واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: -------------------------------------------------------------------------------- فلوئوروزيس دنداني يک وضعيت برگشتناپذير است که در اثر جذب فلورايد بيش از حد، چه از طريق فلورايد موجود در آب آشاميدني، چه از طريق مصرف فلورايد به صورت مکمل و يا طرق ديگر، طي تشکيل دندان (يعني حدود شش ماهگي تا پنج سالگي) رخ ميدهد. البته اين زمان در افراد متعدد ميتواند تا چند ماه زودتر يا ديرتر نيز متغير باشد... به طور طبيعي ميناي دندان از بلورهاي هيدروکسي آپاتيت تشکيل شده است. وقتي فلورايد وجود داشته باشد، جايگزين کلسيم در اين ترکيب شده و به جاي بلور هيدروکسي آپاتيت، فلوئوروآپاتيت تشکيل ميشود. در ابتداي امر، اين جايگزيني مفيد است، زيرا ترکيب فلوئوروآپاتيت مقاومت بيشتري در برابر حل شدن در اسيد دارد و بنابراين مقاومت دندان در برابر پوسيدگي را افزايش ميدهد. اما وقتي تعداد اين بلورها زياد شد، سبب زرد شدن دندان و بروز نقاط قهوهاي روي سطح مينا ميشود. از طرفي فلورايد بيش از حد، سبب آسيب رساندن به سلولهاي سازنده مينا (آملوبلاست) ميگردد. اين آسيب، هيپوپلازي دندان را به دنبال دارد که خود را به صورت افزايش تخلخل در دندان و ايجاد حفره روي سطح مينا نشان ميدهد. فلوئوروزيس دنداني بيشتر در دندانهاي دايم ديده ميشود، اما در دندانهاي شيري نيز مشاهده گرديده است. اين حالت بيشتر روي آسياهاي دوم شيري ديده ميشود. به نظر ميآيد نيمه نخست اولين سال زندگي کودک، مهمترين زمان براي ايجاد فلوئوروزيس در دندانهاي شيري (براساس دريافت فلورايد پيش از تولد و طي سال اول زندگي) باشد. تاثير ژنتيک بر ايجاد فلوئوروزيس، با يافتههايي که برخي گونههاي همنژاد موش نسبت به گونههاي ديگر که همان مقدار فلورايد در شرايط مشابه دريافت کردهاند و حساستر به فلوئوروزيس هستند، تاييد شده، اما درباره انسان هنوز به اثبات نرسيده است. در موارد خفيف ممکن است، فلوئوروزيس دنداني تنها به صورت چند نقطه سفيد روي مينا بروز کند، در موارد کمي شديدتر، نقاط قهوهاي و حفرات ريز روي مينا ديده ميشود. اما موارد شديدتر، سبب اختلال در عملکرد دندان و افزايش استعداد آن به پوسيدگي نيز وجود دارد. طبقهبندي فلوئوروزيس طبقهبندي فلوئوروزيس دنداني براساس شدت آن، بر مبناي جدول دين (Dean) صورت ميگيرد که در سال 1942 به ثبت رسيد.متاسفانه طي 50 سال اخير، شيوع و شدت فلوئوروزيس در کودکان افزايش يافته و تنها در آمريکا 25 درصد افزايش نسبت به 20 سال قبل ديده ميشود. احتمال بروز فلوئوروزيس در نواحي که بيش از ppm 1 فلورايد در آب آشاميدني دارند، بيشتر است. فلورايد به غير از آب آشاميدني، در خميردندان، دهانشويه و يا قرصهاي مکمل نيز موجود است. مصرف بيش از حدمجاز فلورايد فلوئوروزيس دنداني را در پي دارد. حد مجاز مصرف فلورايد براي هر سن در جدول2 مشخص شده است. مصرف فلورايد بيش از حد مجاز در سنين پس از تشکيل دندان، سبب بروز مسموميت و گاهي حتي مرگ در افراد ميشود. حالا چه کنيم؟ آسيبي که فلورايد بيش از حد به دندانها وارد ميکند دايمي است و راهي براي بازگشت عوارض ايجادشده وجود ندارد. درمان تنها به صورت پنهان کردن ظاهري شکل و حذف تغيير رنگهاي ايجاد شده است. اين درمانها ممکن است بسيار هزينهبر باشند، ضمن اينکه ميزان موفقيت به دست آمده نيز متغير است. سفيد کردن دندانها و يا حتي روش Micro-abrasion (پاشيدن ذرات ريز نمک با فشار هوا به سطح دندان) زماني که فلوئوروزيس خفيف باشد، مفيد است. در موارد شديدتر که مينا متخلخل و ناقص است، حتي اين درمان ميتواند سبب سايش سطح دندان شود. همچنين کامپوزيتهاي باند شونده (Bonded Composite) و يا روکشهاي چيني نيز در اين موارد به کار ميروند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 276]