واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: نقد فیلمی درباره مهاجران عراقی در ایران روزنامه اعتماد در مطلبی با عنوان"هشتاد- هشتاد و دو " به قلم"ناهيد کبيري " به نقد فیلمی درباره مهاجران عراقی در ایران پرداخت. متن این مطلب به این شرح است:انسان امروز در حالي که با سرعتي فراتر از باد و نور و صدا خط زمان را پيموده است و عرق ريزان و نفس زنان خود را به قرن بيست و يکم رسانده است و با تکيه بر دانش و پيشرفت هاي علمي و فلسفي و پشت سر گذاشتن سه انقلاب بزرگ کشاورزي، صنعتي و تکنولوژي بر خود مي بالد و پرچم پيروزي اش را در باد تکان مي دهد هنوز در برابر بسياري از بلاهاي آسماني و زميني، زبون و درمانده و بيچاره و ناتوان و حيرت زده است. اگر توانسته باشد با بدبختي هايي مثل کچلي، تراخم، زردزخم، انواع سوداها، ويروس ها و آنفلوآنزاها از مرغي اش گرفته تا خوکي و احتمالاً شتري و از آن هم بزرگ تر به گونه يي کنار بيايد، هنوز نتوانسته خودش را از شر قانون آبا و اجدادي اش که ميراث عمري زيستن در جنگل ها و غارها بوده برهاند. هنوز در اينجا و آنجاي جهان مي بينيم و مي خوانيم که چگونه قدرتمندان و حاکمان مستبد بي رحم با مردمان معصوم و بي دفاع و خلع سلاح شده چها مي کنند و چگونه آنها را با طناب بردگي و فريب از اين سو به آن سو مي کشانند و به مسلخ مي برند و اين چند روزه عمر کوتاه را به کام ملتي زهرمار مي کنند. انسان انديشمند امروز هنوز نتوانسته اين موج خشونت و خونريزي و حمله انسان بر انسان را که جاي پا و نشانه عصر بربريت و جنگل است، از سر راه خود و فرزندان خود بردارد و براي نجات از شر اين بلاي زميني چاره يي بينديشد. باشد که روزي بتواند. آمين، اما هر چه هست تاريخ همه اينها را ثبت مي کند و از آنچه که بر نقشه جغرافياي جهان مي گذرد، درنمي گذرد. و تاريخ، شعر است. داستان است. نقاشي است. فيلم است. دفتر خاطرات و روزنامه و کلمه و عکس و ترانه و خبر است. تاريخ شهادت برگ برگ شاخه هاي گرد و خاک گرفته درختان خيابان است. تاريخ، هشداري است به خونخواران؛ پيغام يک نسل است به نسلي ديگر و تسکين دهنده قربانيان و دردمنداني است که بدانند آنچه را که بر آنها مي گذرد، جهان مي بيند و هرگز از ياد نمي برد. يکي از آثار مستند تاريخي که به همين جهان دور و بر خودمان و به همين سال هاي نه چندان دور مربوط مي شود، فيلم تکان دهنده يي است که در هفته هاي گذشته در شهر رتردام هلند به اکران درآمد و نظر منتقدان و مخاطبان بسياري را به خود جلب کرد. فيلم مستندي با نام «هشتاد - هشتاد و دو» با ساختاري عاطفي و انساني که با نگاهي تازه به کشف گورهاي دسته جمعي در زمان حکومت صدام پرداخته و از ستم هاي ناگفته اين خونخوار قرن پرده برداشته است. فيلمي از تراژدي زندگي جوانان گمشده يي که هرگز به خانه هاي خود بازنگشتند و خانواده هاي خود را سال ها در انتظار عزيزان خويش پشت پنجره ها به آه و گريه نشاندند. اين فيلم که با گردآوري اسناد و مدارک سازمان هاي حقوق بشر و همکاري شاهدان عيني و خانواده هاي قربانيان فيلمبرداري و ساخته شده است به فاجعه اخراج دسته جمعي عراقي هاي ايراني تبار از عراق و رها کردن آنها در مرز ايران و عراق نيز مي پردازد و اين جنايت وحشيانه دهه هشتاد ميلادي خاورميانه را که آوارگي و بي خانماني بيش از 600 هزار انسان بي گناه را به دنبال داشت، به تصوير مي کشد. فرار هزاران انسان سرگردان، زنان، مردان، کودکان، بيماران و سالخوردگان که شامل پارسي گويان و کردان بوده اند در حالي انجام گرفته است که رگبار گلوله نيروهاي عراقي در هوا و خطر انفجار مين در زمين جان اين آوارگان را مي گرفته است. تجاوز به زنان و دختران در هنگام عبور از مرز يکي ديگر از فجايع ماموران صدام بوده است که در سکانس ديگري از اين فيلم جاي دارد. نويسنده سناريوي فيلم «هشتاد- هشتاد و دو» يک شاعر و روزنامه نگار مهاجر عراقي است به نام محمد الامين که سناريو را به زبان عربي به تحرير درآورده است و با نگاهي شاعرانه و قلمي معترض و تاثيرگذار فيلم مستند هشتاد- هشتاد و دو را ساخته است و به همه قربانيان و مردمان سرزمين زخمي اش تقديم کرده است. صدام را اعدام نمي کردند، کافي نبود که فيلم مستند «هشتاد- هشتاد و دو»ي الامين يا فيلم ها و آثار ديگري از اين دست را ببيند و از شرم جنايت هاي ننگين اش با مرگي فجيع تر از طناب دار پنجه درافکند و دردناک تر بميرد؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 433]