واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: در سال پنجم هجري اسطوره صبر و مهرباني حضرت زينب(س) متولد شد، وي فرزند اميرالمومنان علي(ع) اولين پيشواي شيعيان و بانوي گرانقدر اسلام فاطمه زهرا(س) و خواهر بردبار دو برادر امام حسن مجتبي(ع)و امام حسين (ع) است كه با صبر خويش پس از شهادت اين دو برادر سختي هاي بسياري را بر جان خريد. پس از ولادت ايشان، نياي گرانقدرش پيامبر نام او را زينب نهاد، واژه مقدس و جانبخشي كه از زين و اب شكل گرفته است و به مفهوم زينت و آراستگي پدر ميباشد. او در دامن جد بزرگش پرورش يافت و هوشمندي و دورانديشي را از ايشان به ارث برد، زينب (س) در واقعه كربلا همراه برادرش حسين بن علي بود و بعد از شهادتش به همراه غافله روانه شام شد و در برابر يزيد بن معاويه با ايراد خطبه اي شيوا و پر معنا ،حماسه اي عظيم و تاريخي آفريد و آنها را رسوا نمود. ايراد آن خطبه ناشي از درايت ،شجاعت و انديشه والاي ايشان بود، زيرا كه در سخت ترين دروان زندگي خويش، شاهد دردناكترين رويدادها بوده است .حضرت زينب (س) علاوه بر انجام رسالت مهم خود ،يعني پرچم داري نهضت حسيني، از تيمار و پرستاري بازماندگان واقعه كربلا بويژه امام سجاد(ع) غافل نبود. بدين سبب ايشان را پرستار نهضت و انقلاب حسيني مي نامند، با همين استدلال در كشور ما روز ولادت ايشان روز پرستار نام گرفته است ، پرستاراني كه با فداكاري، مهرباني و با الگو قرار دادن ايشان، وظيفه خطير پرستاري را به نحو احسن انجام مي دهند. عظمت و قدرت روحي دختر اميرمومنين علي عليه السلام در ميدان هاي مختلف، سبب گرديد كه او چنان محكم باشد كه بخش سنگيني از بار امامت و زعامت پدر و دو برادرش را بر دوش كشد. محدثان و مورخان براي آن بانو ، القاب گوناگوني ذكر كرده اند كه هر كدام، نشانگر قوت موضع گيري آن بانوي بزرگوار در برابر حوادث و رويدادهاي مختلف است كه شامل عقيله بني هاشم، عقيلة الطالبين ، عقيلة النساء، عقيله قريش، ام المصائب، زينب كبري، صديقه صغري، عالمه غير معلمه، عارفه ، عامله، شريك الحسين ، محبوبه مصطفي، زاهده و باكيه است. مقام علمي حضرت زينب (س) به گونه اي بود كه در زمان اقامت پدر بزرگوارش در كوفه با قدرت و علم پاسخ گويي به سوالات ديني مردم براي زنان، مجلس تفسير قرآن برگزار مي كرد، در زمان بيماري حضرت زين العابدين عليه السلام مردم مرجعي جز حضرت زينب نداشتند ، لذا افتخار نيابت خاصه امام حسين (ع) نصيب ايشان گرديد وپاسخگوي سوالات مردم بود. امام سجاد (ع) ايشان را با اين عبارت توصيف مي فرمودند : داناي بدون آموزگار و فهميده بدون فهماننده . سرانجام اين بانوي شجاع و با تدبير دشت كربلا و الگوي وارسته پرستاران،اين ايثارگران شب زنده دار، حضرت زينب(س) بعد از عمري مبارزه با جور، استبداد و دفاع از حقانيت اسلام در پانزدهم رجب سال 63 هجري قمري به هنگامه سفر به شام ديده از جهان فرو بست و پيكر پاكش در كشور سوريه و شهر دمشق آرام گرفت. جايگاهي كه امروزه، عاشقان و علاقه مندان به خاندان اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السّلام آن را عاشقانه زيارت مي كنند. اطلاع**9128**1717
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 347]