تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815298944
بوسه شمشیر
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: بوسه شمشیرچند شعر از علیرضا دهرویه بوسه شمشیر بهار خمیده غم آسمانی شعری بخوان پشت دهانهای حوصله
بوسه شمشیر یاران! مباد آنكه ز جان سیرمان كنند در نیمه‌راه عشق زمین‌گیرمان كنند هرگز نمی‌رویم به مهمانی سكوت مهمان مگر به بوسة شمشیرمان كنند باور مكن كه بانیِ یك صبح صادق‌اند خورشید می‌شوند كه تبخیرمان كنند این حاتمان حریص‌ترین نسل آدم‌اند مگذار ـ ای رفیق! ـ نمك‌گیرمان كنند بهار خمیده
همین كه از خوشی خواب خود بلند شدند درختها، به بهاری خمیده بند شدند نگاه پشت نگاه و سكوت پشت سكوت همان همیشه تلخی كه می‌شدند شدند درخت گفتم و حرفم دو پشته هیزم بود درخت گفتم و تابوتها بلند شدند كسی صدا نشد و دستهای خواب‌آلود در آستانه فریاد پوزه‌بند شدند! درختها .... چه بگویم كه با شروع بهار به برگ ریختة خود نیازمند شدند!
غم آسمانی دیدن نداشت منظرة شروه‌خوانی‌اش با شاخه‌ها شكست غرور جوانی‌اش آمد برای «رفتن از خویش تا حضور» اما نداشت پای سفر ناتوانی‌اش تقدیر هم برادری‌اش را به او نمود هر بار با زمین زدن ناگهانی‌اش «عرفان كنار سفره خالی؟» نماند و زود رنگ زمین گرفت غم آسمانی‌اش زخم زبان نان به غرورش گرفت و كرد بغض كنار سنگ نشستن روانی‌اش!
شعری بخوان دیگر كدام آینه را امتحان كنم با این غمی كه می‌شكند تا بیان كنم بغضی كه در نبود تو پیراهن من است حیف از خودم اگر به تن این و آن كنم در آفتاب یك نفس غربتی كه هست شعری بخوان كه بر سر خود سایبان كنم شعری بخوان چنان كه تو را ـ گرچه نیستی‌ـ اینجا كنار خستگی خود گمان كنم هنگام آن رسیده كه این بغض كهنه را آیینه‌ای بیاورم و امتحان كنم؟!
پشت دهان های حوصله با چشم بی‌گلایه و با پای بی‌گله تن می‌دهیم باز به خطهای فاصله ما كیستیم؟ حنجره با تار عنكبوت ـ مردان نیمه‌كارة اهل معامله ـ قومی كه حرفشان مرض نان گرفت و زود پنهان شدند پشت دهانهای حوصله جمعی كه پشت‌گرم اجاق شقایق‌اند با چشمهای منتظر ختم غائله ما را امید حل كدامین مسائل است؟ دستی ببر به صورت ناجور مسئله!مجله شعر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 408]
-
گوناگون
پربازدیدترینها