تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835168409
من سالخوردهام، اما...
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
من سالخوردهام، اما... نويسنده: محمد کامرانی اقدام من سالمندم، اما فرسوده و پوسیده و ملول نیستم.سنوسالم را میتوانی از چین و چروکهای دستها و پیشانیام بخوانیاز من مپرس که این همه خط را از کجا آوردهام.از من مپرس که اولین خط را کدام حادثه بر پیشانیام نوشت و به دستهای لرزانم هدیه داد. خطوط پیشانیام را تو خوب میخوانی، اما بین خطوط را فقط آنگاه میتوانی بخوانی که دستهای لرزانت قادر به باز کردن پنجره روبهروی تنهاییات نیست.من سالخوردهام و چرخ روزگار، شالوده شادمانی را از من گرفته است؛ با این وجود،هنوز که هنوز است، گرمی عشق را با تمام وجود خویش احساس میکنم.من پیر عقلم و جوانی جنون را از لابهلای خاطرات تَرک خورده خویش میخوانم و میدانم که... خاموش میشوم، امّا هرگز به سردی نمیگرایم؛ که زندگی جریانی است ناخواستهتر از تمام اتفاقها که:پیر خرد مرا به خموشی اشاره کرد یعنی ببند رخنه دیوار زندگی دیرزمانی است که بغضهای خویش را بر سر خاطرهها، خالی میکنم و تنهایی روزافزونم را در گوشههای خیس سکوت، با قدم زدن سپری میکنم.دیرزمانی است که لبخند را از من گرفتهاند و چاشنی هر صبح من، گریههایی است که تازه از راه میرسند، تا جای خالی فرزندان مرا پر کنند.دیرزمانی است که طعم طراوت و تبسّم را از من دزدیدهاند و من جای خالیاش را با آیینههای زنگار خورده میپوشانم تا به تنهایی خویش سرپوش نهم.من سالخوردهام، امّا تنها نیاز مبرم من، عشق است و صمیمیّت، محبّت است و لبخند.من سالخوردهام و در آستانه پیری؛ چه کسی از من خواهد پرسید که به کدام دلخوشی، تکیه میزنم؟قلبم شکسته است، امّا به تکه تکههای آن تکیه میکنم که مرا جز استواری خویش، هیچ تکیهگاهی نیست.اگرچه پایم را توان ایستادن نیست، امّا بر پوکی استخوان خویش میایستم که بدانید، غرور من پیر نشدنی است.من روی زانوان خودم ایستادهام بالاتر از زمان خودم ایستادهام منبع: ماهنامه اشارات
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 158]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها