاشق یا آوردن آن به سمت دهان کنترل نماید.چه کار باید بکنید؟بگذارید کودک با غذایش بازی کند و از دستانش استفاده نماید. ضمن اینکه او میتواند از قاشق استفاده کند مطمئن باشید انگشتانی دارد (انگشت اشاره و شصت) که در گرفتن چنگال کمکش میکنند.صحبت کردنبین 6 تا 9 ماهگی گفتار کودک از غان و غون کردن ساده به صداهایی تغییر مییابد که بیشتر شبیه حرف زدن است. از 11 ـ 10 ماهگی، او تن صدای شما، آواهای مخصوصی نظیر سرفه یا حتی کلمات خاص را تقلید میکند. در 12 ماهگی، کودک اولین کلمه قابل تشخیص، یعنی «مامان» را ادا میکند. در 13 ماهگی، سه یا چهار کلمه و نیز صداها یا کلماتی نظیر سلام و خداحافظ را بر زبان میآورد. در 18 ماهگی، او گنجینهای شامل 50 ـ 40 لغت دارد و تا دو سالگی، قادر خواهد بود 2 کلمه را همزمان به کار ببرد. تا سه سالگی، سخنان او نه فقط توسط والدینش بلکه توسط افراد دیگر نیز فهمیده میشود. اگر فرزند شما در صحبت کردن تأخیر دارد، شاید بدان علت باشد که کمتر به حرفهایش گوش داده میشود و این موضوع وقتی حقیقت مییابد که کودک برادر یا خواهر بزرگتر داشته باشد! به هر حال نگران نباشید زیرا اکثر کودکان، دیر زبان باز میکنند.چه کار باید بکنید؟با فرزندتان صحبت کنید. اگر مادران زیاد با اطفالشان سخن بگویند، آنان رغبت بیشتری برای پاسخگویی دارند. به عقیده کریستین بیدمر: «کودک ممکن است درک نکند ولی به سخنان گوش میدهد.» با کودکتان حرف بزنید، با هم به عکسهای کتاب نگاه کنید و شعر بخوانید. تمام این کارها باعث پیشرفت زبان کودک میشوند.منبع: پیام زنتصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 399]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها