واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: در حاشيه اتفاقات تلخ مقصر كيست؟ قتي كه نخبگان تحملشان نسبت به هم پايين است و بهراحتي همديگر را متهم ميكنند و نميتوانند افكار و انديشههاي ديگري را تحمل كنند از مردم عادي چه انتظاري ميتوان داشت. طبيعي است، اختلافات نخبگان وقتي به سطح جامعه برسد در قالب يكسري ناهنجاريها خود را نشان ميدهد. بیژن نوباوه نماینده اصولگرای مجلس در یادداشتی در روزنامه تهران امروز نوشته است: در چند هفته گذشته حوادث ناگواري در عرصه سياسي كشور اتفاق افتاده كه حائز اهميت فراوان است. اعتراضات تند دانشجويان به چهرههاي علمي و دانشگاهي و حمله به دكتر مرندي در جريان راهپيمايي 31 آبان از جمله اتفاقات تاسفآور است، اما چرا بايد فضاي سياسي بهگونهاي باشد كه حرف و سخن تحمل نشده و چالشهايي بر سر راه صاحبنظران به وجود بيايد؟ معتقدم مشكل از تربيت سياسي ايرانيان است. متاسفانه تربيت سياسي ما خيلي ضعيف است. اگر شهروندان بهگونهاي پرورش پيدا كنند كه اعتراض خود را منطقي نشان دهند، ميتوانيم به استاندارد دنيا برسيم. با اين حال من فكر ميكنم براي حل مشكل بايد از نخبهها شروع كرد تا فرهنگ سياسي آنان ارتقا پيدا كند. وقتي كه نخبگان تحملشان نسبت به هم پايين است و بهراحتي همديگر را متهم ميكنند و نميتوانند افكار و انديشههاي ديگري را تحمل كنند از مردم عادي چه انتظاري ميتوان داشت. طبيعي است، اختلافات نخبگان وقتي به سطح جامعه برسد در قالب يكسري ناهنجاريها خود را نشان ميدهد. به همين خاطر من فكر ميكنم در اتفاقات پيش آمده جامعه ما مقصر نيست. اگر نخبهها رفتارشان را اصلاح كنند و تعاملي منطقي با يكديگر داشته باشند، تربيت سياسي جامعه ارتقا پيدا ميكند و در نتيجه شهروندان هم به تبع آنها تغيير رفتار ميدهند. امروز پذيرش مخالف در كشوري كه ادعاي دموكراسي ميكند، يك شيوه مهم حكومتداري است. هماكنون در كشورهاي توسعهيافته دولتها بهگونهاي كشور را اداره ميكنند كه هم موافق و هم مخالف در داخل نظام شكل ميگيرد. ممكن است روزي دموكراتها در راس قدرت باشند و روز ديگر جمهوريخواهان اما جامعه در هر حالتي ميتواند اعتراض خود را از راههاي منطقي و اصولي بيان كند. در واقع اينگونه نيست كه مخالفتها به شكلي باشد كه بياحترامي و بيادبي به وجود بيايد. از طرف ديگر از آنجا كه هتاكي و پرخاشگري در فرهنگ اسلامي ما جايگاهي ندارد، رفتارهاي نامناسب اخير در سطح سياسي اصلا قابل قبول نيست. جامعه بايد بهگونهاي سامان يابد كه در آن، هم شهروندان بتوانند اعتراض خود را به شكل مناسبي بيان كنند و هم اينكه مسئولان انتقادات ديگران را به راحتي پذيرا باشند. اين توصيهاي است كه مورد تاكيد دين اسلام هم هست؛ چنانكه در قرآن آمده: فبشر عبادالذين يستمعون القول فيتبعون أحسنه؛ يعني انسان بايد حرفهاي گوناگون را بشنود و بهترينش را انتخاب كند. من متاسفم كه اين روزها در تجمعهاي دانشجويي عدهاي به همديگر اهانت ميكنند و پرخاشگري نسبت به سخنرانان در حد بالايي ديده ميشود. تندروي و توهين از جانب هيچكسي پسنديده نيست. من اين روزها به خاطر اينكه ديدهام چه برخوردهاي ناشايستي صورت ميگيرد بسيار كمتر به دانشگاهها ميروم. برخوردهاي ناشايست مختص روزگار پس از انتخابات نيست. قبلا هم گهگاه پيش ميآمد كه برخوردهاي ناشايستي صورت ميگرفت اما اين اتفاقات پس از انتخابات گسترش يافت و برخيها به آن دامن زدند. برخي هم كوشيدند در اين ميان از آب گلآلود ماهي بگيرند. ما در جريان راهپيمايي 31 آبان شاهد بوديم كه دكتر مرندي با وجود آنكه چهرهاي علمي بوده و در دولتهاي زيادي حاضر بوده، با بدترين تهمتها مواجه شد و اين واقعا پسنديده نيست. اميدوارم تربيت سياسي جامعه و فرهنگ نقدپذيري و انتقاد سازنده، مسالمتآميز و منطقي به اندازهاي گسترش پيدا كند كه ديگر شاهد بروز اتفاقات سياسي ناخوشايند نباشيم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 322]