واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: نقدی بر تشکیل شورای راهبردی مطبوعات از سوی استانداری خوزستان مطبوعات آزاد بد ، مطبوعات دولتی خوب ! هادی خوش سیما فرجام رمان مزرعه حیوانات – این اثر گران سنگ هزل آمیز و تمثیلی جورج اورول – بر ذهن کسانی که تورقی کرده اند ، می ماند ؛ حکایتی که با رؤیای عدالت اجتماعی و نوید تحقق آن شروع می شود ، به نقطه ای می رسد که در آن هیچ نشانی از این آرمانگرایی بر جای نمی ماند . از آغاز تشکیل این جامعه ، گوسفندان شعار " چهارپا خوب ، دو پا بد " را بع بع می کنند و بعدها با ایجاب استراتژی – به دلیل عجز از فراخوانی گذشته شعارشان تبدیل می شود به : " چهار پا خوب ، دو پا بهتر " هفت فرمان - این اصول اولیه و قوانین لایتغیر – دست آخر ، فاتحه اش خوانده می شود و بجای آن ، یک فرمان واحد بر دیوار نقش می بندد: " همه حیوانات برابرند اما عده ای در برابری اولی ترند " و خوکان با هر قدم در راه انسان شدن ، انقلاب شکل گرفته را آهسته آهسته دچار تباهی می کنند تا جایی که مزرعه حیوانات از نو ، باز مزرعه اربابی می شود و شلاق باز می گردد و خوکان ِ بر دو پا ایستاده ، به امید بهروزی مزرعه اربابی می نوشند.... و غرض از این حکایت ، روند تدریجی اربابی شدن و دولتی شدن مطبوعات خوزستان است و بیان تحرکاتی در حریم مطبوعات و جریان آزاد اطلاع رسانی . و تلاش عده ای در جهت منزوی کردن صنف مطبوعات (خانه مطبوعات ) و تبدیل رسانه های آزاد به رسانه هایی مقید و هدایت شده در جهت مشی خود – که بجای راهبردی ، راهبر و فرمان بر باشند ؛ آن هم در فضایی کانالیزه . و چون فقط این حکایت است و تمثیلی ؛ پس ، نه ما چهارپایان مزرعه هستیم که اصول آزادی مطبوعات ( اصول 9 ، 24 و 168 قانون اساسی جمهوری ) را به فراموشی بسپاریم و نه آن ها اربابان مزرعه ، تا نشریات را با فرمان خود برانند. در کشور ما ، روزنامه نگاری - افتان و خیزان – در مقایسه با سایر تجربه های دموکراتیک ، اگرچه سابقه نسبتا خوبی دارد اما متاسفانه واجد ساختاری نهادینه نیست و در نتیجه اربابان قدرت ، هر یک تلاش کرده اند مطبوعات را با مشی مورد پسند خود سازگار کنند. و به این امر - در این محدود کردن و منزوی کردن و سر انجام سازگاری – زمانی با بکارگیری یارانه های مطبوعات و توزیع آگهی ها تحقق می بخشند و گاهی نیز با راه اندازی نهادهای موازی با جریان آزاد مطبوعات . و چنین است که ماده 4 قانون مطبوعات زیر چرخ بی مهری ها و دسیسه ها ، می ماند ؛ این رکن چهارم دموکراسی : هیچ مقام دولتی و غیر دولتی حق اعمال فشار و کنترل مطبوعات را ندارد.... از این منظر ، وضعیت نشریات خوزستان نه تنها مناسب نیست ، بلکه در نقطه هشدار قرار گرفته است. راه اندازی شورای راهبردی مطبوعات از سوی استانداری - که نه قانونی در ایجاد آن وجود دارد و نه حتا تبصره ای - در راستانی وابسته کردن رسانه ها قابل ارزیابی است و نشان از تحرکاتی دارد در حوزه رسانه های محلی و تحمیل دیدگاه های خاص آن دستگاه – آن هم در آستانه انتخابات. با چنین رویکردی ، متاسفانه باید گفت دستگاه استانداری که بهترین مکان برای نمایاندن عملگرایی اصولگرایان می توانست باشد به علت عملکردهای ضعیف مدعیان و مدیرانش در بخش های مختلف ، که نمود عینی اش را می توان در نرخ بالای بیکاری در استان و ..... مشاهده کرد ، بدل به محلی برای پیشبرد آمال های شخصی عده ای شده و اجماع و وفاق جای خود را به تنگ نظری داده است. هر چند به تعبیر عده ای تشکیل این شورا ، نشان از اعتقاد و توجه استاندار به کارکرد رسانه ها در جامعه و تلاش برای حل مشکلات آنان دارد اما متاسفانه آن چه طی ماه های سپری شده ، در نحوه تعامل با رسانه ها مشاهده شده چیزی کاملا متفاوت با این نوع نگاه و تعامل سلیقه ای با رسانه ها و تلاش برای منزوی کردن خانه مطبوعات بوده است. اگر چه این شورا ، به نام حل مشکلات و دغدغه های موجود در مطبوعات استان رقم خورده ( استاندار خوزستان - خبرگزاری فارس) اما باید گفت مگر دغدغه های مطبوعات چقدر متنوع است . مگر جز ارتقاء دانش و بینش روزنامه نگاری ، تامین بخشی از معیشت ، توسعه مدنی ، مسائل شغلی و مسائلی از این دست ، دغدغه های دیگری نیز هست ؟ و آیا حافظ منافع صنفی مطبوعات و مرجع رسیدگی به این امور ، بخش سیاسی استانداری است یا خانه مطبوعات ؟ تشکل های صنفی در دنیای امروز ، که برآیند منسجم طیفی از فعالان یک صنف محسوب می شوند ؛ نقش بارز و مهمی در جهت استیفای حقوق افراد مرتبط با آن ایفا می کنند . خانه مطبوعات خوزستان نیز از این امر مستثنی نیست . ولی متاسفانه از بدو تاسیس تا کنون از سوی گروههایی خاص مورد نقد و مواخذه قرار گرفته و کسانی از منصب قدرت با تندترین واژ ه ها و تعابیر و نامه ها ( محرمانه و غیر محرمانه – چنانکه افتد و دانی... ) به این نهاد صنفی رفته و کار را به جایی رسانده اند که خیال انحلال خانه را در سر می پرورانند . و عجب اینکه برخی روزنامه نگاران نیز ناخواسته و از روی مصلحت با این ارکستر شوم ، همنوا شده اند و همنوایی می کنند: " مطبوعات آزاد بد ، مطبوعات دولتی خوب "
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 334]