واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: بازخواني آرزوها
يكي از سياستهاي سالهاي اخير تئاتر شهرستانها توجه ويژه به نمايشنامههاي بومي است.اين توجه خاص و اصرار مسئولان تئاتر شهرستانها براي به اجرا بردن متنهاي بومي و عدم استفاده از ديگر متنهاي خارجي و داخلي اگرچه براي رشد نمايشنامهنويسان بومي مفيد است اما از طرفي باعث مي شود كه فضاي تئاتر كه به ذات با محدوديت سازگار نيست محدود به گزينههايي شود و جلوي تنوع در استفاده از متنهاي قوي خارجي و نويسندگان پايتخت گرفته شود. با دايرهاي كردن فضاي تئاتر در شهرستانها خطر اين است كه نه طيف هنرمندان و نه تماشاگران از لحاظ سطح توقع و ديد هنري امكان رشد نداشته باشند چون آنها فقط در يك فضاي بسته و با متنهاي تعدادي انگشت شمار نويسنده بومي مرتب روبهرو مي شوند. اين مسئله در شرايط تئاتري ما كه خالي از ارتباط تنگاتنگ تئاتر پايتخت و شهرستانها است بيشتر مضر به نظر مي رسد، انگار تئاتر در شهرستانها در يك جعبه كوچك فريز شده باشد.بهدنبال چنين تفكرات و نگرانيهايي، از اوايل ماه حوزه هنري چهارمحال و بختياري برنامه نمايشنامهخواني از متون خارجي و نويسندگان تهراني را اجرا كرده است. اين جلسات با حضور علاقهمندان تئاتر، تماشاگران پاي ثابت تئاتر و مسئولان استان دوشنبه هر هفته ساعت 17 در نگارخانه سوره شهركرد برگزار ميشود.محمدرضا سميع، مسئول واحد تئاتر حوزه هنري با بيان اينكه جلسات نمايشنامهخواني براي ترغيب و توجه بيشتر به متون نمايشي برگزار شده است گفت: « آثاري كه كاركردن روي آنها براي هنرمندان تئاتر به يك آرزو تبديل ميشود، در اين نشستها مورد بازخواني قرار ميگيرند.»در اين نمايشنامه نويسنده به روابط انساني توجه ويژهاي دارد و نگاه جامعه شناختي در اين اثر، يك طبقه از جامعه را به نقد و سخره ميگيرد. «خواستگاري» داراي فضايي كمدي است ولي نوع طنز آن متفاوت است و طنز بهكار گرفته شده در بازخواني، با آن طنز سازگار شده است.او هدف از برگزاري اين جلسات را ايجاد بستري مناسب براي خواندن و به نقد كشيدن برخي از نمايشنامههاي بزرگ ايران و جهان عنوان كرد و گفت: « در حال حاضر حوزه هنري امكانات سختافزاري براي اجراي تئاتر ندارد و با وجود انگيزه زياد هنرمندان براي فعاليت، استفاده بهينه از امكانات موجود را ضروري ميداند.»اولين نمايشنامهخواني كه برگزار شد نمايش « يك بوته گل براي ليلا» نوشته محمد چرمشير بود كه توسط اميد مرداني و كبرا وكيلي در نگارخانه سوره حوزه هنري شهركرد اجرا شد. اين نمايشنامه توسط نشر جهاد دانشگاهي در سال 1378منتشر شده بود.دومين نمايشنامهخواني نيز به خوانش نمايشنامه معروف «خواستگاري » اثرآنتوان چخوف نويسنده روسي اختصاص داشت. در تهران نيز اين نمايشنامه و نمايشنامههاي ديگر چخوف مانند «سه خواهر»، «دايي وانيا» و « باغ آلبالو» بهروي صحنه رفته است.كاظم حيدري، كارگردان نمايشنامه خواستگاري در اينباره گفت: «اين نمايشنامه بههمراه نمايشنامه «عروسي» و«مضرات دخانيات» چخوف در ارتباط با هم هستند و درباره جامعه روسيه قديم و جامعهشناسي آن نوشته شدهاند. موضوع «خواستگاري» يكي از جديترين موضوعات زندگي انسان است، اما همين موضوع جدي ميتواند به غير جديترين و كمديترين و حتي در مواردي به تراژيكترين حادثه زندگي انسان تبديل شود، در نتيجه ظرفيت موضوعي آن را دارد كه بهصورت ژانر درام، كمدي يا تراژدي به اجرا درآيد. در نمايشنامه «خواستگاري» درباره همهچيز بهجز خواستگاري بحث و گفتوگو ميشود و اين ميتواند خيلي از مناطق مشترك باشد.» «نواي اسرار آميز»، «خرده جنايتهاي زن و شوهري»، «ملاقات كننده» و «زلزله احساسات» از نمايشنامههاي معروف اشميت هستند كه در سالهاي اخير ترجمه، چاپ و اجراي آنها گل كرده است.حيدري گفت: «خود موضوع خواستگاري نيز جهان شمول و عام شمول است و مرز جغرافيايي نميشناسد. لذا ميتوان آن را بههر زبان و گويشي ترجمه و همزمان با آداب محلي در هم آميخت.» قاسم اسماعيلي دهكردي يكي از كارگردانان تئاتر چهارمحال و بختياري نيز كه در خوانش اين نمايشنامه همكاري داشته است، گفت: «در اين نمايشنامه نويسنده به روابط انساني توجه ويژهاي دارد و نگاه جامعه شناختي در اين اثر، يك طبقه از جامعه را به نقد و سخره ميگيرد. «خواستگاري» داراي فضايي كمدي است ولي نوع طنز آن متفاوت است و طنز بهكار گرفته شده در بازخواني، با آن طنز سازگار شده است. اسماعيلي گفت: مخاطب در نمايش «خواستگاري» با جريان يك كمدي سبك و نرم همراه ميشود. شخصيتهاي نمايشهاي چخوف معمولا از واقعيت گريزانند. بنابراين يك نوع هجرت دروني دارند كه آنها را از واقعيت بيواسطه و فعاليت عملي دور ميسازد.نمايشنامهخواني «ميهمان ناخوانده» اثر اريك امانوئل اشميت بهدنبال اين برنامه دوشنبه 15 تير به كارگرداني مهدي جعفري و همكاري مريم مراديان، فرشيد بزرگنيا و احمدرضا رافعي بروجني در همان نگارخانه سوره شهركرد اجرا شد. «ميهمان ناخوانده» نخستين موفقيت بزرگ اشميت در تئاتر به حساب ميآيد.آثاري كه كاركردن روي آنها براي هنرمندان تئاتر به يك آرزو تبديل ميشود، در اين نشستها مورد بازخواني قرار ميگيرند.» خود اشميت درباره نمايشنامهاش مي گويد: من اين متن را در خلوت خود نوشته بودم. براساس يك نياز دروني و شخصي، به حدي كه فكر نميكردم غير از چند دوست مهربان فرد ديگري بتواند با آن ارتباط برقرار كند.اريك امانوئل اشميت متولد 1960 در فرانسه است. اشميت پس از تحصيلات فلسفه، نمايشنامه «ميهمان ناخوانده» را در سال 1993 مينويسد كه با اين اثر به شهرتي جهاني دست پيدا ميكند.«نواي اسرار آميز»، «خرده جنايتهاي زن و شوهري»، «ملاقات كننده» و «زلزله احساسات» از نمايشنامههاي معروف اشميت هستند كه در سالهاي اخير ترجمه، چاپ و اجراي آنها گل كرده است. در تهران نمايشنامههاي « موسيو ابراهيم و گلهاي قرآن» توسط بهروز فراهاني و « خرده جنايتهاي زن و شوهري » توسط سهراب سليمي به اجرا رفته است. اشميت چندين رمان و داستان كوتاه نيز نوشته كه از جمله ميتوان به مجموعه «گلهاي معرفت»، مجموعه داستانهاي كوتاه با نامهاي «اسكار و خانم صورتي» و « ميلارپا » اشاره كرد. در هفتههاي آينده مسئولان حوزه هنري از تمامي علاقهمندان براي شركت در جلسات نمايشنامهخواني دعوت ميكنند.تنظيم براي تبيان : مسعود عجمي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 426]