تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 4 آذر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):اولین چیزی که از انسانها سؤال می شود، نمازهای پنج گانه است .
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

خرید نهال سیب

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1833427531




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

امدادهای غیبی در قرآن


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: امدادهاي غيبي در قرآن
حجت الاسلام قرائتي
اشاره:آنچه مي خوانيد بخش دوم مشروح سخنان استاد حجت الاسلام و المسلمين قرائتي است که پيرامون موضوع "امدادهاي غيبي در لحظه آخر" در جلسه درسهايي از قرآن، به تاريخ 16/7/1388 ايراد شده است: امداد و هدايت غيبي در داستان هابيل و قابيلحضرت آدم دو تا پسر داشت، هابيل و قابيل. يكي ديگري را كشت. وقتي كشت گفت: با اين چه كنم؟ او را يك مدتي كول كرد، كشته را كول كرد، خسته شد. او را زمين گذاشت، روي زمين كشيد. فكري بود چه كند. مي‌دانيد عربي كلاغ چه مي‌شود؟ «غُراب». «فَبَعَثَ اللَّهُ غُرابا» (مائده/31) خداوند يك غرابي را مبعوث كرد، يك كلاغ آمد. «يَبْحَثُ فِي الْأَرْض‏» يعني زمين را زير و رو كرد. يك چيزي را زير زمين خاك كرد. به اين الهام كرد كه همينطور كه من اين را خاك كردم، تو هم مرده‌ات را خاك كن. چند ميليارد بشر تا به حال كه دفن شدند، معلمشان چه كسي بوده است؟ كلاغ!خداوند يك كلاغ را معلم مي‌كند. قرآن مي‌گويد: ابراهيم مكه رفت نه براي حج رفت، نه براي عمره. مي‌گويد: خدايا من زن و بچه‌ام را مكه آوردم. اما براي حج نيامدم. ‏براي عمره نيامدم! پس براي چه آمدي؟ «رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ الصَّلَوةَ» (ابراهيم/37) آمدم براي اقامه‌ي نماز. نماز خيلي مهمتر از حج است. حج با همه‌ي بند و بيلش قبله‌ي نماز است. ماجراي ذبح حضرت اسماعيل به دست حضرت ابراهيمحضرت ابراهيم تا حدود صد سالگي بچه‌دار نشد. گفت: خدايا پير شدم. بچه ندارم. خدا در صد سالگي به او بچه داد. بچه‌اش ده، سيزده ساله شد، جلويش راه مي‌رفت. از امام صادق عليه السلام پرسيدند: بهترين لذت‌ها چيست؟ فرمود: بهترين لذت‌ها اين است كه پدر به قيافه‌ي بچه‌اش نگاه كند، بچه‌اش جلويش راه مي‌رود. لذت دارد. حالا ابراهيم تازه بعد از صد سال منتظر بوده حالا يك بچه‌ي 13ساله‌‌اي دارد. خدا مي‌گويد: ابراهيم بچه‌ات را بكش. ابراهيم با بچه‌اش مشورت مي‌كند. مي‌گويد: «فَانْظُرْ ما ذا تَرى‏» (صافات/102) رأي تو چيست؟ «فَانْظُرْ» يعني نظر بده. «ما ذا تَرى‏» رأي تو چيست؟ من مأمور شدم، تو را ذبح كنم. سرت را ببرم. «قال» قال يعني گفت. «يا أَبَتِ» اي پدر! «افْعَل‏» انجام بده. « ما تُؤْمَر» هرچه به تو امر شده انجام بده. چانه نزن. خدا گفته: ذبح كن، ذبح كن. «يا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَر» (صافات/102) پدر جان هرچه خدا گفته: انجام بده. چه پسرهايي! چه نسلي! خدا گفته خدا حكيم است. ما الآن گاهي وقت‌ها يك چيزي مي‌گوييم: آقا اين كار را بكن. آقا دليلش چيست؟ مگر ما دليل‌ها را مي‌دانيم. برگ انار باريك است. دليلش چيست؟ برگ انگور پهن است. دليلش چيست؟ اصلاً ما چه چيزي بلد هستيم. با چهار تا كتاب خواندن ديپلم شدند و شش تا كتاب خواندن ليسانس شدن، و فوق ليسانس شدن و آيت الله شدن و قرآن مي‌گويد: همه‌ي با سوادهاي كره‌ي زمين اندكي بيش سواد ندارند. آيه‌اش اين است. «وَ ما أُوتيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلاَّ قَليلا» (اسرا/85) قليل را كه مي‌دانيد يعني چه؟ «إِلاَّ قَليلا» يعني فقط كم. فقط كمي اطلاعات داريد. ما چيزي بلد نيستيم. ايمان به حکمت الهي و پيروي از دستورات خداوندما چيزي بلد نيستيم. ولي خدا حكيم است. خدا مي‌داند كه چشم ما از پي است. خودش ساخته است و پي اگر با آب نمك قاطي نباشد از بين مي‌رود و لذا اشك ما را شور قرار داده است. اين هم نه آب نمكي كه ما درست مي‌كنيم. ما هم ممكن است آب نمك درست كنيم، يك خرده نمك در آب بريزيم مي‌شود آب نمك. نه اين اشك با اين آب نمك فرق مي‌كند. اين اشك ما از ده ماده تركيب شده است. از ده ماده تركيب شده است. آب دهان ما شيرين است ولي نه مثل آب‌هاي ليواني كه مي‌خوريم وقتي تشنه هستيم. آب دهان ما شيريني است كه از چند ماده تركيب شده است. آن خدايي كه مي‌داند چين و چروك كند. گوش را چين و چروك كند. چون اگرگوش ما اين چين‌ها را نداشت مثل پيشاني صاف بود، صدا را مي‌فهميديم اما نمي‌دانستيم كدام طرف است. تا مي‌گفتند: آقاي قرائتي! من بايد به شش طرف نگاه كنم. اما امواج با اين چين و چروك‌ها چنان تنظيم شده كه مي‌فهميد جهت صدا از كجاست؟ خدا حكيم است. خدا اينجا پوست زيادي گذاشته است. چرا؟ براي اينكه در كارها وقتي مي‌خواهيم دستمان خم شود اينجا كم نياوريم. يك خرده پوست اضافه هست. اما اينجا پوست زيادي نگذاشته است. چرا؟ براي اينكه در عمرمان هيچ نياز نداريم دستمان از اينطرف خم شود. از اول تولد تا بعد از مرگ هيچ‌كس هيچ جاي كره‌ي زمين كاري پيدا نشده كه نياز باشد دستش از اين طرف خم شود. چون دست از اين طرف خم نمي‌شود، نه خم مي‌شود و نه اينجا زاپاس دارد. چون از اين طرف كار داريم هم خم مي‌شود و هم اينجا زاپاس گذاشته است. خدا حكيم است. خداي حكيم گفته: دو ركعت نماز بخوان. بگو: چشم!آن خدايي كه كف پاي شما را گودي قرار داد. چنين، اگر كف پاي ما صاف بود خيلي مشكل داشتيم. خيلي مشكل داشتيم. آن خدايي كه براي هواي ريه‌ي شما سه تا برنامه‌ريزي كرد. هواي غبار بايد تصفيه شود. در بيني شما مو قرار داد. هواي سرد بايد گرم شود. لوله‌هاي بيني را طوري قرار داد كه هواي سرد تا وارد ريه مي‌شود گرم شود. هواي خشك بايد مرطوب شود چون ريه مرطوب است. هواي خشك به ريه‌ي مرطوب برسد اذيّت مي‌كند. بايد اين راه هوا كه وارد مي‌شود يك كم هم مرطوب شود. يعني هواي خشك را مرطوب مي‌كند. هواي سرد را گرم مي‌كند. هواي غبار را تصفيه مي‌كند. اين بركت بيني شما است. گرچه ما در عمرمان نگفتيم: الحمدلله ما بيني داريم. نعمت‌هايي كه درعمرمان شكرش را نكرديم، خدا به ما داده است. حالا وقتي مي‌گويد: نماز بخوان، مي گويد: آقا چرا نماز بخوانم؟ گردن كلفتي براي خدا! تو از ترس پشه در پشه‌بند مي‌روي! آنوقت براي خدا شاخ و شانه مي‌كشي. حالا... خدا مي‌گويد: ابراهيم بچه‌ات را بكش. مي‌گويد: چشم! اسماعيل مي‌خوابد، چاقو را مي‌گذارد. تا چاقو را مي‌گذارد، دقيقه‌ي نود. لحظه‌ي آخر مي‌گويد: چاقو را بردار. قصه چه بود؟ نمي‌خواستم خون او ريخته شود. مي‌خواستم ببينم تو دل مي‌كني، يا نمي‌كَني. مي‌خواستم تو دل بكني. من نمي‌خواستم خون ريخته شود. دل كندن مهم است. دل كندن مهم است. جوشش آب زمزم در زير پاي حضرت اسماعيلبعد از صد سال كه خداوند به حضرت ابراهيم بچه داد، خدا به ابراهيم گفت: اين بچه‌ات را ببر در بيابان‌ها بگذار و برگرد. كدام بيابان؟ بيابان مكه. مكه چند تا كوه است. نه آب است و نه گياه. برو آنجا كنار كعبه بگذار. من قرآن مي‌خوانم شما معنا كنيد. «رَبَّنا» پروردگارا، «إِني» به درستي كه من «أَسْكَنْتُ» مسكن دادم، خدايا من مسكن دادم به چه كسي «مِنْ ذُرِّيَّتي» ذريه‌ام را مسكن دادم. كجا؟ «بِوادٍ غَيْرِ ذي زَرْع‏» وادي يعني بياباني كه «غَيْرِ ذي زَرْع» (ابراهيم/37) يعني قابل زرع، قابل زراعت نيست. خدايا بچه‌ام را در يك بياباني كه كشت نيست. آب نيست. گياه نيست. «عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّم‏» كنار كعبه، «رَبَّنا» براي چه؟ همه‌ي اينهايي كه مكه مي‌روند يا براي حج مي‌روند يا براي عمره. فَبَعَثَ اللَّهُ غُرابا» (مائده/31) خداوند يك غرابي را مبعوث كرد، يك كلاغ آمد. «يَبْحَثُ فِي الْأَرْض‏» يعني زمين را زير و رو كرد. يك چيزي را زير زمين خاك كرد. به اين الهام كرد كه همينطور كه من اين را خاك كردم، تو هم مرده‌ات را خاك كن. چند ميليارد بشر تا به حال كه دفن شدند، معلمشان چه كسي بوده است؟ كلاغ!قرآن مي‌گويد: ابراهيم مكه رفت نه براي حج رفت، نه براي عمره. مي‌گويد: خدايا من زن و بچه‌ام را مكه آوردم. اما براي حج نيامدم. ‏براي عمره نيامدم! پس براي چه آمدي؟ «رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ الصَّلَوةَ» (ابراهيم/37) آمدم براي اقامه‌ي نماز. نماز خيلي مهمتر از حج است. حج با همه‌ي بند و بيلش قبله‌ي نماز است. حج با همه‌ي بند و بيلش قبله‌ي نماز است.  حضرت ابراهيم بچه را گذاشت. بچه‌ي نوزاد، اسماعيل كوچك بود. نمي‌توانست راه برود. رفت! يك مادر جوان در يك بيابان با يك بچه‌ي نوزاد، تشنه شد. كنار مسجد الحرام يك خيابان سر پوشيده است 400 متر. اسمش صفا و مروه. مادر در كوه صفا دويد. ببيند يك كلاغي، پرنده‌اي، چشمه‌ي آبي، گياهي، درختي، دويد روي كوه مروه رفت. دلش آرام نگرفت. اين سعي صفا و مروه را هفت بار دويد. بعد از آنجا كه بچه نزديك بود از دنيا برود، از زير انگشت‌هاي اسماعيل آب زمزم جوشيد. آب زمزم. يعني لحظه‌ي آخر، دقيقه‌ي نود بچه‌ي نوزاد در بيابان بي آب و گياه...تنظيم براي تبيان: شکوري





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 448]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن