تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816853822
یک روح در سه بدن
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: یک روح در سه بدنگزیده گوییهایی از جبران خلیل جبران دربارهی عشق هنگامی که عشق به شما اشارتی کرد، از پیاش بروید، هرچند راهش سخت و ناهموار باشد.... عشق ، تنها آزادی در دنیاست، زیرا چنان روح را تعالی می‌بخشد که قوانین بشری و پدیده‌های طبیعی مسیر آن را تغییر نمی‌دهند.محبوبم، اشک‌هایت را پاک کن! زیرا عشقی که چشمان ما را گشوده و ما را خادم خویش ساخته، موهبت صبوری و شکیبایی را نیز به ما ارزانی می‌دارد. اشک‌هایت را پاک کن و آرام بگیر، زیرا ما با عشق میثاق بسته‌ایم و برای آن عشق است که رنج نداری، تلخی بی نوایی و درد جدایی را تاب می‌آوریم.
هنگامی که عشق به شما اشارتی کرد، از پیاش بروید،هرچند راهش سخت و ناهموار باشد.هنگامی که بال‌هایش شما را در بر می‌گیرد، تسلیمش شوید،گرچه ممکن است تیغ نهفته در میان پرهایش مجروح‌تان کند.وقتی با شما سخن می‌گوید باورش کنید،گرچه ممکن است صدای رؤیاهاتان را پراکنده سازد، همان گونه که باد شمال باغ را بی‌بر می‌کند.زیرا عشق همانگونه که تاج بر سرتان می‌گذارد، به صلیبتان می‌کشد.همان گونه که شما را می‌پروراند، شاخ و برگ‌تان را هرس می‌کند.همان گونه که از قامت‌تان بالا می‌رود و نازک‌ترین شاخه‌هاتان را که در آفتاب می‌لرزند نوازش می‌کند، به زمین فرو می‌رود و ریشه‌هاتان را که به خاک چسبیده‌اند می‌لرزاند.عشق، شما را همچون بافه‌های گندم برای خود دسته می‌کند.می‌کوبدتان تا برهنه‌تان کند.سپس غربال‌تان می‌کند تا از کاه جداتان کند.آسیاب‌تان می‌کند تا سپید شوید.ورزتان می‌دهد تا نرم شوید.آنگاه شما را به آتش مقدس خود می‌سپارد تا برای ضیافت مقدس خداوند، نانی شوید.
او پرنیان نوازش بال‌هایی ظریف را احساس کرد که گرد قلب فروزانش پرپر زنان می‌چرخیدند، و عشقی بزرگ وجود او را تسخیر کرد... عشقی که قدرتش ذهن آدمی را از دنیای کمیت و اندازه جدا می‌کند... عشقی که زبان به سخن می‌گشاید، هنگامی که زبان زندگی فرو می‌ماند ... عشقی که همچون شعله‌ی کبود فانوس دریایی، راه را نشان می‌دهد و با نوری که به چشم دیده نمی‌شود هدایت می‌کند. زندگی بدون عشق، به درختی می‌ماند بدون شکوفه و میوه. عشق بدون زیبایی، به گل‌هایی می‌ماند بدون رایحه و به میوه‌هایی که هسته ندارند ... زندگی، عشق و زیبایی، یک روح‌اند در سه بدن که نه از یکدیگر جدا می‌شوند و نه تغییر می‌کنند.جان‌های خاکی ما که اشتیاقی پنهان به حقیقت دارندگاه به گاه برای مصالح زمینی از آن دور می‌شوند،و برای هدفی زمینی از آن جدا می‌افتند.
با وجود این، همه‌ی روح‌ها در دستان امن عشق اقامت دارندتا زمانی که مرگ از راه برسد و آنها را نزد خدا به عالم بالا ببرد.برای خاطر عشق به من بگو، آن شعله چه نام دارد که در دلم زبانه می‌کشد، نیرویم را می‌بلعد و اراده‌ام را زایل می‌کند؟خطاست اگر بیندیشیم عشق حاصل مصاحبت دراز مدت و باهم بودنی مجدانه است. عشق ثمره‌ی خویشاوندی روحی است و اگر این خویشاوندی در لحظه‌ای تحقق نیابد، در طول سالیان و حتی نسل‌ها نیز تحقق نخواهد یافت.فقط عشق آدم کور است که نه زیبایی را درک می‌کند و نه زشتی را.عشق، وقتی دچار غم غربت باشد، از حساب زمان و هیاهوی آن ملول می‌گردد.عشق میزبانی مهربان است. گرچه برای میهمان ناخوانده، خانه‌ی عشق سراب است و مایه‌ی خنده.عشق از ژرفای خویش آگاه نمی‌شود، جز در لحظه‌ی جدایی.گرچه ممکن است صدای رؤیاهاتان را پراکنده سازد، همان گونه که باد شمال باغ را بی‌بر می‌کند.زیرا عشق همانگونه که تاج بر سرتان می‌گذارد، به صلیبتان می‌کشد.همان گونه که شما را می‌پروراند، شاخ و برگ‌تان را هرس می‌کند....عشق در ردای افتادگی از کنارمان می‌گذرد؛ اما ما می‌ترسیم و از او می‌گریزیم، یا در تاریکی پنهان می‌شویم، یا این که تعقیبش می‌کنیم و به نام او دست به شرارت می‌زنیم.عشق رازی است مقدس.برای کسانی که عاشقند، عشق برای همیشه بی‌کلام می‌ماند؛
اما برای کسانی که عشق نمی‌ورزند، عشق شوخی بی‌رحمانه‌ای بیش نیست.حتی عاقل‌ترین مردمان نیز زیر بار سنگین عشق خم می‌شوند؛اما براستی، عشق به سبکی و لطافت نسیم خوش لبنان است.عشق واژه‌ای است از جنس نور که با دستی از جنس نور، بر صفحه‌ای از جنس نور نوشته می‌شود.عشق همانند مرگ همه چیز را دگرگون می‌کند.نخستین نگاه معشوق، به روح ازلی می‌ماند که بر سطح آب‌ها روان شد، بهشت و جهنم را آفرید، سپس گفت: "باش" و همه چیز موجود شد. گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغتنظیم:بخش ادبیات تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 321]
-
گوناگون
پربازدیدترینها