واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: سلامت :ترس از حضور در جمع مشكل شايعي است. ترس، برادر مرگ ترس از اجتماع با علائم و نشانههاي جسمي و عاطفي بروز ميكند. علائم و نشانههاي عاطفي و روحي شامل اين موارد است:)1 ترس شديد از موقعيتهايي كه در آن افراد غريبه و ناآشنا وجود دارند.)2 ترس از حضور در مكانهايي كه حس ميشود فرد مورد قضاوت قرار ميگيرد.)3 اضطراب از اينكه ممكن است سايرين به فرد بخندند و يا او را ناراحت كنند.)4 ترس از اينكه سايرين علائم جسمي اضطراب را در فرد متوجه شوند.)5 اضطرابي شديد در حدي كه زندگي روزمره،كار، مدرسه و ساير فعاليتهاي فرد را كاملا فلج كند.علائم و نشانههاي جسمي شامل اين موارد است:برافروختگي، تعريق شديد، لرزش، تهوع، درد شكم ، بروز مشكل در صحبت كردن، احساس گرفتگي عضلات، گيجي، تپش قلب، اسهال؛ به عبارتي فرد مبتلا در اجتماع حضور پيدا نميكند تا به چنين علائمي مبتلا نشود. هر مشكلي علتي دارد معمولا ترس از اجتماع در اواسط نوجواني شروع ميشود، البته امكان بروز آن در كودكي هم وجود دارد. بندرت ممكن است شروع اين اختلال در بزرگسالي باشد. اين مشكل هم مثل بسياري مشكلات ديگر در اثر تلفيقي از علل محيطي و ژنتيكي بوجود ميآيد. ژنها: بعضي ژنها ممكن است در بروز اضطراب و ترس نقش داشته باشند كه البته ژن دقيق مسئول ايجاد اين اختلال هنوز مشخص نشده است. ضمنا ترس از اجتماع ريشه وراثتي هم دارد يعني معمولا در خانواده و يا فاميل چندين نفر به اين مشكل مبتلا هستند. علل بيوشيميايي: محققان بر اين باورند كه مواد شيميايي طبيعي موجود در بدن ممكن است در ترس از اجتماع نقش داشته باشند مثلا عدم تعادل مادهاي در مغز بنام سروتونين ، يك عامل محسوب ميشود چون در تنظيم خلق و عواطف نقش دارد. پاسخ به ترس: بعضي دانشمندان معتقدند كه ساختاري در مغز كه آميگدال نام دارد در كنترل پاسخ به ترس نقش ايفا ميكند. در افرادي كه اين قسمت مغز فعاليت بيش از حد دارد پاسخ به ترس بسيار شديدتر است و باعث اضطراب آنها در شرايط اجتماعي ميشود. كمك نميخواهيد؟ شرم و يا حالت نگراني مختصر در موقعيتهاي جديد اجتماعي طبيعي است و ترس از اجتماع محسوب نميشود، اما اگر حس كرديد اين اضطراب زندگي شما را سياه كرده، بايد درمان شويد. به هر حال اين هم مشكلي است كه بوجود آمده و بايد برطرف شود، در غير اينصورت بسياري از موقعيتهاي اجتماعي را از دست ميدهيد و روزبهروز منزويتر خواهيد شد. حالاتي متداول در زندگي روزمره وجود دارد كه اگر تحمل آن برايتان سخت است و در اين شرايط دچار اضطراب ميشويد حتما بايد به روانپزشك مراجعه كنيد، نميتوانيد از اتاق استراحت عمومي در محل كار و يا تلفن عمومي استفاده كنيد، نميتوانيد كالايي را كه مشكل دارد به مغازه پس بدهيد، اصلا با غريبهها ارتباط برقرار نميكنيد، نميتوانيد در حضور ديگران چيزي بنويسيد، به هيچوجه تماس چشمي برقرار نميكنيد، نميتوانيد در اتاقي وارد شويد كه قبل از شما افرادي در آن نشستهاند، قادر نيستند در رستوران غذا سفارش دهيد، دوست نداريد شما را به افراد غريبه معرفي كنند، هيچ وقت شروع كننده صحبت و مكالمه نيستيد. درمان پذير است، نگران نباشيد خوشبختانه اين مشكل را ميتوان درمان كرد. البته هر چه زودتر براي درمان اقدام شود بهتر است. معمولا دو روش درماني وجود دارد كه بسيار موثر است، يكي دارودرماني است كه معمولا از ضدافسردگيها استفاده ميشود اما ممكن است از داروهاي ضداضطراب و داروهايي موسوم به بتابلوكرها هم استفاده شود تا علائم فيزيكي مثل تپش قلب، فشارخون بالا و لرزش برطرف شود. ديگري رواندرماني است كه از روش رفتار درماني شناختي استفاده ميشود كه بسيار هم موثر عمل ميكند. در اين روش اساس كار تفكرات خود شماست، بدون اينكه به ساير افراد يا موقعيتها توجه شود. در اصل تفكرات اصلي و ريشهاي شما محور قرار داده ميشود و بعد از شما ميخواهند خود را در شرايط ناخواستهاي كه قابل تغيير نيست فرض كنيد و حال با همان تفكرات اصلي،رفتاري صحيح و مثبت تعريف كنيد. در مواردي هم در مراحل خاصي از درمان، فرد را بتدريج در شرايط اجتماعي اضطرابساز قرار ميدهند تا بتواند در اين شرايط با مهارت كافي و اعتمادبهنفس لازم برخورد داشته باشد. درمانگر معمولا مهارتهاي اجتماعي فرد را بالا ميبرد و با او تمرينهاي مختلفي انجام ميدهد تا فرد بتواند اعتماد به نفس لازم در برخورد با شرايط مختلف را بدست بياورد. آستين ها را بزنيد بالا علاوه بر ادامه روشهاي درماني خودتان هم بايد روشهايي را بكار ببنديد تا بتوانيد از پس اين مشكل برآييد. )1 افكار منفي در مورد خودتان نداشته باشيد و اين جور تفكرات را دور بريزيد. )2 از تمرينهاي شل كننده يا ريلاكسيشن استفاده كنيد. )3 ياد بگيريد چطور با استرس مقابله كنيد. )4 با افرادي كه حس ميكنيد با آنها راحتتريد رابطه برقرار كنيد. )5 وقتي اضطراب داريد در فعاليتهاي لذت بخش و سرگرميهاي مورد علاقه شركت كنيد. )6 خواب كافي داشته باشيد. )7 رژيمغذايي متعادل را فراموش نكنيد. )8 اهداف واقعي داشته باشيد و آرزوهاي دست نيافتني را كنار بگذاريد . )9هيچگاه از موقعيتهايي كه شما را ناراحت ميكنند فرار نكنيد بلكه سعي كنيد بتدريج با اين موقعيتها روبرو شويد تا مهارت كافي پيدا كنيد.)01 با دوستان يا بستگان قرار بگذاريد كه بعضي اوقات ناهار را در مكان عمومي صرف كنيد. )11 تماس چشمي داشته باشيد و اولين كسي باشيد كه به ديگران سلام ميكنيد و يا موفقيتي را تبريك ميگوييد. )21 مكالمه را شما آغاز كنيد اما اطلاعات خود را با مطالعه روزنامه و يا ساير مطبوعات افزايش دهيد تا حرفي براي گفتن داشته باشيد.)31 از ديگران تقدير و تشكر كنيد. )41 بر روي خصوصيات شخصيتي خودتان كه به آنها علاقه داريد بيشتر متمركز شويد. )51 نسبت به ديگران علاقه نشان دهيد و در مورد منزل، فرزندان،نوهها، سرگرميها يا مسافرتهايشان با آنها صحبت كنيد. )61 از افراد غريبه و ناآشنا آدرس بپرسيد تا تمرين بيشتري كرده باشيد. فراموش نكنيد افكار ناراحت كننده منشا اضطراب هستند، مثل: يكي از مهمترين اقدامات در اين زمينه آن است كه به آخرين حد مسئله فكر كنيد. اگر پاسخ شما به يك سوال اشتباه باشد چه ميشود؟ آسمان به زمين ميآيد؟!از صفحه روزگار محو ميشويد؟!مسلما خير. پاسخ صحيح را ياد ميگيريد و اطلاعاتتان بيشتر ميشود. بهتر است در مواقعي كه تنها هستيد در مورد افكار منفي به حد نهايي آن فكر كنيد و بعد تمرين كنيد كه مثبت انديش باشيد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 454]