تور لحظه آخری
امروز : دوشنبه ، 18 تیر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):هرگاه خداوند براى خانواده اى خير بخواهد آنان را در دين دانا مى كند، كوچك ترها بزرگ...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

اتاق فرار

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

پیچ و مهره

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

هتل 5 ستاره شیراز

آراد برندینگ

رنگ استخری

سایبان ماشین

قالیشویی در تهران

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

شرکت حسابداری

نظرسنجی انتخابات 1403

استعداد تحلیلی

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

خرید نشادر

خرید یخچال خارجی

وکیل تبریز

اجاره سند

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ووچر پرفکت مانی

خرید سی پی ارزان

خرید ابزار دقیق

بهترین جراح بینی خانم

تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی

خرید ریبون

ثبت نام کلاسینو

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1805503809




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

تربيت در مكتب علوى


واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
تربيت در مكتب علوى
تربيت در مكتب علوى نويسنده: عبدالحسين خسروپناهمنبع:سايت انديشه قم تربيت در مكتب علوىتربيت، يكى از حياتى‏ترين عناصر انساني است كه تمام خوبى‏ها و زشتى‏ها، سعادت‏ها و شقاوت‏ها به مصاديق آن برمى‏گردد. مهم اين است كه آدمى، راه صحيح را باز شناسد و طريقت آن را اراده نمايد. اميرمؤمنان على(ع) به اين نكته‏ى مهم، چنين رهنمود داده است: «اى مردم، كسى كه راه آشكار را بپيمايد به آب درآيد و آن كه بيراهه را پيش گيرد، در بيابان بى‏نشان افتد.» [1] على(ع) نسبت به گم شدگان و متحيّران خطاب مى‏كند: «پس كجا مى‏رويد؟ و كى باز مى‏گرديد؟ كه علامت‏ها برپاست و دليل‏ها هويد است، و نشانه‏ها برجاست. گمراهى تا كجا؟ سرگشتگى تا كى و چرا؟ خاندان پيامبرتان ميان شماست كه زمام‏داران حق و يقين‏اند و پيشوايان دينند. با ذكر جميل و گفتار راست قرينند. پس همچون قرآن، نيك حرمت آنان را در دل بداريد و چون شتران تشنه كه به آبشخور روند، به آنان روى آريد.» [2]امام على(ع) در سخنان گهربار خود از مبانى، عوامل و موانع، اصول، روش‏ها و تربيت سخن گفته است. كه به اختصار بدآن‏ها خواهيم پرداخت.الف: عوامل و موانع تربيتامام(ع) درباب موانع تربيت، دنياپرستى و وابستگى به دنيا را مهم‏ترين مانع تربيت آدمى قلمداد مى‏كند؛ زيرا دنيا و آخرت دشمن و دو راه مخالفند. [3] و به همين دليل رسول خدا(ص)، دنيا را خوار و كوچك شمرد. [4] على(ع) نيز به دنيا خطاب مى‏كرد كه «اى دنيا، از من دور شو كه مهارت بر دوشت نهاده است گسسته، و من از چنگالت به دورى جسته‏ام و از ريسم‏آن‏هايت رسته و از لغزشگاههايت دورى گزيده‏ام». [5] «اى دنيا، اى دنيا، از من دور شو، با خودنمايى فرا راه من آمده‏اى؟ يا شيفته‏ام شده‏اى؟ هرگز آن زمان كه تو در دل من جاى گيرى فرا نرسد. هرگز، دور شو، ديگرى را فريب ده، مرا به تو نيازى نيست، تو را سه طلاقه كرده‏ام كه بازگشتى در آن نيست.» [6] اما آن‏چه در اين بحث مهم است، تبيين چيستى دنياست:چيست دنيا؟ از خدا غافل بُدن نى قماش و نقره و ميزان و زنمال را كز بهر حق باشى حَمول نِعمَ مالٌ صالحٌ خواندش رسولآب در كشتى هلاكِ كشتى است آب اندر زيرِ كشتى پُشتى است[7] پس اگر تصوير صحيحى از دنيا داشته باشيم و زشتى‏ها و زيبايى‏هاى آن و مقدمه و مزرعه بودنش نسبت به آخرت را بشناسيم، در مسير تربيت صحيح گام نهاده‏ايم. امام على(ع) درباره‏ى دوستان خود مى‏فرمايد:«دوستان خدا آنانند كه به باطن دنيا نگريستند. هنگامى كه مردم ظاهر آن را ديدند، و به فرداى آن پرداختند، آن گاه مردم خود را سرگرم امروز آن ساختند. پس آن‏چه را از دنيا ترسيدند آنان را بميراند، ميراندند و آن را كه دانستند به زودى رهايشان مى‏كند، راندند. و بهره‏گيرى فراوان ديگران را از دنيا خوار شمردند، و دست يافتنشان را بر بهره‏هاى دنيايى، از دست دادن (سعادت اخروى) خواندند». [8]امام(ع) در يك حكمت حكيمانه مردم را به تربيت خويش توصيه مى‏كند و مربى بودن آن‏ها را نسبت به خويشتن گوشزد مى‏نمايد و راه تربيت را نيز رهانيدن نفس از عادت‏هايى كه انسان بدان حريص است، معرفى مى‏نمايد. [9]علاوه بر دنياپرستى، حجاب‏هاى نفسانى نيز منشأ، بى‏تمايلى به تربيت است. [10] محيط و فرهنگ اجتماعى از ارزش‏ها و آداب و سنن اسلامى و دينى برخوردار نباشد، به عنوان مانعى در مسير تربيت، تجلّى پيدا مى‏كند. به همين دليل، امام(ع) مى‏فرمايد: «در شهرهاى بزرگ سكونت كن كه جايگاه فراهم آمدن مسلمانان است و بپرهيز از جاهايى كه در آن از ياد خدا غافلند و آن‏جا كه به يك ديگر ستم مى‏رانند و برطاعت خدا كم‏تر ياورانند.» [11]نوع حكومت و حاكميت و مناسبات سياسى نيز مى‏تواند از موانع و زمينه‏هاى تربيت شمرده شود. اميرالمؤمنين به همين دليل، از اوضاع گذشته شكايت مى‏كند و مى‏فرمايد: «خدايا، تو مى‏دانى آن‏چه از ما رفت، نه به خاطر رغبت در قدرت بود و نه از دنياى ناچيز؛ خواستن زيادت؛ بلكه مى‏خواستيم نشانه‏هاى دين را به جايى كه بود بنشانيم و اصلاح را در شهرهايت ظاهر گردانيم تا بندگان ستم ديده‏ات را ايمنى فراهم آيد و حدود ضايع مانده‏ات اجرا گردد.» [12]امام على(ع) مناسبات اقتصادى و نوع كسب و درآمد را نيز از موانع و زمينه‏هاى تربيت و اصلاح معرفى مى‏كند. درباره‏ى سلامتى كارگزاران مى‏فرمايد: «پس روزى ايشان را فراخ دار كه فراخى روزى نيرويشان دهد تا در پى اصلاح خود برآيند، و بى‏نيازشان سازد تا دست به مالى كه در اختيار دارند نگشايند، و حجّتى بود بر آنان اگر فرمانت را نپذيرفتند، يا در امانتت خيانت ورزيدند». [13] على(ع) به فرزند گرامى خود فرمود: «فرزندم، هركس دچار فقر شود، به چهار خصلت گرفتار مى‏شود: ضعف در يقين، نقصان در عقل، سستى در دين و كم حيايى در چهره؛ پس به خدا پناه مى‏برم از فقر». [14]ب. اهداف تربيتمهم‏ترين بخشى كه در نظام‏هاى تربيتى مطرح است، مقوله‏ى اهداف تربيتى است كه حضرت على(ع) در فرمايشات خود بدان پرداخته است. قبل از آن كه به اين بحث‏ بپردازيم، لازم است به اين پرسش اساسى پاسخ دهيم كه چه كسى مى‏خواهد به اهداف تربيتى دست يابد؟ به عبارت ديگر، انسان كيست و از چه ابعادى تشكيل شده است؟ همان‏گونه كه حضرت فرموده است: «دانا كسى است كه قدر خود را بشناسد، و در نادانى انسان همين بس كه قدر خويش را نشناسد.» [15] «آن كس كه به شناخت خود دست يافت، به بزرگ‏ترين نيك‏بختى و كام‏يابى رسيد». [16] «كسى كه ارزش خود را نشناخت، تباه گشت». [17] حقيقت انسان داراى بعد مُلكى و ملكوتى است و از استعدادهاى نامتناهى برخوردار است؛ به گونه‏اى كه مى‏توانست اسماى حسناى الهى را بياموزد و به فرشتگان بياموزاند. و مقام خليفة اللهى را بيابند. [18]نهج البلاغه و ساير مجامع روايى اهداف تربيتى را در ضمن غايات بعثت و خلقت آدمى بيان كرده‏اند و بندگى، [19] خردورزى، [20] توجه به آخرت، [21] پرهيزكارى، [22] آزادگى، [23] عدالت خواهى‏ [24] و ... را در اين راستا تبيين مى‏نمايند.ج. اصول تربيتروش‏هاى تربيتى كه به عنوان عنصر ديگر از نظام تربيتى علوى بدان خواهيم پرداخت، از اصول تربيت علوى گرفته مى‏شوند. بر اين اساس، بيان اصول تربيت از اهمّيت ويژه‏اى برخوردار است. اصل عزّت‏ [25] اصل كرامت‏ [26] اصل اعتدال‏ [27] اصل تربيت تدريجى‏ [28] اصل تسهيل و تيسير [29] اصل زهد [30] اصل تعقّل‏ [31] اصل تفكر [32]اصل تدبر و عاقبت انديشى‏ [33] نمونه‏اى از اصول تربيت علوى است.د. روش‏هاى تربيتمهم‏ترين بحث كاربردى در نظام تربيتى، عنصر روش‏هاى تربيتى است كه مهم‏ترين آن‏ها به شرح ذيل‏اند:1. روش الگوسازى: همه‏ى انسان‏ها جهت هدايت و تربيت خويش به الگو و نمونه‏هاى تربيتى نيازمندند؛ به همين دليل، امام على(ع) بر اقتدا ساختن به رسول خدا و الگو بودن و سرمشق قرار دادن راه و رسم آن حضرت تأكيد مى‏ورزيدند. [34]2. روش تشويق و تنبيه: تشويق، باعث برانگيختن و تنبيه، منشأ بيدار كردن و هشيار ساختن است. خداوند سبحان نيز ثواب را بر طاعت و كيفر را بر معصيت لازم گردانيد. [35]3. روش مراقبه و محاسبه: امام على(ع) مى‏فرمايند: بندگان خدا، خود را بسنجيد، پيش از آن كه آن را بسنجند؛ و حساب نفس خويش را برسيد، پيش از آن كه به حسابتان برسند؛ پيش از آن‏كه مرگ گلويتان را بگيرد و نفس كشيدن نتوانيد.» [36]4. روش امتحان و آزمايش: حضرت اميرالمؤمنين(ع) در خطبه‏ها و نامه‏ها و كلمات گوناگون از آزمايش الهى سخن گفته است و مخاطبان را بدان هشدار داده است. [37]5. روش محبّت: «اسلام، دين خداست كه آن را براى خود گزيد، و به ديده‏ى عنايت خويش پروريد، و بهترين آفريدگان خود را مخصوص آن گردانيد و ستون‏هاى آن را بر دوستى خود استوار نمود». [38]6. روش يادآورى: تذكّر نعمت‏ها و نقمت‏ها در تربيت انس‏آن‏ها مؤثر است و غفلت از آن‏ها مايه‏ى گم‏راهى است. امام مى‏فرمايد: «بدانيد كه آرزوهاى نفسانى خِرَد را به غفلت وادارد و ياد خدا را به فراموشى سپارد. پس آرزوهاى نفسانى را دروغ زن دانيد كه آن چه خواهد فريب است و اميد بيهوده؛ و خداوندِ آرزو فريفته است و در خواب غفلت غنوده.[39] در اين زمينه، ياد خدا و ياد مرگ در تربيت انسان، بسيار مفيد است. فرمودند: «در بستر ياد خدا روان شويد كه نيكوترين ياد، ياد خدا است». [40] «شما را به ياد كردن مرگ و كاستنبى‏خبرى‏تان از آن سفارش مي‏كنم. چگونه از چيزى غافليد كه شما را رها نمي‏كند و از شما غافل نيست؟ چگونه از كسى كه مهلت نمى‏دهد (عزرائيل) مهلت مى‏طلبيد؟ براى پند دادن به شما مردگان بسنده‏اند كه آنان را ديديد. بر دوش‏ها به گورهايشان بردند، نه خود سوار بودند؛ در گورهايشان فرود آوردند، نه خود فرود آمدند. گويى آنان آباد كننده‏ى دنيا نبودند وگويى هميشه آخرت خانه‏هايشان بود و پيوسته در آن غنودند. آن‏چه را وطن خود گرفته بودند، از آن رميدند، و در آن‏جا كه از آن مى‏رميدند، آرميدند. بدان چه از آن جدا شدند، سرگرم گرديدند». [41]7. روش عبرت‏گيرى: امام مى‏فرمايند: «عبرت‏گيرى پيوسته، به بينايى مى‏كشاند و بازدارندگى را ثمر مى‏دهد». [42] «اگر از آن‏چه گذشته است عبرت گيرى، آن‏چه را مانده است حفظ كنى». [43]8. روش موعظه: على(ع) به فرزندش امام حسن(ع) توصيه مى‏كند كه «دلت را به موعظه زنده‏دار». [44] و فرمود: «به سبب موعظه، غفلت زدوده مى‏شود». [45]9. روش بازگشتن: «توبه دل‏ها را پاك مى‏سازد و گناهان را مى‏شويد». [46] «استغفار مقام بلند مرتبكان است و آن يك كلمه است اما شش مرحله دارد: نخست پشيمانى بر آن چه گذشت؛ دوم عزم بر ترك هميشگى بازگشت، سوم آن‏كه حقوق ضايع شده‏ى مردم را به آنان بازگردانى؛ چنان كه خدا را پاك ديدار كنى و خود را از گناه تهى سازي؛ چهارم اين‏كه حق هر واجبى را كه ضايع ساخته‏اى ادا كنى؛ پنجم اين‏كه گوشتى را كه از حرام روييده است با اندوه‏ها آب كنى، چندان كه پوست به استخوان بچسبد و ميان آن دو گوشتى تازه رويد؛ و ششم آن‏كه درد طاعت را به تن بچشانى، چنان‏كه شيرينى معصيت را چشاندى.» [47]پاورقى[1]. البلاغه، كلام 201. [2]. خطبه‏ى 87. [3]. البلاغه، حكمت 103. [4]. خطبه‏ى 109. [5]. نامه‏ى 45. [6]. حكمت 77. [7]. معنوى، دفتر اول. [8]. حكمت 432. [9]. حكمت 359. [10]. خطبه‏ى 153. [11]. نامه‏ى 69. [12]. البلاغه، كلام 131. [13]. نامه‏ى 53. [14]. بن محمدالشعيري، جامع الاخبار، تحقيق حسن المصطفوى، مركز نشر كتاب، تهران 1382 ق، ص 9 ج 128. [15]. البلاغه، خطبه‏ى 103. [16]. غررالحكم، ج 6، ص 172. [17]. البلاغه، حكمت 149. [18]. خطبه‏ى اول و خطبه‏ي 192. [19]. خطبه‏ى 147. [20]. خطبه‏ى 108. [21]. حكمت 474 و نامه‏ى 31. [22]. خطبه‏ى 64. [23]. نامه‏ى 31. [24]. كلام 222. [25]. البلاغه، خطبه‏ى 96. [26]. خطبه‏ى 1. [27]. البلاغه، كلام 16، 222. [28]. نامه‏ى 53. [29]. نامه‏ى 25. [30]. غررالحكم، ج 2، ص 60. [31]. خطبه‏ى 1 و شرح غررالحكم، ج 2، ص 137. [32]. خطبه‏ى 153. [33]. نامه‏ى 31. [34]. خطبه‏ى 160. [35]. حكمت 368. [36]. خطبه‏ى 90. [37]. نامه‏ى 55، خطبه‏ي 144، حكمت 93. [38]. خطبه‏ى 198. [39]. البلاغه، خطبه‏ى 86. [40]. خطبه‏ى 110. [41]. خطبه‏ى 188. [42]. غررالحكم، ج 4، ص 22. [43]. البلاغه، نامه‏ى 49. [44]. نامه‏ى 31. [45]. غررالحكم، ج 3، ص 200. [46]. ج 1، ص 357. [47]. البلاغه، حكمت 417.
#اجتماعی#





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 188]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


اجتماع و خانواده

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن