محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829584795
درخواست ها در هند برای ساخت مساجد اختصاصی زنان
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: درخواست ها در هند برای ساخت مساجد اختصاصی زنان مولانا نعیم الرحمن صادقی از علمای اسلامی هند نیز می گوید: مطالبی مانند پیشنمازی زنان یا مساجد ویژه زنان تنها از کشورهای غربی آمده اند. زنان نباید ذهن خود را متوجه این امور کنند. آنها باید به مسائل مهمتر بپردازند.
به گزارش عصر ایران به نقل از سایت خبری محیط، سازمان های اسلامی زنان در هند به دنبال ساخت مساجدی ویژه برای زنان هستندکه فقط آنها بتوانند در این مساجد نماز به جا بیاورند و پیش نماز نیز زن باشد.این در حالی است که این موضوع با مخالفت شدید برخی از علمای اسلامی روبه رو شده اند. شایسته امیر رئیس شورای احوال شخصیه زنان مسلمان در هند دراین باره گفت: زمان آن رسیده که علما و رهبران اسلامی اجازه ساخت مساجد ویژه زنان را در هر شهری صادر کنند تا زنان نیز بتوانند نماز را به جا بیاورند و در مراسم های دینی مشارکت کنند. وی اضافه کرد: قرآن کریم مخالفتی با پیشنمازی زنان در نمازهای پنج گانه ندارد چرا که حفصه یکی از زنان پیامبر پیشنماز بود. فاطمه موسی یکی دیگر از رهبران زنان هندی نیز می گوید که حضور زنان در مساجد در هند ممنوع است در صورتی که در اسلام توجیهی برای این ممنوعیت وجود ندارد. وی اضافه کرد: نه در قران و نه در احادیث پیامبر اسلامی دلیلی برای ممنوعیت نمازگزاری زنان در مساجد وجود ندارد.این در حالی است که بزرگترین مرکز اسلامی در هند یعنی دارالعلوم دیوبند اعلام کرد که زنان مسلمان امکان پیشنمازی را ندارند. مولانا نعیم الرحمن صادقی از علمای اسلامی هند نیز می گوید: مطالبی مانند پیشنمازی زنان یا مساجد ویژه زنان تنها از کشورهای غربی آمده اند. زنان نباید ذهن خودرا متوجه این امور کنند و به مسائل مهمتر بپردازند. این در حالی است که ایجاد مسجدی برای زنان در شهر شیلونگ در ایالت میگالیا در شمال هند پاسخی به تمامی این موارد است. ساخت این مسجد براساس طرحی از سوی سید الله نونگروم نماینده مسلمان در پارلمان هند است. ایده ساخت این مسجد در سال 2008 توسط یک نماینده مسلمان پارلمان هند مطرح شد. سید الله نونگروم که از سال 1982 در سمت نمایندگی پارلمان هند تاکنون فعالیت می کرده است گفته است: این مسجد هدیه ای به مادران و خواهران ما به مناسبت ماه مبارک رمضان خواهد بود. وی درباره ساخت این مسجد می گوید: مشاهده کردم که نمازگزاری زنان در مساجد با مشکلات بسیاری روبه رو است. اگر زنان می توانند به بازار بروند و کسی نیز معترض آنها نمی شود پس چرا نمی توانند به مساجد بروند چرا افراط گرایان به این اقدام ها دست می زنند. خرید و فروش عروس در هندوستان از سوی دیگر روزنامه الشرق الاوسط چاپ لندن نیز در گزارشی نوشت: برتری داشتن فرزند پسر بر دختر در هندوستان باعث شده تا نسبت تعداد دختران به پسران در بسیاری از مناطق این کشور با اختلال شدید مواجه شود. در ادامه این گزارش می خوانیم: مهمترین نتیجه این وضعیت کاهش شدید دختران دم بخت است. کمبود دختران دم بخت در بسیاری از ایالت های هند، جوانان علاقمند به ازدواج را وادار کرده تا برای یافتن و البته خرید دختران مناسب ازدواج به دیگر مناطق فقیر نشین کشورشان بروند. به عنوان مثال "تریلوکان سینگ" کشاورز در ایالت بنگاب از مناطق ثروتمند نزدیک به شهر نیودلهی مجبور شده صدها کیلومتر به مناطق فقیرنشین شرق این کشور مسافرت کند تا همسری بخرد. سینگ مبلغ 500 دلار را به عنوان هزینه برای خرید همسرش پرداخت تا بتواند وی را از روستای فقیری در ایالت بیهار به روستایش بیاورد. وی قبل از این می بایست بین دو گزینه یکی را انتخاب می کرد. یا همچنان مجرد و بدون همسر و وارث می ماند یا اینکه عروسی را از جای دیگری اختیار می کرد. گرچه این عروس از فرهنگ آنها نبود ولی می توانست خواسته های او را اجابت کند. سینگ در نهایت گزینه دوم را انتخاب می کند. وی می گوید: دختران دم بخت در بنگاب بسیار کم هستند و به همین دلیل، گزینه ای غیر از خرید عروس در مقابلم باقی نماند. این در حالی است که تعصب ضدیت با جنس مونث در هند تاریخ زیادی دارد. بسیاری از خانواده ها وجود دارند که دختران خود را از طریق خفگی، مسمومیت، غرق کردن، گشنگی یا رها کردن تا مرگ، از دست داده اند. دختران برای خانواده های فقیر مشکل بسیاری هستند چرا که خانواده های آنها مجبورند مهریه ای را به خانواده داماد بپردازند یا اینکه مراسم عروسی پرخرج و خارج از توانایی خود برگزار کنند. تفاوت تعداد دو جنس مذکر و مونث در هند بالاترین میزان در جهان است. این نسبت در هند 927 دختر در مقابل یک هزار پسر است. در صورتی که نسبت جهانی 105 دختر در مقابل یک هزار پسر است. همچنین گزارش دیگری نیز نشان می دهد که در هند نزدیک به 28 میلیون پسر قادر نخواهند بود همسرانی برای خود برگزینند. در ایالت بنگاب نیز نسبت 754 دختر در مقابل 1000 پسر است. در ایالت هاریانا نیز به نسبت هر 822 دختر 1000 پسر وجود دارد. "راضی پشت" کشاورز در ایالت هاریانا نیز می گوید که در روستایش بسیاری از کشاورزان با وجود داشتن 30 سال سن اما هنوز ازدواج نکرده اند. بسیاری از آنها تمایل دارند زمین خود را در مقابل دریافت 750 دلار بفروشند تا بتوانند از ایالت های فقیر مانند بیهار ، کرالا ، بنگال غربی یا حتی کشور بنگلادش همسایه هندوستان دختری را بخرند. معمولا به دختری که از منطقه دیگری خریداری و به عنوان عروس به خانواده جدید آورده می شود لقب بارو یا دخالت کننده داده می شود. گیتا که از شهر حیدرآباد در جنوب هند چند سال پیش آورده شد می گوید: در این جا مرا بارو یا سیاه خطاب می کنند. "باتا سینگ" بیش از دو هزار کیلومتر از شهرک کارتال در ایالت هاریانا به شهر هوگلی در ایالت بنگال غربی مسافرت کرد تا بتواند عروس مناسبی را بیابد. او توانست سریجا 18 ساله را پیدا کرد و با او ازدواج کند .این دختر امروزه زبان محلی شهر محل سکونت خود را به خوبی صحبت می کند ولی تنها تفاوت تیره گی چهره اوست. "بریم چودری" جامعه شناس هندی نیز در این باره می گوید که ازدواج این دختران معمولا با برگزاری جشن و مراسم عروسی یا حتی ثبت در دفاتر رسمی و دولتی همراه نمی شود. آنها همچنین از غذا و لباس کافی و مناسب نیز برخوردار نمی شوند بلکه خود را در معرض آزار و اذیت جنسی برادران و دوستان همسر خود می بینند. با این حال در ایالت هاریانا همچنان خرید دختران برای ازدواج از مناطق دیگر آسانتر از تربیت دختران است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 265]
-
گوناگون
پربازدیدترینها