محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827431327
متولی مشخصی نداریم!
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: متولی مشخصی نداریم!
گفتوگو با منصور قصری زاده قاری بین المللی قرآن *مصطفی غفاری - از سخنان رهبری دربارهی قرآن میتوان یك چشم انداز را به دست آورد و آن فراگیر شدن عمل به قرآن در جامعه است. رشته ی تخصصی شما دربارهی قرآن، یعنی قرائت، در كجای این چشم انداز قرار می گیرد؟ - برای این كه بخواهیم به این چشم انداز برسیم، اولین گام همین صحت قرائت قرآن است. یعنی جامعه‌ی ما به این نقطه برسد: كسی نباشد كه حداقل روخوانی قرآن را بلد نباشد. پس اولین گام این است كه مردم با ظاهر قرآن آشنا شوند. در مرحله‌ی بعد، با زیبایی های این ظاهر در قالب تجوید و صوت و لحن آشنا بشوند. آن‌موقع به قول آقا این می شود سَردرِ یك عمارت بسیار زیبا. بعد از این كه فضای روخوانی قرآن فراگیر شد و همه یاد گرفتند و توانستند بخوانند، مرحله‌ی بعدش این است كه زیبایی های قرآن در قالب صوت و لحن و تجوید بروز پیدا کند تا مردم وقتی این عمارت زیبا را می بینند، بیشتر علاقمند بشوند و بروند درون این عمارت را هم بگردند. این دیگر برمی گردد به شناخت ما از تفسیر و مفاهیم قرآن؛ مباحث قرآنی مثل اخلاق در قرآن، سیاست در قرآن و... بهترین چیز در فراگیری روخوانی قرآن، عوامل درونی است. افراد باید خودشان این انگیزه ها را داشته باشند. این انگیزه‌ها از كجا ریشه می‌گیرد؟ خانواده ها. باید در خانواده‌ها كار بشود. كودكان و نوجوانانی كه می‌خواهند متدین و مذهبی بار بیایند، تحت تأثیر عوامل مختلفی در جامعه هستند كه از همه اش مهم تر رسانه ها هستند كه می توانند در خانواده ها هم تأثیرگذار باشند. رادیو و تلویزیون، رسانه های مكتوب و البته اینترنت و شبكه های داخلی- اینترانت- و هر چیز دیگری كه مردم به عنوان رسانه با آن سر و كار دارند، می‌توانند مؤثر باشند. به نظرم باید یك نهاد متولی قرآن داشته باشیم كه به بالاترین سطح مدیریت كشور متصل باشد و بتواند مستقیماً از آن‌جا اعتباراتش را بگیرید، حرفش را آن‌جا بزند و مشكلاتش را مطرح و حل كند.رسانه‌ها می‌توانند بمباران فرهنگی مثبتی در زمینه‌ی قرآن راه بیاندازند؛ البته دقیق و حساب شده. باید با ظرافت زیادی مواظب این باشیم كه خدای نكرده كارهایمان نتیجه‌ی عكس ندهد. نباید اجازه داد دل‌زدگی ایجاد بشود. با هنرمندی باید فضای آرام و قشنگی را ایجاد كنیم تا انگیزه‌ی مردم نسبت به مباحث قرآنی و روخوانی و تجوید و مفاهیم بیشتر بشود. در زمینه‌ی ورزش، صدا و سیما و رسانه ها چطور عمل می كنند؟ وقتی یك نفر می رود خارج از كشور و می خواهد مسابقات بین المللی بدهد، چقدر قبلش آتش تهیه می ریزند و ذهن جامعه را آماده می كنند؟ وقتی طرف می رود آن‌جا، چگونه گزارش زنده و لحظه به لحظه می‌دهند؟ حالا ببینید این طرف چه خبر است؟ مثلاً آقای محمدپور نفر امسال برگزیده‌ی جمهوری اسلامی برای حضور در مسابقات بین المللی مالزی است كه یكی از مسابقات مطرح قرآن در جهان است. چند درصد مردم خبر دارند؟ خود من در این مسابقات قبلاً رتبه آورده‌ام و برای من مهم است كه چه كسی می رود و نتیجه‌اش چه می شود، تازه یكی دو روزی است كه متوجه شده‌ام. با این وضع ما چه‌جور می توانیم این فرهنگ را فراگیر كنیم؟ تمام شبكه های ما ورزش را پوشش می دهند؛ به طنز و كارهای دیگری می‌پردازند كه به گونه ای با روحیات دسته‌های پایین تر سر و كار دارد، همه‌ی این‌ها هم لازم است، اما در مسئله‌ی قرآن چه؟ فقط یك شبكه‌ی قرآن داریم.- از همین فرصت چقدر استفاده می‌كنیم؟- الان شبكه‌ی سه موضوع اصلیش ورزش است، اما تمام شبكه ها اخبار ورزشی دارند. اخبار قرآنی ما كجا دارد پخش می شود؟ فقط در شبكه‌ی قرآن، آن‌هم ساعت ده صبح كه شاید بینندگا نش جزو پایین ترین بیننده ها باشند از لحاظ درصد؛ وسط روزِ كاری كی می نشیند اخبار قرآنی ببیند؟ در صورتی كه اخبار ورزشی در مهم ترین بخش‌های خبری ما قرار دارد. باید برای قرآن یك حركت فرهنگی اساسی بكنیم. این دغدغه در درون مسئولان اجرایی كشور واقعاً ایجاد بشود. مسئولان در محیط كار خودشان بدانند كه اگر نیروهاشان قرآنی فكر بكنند، اگر با قرآن آشنا بشوند و اگر از قرآن بهره بگیرند، راندمان كارشان می رود بالا، هدف كارشان اصلاح می شود و زودتر هم می رسند به آنچه می خواهند. مدیری كه قرار است انتخاب بشود، باید فكر قرآنی و دغدغه‌ی قرآنی داشته باشد. در كمیسیون فرهنگی مجلس هفتم، یك‌بار از ما دعوت كردند كه بیایید ببینیم چه‌كار كنیم تا بحث قرآن در كشور فراگیر شود؟ گفتم شما در مجلس شورای اسلامی هستید و رأی اعتماد را به وزرا می دهید. مثلاً وقتی می‌خواهید به وزیر ارشاد رأی بدهید، یكی از معیارهای مهم در انتخاب شما باید این باشد كه طرف قرآنی فكر بكند. نه این كه حالا قاری قرآن و نفر اول مسابقات قرآن یا حافظ قرآن باشد- اگر باشد كه البته خیلی خوب است اما باید دغدغه‌ی قرآنی داشته باشد. وقتی وزیری می خواهد شرح وظایف كاریش را بگوید كه در حیطه‌ی وزارتش می خواهد چه كار كند، یك از اموری كه باید برایش برنامه داشته باشد، فرهنگ قرآنی است. مجلس می‌تواند از وزیر سؤال كند كه شما در زمینه‌ی قرآنی می خواهی چه كار كنی؟ طرح‌های فرهنگی ما می‌تواند یك پیوست قرآنی داشته باشد تا جهت‌گیری كلانی در سیستم ایجاد كند. وزیری كه این‌جوری است، قاعدتاً در عمل خودش هم اهل دروغ نیست، اهل دغل‌بازی و كلك نیست. او باید تمام رفتارها و تصمیم‌گیری‌هایش را منطبق كند با اصول قرآنی؛ كم‌كم زیرمجموعه‌ی او و مدیران و معاونان و مشاورانش هم از جنس خودش می‌شوند. هر كسی كه این سبقه و این رنگ را نداشته باشد، ناخودآگاه یا كنار میرود یا همراه می‌شود.تمام شبكه های ما ورزش را پوشش می دهند؛ به طنز و كارهای دیگری می‌پردازند كه به گونه ای با روحیات دسته‌های پایین تر سر و كار دارد، همه‌ی این‌ها هم لازم است، اما در مسئله‌ی قرآن چه؟ فقط یك شبكه‌ی قرآن داریم- با ظاهرگرایی ها و آسیب هایی كه این وسط ممكن است به وجود بیاید چه كار كنیم؟ - این آسیب ها به تدریج كم می شود. فرض كنید یك وزیری كه بخواهد كاری را در سطح كلان انجام بدهد و تصمیمی بگیرد، می گوید این كاری یا این تصمیم، این‌جاش منافات دارد با آن اصل قرآنی؛ چون دغدغه‌ی قرآنی پیدا كرده است. با این استناد، برخی تصمیم‌ها با قانون اساسی ما هم تضاد دارد، چون قانون اساسی می‌گوید كه مبنای ما قرآن كریم است. وقتی هنوز تصمیمی اجرایی نشده، میتوان این آسیب‌ها و اشتباه‌ها را به حداقل ر ساند. صددرصد نمی شود همه چیز را به دست بیاوریم، چون اینجا عالَم ممكنات است، اما با همان نسبیتی كه می‌دانیم، می گوییم رنگ و لعاب تصمیم‌ها و برنامه‌ها قرآنی می شود. شما تعجب می كنید وقتی می‌روید در سیستم بانكی و می‌بینید كه یك آدم بسیار مؤمن مثلاً می خواهد وام بگیرد؛ بانك قرار گذاشته كه شما اگر می خواهی از فروش اقساطی خودرو استفاده بكنی، باید این خودرو را بخری. طرف می گوید من قبل از این كه این خودرو را بخرم، این چك را می برم می دهم فلان شركت خودروساز، او امضاء می كند، بعد شما پولش را به من بدهید. آن مسئول بانك باید بگوید كه آقا این حرام است و می شود ربا؛ شما اول باید این ماشین را بخرید و این معامله باید انجام بشود تا این تسهیلات به شما اختصاص پیدا بكند. در قانون تصریح شده كه معملات باید شرعی انجام بشود، ولی مجری قانون به جهت این كه اشراف بر قرآن و دین ندارد، به راحتی حرام را مرتكب می شود. اگر شما هم به عنوان مشتری بگویی این كاری كه می كنی حرام است، می گوید آقا همه دارند انجام می دهند و چیزی است كه فراگیر شده. جاانداختن اشتباه بودنش در جامعه سخت می‌شود. اگر فرهنگ قرآن و آشنایی با قرآن فراگیر بشود، این دغدغه‌ها هم حل می‌شود. وقتی تعداد قابل توجهی از مردم این چیزها را از قرآن بدانند، كار آسان می‌شود.نباید فكر كنیم این‌ها ایده آلیستی فكركردن است؛ این همان چیزی است كه دین به ما یاد داده. اگر مردم با آیات الهی آشنا باشند، خودشان درگیر این ماجراها می‌شوند. نمی گوییم كه همه نماز شب بخوانند، اما می‌شود هر كسی در حیطه‌ی كار خودش خط قرمزها را رعایت كند. - متولی رسمی برنامه ریزی راجع به قرآن در كشور كیست؟- نمی دانم.- یعنی چنین نهادی نداریم؟- نداریم؛ یك جای خاص و مشخص...- اگر ارشاد بخواهد متولی این كار باشد...- ارشاد قرار شده یك معاونت قرآنی راه بیاندازد. نمی دانم راه انداخته یا نه. این‌كه فعال شده یا نشده و چقدر موفق بوده را نمی دانم. - حالا آن معاونت باید چه كند؟ آیا یك طرح جامع قرآنی دارد كه تمام مباحث قرآنی را در یك نقشه ی راه دیده باشند؟ - باید داشته باشند، ولی من خبر ندارم. چطور مسئول ورزش باید معاون رئیس جمهور باشد، ولی قرآن در حد معاونت یكی از وزارت هاست؟ ورزش مقوله‌ای مربوط به سلامت جامعه است. قرآن هم مهم‌ترین عنصر شكل‌دهنده به فرهنگ ما باید باشد. سلامت جسمی جامعه و سلامت روحیش هر دو مهم است و سلامت روح شاید مهم‌تر. جامعه ای كه از نظر جسمی سالم باشد، ولی فرهنگش خراب باشد، به كجا خواهد رسید؟- فرض فكر كنید ما می خواهیم یك طرحی بریزیم از این به بعد...- به نظرم باید یك نهاد متولی قرآن داشته باشیم كه به بالاترین سطح مدیریت كشور متصل باشد و بتواند مستقیماً از آن‌جا اعتباراتش را بگیرید، حرفش را آن‌جا بزند و مشكلاتش را مطرح و حل كند.- چه پازلی را باید بچینیم برای این كه به آن هدف و چشم اندازمان برسیم؟- اولش همین است كه از طریق بالاترین مرجع اجرایی كشور اعمال بشود و با واسطه نباشد. دوم این است كه از متخصصان این امر استفاده بشود؛ متخصصان این امر هم شامل همه‌ی دغدغه‌مندان قرآن می¬شود؛ حافظان كل قرآن، قاریان قرآن، مفسران، حتی خطاطان هنری و تذهیب‌كاران و... هر كسی كه به گونه ای با ظاهر قرآن و باطن آن سر و كار حرفه‌ای دارد، باید از دیدگاه‌های او استفاده شود. باید طرح جامعی بریزیم تا چیزی از قلم نیافتد. این‌ها دور هم جمع بشوند و تصمیم بگیرند و حتی برود در مجلس تصویب و بعد اجرایی بشود. اینجا دیگر بحث جناح و فكر و خط سیاسی نیست. هركسی كه در رابطه با تعالی قرآن فكر و ایده‌ای دارد، می‌تواند كمك كند. گاهی شخصی توانایی و مهارت بالایی مثلاً در زمینه¬ی چاپ و نشر قرآن داشته، اما تا حالا به جهت برخی ملاحظات سیاسی به كارش نگرفته‌اند. بعد می‌بینیم همان جای كار می¬لنگد. باید از این‌گونه افراد استفاده بشود، اما مدیریتش بكنند. - خاطره ی خاصی از قرائت و شركت در مسابقات به ذهن دارید؟ - سال شصت و نه، مقام دوم كشور در مسابقات بین‌المللی را به‌دست آوردم و برای شركت در مسابقات بین‌المللی مالزی انتخاب شدم. رفتم، اما مسابقات انجام نشد. هم‌زمان شده بود با جنگ خلیج فارس و كشورهای حوزه‌ی خلیج فارس را حذف كرده بودند، ولی به ما اطلاع نداده بودند. ورزش مقوله‌ای مربوط به سلامت جامعه است. قرآن هم مهم‌ترین عنصر شكل‌دهنده به فرهنگ ما باید باشد. سلامت جسمی جامعه و سلامت روحیش هر دو مهم است و سلامت روح شاید مهم‌تر. جامعه ای كه از نظر جسمی سالم باشد، ولی فرهنگش خراب باشد، به كجا خواهد رسید؟برای همین به ما گفتند كه دوباره سال هفتاد در مرحله‌ی نهایی مسابقات كشوری شركت كنید و با برندگان امسال مسابقه بدهید. من هم رفتم مسابقه دادم و دوباره انتخاب شدم برای مسابقات مالزی در سال هفتاد. آن‌جا هم خدا توفیق داد و اول شدم و بعد از آن هم دیگر شركت نكردم در مسابقات. سال هفتاد وقتی از مالزی آمده بودم، همراه پدرم خدمت آقا رسیدیم و هدیه ای را كه آن‌جا به من داده بودند كه قرآنی در یك كاپ نقره ای بود، خدمت ایشان تقدیم كردیم. ایشان سؤالاتی از من كردند در رابطه با آن قرآن و چاپ آن و وضعیت مسابقات و بسیار تشویقم كردند برای ادامه‌ی راه.*دارنده رتبه نخست مسابقات دانشجویان سراسر كشور در سال‌های 65 و 67 و مقام اول مسابقات بین‌المللی مالزی در سال 70
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 310]
-
گوناگون
پربازدیدترینها