واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: نگاهي به سريال «زيتون سرخ» دغدغههايي اصيل در ساختاري ساده «زيتون سرخ»، سريالي است با موضوع مظلوميت فلسطينيان و دفاع كه از شهريور امسال از شبكه 2 سيما روي آنتن رفته است. اين سريال كه محصول سال 2008 سوريه است، 30 قسمت دارد و كارگرداني آن را احمد دعييس و نويسندگي آن را بكر قباني به عهده دارد. بازيگران اين سريال را نيز افرادي چون منذر رياخته، عبدالكريم قواسمي، عبدالهادي الصباغ، قاسم ملحو، عبير عبيسي و محمد صداقي تشكيل ميدهند كه در سوريه و در تلويزيون اين كشور افرادي نام آشنا براي مردم هستند. نام اصلي سريال زيتون سرخ، «القدس الاولي القبلتين» است و مديريت دوبلاژ آن را نيز حسين خداداد بيگي به عهده دارد. سريال درباره فلسطينياني است كه بعد از جنگ جهاني اول و با ورود انگلستان به خاك كشورشان و شروع به شهركسازي براي يهوديان، دست به اعتراض و مبارزه ميزنند. مردم، راضي به اين شهركسازي نيستند و انگلستان علاوه بر اينكه به خواست صاحبان سرزمين اهميت نميدهد، با قراردادن اسلحه و آموزشهاي نظامي سعي در تقويت ارتش يهوديان ميكند. حالا ارتش صهيونيستها به قدرتي رسيده است كه ميخواهد به بيتالمقدس حمله كند. اما فلسطينيان قرار نيست تنها نظارهگر اين حادثه باشند. اين سريال از زاويه ديد زني روايت ميشود كه نظارهگر مصيبتها و رنجهاي مردم و سرزمينشان بوده و داستان را براي نسل بعد از خود بازگو ميكند. ضمن اينكه سريال به رشادتهاي شخصيتهاي مبارزي چون امين الحسيني، حاجكامل الحسيني و عزالدين قسام ميپردازد. سريال زيتون سرخ نيز با محوريت فلسطين مدتي است كه روي آنتن ميرود و تا حدودي طرفداران خودش را نيز جذب كرده است. سريال با تيتراژ حماسي خوبي كه در كنار ترانهاي عربي با موضوع آزادي و شهادت پخش ميشود، سريعا موضوع خود را براي تماشاگر بيان ميكند، اما اين باعث نميشود كه بيننده به تماشاي اثر ميلي نداشته باشد و از پيگيري آن صرفنظر كند. موضوع انتفاضه، شهادت و آزادي در كنار داستاني قرار ميگيرد كه قابليت جذب بيننده را دارد و صرفا يك اثر مستندگونه در خصوص تاريخچه حضور صهيونيستها در فلسطين نيست. در كنار اين موضوع مهم تا حدودي سعي شده درامي با قابليت جذب و سرگرمكردن مخاطب نيز قرار داده شود. البته ضعف تكنيكي و فيلمنامهاي در اين نوع سريالها بهوضوح ديده ميشود و اين غيرقابل انكار است. ضعفهايي چون ديالوگ و شكل قصهگويي، بازيهاي سرد و غيرحرفهاي كه البته ميتوان گفت تا حدودي طبيعي است، چرا كه عرصه توليد فيلم و سريال در كشور سوريه به هيچ وجه به يك صنعت پويا و فعال تبديل نشده و ظاهرا خيلي هم در اين رابطه تمايلي وجود ندارد. اين موضوع تنها به كشور سوريه برنميگردد و با جرات ميتوان گفت كه تمامي كشورهاي عربي همينگونهاند. حتي كشور تركيه با سريالهايي نظير «كليد اسرار» كه در تلويزيون ما نيز پخش شده است، نشان داده كه خيلي به اين عرصه به عنوان يك صنعت نگاه نميكند. اين در حالي است كه در مقام مقايسه، كشور ما به مراتب از متخصصان، صاحبنظران، دانشگاهها و مراكز آموزش سينما و تلويزيون، تجهيزات و امكانات ويژهاي برخوردار است و حداقل در منطقه بدون ترديد فاصله بسيار زيادي با ديگر كشورها دارد. اما همين سريالها كه تقريبا همه از ضعفهايشان آگاهند با توجه به تم، هسته اصلي و دغدغهاي كه دارند و به نوعي مسووليتي انساني و اسلامي را يادآور ميشوند و جزو سريالهاي ارزشمندي قرار ميگيرند كه از سريالهاي غربي ـ كه فرهنگ غربي را رواج ميدهند ـ بهتر و جذابتر هستند. همين سلامت هسته اثر باعث ميشود تا برخي ضعفهاي ظاهري را ناديده بگيريم و آن را به عنوان نسخهاي قابل اطمينان براي تماشا پيشنهاد كنيم. حسين گودرزي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 362]