واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: متمهدیان و مدعیان مهدویت(13)
نوشتار حاضر در ادامه مجموعه مقالاتی است كه از چندی پیش در واكاوی و شناخت یكی از جدی ترین آسیبها و آفتهای تنیده شده با فرهنگ مهدویت، یعنی فرقه ها و مدعیان دروغین مهدویت، یه صورت سلسله وار تقدیم شما كاربران عزیز می شود. در مقالات گذشته چنانكه دیدیم دعاوی و هویت پاره ای از فرق یاد شده در ترازوی نقد فرو ریخت؛ اینك برآنیم تا مدعیات كذب و هویت پوچین برخی دیگر از این فرقه ها را بر آفتاب افكنیم؛ پس با ما همراه باشید. گروه دین و اندیشه فرقه جعفریه:فرقه جعفریه قائل بودند كه برادر امام حسن عسكری(علیهالسلام) «جعفر بن علی» امام است و قائل به مهدویت او شدند.(1) این فرقه در چگونگی انتقال امامت از امام هادی(علیهالسلام) به جعفر، برادر امام حسن عسكری(علیهالسلام) دچار اختلاف شدند و به چهار فرقه منشعب گردیدند:(2)1ـ عدهای گفتند امام عسكری(علیهالسلام) به شهادت رسید و پسری به جای نگذاشت، تا امامت را عهدهدار شود؛ بنابراین تنها برادرش جعفر امام خواهد بود. این فرقه همچون فتحیه صحت حدیثی كه میگوید: امامت پس از امام حسن و امام حسین(علیهالسلام) به دو برادر نمیرسد را میپذیرفتند؛ ولی كاربرد آن را زمانی میدانستند كه امام عسكری(علیهالسلام) از خود آشكارا پسری به جای گذاشته باشد؛ چون امام عسكری(علیهالسلام) بدون آنكه آشكارا جانشینی معرفی كند از دنیا رفت. پس برادرش جعفر امام منصوص میباشد. فرقه جعفریه قائل بودند كه برادر امام حسن عسكری(علیهالسلام) «جعفر بن علی» امام است و قائل به مهدویت او شدند2ـ دومین فرقه وانمود میكردند كه امام یازدهم(علیهالسلام) خود «جعفر» را براساس اصل بدأ به جانشینی معرفی كرده. خداوند امامت را به امام عسكری(علیهالسلام) سپرده بود؛ ولی پس از آن این حقیقت را روشن كرد كه امامت نباید به نسل امام عسكری(علیهالسلام) برسد. رهبر این گروه یكی از كلامیون كوفی، معروف به «علی بن طحی» یا «طلحی فزاز» بود؛ كه مردم را به جانبداری از امامت جعفر تحریض میكرد.3ـ عدهای نیز معتقد شدند كه امامت جعفر از جانب پدرش تعیین شده بود؛ و امامت امام عسكری(علیهالسلام) را فاقد اعتبار دانستهاند. این فرقه در زمان حیات امام عسكری(علیهالسلام) وجود داشتهاند و بعد از شهادت امام عسكری(علیهالسلام) اقتدار بیشتری پیدا كردند. «علی بن احمد بشار» رهبر این فرقه بود.4ـ گروه چهارم، كه معروف به نفیسیه بودند، معتقد بودند امام دهم(علیهالسلام) پسر بزرگش محمد را وصی خود تعیین كرده بود. چون محمد در زمان حیات پدر درگذشت، با دستور پدر، جعفر جانشین او شد و علم سری، سلاحهای مورد نیاز جامعه و وصایت را به غلام جوان و مورد اعتماد خویش، به نام نفیس، سپرد و به او سفارش كرد كه آنان را پس از مرگ پدر به جعفر بدهد. جعفر خود مدعی شد كه امامت از جانب برادرش محمد به او رسیده است. منبع: محمدرضا نصورى، مجله انتظار، شماره 81. الغیبة، شیخ طوسی، ص 222 و 2252. تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم(عج)، جاسم حسین، ص 108 ـ 105
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 317]