مروري بر رهنمودهاي مقام معظم رهبري درعيد مبعث: پيشرفت حق با ايستادگي

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: مروري بر رهنمودهاي مقام معظم رهبري درعيد مبعث: پيشرفت حق با ايستادگي
خبرگزاري جمهوري اسلامي (ايرنا):دفتر پژوهش و بررسيهاي خبري- حضرت آيت الله خامنه اي ، رهبر فرزانه و مجاهد انقلاب اسلامي به مناسبت عيد سعيد مبعث رهنمودهاي مهمي را خطاب به ملت ايران بيان فرمودند كه در اينجا به تحليل و تبيين بيانات ايشان اشاراتي مي شود.

مقدمه:
زماني كه گل سر سبد خلقت حضرت محمد مصطفي (ص) به پيامبري مبعوث گرديد اثري از امت اسلام نبود او خود يك امت برانگيخته شده بود. در شرايطي كه - به تعبير رهبر معظم انقلاب- به سنگستان بي آب و علفي شبيه بود و هيچيك از كمالات بشري در حد مطلوب وجود نداشت او برگزيده شد تا جامعه‌اي بر مبناي علم، عدل، توحيد، معنويت، اخلاق و كرامت بنيان نهد و اين امت و حكومت رسالتي داشت تا قله‌هاي مدنيت عالم را تسخير نمايد. و انقلاب اسلامي مردم مسلمان ايران نيز بعثت يك امت بود در شرايطي مشابه با عصر جاهليت. در اين شرايط يا مي‌بايست در زمره زورگويان به استعمار و استثماركشورهاي ديگر مي‌پرداختي و يا بالاجبار تحت ستم و ظلم قدرت‌هاي بيگانه دست و پا مي‌زدي. در چنين دوراني كه امت اسلام فرسنگ‌ها از مسير اصلي خويش دور مانده بود؛ ملت ايران بعثتي آغاز كرد تا حكومتي در امتداد مدينه‌النبي بنيان نهد. تحمل فشارهاي اقتصادي، ناامني‌هاي داخلي، جنگ و كودتا، عمليات رواني و تبليغي و انواع تهديدات فرهنگي، سياسي و .... بخشي از هزينه‌هايي بود كه اين ملت جهت دستيابي به مقصود خويش پرداخت و همچنان مي‌پردازد؛ چرا كه رمز بعثت و انتخاب از سوي خالق هستي استقامت و پايداري در برابر مشكلات و فشارها است؛ فشارهايي كه در اين ايام روند صعودي به خود گرفته و دشمنان اسلام به گمان عقب‌نشيني ملت ايران بر حجم آن مي‌افزايند؛ اما آنها از تاريخ ما بي‌خبرند، از شعب ابيطالب چيزي نمي‌دانند؛ عمار، ياسر و سميه، سلمان و ابوذر را نديده‌اند. ابوجهل‌ها و ابولهب‌هاي امروزي نتيجه ايمان و قناعت، استقامت و ايستادگي مسلمين را به ياد نمي‌آورند. لذا بر طبل اجداد خود مي‌كوبند و ما را از تحريم و تهديد مي ترسانند. امت اسلامي اين دوران را عصر بعثت خود مي‌داند كه راز آن استقامت و پايداري است و هر چه دارد در سايه همين مقاومت نهفته است. از همين رو به مناسبت بعثت پيامبر گرامي اسلام رهبر معظم انقلاب اسلامي فرمودند: « امروز ملت ايران قابل مقايسه‌ با ملت ايران بيست سال قبل نيست و علمش، فناوري‌اش ، تجربه‌اش ، مهارتهاي گوناگونش ، توسعه عظيم همه جانبه‌ي ملي و اجتماعي و اقتصادي و كشوري‌اش، نفوذ و اقتدارش در منطقه، قابل مقايسه با بيست سال پيش ، بيست و پنج سال پيش نيست. اين ، بر اثر همين استقامت است اين درس بعثت است. »

محورهاي بيانات مقام معظم رهبري با مسئولان نظام به مناسبت مبعث حضرت رسول اعظم (ص) (9/5/1387‌)

يادآوري بعثت تكرار يك درس فراموش‌نشدني‏

يادآوري بعثت به معناي يادآوري يك حادثه‏ي تاريخي نيست بلكه تكيه‏ي بر اين خاطره‏ي پرشكوه در حقيقت تكرار و مرور يك درس فراموش نشدني است تكرار يك سرمشق است، يادآوري يك حادثه‏ي درس آموز است

ابعاد حادثه بعثت

ابعاد اين حادثه بسيار متنوع است شما ملاحظه كنيد پيغمبر اكرم با اين پيامي كه جامع همه‏ي نيازهاي بشر براي كمال بود، در جامعه‏اي ظهور كرد و دعوت خود را آغاز كرد كه هيچيك از آن كمالات مطلوب در آن جامعه وجود نداشت.

پيغمبر، پيامبر علم بود، در آن جامعه علم نبود؛ پيامبر عدل بود، در آن جامعه رايحه‏اي از عدالت به مشام نميرسيد و قدرتمندان، زورمندان، رؤساي زورگو بر جان و مال مردم مسلط بودند. پيامبر اخلاق و مدارا و گذشت و انصاف و محبت بود، در آن جامعه اين چيزها به تمام معنا قحط بود؛ يك جامعه‏ي خشن، زورگو و زور شنو، دور از اخلاق و معنويت، دور از علم، دلبسته‏ي به هواهاي نفساني، به عصبيتهاي جاهلي، به غرورهاي بي مورد و بيجا.

در يك چنين فضاي متحجر و دشواري، در يك چنين سنگستان بي آب و علفي اين نهال روئيد، سيزده سال در اين شرائط سخت رشد كرد و اين سيزده سال منتهي شد به ايجاد يك حكومت؛ تشكيل يك جامعه بر مبناي علم و عدل و توحيد و معنويت و اخلاق و كرامت. ذلت را تبديل به عزت كرد؛ وحشيگري را تبديل به اخوت كرد؛ عصبيت را تبديل به مدارا و تعقل كرد؛ جهل را تبديل به علم كرد؛ يك قاعده‏ي مستحكمي، يك شالوده‏ي متيني به وجود آورد كه بر اساس آن شالوده‏ي محكم، قرنها مسلمانان توانستند بر قله‏ي مدنيت عالم مسلط شوند و قله‏هائي را خودشان به وجود بياورند كه در تاريخ بشريت سابقه نداشت.

ده سال هم دوران اين حكومت بيشتر طول نكشيد. در يك چنين فاصله‏ي كوتاهي يك حركت عظيمي به وجود آمد كه ميشود گفت تاريخ را به دو قسم منقسم كرد: قسمِ قبل از اسلام و قسمِ بعد از اسلام. انسانيت را به پيش برد، پايه‏هاي اخلاق را مستحكم كرد، درسهاي فراموش‏نشدني را براي بشر به يادگار گذاشت؛ عظمت بعثت را از اين ديدگاه شما نگاه كنيد.

عوامل موفقيت حركت رسول اكرم(ص)

آنچه كه اين موفقيتها را تضمين كرد، البته عناصر در هم تنيده‏ي بسياري است؛ اما در درجه‏ي اول آن عنصر مستحكم باثباتي كه سرشار بود از معنويت، از صفا و از معرفت به پروردگار و اتكاء به خدا، وجود خودِ پيغمبر است. پيغمبر اكرم داناترين و خردمندترينِ مردم مكه بود، قبل از اينكه به نبوت برسد؛ كريم‏ترين و شريف‏ترين و بااخلاق‏ترينِ مردم آن منطقه بود، قبل از اينكه به نبوت برسد.

ايستادگي پيامبر(ص) عامل موفقيت

در ميان آن مردم اين انسان برجسته مورد لطف الهي قرار گرفت و اين بار بر دوش او نهاده شد؛ چون خدا او را آزموده بود و پيغمبر ايستاد. اين ايستادگي، اين استقامتِ همراه با معرفت عميق به آن هدفي كه به سوي آن حركت ميكند و آن راهي كه آن را ميپيمايد، پشتوانه‏ي همه‏ي پيشرفتهاي پيغمبر و پشتوانه‏ي شكوفائي اين حركت عظيم شد. بله، حق پيروز است، اما بشرطها؛ شرط پيروزي حق، دفاع از حق است. شرط پيروزي حق، ايستادگي در راه حق است.

وقتي كه در مرحله‏ي اول بعثت، بعد از آني كه با گذشت سه سال يا بيشتر - كه دعوت پنهاني بود، مخفي بود - پيغمبر توانسته بود سي، چهل نفر را مسلمان بكند، بعد امر الهي آمد كه: «فاصدع بما تؤمر و اعرض عن المشركين. انّا كفيناك المستهزءين»؛ علني كن، برو توي ميدان، پرچم را به دست بگير و كار را علني كن. پيغمبر آمد وسط ميدان و قضايائي كه شنيده‏ايد. بزرگان و صناديد قريش و زرمندان و زورمندان آن جامعه به خود ترسيدند و لرزيدند. اولين كاري كه كردند، تطميع آن بزرگوار بود. آمدند پيش جناب ابي‏طالب گفتند كه اين برادرزاده‏ي تو اگر رياست ميخواهد، ما رياست مطلق خودمان را به او ميدهيم؛ اگر ثروت ميخواهد، آنقدر به او ثروت ميدهيم كه از همه‏ي ما ثروتمندتر بشود؛ اگر مايل است پادشاهي كند، ما او را به عنوان پادشاه خودمان انتخاب ميكنيم. بگوئيد از اين حرفهائي كه ميزند، دست بردارد. جناب ابي‏طالب كه بر جان پيغمبر ميترسيد و از توطئه‏ي آنها بيمناك بود، پيش پيغمبر آمد و گفت بزرگان مكه اين پيغام را دادند؛ شايد نصيحت كرد، توصيه كرد كه حالا شما هم يك خرده‏اي كوتاه بيائيد؛ اين ايستادگي به اين اندازه ديگر چرا؛ لازم نيست. پيغمبر فرمود: «يا عمّ! واللَّه لو وضعوا الشّمس في يميني و القمر في شمالي لاعرض عن هذا الامر لا افعله حتّي اظهره اللَّه او يذهب بما فيه»؛ عموجان! اگر خورشيد را در دست راست من بگذارند، ماه را در دست چپ من بگذارند، براي اينكه من از اين هدف دست بكشم، سوگند به خدا اين كار را نميكنم؛ تا وقتي يا خدا ما را پيروز كند يا همه‏ي ما از بين برويم.

بعد در روايت دارد كه «ثمّ اغرورقت عيناه من الدّمع»؛ چشم مبارك پيغمبر لبريز اشك شد و از جا بلند شد. ابوطالب اين ايمان، اين استقامت را وقتي كه ديد، منقلب شد و گفت: «يابن اخي اذهب و قل ما احببت»؛ برو هركاري كه ميخواهي بكن؛ هدفت را دنبال كن. «واللَّه لا اسلّمنّك بشي‏ء»؛ سوگند به خدا من تو را با هيچ چيز عوض نميكنم. اين ايستادگي، ايستادگي مي‏آفريند. اين استقامت از پيغمبر، ريشه‏ي استقامت را در ابوطالب مستحكم ميكند.

اين پايبندي به هدف، نترسيدن از دشمن، طمع نورزيدن در آنچه كه در دست دشمن است، دل نبستن به امتيازي كه دشمن ميخواهد بدهد در مقابل متوقف كردن اين راه، ايستادگي مي‏آفريند، آرامش به وجود مي‏آورد، اعتماد به راه و به هدف و به خدائي كه اين هدف متعلق به اوست، به وجود مي‏آورد. لذا سي، چهل نفر بيشتر نبودند. همين سي، چهل نفر در مقابل آن همه مشكلات، آن همه دشواريها ايستادند و روز به روز زياد شدند. روز به روز در مكه ميديدند كه با عمار چه ميكنند، با بلال چه معامله‏اي ميشود، سميه و ياسر چه جور زير شكنجه قرار ميگيرند و شهيد ميشوند؛ اينها را ميديدند، در عين حال ايمان مي‏آوردند. پيشرفت حق اينجوري است. صرفاً در حالت آسايش، در حالت امن و امان پرچم حق را بلندكردن و پاي آن سينه زدن، حق پيش نميرود. حق آن وقتي پيش ميرود كه صاحب حق، پيرو حق، در راه پيشرفت حق از خود استقامت و استحكام نشان بدهد.

استواري، استحكام و مقاومت در تمام زمينه‌ها

آيه‏ي قرآن ميفرمايد: «محمّد رسول اللَّه و الّذين معه اشدّاء علي الكفّار رحماء بينهم». اشداء بر كفار معنايش اين نيست كه با كفار دائم در حال جنگند. اشداء، شدت، يعني استحكام، استواري، خورده نشدن. شدت يعني استحكام. استحكام يك وقت در ميدان جنگ است، يك جور بروز ميكند؛ يك وقت در ميدان گفتگوي با دشمن است، يك جور بروز ميكند. شما ببينيد پيغمبر در جنگهاي خود، آنجائي كه لازم بود با طرف خود و دشمن خود حرف بزند، چه جوري حرف ميزند. سرتا پاي نقشه‏ي پيغمبر استحكام است؛ استوار، يك ذره خلل نيست. در جنگ احزاب پيغمبر با طرفهاي مقابل وارد گفتگو شد، اما چه گفتگوئي! تاريخ را بخوانيد. اگر جنگ است، با شدت؛ اگر گفتگو است، با شدت؛ اگر تعامل است، با شدت؛ با استحكام. اين معناي اشداء علي الكفار است.رحماء بينهم، يعني در بين خودشان كه هستند، انعطاف وجود دارد.

ايستادگي اول بعثت عامل ايستادگي در تمام دوران

همان ايستادگي اول بعثت، منجر ميشود به استقامت عجيب سه سال در شعب ابي‏طالب. شوخي نيست؛ سه سال در يك دره‏اي در مجاورت مكه، بدون آب، بدون گياه، در زير آفتاب سوزان. پيغمبر، جناب ابي‏طالب، جناب خديجه، همه‏ي مسلمانها و همه‏ي خانواده‏هايشان توي اين تكه - شكاف كوه - زندگي كردند. راه هم بسته بود كه براي اينها غذا نيايد، خوراك نيايد. گاهي در ايام موسم - كه بر طبق سنن جاهلي آزاد بود، يعني جنگ نبود - ميتوانستند داخل شهر بيايند، اما تا ميخواستند جنسي را در دكاني معامله كنند، ابوجهل و ابولهب و بقيه‏ي بزرگان مكه به نوكرها و فرزندان خودشان سفارش كرده بودند كه هر وقت آنها خواستند جنسي را بخرند، شما وارد معامله شويد، دو برابر پول بدهيد، جنس را شما بخريد و نگذاريد آنها جنس بخرند. با يك چنين وضعيت سختي سه سال را گذراندند. اين شوخي است؟

آن استقامت اوّلي، آن عمود مستحكم اين خيمه، آن دل متوكل علي اللَّه است كه چنين استقامتي را در فضا به وجود مي‏آورد كه آحاد صبر ميكنند. اميرالمؤمنين به فرزند عزيزش محمد بن حنفيه فرمود: «تزول الجبال و لا تزل»؛ كوهها ممكن است تكان بخورند؛ از جا كنده شوند؛ تو از جا كنده نشو. اين همان نصيحت پيغمبر است؛ اين همان وصيت پيغمبر است. اين است راه برخاستن امت اسلامي؛ بعثت امت اسلامي اين است. اين درس پيغمبر به ماست. بعثت اين را به ما تعليم ميدهد.

پيشرفت حق همراه با ايستادگي

من يك وقت به بعضي دوستان گفتم زندگي پيغمبر را ميلي‌متري بايد مطالعه كرد. هر لحظه‏ي اين زندگي يك حادثه است؛ يك درس است؛ يك جلوه‏ي عظيم انساني است؛ تمام اين بيست‏وسه سال همينجور است. جوانهاي ما بروند تاريخ زندگي پيغمبر را از منابع محكم و مستند بخوانند و ببينند چه اتفاقي افتاده است.

اگر شما مي‏بينيد امتي به اين عظمت به وجود آمد - كه امروز هم بهترين حرفها، بهترين راهها، بزرگترين درسها، شفابخش‏ترين داروها براي بشريت توي همين مجموعه‏ي امت اسلامي است - اين جور به وجود آمد، گسترش پيدا كرد و ريشه‏دار شد. والّا صرف اينكه حق با ما باشد، ما پيش نميرويم؛ حق همراه با ايستادگي. اميرالمؤمنين - بارها من اين جمله را از آن بزرگوار نقل كردم - در جنگ صفين فرمود: «لا يحمل هذا العلم الّا اهل البصر و الصّبر». اين پرچم را كساني ميتوانند بلند كنند كه اولاً بصيرت داشته باشند، بفهمند قضيه چيست، هدف چيست؛ ثانياً صبر داشته باشند. صبر يعني همين استقامت، ايستادگي، پابرجائي. اين را ما بايد از بعثت درس بگيريم.

امام خميني(ره) اول مؤمن به راه پيامبر(ص) در انقلاب اسلامي

امام عزيز ما رشحه‏اي از آن چشمه‏ي فياض بود كه توانست اين بساط عظيم را در دنيا راه بيندازد. امام هم قلبش پر بود از ايمان به راه خود. همان طور كه فرمود: «آمن الرّسول بما انزل اليه من ربّه و المؤمنون كلّ آمن باللَّه و رسله و ملائكته». خود پيغمبر اول مؤمن بود. در انقلاب ما خود امام بزرگوار، اول مؤمن به اين راه بود و از همه قلبش سرشارتر بود از ايمان به اين راه و اين هدف؛ ميفهميد، ميدانست دارد چه كار ميكند؛ عظمت كار را ميفهميد، الزامات اين كار را هم ميفهميد كه اولين الزام اين كار اين بود كه با توكل به خدا در اين راه محكم بايستد. محكم ايستاد. جوانان اين ملت هم با ايستادگي او ايستادگي پيدا كردند؛ آحاد اين مردم هم وقتي كه اين چشمه‏ي صبر و سكينه لبريز شد و سرازير شد، آنها را فرا گرفت. آنها هم «هو الّذي انزل السّكينة في قلوب المؤمنين ليزدادوا ايمانا مع ايمانهم» شدند. اين سكينه وقتي كه بر دل انسانها نازل ميشود، ايمان انسان زياد ميشود. بعد ميفرمايد: « وللَّه جنود السّماوات و الأرض». از چه ميترسيد؟ سپاه زمين و آسمان مال خداست. با خدا باش، اين سپاه زمين و آسمان مال شماست؛ در اختيار شماست. اين سنتهاي الهي است. ببينيد خداي متعال در آنِ واحد دو چيز را آفريده است: يكي اين عالم آفرينش را، با همه‏ي قوانينش، با همه‏ي سننش. يكي قواعد شريعت را؛ دين مردم را، راهنمائي زندگي مردم را. اين دو تا را با هم آفريده؛ اينها با هم منطبقند.

سنن آفرينش به انساني كه در اين راه حركت كند، كمك ميكند؛ منتها شرطش اين است كه شما حركت كنيد. ملت ايران حركت كرد، سنن آفرينش هم به او كمك كرد؛ قوانين طبيعي الهي به او كمك كرد. اين معنايش اين است كه وقتي يك جماعتي، يك ملتي در اين راه حركت كنند، بادهاي موافق الهي - يعني همان سنتهاي آفرينش - به اينها كمك ميكنند؛ پيش ميروند.

امروز روز بيداري دنياي اسلام

مسئله فقط مسئله‏ي ايران هم نيست؛ امروز دنياي اسلام بيداري پيدا كرده است؛ آگاهي پيدا كرده است. يك روزي بود تصور ميشد هر چه كه قدرتمندان و قلدران و گردن‏كلفتهاي عالم - حالا در يك وضع آمريكا، در يك وضع شوروي سابق - بخواهند، همان خواهد شد و سياسيون چاره‏اي ندارند جز اينكه بر طبق ميل آنها رفتار كنند. امروز اين باور در بين ملتها كه اصلاً وجود ندارد، در بين سياستمداران و نخبگان سياسي هم بسيار اين باور ضربه خورده است. بايد ايستاد، بايد ايستادگي كرد.

ايستادگي راه كسب منافع نظام

من به ملت ايران، به پيروان بعثت محمدي (صلّي اللَّه عليه و اله) عرض ميكنم كه راه، همين ايستادگي است. نظام جمهوري اسلامي به تبعيت از امام بزرگوارش اين ايستادگي را انتخاب كرده است؛ ما از اين ايستادگي سود برديم و ضرر نكرديم. همه‏ي بلندگوهاي استكبار جمع شدند كه ملت ايران و دولت ايران و نظام جمهوري اسلامي را با انواع و اقسام استدلالها از پشتيباني فلسطيني‏ها باز بدارند، ملت ايران قبول نكرد، بعد از اين هم قبول نميكنيم؛ ما از ملت فلسطين دفاع ميكنيم.

آزادي و حقوق بشر دروغين غرب

ملت فلسطين محق است؛ حق با اوست؛ مظلوم است. شرم باد بر آن مدعيان آزادي، مدعيان حقوق بشر كه بر اين همه ظلمي كه به اين ملت شده است، چشم ميبندند، باز ادعاي طرفداري از حقوق بشر ميكنند؛ خجالت هم نميكشند. من تعجب ميكنم؛ در كجاي دنيا يك انسان منصف اگر فلسطيني‏ها يك اقليت بيگانه بودند توي كشورشان - نميگوئيم صاحبان كشور، فرض كنيد فلسطيني‏ها در سرزمين خودشان اقليتي بودند؛ مهاجريني بودند كه به فلسطين آمده بودند - اين همه ظلم را نسبت به اينها تحمل ميكرد؟ خانه‏هايشان را خراب كنند، ، مردانشان را زندان ببرند، جلوي ارزاقشان را بگيرند، محاصره‏ي اقتصادي كنند، آن وقت آقاي بوش خجالت هم نميكشد، وامي‏ايستد ميگويد ما متعهد به آزادي هستيم! اين آزادي است؟! شرم باد بر شما! اين است طرفداري از آزادي؟!

يك ملتي را اينجور زير فشار قرار بدهند، آن هم توي خانه خودش؟ آن وقت قدرتمندان عالم دائم از زورگو، از متجاوز، از قاتل، از تروريست حمايت كنند و به همه‏ي ظلمهائي كه به اين ملت ميشود، چشم ببندند و آخرش هم دربيايند كه «خود گوئي و خود خندي»، ما طرفدار آزادي هستيم! ما طرفدار فلان هستيم.

عقب‌نشيني به معناي جلو آمدن دشمن

ملت ايران بيدارند؛ ملت ايران حقيقت را ميفهمند. طبيعت استكبار اين است كه اگر يك قدم عقب نشستيد، او يك قدم جلو مي‏آيد. هيچ كس گمان نكند كه با عقب‏نشيني در مقابل استكبار و عدول از مواضع صحيح و از حق صحيح و از داعيه‏ي صحيح، موجب ميشود كه استكبار خجالت بكشد؛ نجابت به خرج بدهد، بگويد خوب، حالا اينها يك قدم عقب نشستند، ما هم يك قدم عقب بنشينيم. چنين چيزي نيست.

شما يك قدم رفتيد عقب، او يك قدم مي‏آيد جلو؛ يك سنگر را خالي كرديد، او مي‏آيد آن سنگر را ميگيرد. امت اسلام بايد اينجوري به قضاياي خود نگاه كند. سياستمداران دنياي اسلام بايد با اين نگاه، به حوادث پيرامون خود نگاه كنند. ما حرفمان كلمه‏ي توحيد است و توحيدِ كلمه. ما ميگوئيم فقط بنده‏ي خدا باشيم؛ بنده‏ي آمريكا نباشيم؛ بنده‏ي قدرتهاي زورگو و مستكبر و قلدر نباشيم؛ بنده‏ي فراعنه‏ي عصر نباشيم؛ بنده‏ي ابولهب‏ها و ابوجهل‏هاي اين زمان نباشيم.

ابوجهل اين زمان كيست؟

امروز هم ابوجهل در دنيا هست؛ امروز هم ابولهب هست؛ آتش‏افروزها، جاهل‏هاي بي‏مغز؛ از اينها امروز در دنيا هستند. ابوجهل‏هاي امروز، آنهائي كه بمب اتم ميسازند، همه‏ي دنيا را تهديد ميكنند، آن وقت به يك ملتي بي‏دليل گير ميدهند كه چرا شما انرژي هسته‏اي ميخواهيد پيدا كنيد؛ كه قبول هم داريم براي برق است، براي استفاده‏هاي صلح‏آميز است؛ اما چون اين توانائي را به شما ميدهد، ما نميگذاريم. در مقابل اين زورگوها، در مقابل اين قلدرها، جاهل‏ها، حرف‏نفهم‏ها كه نه منطق سرشان ميشود، نه حرف ميفهمند؛ مثل اين داشها و لاتهاي بي‏مغز بي‏كله كه دائم به بازوي خودشان نگاه ميكنند، قدرت خودشان را اندازه ميگيرند، دائم عربده ميكشند، اگر چنانچه عقب‏نشيني كرديد، باختيد. ملت ايران اين را تجربه كرده است. تقريباً سي سال است كه ما با اين مسائل مواجه‏ايم؛ اما واقعاً پيش رفتيم؛ روي زمين پيش رفتيم.

نتيجه درس گرفتن از بعثت

امروز ملت ايران قابل مقايسه‏ي با ملت ايرانِ بيست سال قبل نيست و علمش، فناوري‏اش، تجربه‏اش، مهارتهاي گوناگونش، توسعه‏ي عظيم همه‏جانبه‏ي ملي و اجتماعي و اقتصادي و كشوري‏اش، نفوذ و اقتدارش در منطقه، قابل مقايسه‏ي با بيست سال پيش و بيست‏وپنج سال پيش نيست. اين، بر اثر همين استقامت است. اين درس بعثت است؛ اين را بايستي تك تك ما بدانيم و بفهميم؛ با تاريخ پيغمبر آشنا شويم؛ بدانيم كه آن روز بعثت نبي مكرم بود، امروز بعثت امت اسلامي است.

ملت ايران چگونه بايد مبعوث شود؟

امروز امت اسلامي بايد احساس بعثت بكند؛ خود را مبعوث بداند؛ آگاهانه و با بصيرت حركت و اقدام كند؛ بر علم خود اضافه كند، بر توانائيهاي خود اضافه كند، بر انسجام ملي و انسجام بين‏الملل اسلامي خود اضافه كند. و بين ايشان توحيد كلمه خيلي مهم است.اين پيام ملت ايران، پيام انقلاب اسلامي، پيام نظام جمهوري اسلامي است. و افق هم براي ما روشن است. به توفيق الهي ميدانيم چه كار داريم ميكنيم و ميدانيم هم به كجا خواهيم رسيد و ميدانيم هم كه راه رسيدن به آن نقطه، رفتن است؛ نه ايستادن و نه عقبگرد كردن.اميدواريم خداي متعال اين ملت عزيز را از بركات بعثت پيغمبر برخوردار كند.‏

الزامات مبعوث شدن امت اسلامي از ديدگاه مقام معظم رهبري

«امروز امت اسلامي بايد احساس بعثت بكند؛ خود را مبعوث بداند...»‏

اين سخن فراز مهم بيانات مقام معظم رهبري در سالروز عيد مبعث بود كه خطاب به ملت ايران و تمام امت اسلامي ابراز فرمودند.

اگر مبعوث شدن را به‌معناي برانگيخته شدن و انتخاب شدن بدانيم؛ احساس بعثت يعني احساس برانگيختن و احساس انتخاب شدن به عنوان يك الگو كه ساير ملت‌ها و امت‌ها براساس اين الگو و اسوه هدايت شوند.

خداوند متعال در آيه 21 سوره احزاب از پيامبر اعظم(ص) به‌عنوان اسوه حسنه در ميان امت اسلامي ياد مي‌كند كه امت اسلام بايداز ايشان الگو بگيرند. و از آنجا كه پيامبر گرامي اسلامي خاتم پيامبران محسوب مي‌شوند در تمام زمان‌ها و مكان‌ها نيز اسوه و الگو مي‌باشند. درحال حاضر هم اگر امت‌اسلامي مي‌خواهد مبعوث شود و به‌عنوان الگوي ساير ملت‌ها مطرح شود تنها راه آن توجه به زندگي پيامبر اكرم(ص) است. به‌همين جهت مقام معظم رهبري مي‌فرمايند: « ... زندگي پيغمبر را ميلي‌متري بايد مطالعه كرد. هر لحظه‌اي اين زندگي يك حادثه است؛ يك درس است؛ يك جلوه عظيم انساني است.» (9/5/1387)

تفسير و تبيين زندگي رسول اكرم(ص) به شكلي كه مقام معظم رهبري مطرح فرمودند، موضوعي كاملاً تخصصي است كه بايد توسط خبرگان در اين بحث بيان شود؛ چرا كه در لحظه لحظه زندگي رسول‌ا... حكمتي نهفته است. كه هرچند تشخيص آنها در اين كلام نگنجد اما توجه به رهنمودهاي مقام معظم رهبري كه برگرفته از همين نكات است و شرايط مبعوث شدن امت اسلامي را روشن مي‌سازد نوعي تمسك به زندگي پيامبر(ص) محسوب مي‌شود.

بررسي ديدگاه مقام معظم رهبري به نوعي فرايندي را نشان مي‌دهد كه چگونگي بعثت امت اسلامي در آن نهفته است. رهبر معظم انقلاب سه گام بيداري اسلامي، مقاومت اسلامي و وحدت اسلامي را مراحل الگو شدن و مبعوث شدن امت اسلامي مي‌دانند:

1- بيداري اسلامي: از مسائل مورد تأكيد مقام معظم رهبري كه همواره در بيانات ايشان وجود دارد تأكيد بر بيدار بودن امت اسلامي است؛ بيداري كه تنها براساس ايمان ديني مي‌تواند حاصل شود. از نظر رهبر معظم انقلاب« همه‌ي قضيه هم در همين بيداري و هشياري و درك بالا و موقعيت سنجي و اقدام بجا و شجاعانه خلاصه مي‌شود.»(28/11/86) ايشان در جايي ديگر با صراحت بيشتري مقدمه الگوشدن و قد علم نمودن يك ملت را بيداري مي‌دانند:« در مقابل روح سركش و طغيانگري كه امروز استكبار دارد، فقط يك عامل وجود دارد كه مي‌تواند آن را مهار كند و جلوي اين طغيانگري را بگيرد و آن بيداري و اراده ملت‌هاست.» (8/5/82 )

بايد توجه داشت كه اين بيداري تنها از طريق ايمان ديني و آموزه‌هاي اسلامي حاصل مي‌شود. اين نكته در جاي جاي سخنان معظم‌له در مورد بيداري ملت‌هاي مسلمان مشاهده مي‌شود. بنابراين اولين گام آغاز اين فرايند بيداري و دارا بودن بصيرت نسبت به آموزه‌هاي اسلامي و داشتن ايمان محسوب مي‌شود.

2- ايستادگي و مقاومت: تأكيد بر مقاومت و ايستادگي امت اسلامي برسر آرمان‌هاي خود ديگر موضوع اساسي است كه با جرأت مي‌توان گفت در بيشتر بيانات معظم‌له وجود دارد. كه رصد كردن همه بيانات ايشان در اين مجال فراهم نيست. مقام معظم رهبري در همان فراز فوق ايستادگي و مقاومت را بعد از بيداري ملت‌ها راه برون رفت از مشكلات مي‌دانند. اساساً ايشان اين دو مقوله را حربه‌اي جهت برهم زدن نظام سلطه و جايگزين نمودن شرايط جديدي عنوان مي‌كنند. براين اساس معظم له به حديث امام علي‌(ع) اشاره مي‌كنند:« لايحمل هذاالعلم الا اهل البصر و الصبر» يعني اين پرچم را كساني مي‌توانند بلند كنند كه اولاً بصيرت داشته و بيدار باشند و ثانياً صبر و استقامت داشته باشند(9/5/1387) و البته در اينجا هم نبايد فراموش كرد كه استقامت در راه تنها با دارا بودن يك ايمان قوي ممكن خواهد بود. و رهبر معظم انقلاب هم هركجا به موضوع مقاومت اشاره مي‌كنند، توكل و اعتماد به خدا و دارا بودن ايمان قوي را نيز در كنار آن مطرح نموده‌اند.

3- وحدت و انسجام اسلامي: از ديدگاه رهبر معظم انقلاب پيام نظام اسلامي كلمه توحيد و توحيد كلمه است. معظم‌له ديگر عنصر مبعوث شدن امت اسلامي را وحدت و انسجام وكنار گذاشتن اختلافات مي‌دانند. اين اختلافات كه بيشتر با تحريك عوامل استكباري به وجود مي‌آيد مي‌تواند هم بيداري امت اسلام را منحرف سازد و هم استقامت را سست و شكننده كند. همچنانكه اين حربه در جريان برخي از نهضت‌هاي اسلامي مانند مشروطيت كارساز شد. بيانات رهبر معظم انقلاب در باب وحدت و انسجام اسلامي هم بسيار فراوان است. اما نكته اساسي اينكه از نظر ايشان در شرايط كنوني، راه جلوگيري از فتنه‌گري‌هاي دشمن در فلسطين و خاورميانه تنها با وحدت و انسجام اسلامي ممكن خواهد بود. از اين‌رو ايشان در فرازي تحريك عواطف مذهبي را كه سبب اختلاف مي‌شود گناه مي‌دانند.(23/8/86)

ايشان معتقدند كه آمريكا و اسرائيل با ماهيت اسلام مخالف بوده و حمايت‌هاي آنان از گروهي از مسلمانان در مقابل‌گروهي‌ديگر تنها يك فريب محسوب‌مي‌شود.

سه مقوله بيداري، ايستادگي و وحدت اسلامي، موضوعات اساسي است كه رهبر معظم انقلاب از آن به عنوان استراتژي بلندمدت مسلمانان جهت خروج از سلطه مستكبران مطرح مي‌كنند. طي اين مراحل زمينه رسيدن امت اسلامي به بعثت خويش را فراهم مي‌كند اما در مرحله بعد امت اسلام ضمن حفظ سه‌عنصر اساسي فوق بايد الزامات زير را كه برگرفته از بيانات مقام معظم‌رهبري است، به‌كار گيرد تا مسير بعثت خود را هموار سازد. باتوجه به بيانات مقام معظم رهبري مي‌توان محورهاي ذيل را در راه رسيدن امت اسلامي به بعثت خود برشمرد:

1- حفظ ايمان و اعتقادات ديني، گسترش اخلاق و معنويت در سطح جامعه و مبارزه با تهاجم فرهنگي غرب؛

2- افزايش سطح علمي كشورهاي مسلمان، يادگيري علوم استراتژيك، حمايت از نخبگان و متخصصين جهت ارائه الگوي توسعه اسلامي و بومي؛

3- پيشرفت صنعتي و حمايت از كشاورزي، افزايش توليدات داخلي و بالابردن كيفيت و سطح تكنولوژيكي؛

4- عدالت و كاستن از شكاف طبقاتي و توجه ويژه به محرومين؛

5- مبارزه با فساد در اشكال مختلف آن و نهادينه سازي فرهنگ صرفه‌جويي و پرهيز از تجملات؛

6- كار و تلاش مستمر، نهادينه سازي فرهنگ كار و مبارزه با تنبلي؛

7- تسهيل حركت ملت ايران به عنوان الگوي ساير مسلمانان توسط مسئولان نظام جمهوري اسلامي؛

8- عدم اعتماد به حقوق بشر و دموكراسي غربي، به چالش كشيدن مباني انديشه غرب و مبارزه تبليغاتي با جنگ رواني قدرت طلبان؛

9- اعتماد به نفس و خودباوري و اهميت دادن و ميدان دادن به جوانان.
شنبه 16 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 240]