محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853211093
خلاقیت در بخش فنی تئاتر گم شده است
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: خلاقیت در بخش فنی تئاتر گم شده است
كتایون فیض مرندی : خلاقیت در بخش فنی تئاتر گم شده استنغمه ثمینی: لحن نمایشنامه "بدون خداحافظی" در بسیاری از موارد رئالیستی استنشست خبری نمایش "بدون خداحافظی" با حضور عوامل نمایش و "كتایون فیض مرندی"، كارگردان و "نغمه ثمینی"، نویسنده نمایش،عصر دیروز در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر برگزار شد.در ابتدای نشست خبری نمایش "بدون خداحافظی"، "كتایون فیض مرندی" ضمن تقدیر از اصحاب رسانه به جهت پوشش خبری این نمایش گفت: قرار بود نمایش "خرده جنایت های زن و شوهری"را به روی صحنه ببرم، ولی به دلایلی این اتفاق نیفتاد، بنابراین كار جدیدم را با عنوان "بدون خداحافظی" آغاز كردم و علت شروع این كار با مضمون مهاجرت این بود كه به نظر می رسید همه ما دنبال رفتن از یك موقعیت به موقعیت دیگری برای به دست آوردن شرایط بهتر هستیم، اما این در حالی است كه به دنبال این فرار و مهاجرت یك سری عواض و پیامدهای پنهان است و ما همه این مشكلات را از طریق روزنامه ها، اخبار و تفسیر دیگران می شنویم، ولی اهمیت چندانی به آن نمی دهیم.وی افزود: شاید مرزهایی كه با اینترنت شكسته شده است قرار است این بار با قدم گذاشتن انسان ها در خاك و زمین همدیگر و با حضور فعلی شان شكسته شود و شاید وارد دوره تاریخی جدیدی شده ایم كه جای بحث و تامل بسیار است.وی در خصوص علت انتخاب موضوع نمایش "بدون خداحافظی" گفت: اگر نگاهی به مهاجرانی كه در كشور زندگی می كنند بیندازیم می بینیم كه بیشتر مهاجرانی كه وارد كشورمان شدهاند، افغانی ها هستند و ما با آنها در تعامل هستیم. ضمن این كه با مشكلات و مسائل آنها بیشتر در ارتباط هستیم و از نزدیك شاهد مشكلاتی كه برای خودمان هم پدید آمده، هستیم، بنابراین در بحث مهاجرت بهتر است به مهاجرانی بپردازیم كه از نزدیك با آنها در تعامل هستیم .وی اظهار داشت: بحث مهاجرت بحث تازه ای برای ما نیست؛ فرار مغزها ، رفتن جوان ها از كشور و پیامدهایی كه آنها را تهدید می كند و همچنین موفقیت ها و عدم موفقیت ها از عواملی است كه در بحث مهاجرت باید به آنها پرداخته شود.فیض مرندی افزود: از مسائل دیگری كه باعث شد من منطقه افغانستان را مد نظرم قرار دهم؛ شرایط كلی منطقه بود كه این ناحیه دستخوش یك تب و تاب عجیبی است كه اگر این منطقه را با كشورهای دیگر دنیا مقایسه كنیم می بینیم كه ضربان قلب این منطقه به نسبت مناطق دیگر تندتر می زند و در یك پروسه تاریخی اتفاقات عجیبی رخ می دهد كه دلبستگی و یا عدم دلبستگی ملت ها را به خود جلب می كند و همه این موارد مجموعه ای را تشكیل داد كه در قالب این نمایش نامه جای گرفت.وی گفت: شخصا این متن را خیلی دوست دارم و امیدوارم با هنرمندی هنرمندانی كه به عنوان بازیگر در این نمایش حضور داشتند، حق مطلب را بیان كرده باشیم .وی افزود: از اسفند ماه سال گذشته تا به امروز با این موضوع زندگی كردم و مطالعات و تحقیقات گسترده ای در خصوص محتویات این موضوع انجام دادم كه در نتیجه مواردی را به دست آوردم كه شاید اصلا قرار نبود در نمایشنامه مورد استفاده قرار بگیرد و این موضوع برای من مثل تولد یك نوزاد و پرورش آن بود.در ادامه این نشست، "نغمه ثمینی"، نویسنده نمایش "بدون خداحافظی" گفت: اگر چه در نمایشنامه "بدون خداحافظی" به بامیان خیلی اشاره می شود و افغانستان دارای یك فرهنگ هنری نیز هست، ولی سعی ما این بود كه نمایشنامه زیاد به مردم افغانستان نپردازد، چون هر تماشاگر ایرانی دوست دارد نمایشی با موضوع ایرانی ببیند. ضمن این كه تلاش ما این بود كه در هر اپیزود اگر دو شخصیت وجود دارد، حتما یكی ایرانی و یكی افغانی باشد و همان اندازه كه شخصیت افغانی در نمایش برایمان مهم بود؛ شخصیت ایرانی مهم تر بود.وی افزود:ما همیشه به یك شكل عام به رابطه دو كشور همسایه ای كه مراوده فرهنگی داشته اند نگاه كرده ایم، این در حالی است كه این متن تلاش می كند نگاه های دیگری را پیش بكشاند كه این مساله در اپیزود سه كاملا مشهود است، ما در این اپیزود از دختری صحبت می كنیم كه از ایران به افغانستان مهاجرت می كند .ثمینی با اشاره به طرح موضوع در حوزه سینما گفت: در سینما رویكرد نسبت به افغان ها، عاشقانه و یا شاعرانه است، ولی ما در فضای این نمایش از حالت شاعرانه و عاشقانه خارج هستیم و لحن نمایشنامه در بسیاری از موارد رئالیستی است و حتی در اپیزود آخر نه تنها لحن شاعرانه نیست، بلكه كاملا واقع گر است. البته این روند هم راهی بود برای این كه كمی نگاه ها را متفاوت تر كنیم .این نویسنده تئاتر با بیان این مطلب كه برنامه ریزی در تئاتر آسان تر از سینما است، تصریح كرد: درست است كه سینما از لحاظ شرایط مالی برای نویسنده بهتر است، ولی متاسفانه شرایط برنامه ریزی در فضای سینمایی بسیار دشوار تر از فضای تئاتر است و اگر وارد این حیطه شویم هر لحظه ممكن است در گردابی فرو رویم كه بیرون آمدنش مشكل باشد.در ادامه این نشست، "كتایون فیض مرندی" با اشاره به مشكلات اجرایی نمایش "بدون خداحافظی" گفت: با تمام محدودیت هایی كه در رابطه با حجم كم سالن ها در مركز هنرهای نمایشی حاكم است ، وقتی متقاضیان سالنی را متناسب با اجرای نمایش خود می بینند آن را از مسوولان درخواست می كنند، دست اندركاران نیز باید نهایت همكاری را برای آماده كردن سالن مشخص به كارگردانان داشته باشند، وی افزود: گاهی اوقات شاهد دو اجرا در یك سالن هستیم و این در حالی است كه باید برای طراحی صحنه و دكور متحمل انرژی زیادی شویم ،چون اگر اینچنین نبود و یك نمایش در یك سالن روی صحنه می رفت از دكورهای چرخان كه دارای سازه های سنگین تر است استفاده می كردیم. وقتی ما بحث مشكلات اجرایی در سالن را پیش می كشیم اصلا منظورمان دوست داشتن سالن نیست، بلكه ضرورت سالن است و این جا این سوال مطرح می شود كه آیا این كار ضرورت اجرایی در این سالن را دارد یا خیر.فیض مرندی ادامه داد: در بخش فنی تئاتر نیز شاهد مشكلات فراوانی هستیم و واقعیت این است كه همه كارگردانان تئاتر، طراح صحنه نیستند و نیروها در اجرای یك نمایش باید نسبت به كارشان مكلف و متعهد باشند ،مشكلات بخش دكور و طراحی صحنه نباید به آنها منتقل شود.بنابراین حجم ابزار آلات، نیروهای انسانی و فضایی كه برای اجرای نمایش اختصاص دارد، اصلا پاسخگوی نیاز مخاطب نیست و این مشكلات باعث فرسوده شدن تیم می شود.وی تاكید كرد: به نظرم خلاقیت در بخش فنی تئاتر گم شده است و برای حل این مشكل باید از نیروهای خلاق و ممتاز دانشگاه ها كمك بگیریم .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 613]
-
گوناگون
پربازدیدترینها