تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833427775
اهتمام به منابع طبيعي، مهمترين ركن توسعه پايدار
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، خيلي از كساني كه نام منابع طبيعي را مي شنوند به ياد جنگل، مرتع، تفريح و گردش مي افتند، تعدادي به فكر شكار و گاهي آن را زيستگاه حيوانات وحشي مي دانند و منابع طبيعي را محلي براي تغذيه چهار پايان و دام ها مي پندارند. البته عده اي نيز به منابع طبيعي بعنوان جنگل ها و مراتعي كه مي تواند يك منبع اقتصادي كه سود كلاني براي آنان داشته باشد مي نگرند. ولي همگان بايد به اين مسئله توجه كنند كه كوچكترين آسيب به منابع طبيعي آسيب به سرمايه خود و آيندگان است. منابع طبيعي كشور طي قرنها، بستر زيست، توليد و معاش و حضور اقوام كوچنده اين سرزمين بوده و به رغم خشكي طبيعي به مدد وجود پستي و بلندي و تنوع اقليم، امكان استفاده هاي متنوع و متناسب را براي بهره برداران فراهم كرده است. طي اين دوره بهره برداري تا زماني كه استفاده از سرزمين در حد توان اكولوژيك آن بوده، هيچ شكلي از انهدام و تخريب منابع طبيعي مشهود نبوده، اما طي قرن حاضر و بخصوص چند دهه اخير با افزايش جمعيت و افزايش سطح زندگي، استفاده بي رويه و البته خارج از توان اكوسيستم ها توسعه يافته و تخريب منابع طبيعي در نظر بهره برداران، متوليان و پژوهندگان نمود پيدا كرده است. تا زماني كه انسان در اين عرصه زندگي مي كند بايد بياموزد كه چگونه زندگي مي كند و به چه نحو مي تواند از مواهب طبيعي برخوردار شود. چه بسا بسياري از مشكلات ناشي از كمبود مسكن، غذا و امكانات زندگي اين جمعيت را به سويي مي كشاند كه نتيجه آن پيشروي بسوي عرصه هاي اكولوژيكي طبيعي، بكر و دست نخورده است. اراضي جنگلي و مرتعي شيب دار به زراعت هاي ديم بي حاصل تبديل مي شوند، جنگلها در اثر قطع مداوم به فغان آمده، مراتع نالان و افسرده آخرين رستني هاي خود را در اختيار دام هاي گرسنه قرار داده، حرارت بيابانها و داغي شن زارها اراضي همجوار خود را درهم نورديده است بطوريكه حلقه محاصره را بر انسان لحظه به لحظه تنگ تر مي كند. سطح آبهاي زيرزميني هرسال پايين تر مي رود و محيط زيست اعم از زمين و هوا و آب آلوده تر از گذشته شده و بروز وقايع ناهنجاري را از قبيل سيلابها و شستشوي بخش عظيمي از خاكهاي حاصلخيز كشاورزي را سبب مي شود. در كنار اين معضلات برداشت بيش از پتانسيل طبيعت از آن توسط انسانها كه بدون رعايت هيچگونه اصول منطقي و علمي صورت مي پذيرد باعث شده كه نهايتا برآيند همزيستي انسان و طبيعت چيزي جز حركت بسوي ايجاد بي نظمي و اغتشاش در طبيعت و محيط زيست نيست. واقعيت آنست كه در كشور ما جنگلها و مراتع در طي ساليان طولاني تنها بعنوان منبع توليد علوفه و چوب و تامين اراضي مورد نياز براي توسعه امور كشاورزي، صنعتي و شهرسازي تلقي شده است. هرچند كه اين امور به خودي خود و به لحاظ توليد مواد غذائي، ايجاد اشتغال و ايجاد منابع توليد از اهميت بسيار بالايي برخوردار است، اما مهمترين و ارزشمندترين اثر جنگلها و مراتع و بخصوص پوشش گياهي را مي بايد در ايجاد شرايط مناسب زيست محيطي و تعادل اكولوژيكي بين انسان، آب، خاك، گياه و در حقيقت ايجاد مباني لازم بمنظور توسعه پايدار دانست. نبايد فراموش كرد كه با از بين رفتن پوشش گياهي و نابودي جنگلها و مراتع بسياري از منابع آب و خاك فعلي وجود خارجي نخواهند داشت. توليد مواد غذائي و ظرفيتهاي نفوذپذيري آب در خاك كاهش يافته و حتي ذخيره سازي آب در مخازن سدها بعلت فرسايش خاك و انباشتگي مخازن سدها از گل و لاي عملا امكانپذير نخواهد بود . اين امر زماني اهميت خود را بخوبي نمايان مي سازد كه به وضعيت جغرافيائي كشور كه بيش از80% آن در قلمرو مناطق خشك و نيمه خشك قرار گرفته و نيز ساختارهاي اقتصادي- اجتماعي، الگوهاي پراكنش جمعيت و نظام هاي شكل گيري سكونتهاي انساني در نقاط مختلف كشور توجه شود . در اين ميان يكي از مهمترين عرصه هاي منابع طبيعي ما مرتع است كه در زمان حاضر بيش از نيمي از مساحت كشور مان را فراگرفته است. مراتع همواره به عنوان بستر بسياري از تحولات اقتصادي و اجتماعي از اهميت ويژه اي در كشورمان برخوردار بوده است . اما متاسفانه بسياري از مراتع كشور به علت تخريب بيش از حد با بحراني عميق مواجه شده اند كه ادامه ي اين روند مي تواند كشور ما را با مشكلات بسياري مانند سيل هاي مخرب، كم آبي، طوفان، شنهاي روان، آلودگي محيط زيست، خشكسالي و قطحي رو به رو كند كه نمونه بارز آن سيل ويرانگر كشور پاكستان است كه علاوه بر ويران كردن اين كشور ميليونها نفر را آواره كرده است . در سالهاي اخير بي توجهي به منابع طبيعي و عدم اجراي مديريت اصولي در اين بخش باعث وضعيت نامناسب در مراتع شده است و اين در حالي است كه از 90 ميليون هكتار مرتع كشور 80 ميليون هكتار آن داراي پوشش زير 50 درصد است. مرتع يكي از مهمترين منابع تغذيه ي دام ها در كشور ما به حساب مي آيد . در علوفه ي مراتع خوب تمام مواد خوراكي از قبيل ويتامينها و مواد معدني مورد نياز يك دام وجود دارد. علوفه ي مورد نياز دام از مراتع طبيعي و مصنوعي، زراعت گياهان علوفه اي و باقيمانده ي ساير زراعت ها تأمين مي شود. بررسي ها در كشور ما نشان مي دهند كه در شغل دامداري يك خانوار در مدت هفت ماه به حداقل 500 هكتار مرتع نياز دارد در اين صورت 180 هزار خانوار مي توانند از مراتع ايران استفاده كنند اما در حال حاضر 916 هزار خانوار بهره بردار از مراتع كشور استفاده مي كنند. زيان ناشي از تخريب اكوسيستمهاي مرتعي از نظر اقتصادي به مراتب بيشتر از توليد علوفه، گوشت و ساير فرآورده هاي لبني است و ادامه ي بهره برداري هاي غيراصولي و بي رويه به نابودي منابع آب و خاك و ذخاير غني كربن اين سرزمين مي انجامد . انواع مرتع را براساس فصل بهره برداري به سه دسته تقسيم مي كنند كه شامل مراتع قشلاقي ، مراتع ييلاقي و مراتع ميان بند است . مراتع قشلاقي: به مرتع زمستاني مرتع قشلاقي نيز گفته مي شود ، اينگونه مراتع كه در مناطق گرم واقعند در فصلهاي سرد سال به مدت 5 تا 7 ماه، مورد استفاده ي دامهاي عشاير و دامداران كوچنده قرار مي گيرند. بعضي از دامداران خرده پا و روستائياني كه جزء دامداران و عشاير كوچنده نيستند در تمام مدت سال حتي فصلهاي گرم سال دامهاي خود را در مراتع گرمسيري نگه مي دارند. مراتع ييلاقي: مرتع تابستاني يا ييلاقي در ارتفاعات نسبتاً زياد قرار گرفته است و بيشتر سطح اين مراتع در بهار و گاه تا اوايل تابستان پوشيده از برف است به همين دليل در تابستان هواي خنك، رطوبت مناسب و علوفه ي تازه دارند. معمولاً در روزهاي آخر بهار و اوايل تابستان چراي دامها در مراتع سردسير آغاز مي شود و تا اواخر تابستان و اوايل پائيز كه در اين مناطق هوا رو به سردي مي رود ادامه مي يابد. دامداران محلي اين مناطق كه دامهاي خود را در زمستان به گرمسير نمي فرستند در روزهائي كه پائيز و زمستان كه هوا آفتابي است و امكان چراي دام در چند ساعت از روز وجود دارد، دامها را به مرتع مي برند تا از علوفه ي باقيمانده و آن قسمت از سرشاخه هاي گياهان مرتعي كه از زير برف بيرون مانده اند استفاده كنند. دامهاي عشايري سه تا چهار ماه از سال را در مراتع ييلاقي چرا مي كنند. مراتع ميانبند: در اوايل بهار كه در مراتع گرمسيري با گرم شدن تدريجي هوا علوفه كمياب مي شود، دامداران و عشاير كوچنده به مناطق مرتفع تر داراي هواي ملايم و علوفه ي بهتر كوچ مي كنند و تا اواخر فصل بهار در اين مناطق باقي مي مانند سپس براي گذراندن تابستان به مناطق مرتفع تر مي روند. در آخر تابستان و اوايل پائيز در راه بازگشت، دامها دوباره به اين مراتع باز مي گردند كه به اين نوع مرتع، مرتع ميانبند يا مرتع بهاره پائيزه گفته مي شود . در بعضي از منابع آنها را مرتع بين راه و حدفاصل نيز ناميده اند كه دامهاي عشاير كوچنده معمولاً يك تا دو ماه از سال از مراتع ميانبند استفاده مي كنند. مرتع ميانبند بر سر راه رفت و برگشت دامها به ييلاق و قشلاق قرار دارد، بعضي از دامداران نيز كه به دلايلي دسترسي به مراتع سردسيري ندارند در فصل تابستان دامهايشان را در همين مراتع نگه مي دارند، و دامهاي روستائيان محلي نيز در تمام مدت سال از اين مراتع استفاده مي كنند. مجموعه ي اين عوامل باعث شده است تا اين مراتع مورد چراي مفرط واقع شوند و به شدت آسيب ببينند بطوريكه ميزان تخريب در مراتع ميانبند از ديگر مراتع شديدتر است. وسعت مراتع ايران : آمار حاصل از عكسهاي ماهواره اي سطح مراتع كشور را 126 ميليون هكتار برآورد كرده است كه از اين ميزان حدود 36 ميليون هكتار آن مناطق كويري، شنزارها و مراتع با پوشش بسيار كم است كه با حذف اين مقدار، سطح مراتع كشور حدود 90 ميليون هكتار تخمين زده مي شود. در زمان حاضر از 90 ميليون هكتار از مراتع كشور 14 ميليون هكتار را مراتع علفي با وضعيت نسبتا خوب تا متوسط كه بيشتر در كوهستانها و ارتفاعات واقع شده اند و حدود 6/40 درصد از كل علوفه توليدي مان از اين 14 ميليون هكتار بدست مي آيد . مراتع بوته زارها بالغ بر 60 ميليون هكتار با وضعيت متوسط تا ضعيف كه سير قهقرايي را طي مي كنند 2/55 درصد از كل علوفه توليدي كشور را بخود اختصاص مي دهند و مراتع كويري و بياباني كه حدود 16 ميليون هكتار بوده وضعيت ضعيف تا خيلي ضعيف و تخريب يافته دارند و حدود 2/4 درصد از كل علوفه توليدي را تشكيل مي دهند . با توجه به جيره نگهداري يك واحد دامي كه 5/1 تا 2 كيلوگرم علوفه خشك در روز است توليد علوفه فعلي مراتع، جوابگوي 15 ميليون واحد دامي در سال است كه براي يك فصل چرايي 4 ماهه اين ظرفيت به 45 ميليون واحد دامي مي رسد . در زمان حاضر كه باتوجه به آمار دام كشور كه 100 ميليون واحد دامي است 80 ميليون از اين تعداد از مراتع تغذيه مي نمايند كه حدود 35 ميليون از دامها مازاد مي باشد . اهميت مراتع : الف) از لحاظ حفاظت خاك و آب مراتع يا پوشش گياهب نقش موثري در حفاظت و نگهداري آب دارد ، هرجا كه پوشش گياهي انبوه يا مراتع غني وجود داشته باشد فرسايش خاك بوسيله آب و يا باد كمتر اتفاق مي افتد و درمواقع بارندگي هاي شديد سيلابهاي كمتري جاري مي گردد پوشش گياهي سبب مي شود كه آب بيشتري در زمين نفوذ كند و كمتر بصورت آبهاي سطحي هدر برود . پوشش گياهي همچنين آبهاي سطحي را مهار مي كند و با نفوذ دادن آن در زمين موجب زياد شدن چشمه سارها و دائمي شدن رودها و همچنين زياد شدن آبهاي زيرزميني مي گردد . اين امر دو فايده عمده دارد اول آنكه از شستشوي خاك جلوگيري مي شود و دوم آنكه آب فرصت كافي براي نفوذ در خاك را پيدا كرده و در نتيجه باعث پرآب شدن قناتها و چشمه ها مي شود. ب) از لحاظ وسعت و محل چراي احشام يا تامين مواد غذايي براي دامها: همانطوركه مي دانيم عملا تمام اراضي ايران به جز سطحتي محدودي كه گياه ندارد و يا به علل ديگر قابل چرا نيست مورد استفاده احشام قرار مي گيرد . در زمان حاضر در ايران قسمت اعظم علوفه ي دامي (90 درصد) بخصوص علوفه ي مورد نياز دامها از مراتع تأمين مي گردد. ج) از لحاظ تامين مواد سوختني : با تمام اهميتي كه پوشش گياهي براي تعليف و تغذيه احشام و همچنين حفاظت از اب و خاك دارد لذا هنوز هم روستاييان و دامداران ما بخصوص در مناطق كوهستاني و يا در نقاط افتاده در دشت و به خصوص دامداران به هنگام اقدامت و دامداري در مراتع ييلاقي از گياهان مراتع به خصوص بوته ها به عنوان ماده سوختني استفاده مي كنند . در بسياري از موارد به علت عدم امكان براي استفاده از ديگر مواد سوختني مانند نفت، دامداري و يا بطور كلي زندگي روزمره بدون استفاده از گياهاين مراتع براي سوخت غيرممكن يا بسيرا مشكل است . د) از لحاظ تامين مصالح ساختماني و رفاهي : در گذشته سقف بسيراي از خانه ها و طويله ها در مناطق كوهستاني از چوب درختان و بوته هاي مراتع پوشيده مي شد در مناطق خشك نيز در بسيراي از نقاط خانه يا سكونتگاه هايي از جنس گياه درست مي كردند مانند چير يا كپر ، خارخون (خارخانه) و كتوك و امثال آنها . باوجود آنكه روز به روز مصالح و مواد ساختماني جاي چوب بوته درخت و غيره را در ساختن خانه يا طويله و غيره مي گيرد ولي هنوز هم در مناطق مذكور (چه كوهستاني و چه دشتي در مناطق خشك) از آن نوع خانه ها و طويله ها كه شرح داديم مي سازند كه مواد گياهي آنرا بيشتر از پوشش گياهي تامين مي كنند . ه ) از لحاظ صنعتي و دارويي : بسياري از گياهان مرتعي وجود دارند كه استفاده هاي دارويي، صنعتي و يا خوراكي دارند و از آنها انواع مواد دارويي و صنعتي مي گيرند . بعنوان مثال از بوته گون كه در مناطق كوهستاني مي رويند كتيرا مي گيرند كه مواد مختلفي از آن بدست مي ايد . ترنجبين كه از خارشتر گرفته مي شود و بسياري از ديگر داروهاي گياهي از گياهان مرتعي بدست مي آيد كه دامداران و ديگر افراد محلي كه با آن آشنايي دارند هنوز هم در مواقع لازم از آنها استفاده مي كنند و داروهاي گياهي را اغلب به داروهاي غير گياهي ترجيح مي دهند . و ) از لحاظ پرورش حيات وحش : آهو و ديگر حيوانات وحشي حفاظت شده در مراتع طبيعي پرورش مي يابند از اينرو نابودي مراتع طبيعي موجب نابودي آنها نيز خواهد شد . تنظيم گردش آب در طبيعت ، حفظ ذخاير ژنتيك گياهي و جانوري ، تلطيف هوا و زيبايي منطقه و نيز تامين بخشي از پروتيين مورد نياز و اكوتوريسم از ديگر مزايا و اهميت مراتع است . مراتع علاوه بر ارزشي كه در توليد و تأمين علوفه دارند، از ساير جهات نيز داراي اهميت اند. يك ارزيابي نشان مي دهد كه ارزش يك هكتار مرتع در سال معادل 232 دلار است كه 25 درصد اين ميزان مربوط به توليد علوفه و 75 درصد آن مربوط به ارزشهاي زيست محيطي است . به عبارت ديگر ارزش اقتصادي مراتع چهار برابر توليد (7/10 ميليون تن) علوفه اي است كه سالانه از مراتع بدست مي آيد. آنچه در زمان حاضر مراتع كشور را با تخريب مواجه كرده است متناسب نبودن تعداد دام با مساحت مراتع دارد . تعداد معقول دام در هر مرتع بستگي به وسعت مرتع ، حجم علوفه ي توليد شده ، شدت و دوام چرا ، ضريب مصرف علوفه و بالاخره نحوه ي استفاده از مراتع مربوط دارد. چنانچه در مرتع تعداد دام با اصول فوق مطابقت داشته باشد آن مرتع همچنان بر جاي مانده هر ساله مورد استفاده قرار خواهد گرفت. ظرفيت مراتع كنوني ايراني به هيچ وجه متناسب با تعداد دام ها نمي باشد و به طوري كه تخمين زده مي شود فشار دام ها بر اين مراتع حدود يك برابر ظرفيت واقعي آنها است. از اين نظر اغلب در اثر غفلت و بي اطلاعي و يا طمع دامداران مراتع تحت چراي مفرط قرار گرفته بقاياي سبز نباتات حتي نباتات نامطبوع و سمي كه در مراتع باقي مانده است از بين خواهد رفت . متخصصين مرتع در مورد استفاده مجاز نظريه اي ارايه داده اند كه تحت عنوان نصف داشت و نصف برداشت بيان مي گردد و طبق آن اجازه چراي درصدي از علوفه موجوددر مرتع كه مقدار آن معمولا 50 درصد است به دام داده مي شود . بطوركلي استفاده از مرتع بستگي به اداره صحيح آن دارد كه در اين راستا بايد مواردي چون سوق مرتع در جهت كمي و كيفي ، حفاظت آب و خاك و ساير موارد وابسته به مرتع و حداكثر بهره برداري از علوفه مرتع را با در نظر گرفتن تعداد مناسب دام با توجه به ظرفيت مرتع و توزيع مناسب دام در مرتع را مرود توجه قرار داد . براي توزيع مناسب دام در سطح مراتع نيز بايد به مواردي همچون استفاده از چوپانان مجرب جهت هدايت دام، توزيع مناسب منابع آب ، قرار دادن نمك در سطح مرتع مخصوصا مناطق صعب العبور حصاركشي در چراگاه ها و شوك الكتريكي مي تواند موثر باشد . چراي تناوبي: اساس اين روش مبني بر اين است كه مرتعي به چند قطعه تقسيم شده و چراي دام در اين قطعات بطور تناوبي انجام مي گيرد و بدين ترتيب كه مثلا از قطعه يك شروع شده و پس از چراي قطعه قطعه مزبور در قطعات 2و 3 و غيره چرا نموده و دوباره از قطعه يك شروع مي كند. محاسن روش چراي تناوبي: وقتي تعداد زياد دام در يك قطعه محدود وارد مي شود بطور يكنواخت از علوفه استفاده خواهد شد و در زماني كه به قطعه ديگر هدايت شد فرصتي به گياهان قطعه اولي داده مي شود تا به رشد خود ادامه دهند . بعلت محدود و كوچك بودن قطعات و در اختيار بودن علوفه جهت دام راهپيمايي دام كمتر شده و اين امر باعث كاهش لگدكوبي خاك نيز خواهد شد و از چراي تكراري دام در قطعات جدا شده در اوايل بهار نيز جلوگيري مي كند . به علت زياد بودن تعداد دام در سطح محدود هدر رفتن علوفه در اين روش به حداقل ممكن رسيده و قادر است تا قدرت رويشي و قوي بودن گياهان مرتعي در تمامي سطوح مرتع را تامين كند . اهميت نوع دام در مرتعداري ، موقع چرا ، فصل چرا و دوام چرا ، اهميت تناسب تعداد دام با ميزان علوفه اي كه توليد مي شود ، توزيع مراتع يا پراكندگي احشام و برنامه مشترك مرتع داري و دامداري از ديگر مواردي است كه قادر است مراتع را در يك شرايط رضايت بخش نگاه دارد . بدين ترتيب مهمترين عامل در تخريب مراتع كشور، عوامل مربوط به دام و دامداري شامل افزايش تعداد دام و دامدار، چراي بي رويه (چراي زودرس، چراي طولاني و چراي شديد يا خارج از ظرفيت) و تضادهاي بين استفاده كنندگان از مراتع مي باشد . خاك ، جنگل ، مرتع، بيابان ، كوه ، رودخانه ، درياچه و... در حالي امروز مورد تخريب و نابودي قرار گرفته اند كه تاكنون علي رغم هشدارها و تاكيدات مسئولان و كارشناسان هنوز اين امر به عنوان يك تهديد جدي تلقي نشده است. بي توجهي به منابع طبيعي ، آثار سوء و جبران ناپذبري را در پي دارد كه زمينه بياباني شدن عرصه هاي منابع طبيعي، تغيير اقليم، حذف پوشش گياهي و كاهش ذخيره سفره هاي آب زيرزميني، كاهش علوفه مرتعي و ايراد خسارت به صنعت دامداري كشور، تهديد حيات وحش، گسترش پديده زمين خواري، تحميل هزينه هاي سنگين كارشناسي براي پيگيري دعاوي، صرف بخش قابل توجهي از نيرو و وقت محاكم و دستگاههاي اجرايي براي پيگيري موضوعات مربوط را به دنبال دارد . روند تخريب منابع طبيعي و ارزشمند در ايران در حالي شدت گرفته كه در ارتباط با اين موضوع تاكنون برنامه جدي و سياست خاصي از سوي دستگاههاي متولي اتخاذ نشده است و با چنين روندي به نظر مي رسد ديگر منابعي براي نسل هاي آينده باقي نماند . حفظ و حراست بدون ترديد يكي از مهم ترين عوامل جلوگيري از نابودي و تخريب منابع طبيعي است امري كه تاكنون از سوي دستگاههاي مسئول و بخصوص سازمان جنگلها ، مراتع و آبخيزداري و سازمان حفاظت محيط زيست كمتر مورد توجه قرار گرفته است. حفاظت از منابع طبيعي بايد به صورت وظيفه اي ملي و ميهني تلقي شود و همه مردم اعم از مسئول و غير مسئول در اين خصوص به سازمان هاي ذيربط كمك كنند در غير اين صورت، مناطق گوناگون كشور كماكان صحنه تاخت و تاز اين جريان فاسد خواهد بود و به تدريج شاهد بروزكانون هاي بحران در حوزه تضييع اراضي ملي خواهيم بود. 584/ گزارش از:منوچهر صمدي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 467]
-
گوناگون
پربازدیدترینها