واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مقام اول حق من بود!جعفر فردي که موفق شد رتبه دوم مسابقات قرآن مالزي را به دست آورد، مي گويد به جايگاه واقعي اش نرسيده است.
مجري مسابقات بين المللي قرآن مالزي وقتي از نماينده جمهوري اسلامي ايران دعوت کرد تا به جايگاه قرائت برود، سکوت معناداري سالن را فرا گرفت. همه مي دانستند که نماينده ايران يکي از مدعيان کسب رتبه نخست است. فردي از روي صندلي بلند شد و به سمت جايگاه حرکت کرد. اضطراب در چشمانش پيدا بود، اما بيش از او، برادر بزرگ و استادش که همراهان او در مسابقه بودند، نگران بودند. قاري بايد چهار دستگاه موسيقايي را در ده دقيقه قرائت مي کرد و همه مي دانستند که کار آساني نيست. نماينده جمهوري اسلامي ايران قرائتش را آغاز کرد و در همان ابتداي قرائت، همه را غافلگير کرد. لبخند شوق روي لب هاي استاد و برادرش نقش بست و آنها مطمئن شدند که افتخار ديگري براي جامعه قرآني کشور به ارمغان خواهد آمد. قاري ايراني «صدق الله» را گفت و با لبخندي از سر رضايت پايين آمد، اما اين لبخند خيلي زود از روي لبان هيات اعزامي ايران به مالزي محو شد. روز اختتاميه در کمال ناباوري نام قاري عراقي به عنوان فرد برتر برده شده و قاري ايراني رتبه دوم را از آن خود کرد.مسابقات مالزي بيشتر جنبه سياسي دارد! آنها بيشتر تمايل دارند خودشان اول شوند.جعفر فردي، اين روزها گلايه هاي فراواني دارد.او مسؤولان قرآني کشور را در ضايع شدن حقش مقصر مي داند و معتقد است مسابقات بين المللي ايران از اعتبار بيشتري نسبت به مالزي برخوردار است.آقاي فردي! انگار هنوز از حال و هواي مسابقه بيرون نيامده ايد. به نشر مي رسد کمي خسته ايد؟طبيعي است! فشار مسابقه آن هم در کشور مالزي بالاست. از طرف ديگر از زماني که به ايران برگشتم فقط حرف مسابقه بوده، براي همين ذهنم هنوز درگير است. کم کم شرايط عادي مي شود.حال و هواي مسابقات امسال چطور بود و شرکت کننده در چه سطحي بودند؟با توجه به صحبت هاي دوستان از دوره هاي گذشته مسابقات مالزي، پنجاه و يکمين دوره مسابقات وضعيت خوبي داشت، قاريان نسبتاً حرفه اي به اين دوره از مسابقات آمده بودند و به نظر مي رسيد کشورهايي مانند اندونزي، ليبي، مغرب و تايلند و حتي عراق اين دوره را جدي تر گرفته بودند. آنها براي اعزام به مسابقات بين المللي خارج از کشور گزينشي انجام نمي دادند و بدون هيچ مسابقه يا شرط خاصي، چند نفر را براي مسابقه مي فرستند، مسلما در چنين شرايي، حافظان و قاريان برتر کشورشان به مسابقه نمي آمدند، ولي امسال شرايط تغيير کرده بود و آنها تقريباً قاريان برترشان را فرستاده بودند.ظاهراً شما از داوري اين دوره مسابقات راضي نيستيد؟يقين دارم در حق من ناداوري شده است. به تاييد همه دوستان و اساتيدي که به اين مسابقه آمده بودند، قرائت خوب و بدون اشکالي داشتم، اما قاري عراقي به عنوان نفر اول معرفي شد، در حالي که قاري عراقي از نظر فني تلاوت خوبي نداشت. مشخص نبود مجلسي مي خواند يا مسابقه اي. حتي به دليل اينکه در زمان تعيين شده مسابقه، قرائت را به پايان نرساند، دوباره بخشي از آيه را خواند و فرود آمد، با اين حال اول شد. شايد اگر داور ايراني در اين مسابقه حضور داشت، از حقم دفاع مي کرد و چنين شرايطي پيش نمي آمد.با نفر اول چند امتياز تفاوت داشتيد؟چهارصدم. من از صد امتياز 92/92 امتياز آوردم و قاري عراقي 96/92. تا روز اختتاميه هم نتيجه را نمي دانستم، براي همين وقتي نتيجه را فهميدم خيلي ناراحت شدم. باز هم جاي شکرش باقي است که همين رتبه دوم را به ايراني ها دادند.به نتيجه اعتراض نکرديد؟آنجا مانند ايران نيست که قاري حق اعتراض داشته باشد، علاوه بر اين، نتيجه را روز اختتاميه به صورت رسمي در حضور پادشاه و مسؤولان کشورشان اعلام کردند و ديگر به هيچ کس دسترسي نداشتيم. در حالي که حتي خيلي از قارياني که در اين مسابقه حضور داشتند، از جمله نفر اول قرائت بانوان، قبل از اعلام نتيجه به من گفت که شما اول مي شويد. مسابقات مالزي بيشتر جنبه سياسي دارد! آنها بيشتر تمايل دارند خودشان اول شوند. اگر نتايج اين پنجاه و يک دوره را مرور کنيد، گفته مرا تاييد مي کنيد. آنها حتما بايد از بين خانم ها يا آقايان يک نفر اولي داشته باشند. فقط در شرايطي که قاريان و حافظان آنها اصلا شرايط اول شدن را نداشته باشند، رتبه نخست را بين کشورهاي ديگر تقسيم مي کنند.اين نقد شما به مسابقات ايران هم وارد است. 26 دوره مسابقه در کشور برگزار شده و 24 دوره رتبه اول قرائت به ايراني ها رسيده است!بله، بعضي ها به ايارن هم در اين زمينه انتقاد مي کنند، ما در ايران شرايط سياسي وجود ندارد و قاريان ايراني از نظر حرفه اي بوده با قاريان کشورهاي ديگر قابل مقايسه نيستند. ايراني ها دست کم يک سرد و گردن از قاريان کشورهاي ديگر بالاترند و در اين شرايط طبيعي است که خودشان برتر شوند.جعفر فردي، اين روزها گلايه هاي فراواني دارد.او مسؤولان قرآني کشور را در ضايع شدن حقش مقصر مي داند و معتقد است مسابقات بين المللي ايران از اعتبار بيشتري نسبت به مالزي برخوردار است.پس معتقديد در ايران داوري عادلانه است و اگر قاري خوب قرائت کند، حتما رتبه اول را به او مي دهند؟صددرصد. هر کسي هر چه را حق باشد، مي گيرد. حالا فرقي نمي کند ايراني باشد يا خارجي، اما در مالزي چنين شرايطي وجود ندارد. در ايران براي شرکت در مسابقات بين المللي، مسابقات مختلفي برگزار مي شود و قاري که به عنوان نماينده ايران در مسابقه شرکت مي کند، پس از گذراندن سخت ترين و فشرده ترين رقابت ها انتخاب مي شود، براي همين واقعا برتر و حرفه اي است، ولي قاريان يا حافظان کشورهاي ديگر بدون هيچ رقابتي به مسابقه مي آيند. آنها خيلي خوب مي دانند که ايراني ها از همه کشورهاي اسلامي در اين زمينه جلوترند، اما سيستم داوري شان با مسابقات ايران فرق دارد و بي عدالتي پيش مي آيد.مثلا چه فرقي دارد؟داوران آنها اصلا آموزش نديده اند و به صورت سليقه اي و سنتي داوري مي کنند. آنها سبک مصطفي اسماعيل را مي پسندند، حالا اگر قاري به سبک ديگري خيلي بهتر بخواند به او مقام نمي دهند، به همين دليل قاري مجبور است فقط به سبک مصطفي اسماعيل تلاوت کند. به مفاهيم قرآن هم اهميت چنداني نمي دهند و قاري هر جا که دلش بخواهد وقف مي کند و دوباره شروع به خواندن مي کند، اما در ايران چند سالي است آئين نامه داوري که از نظر کمي و کيفي اصلاح شده در سطح بالايي اجرا مي شود.نزديک به يک دهه است که داور ايراني به مسابقات مالزي دعوت نشده، به نظر شما دليلش چيست؟فکر مي کنم چهار دوره داوران ايراني در مسابقات مالزي حضور داشتند، اما به دليل شرايط خاصي که آنها در داوري دارند، چند سالي است که ايراني ها را دعوت نمي کنند. متاسفانه اين مساله براي قاريان ايراني شرکت کننده در مسابقه لطمه بزرگي است و باعث مي شود که حقشان راحت تر تضييع شود.منظورتان از شرايط خاص چيست؟اجازه دهيد در اين باره زياد بحث نکنيم. يک سري مشکلات پيش آمد که البته ايراني ها هم در ايجادش بدون تقصير نبوده اند. براي آنها سن و سال بالاي داور و تجربه، خيلي اهميت دارد، اما گويا ايراني ها در دو سال آخر داورهاي جوان را به مالزي اعزام کرده بودند، به همين دليل آنها هم ديگر دعوت نکردند.در حقيقت آنها داورهاي جوان ايراني را در شأن مسابقه خود نمي ديدند؟تقريباً. اگرچه همين داورهاي جوان ايراني که به مسابقه رفته بودند، از داورهاي مسن آنها به مسائل داوري آشناتر بودند، از داورهاي مسن آنها به مسائل داوري آشناتر بودند، اما آنها به سن و سال اهميت بيشتري مي دهند.گفتيد آنها به تلاوت سبک مصطفي اسماعيل اهميت مي دهند، شما هم به همين سبک تلاوت کرديد؟خودتان دوست داشتيد به چه سبکي بخوانيد؟بيشتر دوست داشتم به همان سبکي که در مجالس مي خوانم، تلاوت کنم. البته سبک خاصي ندارم. معمولاً ترکيبي از سبک چند استاد از جمله شحات انور، عمران، رفعت، محمود رمضان و لحني که خاص خودم است. اگر مجبور نبودم در اين مسابقه هم به همين سبک مي خواندم.کدام آيه را در مسابقات تلاوت کرديد؟آيه 96 سوره نحل را با سبک بيات، حجاز، نهاوند و رست تلاوت کردم و درست در پايان ده دقيقه فرود آمدم. انصافاً از نظر مانور لحني آيه سختي بود اما از عهده اش برآمدم.حضور استاد محمد محسن سعديان به عنوان مربي همراه چقدر در موفقيتتان نقش داشت؟حضور ايشان به من آرامش مي داد. به هر حال استاد سعيديان تجربيات بسياري دارند که همان تجربيات برايم مفيد بود و به من کمک کرد تا اجرايي بدون نقص در سالن مسابقه داشته باشم.چرا سعيديان را استاد همراه انتخاب کرديد؟از هشت سالگي شاگرد استاد سعيديان بودم، به همين دليل کاملا با رفتار و روحياتم آشناست، بدون شک ايشان بهترين گزينه بود تا به عنوان مربي همراه کنارم باشد.حالا چقدر جايزه گرفتيد؟جوايزشان کم است. من حدوداً با 67 نفر رقابت کردم و به پول ايران 2 ميليون و 800 هزار تومان گرفتم. به نفر اول هم حدود 3 ميليون و نيم جايزه مي دهند.آقاي فردي! شما در مسابقات معتبر بسياري برگزيده شده ايد، قصد نداريد از مسابقات کنار بکشيد؟ مثل بسياري از دوستان ديگرتان.مسابقات مالزي پنجمين تجربه ام در مسابقات قرآني خارج از کشور بود. سه بار رتبه اول، يک بار رتبه چهارم و امسال هم رتبه دوم را کسب کردم که برايم ارزش بالايي دارد. خوشبختانه همه خوب مي دانند که رتبه نخست مالزي نوبتي به کشورهاي مختلف داده مي شود و کسي که رتبه دوم را کسب کرده، مانند اين است که رتبه اول را به دست آورده است. با اين حال تصميم دارم باز هم در مسابقه شرکت کنم. هر وقت در مسابقات سراسري کشور رتبه نخست را آوردم، ديگر مسابقه نخواهم داد.موافقيد کمي هم درباره وضعيت اجرايي اين دوره از مسابقات مالزي صحبت کنيم؟از نظر اجرا، مسابقات مالزي بدون نقص نيست؛ مثلا امسال سيستم صوتي شان وضعيت بسيار بدي داشت، طوري که صدا به صدا نمي رسيد. من براي اينکه صداي خودم را بشنوم، مجبور بودم دستم را روي گوشم بگذارم، اما نسبت به مسابقاتي ه در کشورهاي اسلامي به ويژه ايران برگزار مي شود، تقريباً بي نظير است. نخست اينکه زمان مسابقه آنها از هشت تا 11 شب بود که فکر مي کنم براي يک قاري زماني خيلي خوبي است. نکته دوم حضور پادشاه و همسرش در روز افتتاحيه و اختتاميه مسابقه است که خيلي رسمي از تک تک شرکت کنندگان استقبال مي کنند. علاوه بر اين، برنامه اضافي و سخنراني هاي طولاني هم ندارند.زکيه سعيدي، همشهري آنلاينتنظيم براي تبيان: شکوري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 683]