واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی:
با این مقدمه، حتما متوجه شده اید که قرار است در صفحه سفره سالم این هفته به بررسی تمام زوایای دل، جگر و قلوه بپردازیم. به همین خاطر پای صحبت های دکتر تیرنگ نیستانی، متخصص تغذیه و رژیم درمانی و دانشیار انستیتو تحقیقات تغذیه کشور و دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نشستیم تا اطلاعات بیشتری در این زمینه به دست بیاوریم. ▪ آقای دکتر! مهم ترین ویژگی یا بهتر بگویم، مزایای جگر چیست؟ از آن جایی که جگر پایگاه متابولیسم بدن است منبع خوبی برای انواع ویتامین ها و عناصر مختلف به شمار می رود. به علاوه، ویتامین های گروه B به خصوص B۱،B۲ و B۶ در جگر به وفور یافت می شوند. شاید جالب باشد که بدانید تصور عموم مردم بر این است که بدن ما ذخیره ای برای هیچ کدام از ویتامین ها ندارد اما کبد یا همان جگر، منبع خوبی برای ذخیره اسیدفولیک، ویتامین B۱۲ و آهن محسوب می شود. ضمن اینکه جگر از نظر پروتئین هم منبع غذایی مناسبی است و اصلا به همین خاطر در رده گوشت ها قرار گرفته است. ▪ پس این باور عامه که می گویند جگر یک ماده غذایی خون ساز است و می تواند جلوی ابتلا به کم خونی را در خانم ها بگیرد، درست است؟ بگذارید این موضوع را خیلی ساده و روشن برایتان بگویم. میزان آهن گوشت های قرمز معمولی مانند گوشت گاو، زیر ۲ میلی گرم در هر ۱۰۰گرم است ولی آهن جگر در هر ۱۰۰ گرم، تقریبا ۵/۵ تا ۶ میلی گرم است و جذب آن هم مانند سایر گوشت های قرمز بسیار بالاست. اما اینکه برخی افراد به خانم های باردار یا سایر اطرافیانشان توصیه می کنند که برای پیشگیری یا رفع کم خونی، جگر بخورند کار اشتباهی است و ما از نظر علمی آن را تایید نمی کنیم. ▪ چرا؟ چون کمبود آهن افراد باید مورد بررسی های مختلفی قرار بگیرد تا علت آن مشخص شود پزشک متخصص بتواند با اصلاح رژیم غذایی یا تجویز مکمل های غذایی بدون کالری، این کمبود را جبران کند. اگر بی مورد جگر خورده شود جز کالری چیزی نصیب مصرف کننده نخواهد شد. ▪ منظور شما این است که کالری جگر زیاد است؟ بله! هر ۱۰۰ گرم جگر سیاه تقریبا ۱۸۵ کیلوکالری انرژی دارد که این کالری با سرخ کردن و افزودن مواد غذایی مختلف به آن بالاتر هم می رود. ▪ بنابراین شما مصرف جگر را به عنوان یک ماده غذایی شفابخش برای پیشگیری از کم خونی توصیه نمی کنید؟ خیر. جگر، دل و قلوه باید به عنوان یک تنوع غذایی در رژیم افراد جای بگیرند و هیچ کس نباید انتظار شفابخش بودن از آنها داشته باشد! ▪ آقای دکتر! اشاره ای به کلسترول بالای جگر کردید، می شود کمی بیشتر در این مورد توضیح دهید؟ بله! هر ۱۰۰ گرم جگر، تقریبا ۴۰۰ میلی گرم کلسترول دارد و این در حالی است که حد مجاز مصرف کلسترول در روز زیر ۳۰۰ یا حتی ۲۵۰ میلی گرم است و ما خیلی وقت ها در طول یک روز، علاوه بر جگر که کلسترول بالایی دارد، سایر موادغذایی حاوی کلسترول مانند گوشت های قرمز یا کره را هم مصرف می کنیم و بنابراین عادت به خوردن جگر فراوان، باعث بالا رفتن شدید سطح کلسترول خون می شود. به همین خاطر به تمام افراد، به خصوص آنهایی که کلسترول خون شان بالاست یا زمینه خانوادگی افزایش کلسترول را دارند، توصیه می شود که در مصرف جگر حد اعتدال را رعایت کنند و آن را به صورت تنوع هر ۲ یا ۳ ماه یک بار در رژیم غذایی شان بگنجانند. ▪ اینکه خیلی ها عادت به خوردن جگر به صورت خام یا حتی پخته و آبدار دارند، اشکالی ندارد؟ اشکال که دارد و بزرگ ترین اشکالش هم این است که بسیاری از میکروب ها، باکتری ها و ویروس هایی که می توانند باعث مسمومیت غذایی افراد شوند، از طریق همین جگر خام، نیمه پخته یا به اصطلاح آبدار به آنها منتقل می شوند. از طرف دیگر، چون جگر قبل از مصرف برای مدتی نگه داشته می شود، می تواند زمینه تکثیر میکروب ها و انتقال آنها به افراد را فراهم کند. ▪ آیا خواص و ویژگی های جگر سفید هم مانند جگر سیاه است؟ در مقایسه با جگر سیاه که ۸ درصد چربی در هر ۱۰۰ گرمش دارد جگر سفید چربی قابل توجهی ندارد. جگر سیاه همان کبد و جگر سفید، ریه است. پروتئین جگر سفید جزو پروتئین های مرغوب محسوب می شود و از آن بیشتر در صنایع غذایی و برای تولید فرآورده های گوشتی کمک می گیرند. البته خیلی هم عادت به خوردن جگر سفید دارند که توصیه ما به این افراد، پختن کامل این ماده غذایی پیش از مصرف آن است. راستی یادتان باشد که هر ۱۰۰ گرم جگر سفید هم حدود ۱۶۰ کیلوکالری انرژی دارد و بنابراین اگر دوست ندارید دچار اضافه وزن بشوید باید در مصرف آن هم تعادل را رعایت کنید. ▪ نظر شما درباره دل و قلوه چیست؟ آیا باید در مصرف آنها هم احتیاط کرد؟ بله. کالری دل و قلوه هم تقریبا نزدیک به جگر است. هر ۱۰۰ گرم دل و قلوه، حدود ۲۰۰ کیلوکالری انرژی و ۸ درصد چربی دارد. به علاوه، هم دل و هم قلوه از نظر ویتامین های گروه B، به خصوص B۲ و B۶ و نیاسین بسیار غنی هستند و آهن موجود در آنها مانند جگر است. در ضمن، روی یا زینک نیز بین ۳ تا ۴ میلی گرم در هر ۱۰۰ گرم وجود دارد و این موضوع نشانه غنی بودن آنها از این ماده معدنی است. این را هم بگویم که پروتئین موجود در دل و قلوه بسیار مرغوب و مطابق با نیاز بدن است اما مشکل اصلی در مورد این موادغذایی کلسترول بالای آنهاست که حدود ۲۵۰ میلی گرم در هر ۱۰۰گرم تخمین زده می شود. ▪ با این حساب تنها مشکل دل، جگر و قلوه، کلسترول بالای آنها است؟ کلسترول بالا یکی از بزرگ ترین مشکل های این گروه غذایی است اما مساله دیگر این است که این خوراکی ها در گروه گوشت های قرمز قرار می گیرند و در کل ارتباط گوشت قرمز با برخی سرطان ها به خاطر وجود چربی های ترانس و اشباع نشده در آن گزارش شده است. ▪ آیا افرادی هستند که به طور کلی باید از مصرف این گروه از مواد غذایی منع شوند؟ افرادی که اسیداوریک خونشان بالاست و یا نقرس دارند باید دور دل و جگر و قلوه را خط بکشند. به علاوه، آنهایی که چربی خون و به خصوص کلسترول و LDL (چربی بد) خونشان بالاست، بهتر است مصرف آن را در رژیم شان بسیار محدود کنند. www.salamat.ir ) پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 651]